Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 września 2013r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2013r. w S.

odwołania G. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 06 grudnia 2011 r. Nr (...)

w sprawie G. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala G. P. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 01 września 2011r. do 01 kwietnia 2015r.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 06.12.2011r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu G. P. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W uzasadnieniu decyzji ZUS podniósł, że Komisja Lekarska ZUS stwierdziła, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy od dnia 09.03.2007r. w dziesięcioleciu przed dniem niezdolności do pracy ubezpieczony nie udowodnił 5 letniego okresu podlegania ubezpieczeniu rentowemu.

Od decyzji tej odwołanie wniósł ubezpieczony G. P. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty. W uzasadnieniu decyzji podniósł, iż schorzenia, na które cierpi nie pozwalają mu na wykonywanie pracy. Niezdolność do pracy powstała w roku 2000.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. Uzasadniając swoje stanowisko podniósł te same argumenty co w uzasadnieniu decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje.

Ubezpieczony G. P. urodzony (...) w dniu 13.09.2011r. wystąpił z wnioskiem o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy dołączając zaświadczenie o stanie zdrowia. Po przeprowadzeniu badania lekarskiego Lekarz Orzecznik ZUS stwierdził, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy. Niezdolność do pracy powstała 09.03.2007r., a przewidywany okres jej trwania to 31.10.2013r. Komisja Lekarska ZUS po stwierdzeniu u wnioskodawcy przebytego epizodu psychoatycznego (obserwacja w kierunku psychozy schizoafektywnej) i wypadania płatka zastawki mitralnej uznała go za częściowo niezdolnego do pracy na okres od dnia 09.03.2007r. do 31.10.2013r.. Badając sporną okoliczność stopnia niezdolności do pracy i daty powstania tej niezdolności Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy: kardiologa H. S. i psychiatry J. U.. Biegli w swojej opinii (k. 7-10, 26) stwierdzili u ubezpieczonego wypadanie płatka zastawki mitralnej, ostre i przemijające zaburzenie psychotyczne w fazie remisji i zaburzenia schizoafektywne. Schorzenia te, zdaniem biegłych, powodują częściową niezdolność do pracy na okres od 18.05.2004r. do 31.10.2013r. Sąd po uzupełnieniu dokumentacji lekarskiej dopuścił dowód z opinii biegłego psychiatry M. D.. Biegły w swojej opinii (k. 38-40) uznał ubezpieczonego za częściowo niezdolnego do pracy na okres od 18.05.2004r. do 20.11.2014r. ponadto biegły zaznaczył, że z przeważającym prawdopodobieństwem częściowa niezdolność do pracy istniała od stycznia 2004r. Wobec rozbieżności w opiniach biegłych Sąd przeprowadził dowód z opinii trzeciego biegłego psychiatry M. A.. Biegły po uzupełnieniu materiału dowodowego ostatecznie uznał (k.69), że częściowa niezdolność do pracy G. P. powstała od dnia 18 kwietnia 2004r.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Odwołanie jest uzasadnione.

Zgodnie z art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz.1118 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach określonych w ustawie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. Analiza materiału dowodowego zebranego w sprawie wskazuje, że ubezpieczony spełnia wszystkie warunki zawarte w tym przepisie. Odnośnie warunku niezdolności do pracy Sąd podzielił opinię biegłych, ponieważ została wydana przez lekarzy odpowiedniej specjalności po bezpośrednim zbadaniu ubezpieczonego i zapoznaniu się z dokumentacją lekarską. Okoliczność częściowej niezdolności do pracy została zgodnie ustalona przez wszystkich biegłych. Odnośnie daty powstania niezdolności do pracy Sąd Okręgowy podzielił opinię biegłego M. A. z dnia 03.07.2013r. (k. 69). Opinia ta została wydana po uzupełnieniu materiału dowodowego o nową dokumentację medyczną oraz informację o czasie oczekiwania pacjenta na wizytę u lekarza psychiatry (k.67). Dla Sądu jest rzeczą oczywistą, że choroba nie zaczyna się w momencie wizyty u lekarza. Zdrowy nie szuka pomocy lekarskiej, lecz chory. Jeżeli choroba ubezpieczonego powodowała jego niezdolność do pracy to istniała w momencie zapisania się G. P. na wizytę lekarska. Odnośnie czasu trwania niezdolności do pracy Sąd podzielił opinię biegłego M. A., który przeprowadzał badanie najpóźniej (15.03.2013r.) i miał najpełniejszy obraz choroby ubezpieczonego. Na rozprawie w dniu 12.09.2013r. pełnomocnik organu rentowego nie zakwestionował treści opinii biegłych. W związku z tym Sąd, kierując się treścią art. 229 kpc, uznał fakt niezdolności do pracy ubezpieczonego i okresu jego trwania stwierdzony opinią biegłego M. A. za przyznany. W dacie powstania niezdolności do pracy ubezpieczony nie miał ukończonego 30 roku życia. Bezsporne jest, że legitymuje się ponad 5-letnim okresem podlegania ubezpieczeniu rentowemu. Spełnia zatem warunek zawarty w art. 58 ust.1 pkt.4 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Niezdolność do pracy powstała przed upływem 18 miesięcy od ustania zatrudnienia. Obliczając ten okres Sąd miał na uwadze wykładnię Sądu Najwyższego zawartą w wyroku wydanym w sprawie IIUK 267/10 podzielając zawarte tam tezy w całej rozciągłości.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 ¹⁴par.2 kpc orzekł jak w wyroku.