Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 września 2015 roku.

Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu, Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Karpińska

Protokolant: st. sekr. sądowy Iwona Krzak

w obecności oskarżyciela Prok. Rej. I. M.

po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2015 roku, 21 lipca 2015 roku, 25 sierpnia 2015 roku i 28 września 2015 roku

sprawy K. P.

syna J. i R. z domu D.

urodz. (...) w T.

oskarżonego o to, że: w dniu 3 sierpnia 2014 roku w S. gm. Z. przyjął od n/n osób ciągnik rolniczy m-ki Z. (...) o wartości 73.710 zł wiedząc, że został on uzyskany za pomocą czynu zabronionego;

tj. o przestępstwo z art. 291 §1 kk

ORZEKA:

I.  uznaje oskarżonego K. P. za winnego tego, że: w dniu 3 sierpnia 2014 roku w S. gm. Z. przyjął od n/n osób ciągnik rolniczy m-ki Z. (...) o wartości 73.710 zł w okolicznościach wskazujących na to, iż powinien i mógł przypuszczać, że został on uzyskany za pomocą czynu zabronionego, tj. przestępstwa z art. 292 § 1 kk i za to na mocy art. 292 § 1 kk wymierza mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na mocy art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec K. P. warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata;

III.  na mocy art. 33 § 2 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk orzeka wobec oskarżonego K. P. karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki za równoważną kwocie 15 (piętnastu) złotych;

IV.  zwalnia oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty i obciąża go wydatkami poniesionymi w sprawie w kwocie 613,91 (sześćset trzynaście złotych dziewięćdziesiąt jeden groszy) złotych.

II K 24/15

UZASADNIENIE

A. S. (1) nabył ciągnik rolniczy m-ki Z. (...) nr rej. (...). Zakup był finansowany z kredytu udzielonego przez (...) Bank S.A. w związku z czym zawarta był umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie. Ciągnik został skradziony.

Dowód: - zeznania A. S. k. 4-8, 18

- dokumenty pojazdu – k. 6-10

- umowa – k. 20-22

- zeznania P. K. – k. 84

W dniu 3 lipca 2014 roku K. P. przebywał w S. w gospodarstwie, którego właścicielem jest jego syn A. P.. Przyjechało tam dwóch mężczyzn, nieznanych K. P.. Zaproponowali mu oni zakup sprzętu rolniczego. Oświadczyli, że są przedstawicielami A. ze S., przy czym nie okazali żadnych dokumentów. K. P. wyraził chęć zakupu ciągnika. Następnego dni przyjechał jeden z tych mężczyzn i oświadczył, iż cena ciągnika to ok. 85.000,- zł. K. P. powiedział, że chciałby najpierw zobaczyć pojazd. Mężczyzna zaoferował przywiezienie sprzętu i użyczenie go do 31 października 2014 roku, przy czym cena motorogodziny pracy to byłoby2 zł. W dniu 3 sierpnia 2014 roku przywieziony został do S. ciągnik rolniczy m-ki Z. (...) i podpisano umowę użyczenia. K. P. otrzymał dwa kluczyki do ciągnika, ale nie dostał żadnych dokumentów dotyczących pojazdu. Ciągnik nie miał tablic rejestracyjnych. K. P. wręczył mężczyźnie kwotę 20.000 zł. Ciągnik ten został skradziony A. S. (1). Jego wartość to 73.710 zł. Podpis K. P. na umowie użyczenia nie jest jego autentycznym podpisem i nie jest możliwe ustalenie wykonawcy tego podpisu.

Dowód: - opinia biegłego – k. 101-105, 161-162

- opinia biegłego – k. 75-82, 160-161

- wyjaśnienia oskarżonego – k. 96

- protokół oględzin z dokumentacja fotograficzna – k. 41-48

- umowa użyczenia – k. 59-60

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, iż przyjął on ciągnik na podstawie umowy użyczenia. Nie miał świadomości, iż pojazd może pochodzić z czynu zabronionego.

Analizując materiał dowodowy w sprawie wskazać należy, iż Sąd nie znalazł żadnych podstaw by kwestionować opinie biegłych, bowiem są one spójne, precyzyjne, zostały sporządzone przez osoby dysponujące fachową wiedzą i doświadczeniem zawodowym. Zeznania świadków przesłuchanych w toku postępowania nie wniosły do sprawy wiele nowego bowiem poza oskarżonym nikt nie uczestniczył w rozmowach dotyczących ciągnika. Bezsporny jest również fakt, iż ciągnik zabezpieczony na terenie gospodarstwa (...) został skradziony A. S. (1). Zasadnicze zatem znaczenie w sprawie miało ustalenie czy oskarżony wiedział, ze przedmiotowy ciągnik pochodzi z czynu zabronionego. Zdaniem Sądu, brak jest podstaw by przypisać oskarżonemu taką świadomość. Natomiast nie budzi wątpliwości Sądu, iż na podstawie okoliczności związanych z przyjęciem sprzętu K. P. powinien i mógł przypuszczać, iż pojazd pochodzi z czynu zabronionego. Oskarżony nie znał mężczyzn, którzy oferowali do nabycia sprzęt rolniczy i mimo tego nie zażądał od nich żadnych dokumentów. Nie domagał się również dokumentów dotyczących ciągnika, a wiedzą powszechną jest, iż każdy pojazd takie posiada. Ciągnik nie posiadał tablic rejestracyjnych, a oskarżony prowadzący wcześniej gospodarstwo rolne wiedział niewątpliwie, że każdy pojazd mechaniczny, w tym ciągnik, podlega rejestracji. Wyjaśnienia oskarżonego, iż mężczyzna twierdził, iż ciągnik ten był prezentowany jedynie na wystawach i nie jeździł po drogach publicznych, zdają się być miało wiarygodne. Oskarżony nie dysponował żadnym dowodem wskazującym na to, iż osoba z którą rozmawiał była uprawniona do dysponowania ciągnikiem.

Wobec tak ustalonego stanu faktycznego Sąd dokonał modyfikacji opisu i kwalifikacji prawnej czynu, uznając oskarżonego za winnego tego, że w dniu 3 sierpnia 2014 roku w S. gm. Z. przyjął od n/n osób ciągnik rolniczy m-ki Z. (...) o wartości 73.710 zł w okolicznościach wskazujących na to, iż powinien i mógł przypuszczać, że został on uzyskany za pomocą czynu zabronionego, tj. przestępstwa z art. 292 § 1 kk.

Uznając winę oskarżonego Sąd wymierzył mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 2 lata. Jako bezpośrednią dolegliwość Sąd orzekł na mocy art. 33 § 2 kk w zw. z art. 33 § 1 i 3 kk karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki za równoważną kwocie 15 złotych. Kary te są adekwatne do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego. Za okoliczność łagodzącą Sąd uznał jego dotychczasową niekaralności ( karta karna – k. 99) oraz fakt odzyskania skradzionego ciągnika Przy wymiarze kary uwzględniono również okoliczności popełnienia czynu, motywację oskarżonego, wartość przedmiotu przestępstwa. Wymierzając karę grzywny Sąd uwzględnił stan majątkowy oskarżonego, jego dochody i możliwości zarobkowe. Zdaniem Sądu orzeczona kara spełni swe funkcje w zakresie prewencji indywidualnej. Stanowi ona zarazem czytelny sygnał dla społeczeństwa, iż naganne i nieodpowiedzialne zachowanie oskarżonego spotkało się ze zdecydowaną i szybką reakcją ze strony organów wymiaru sprawiedliwości. Tak orzeczona kara wpływa zatem na ukształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa.

Z uwagi na stan majątkowy oskarżonego i jego dochody Sąd zwolnił go od obowiązku uiszczenia opłaty sądowej (art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r., nr 49, poz. 223 ze zm.), zaś obciążył go wydatkami poniesionymi w sprawie w kwocie 613,91 zł. (art. 627 kpk).