Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 81/16

POSTANOWIENIE

Dnia 22 marca 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym

Przewodniczący:

SSA Dariusz Mazurek (spr.)

Sędziowie:

SA Marek Klimczak

SA Jan Sokulski

po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2016r.na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. W.

przeciwko J. B.

o ustalenie nieważności umowy

na skutek zażalenia pozwanej

na pkt. II postanowienia Sądu Okręgowego w Przemyślu, Wydział I Cywilny z dnia 21 października 2015r., sygn. akt I C 727/15

postanawia :

oddalić zażalenie.

SSA Marek Klimczak SSA Dariusz Mazurek SSA Jan Sokulski

Sygn. akt I ACz 81/16

UZASADNIENIE

W pkt. II postanowienia z dnia 21 października 2015r. Sąd Okręgowy w Przemyślu, uwzględniając wniosek powódki o zabezpieczenie roszczenia, udzielił zabezpieczenia poprzez wpisanie w KW o nr (...) ostrzeżenia o toczącym się postępowaniu.

W uzasadnieniu orzeczenia Sąd wskazał, że powódka w niniejszym postępowaniu domaga się ustalenia nieważności umowy darowizny z dnia 29 kwietnia 2015r. na podstawie której przeniosła na pozwaną własność działki nr (...) objętą KW nr (...) wskazując, że w chwili zawarcia niniejszej umowy znajdowała się w silnym stanie depresyjnym, a tym samym była w stanie wyłączającym świadome powzięcie decyzji i wyrażenie woli. Na poparcie swoich twierdzeń powódka przedstawiła dwa zaświadczenia lekarskie oraz wniosła o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka, historii choroby i dopuszczenie dowodu z opinii biegłego lekarza psychiatry.

W ocenie Sądu I instancji dołączone do pozwu dokumenty uprawdopodabniają, że powódka w chwili zawarcia umowy darowizny znajdowała się w stanie wyłączającym świadome powzięcie i wyrażenie woli jak i wykazała, że brak zabezpieczenia może pozbawić ją zaspokojenia.

Jako podstawę prawną swojego rozstrzygnięcia Sąd wskazał art. 730 1 k.p.c oraz art. 755 § 1 pkt. 5 k.p.c.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła pozwana domagając się zmiany zaskarżonego postanowienia i oddalenia wniosku powódki.

W uzasadnieniu pozwana podniosła, iż powódka nie spełniła przesłanek skutkujących udzieleniem jej zabezpieczenia. Powódka jest prababcią pozwanej i to z inicjatywy powódki doszło do zawarcia umowy darowizny. Powódka nigdy nie leczyła się na choroby psychiczne, depresje, miażdżycę, czy też inne. Jest ona osobą zdrową psychicznie i fizycznie i była zdrowa także w chwili zawarcia umowy darowizny. Natomiast przedłożone przez powódkę zaświadczenia lekarskie są nierzetelne.

Ponadto podniosła, że nie zamierza nikomu sprzedawać przedmiotowej nieruchomości, w której powódka ma zapewnione warunki mieszkaniowe do końca życia.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje :

Zażalenie pozwanej nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak zasadnie wskazał Sąd Okręgowy w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, zgodnie z art. 730 1 § 1 k.p.c. dopuszczalność zabezpieczenia powództwa uzależniona jest od spełnienia kumulatywnie dwóch przesłanek: uprawdopodobnienia przez wnioskodawcę roszczenia i interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia.

Należy przy tym podkreślić, że zakres badania wniosku przez Sąd ma charakter ograniczony, rozstrzygnięcie zaś ma charakter tymczasowy i nie przesądza o zasadności powództwa.

W ocenie Sądu Apelacyjnego zasadne jest stanowisko Sądu Okręgowego o spełnieniu powyższych przesłanek warunkujących dopuszczalność zabezpieczenia powództwa w niniejszej sprawie.

Powódka wystąpiła przeciwko pozwanej z powództwem o ustalenie nieważności umowy darowizny zawartej pomiędzy nimi, przedkładając kopię tej umowy na dowód, że istotnie została ona zawarta, jak i wydruk z księgi wieczystej. W uzasadnieniu pozwu przytoczyła okoliczności faktyczne, które mają uzasadniać przyczyny jej nieważności, w szczególności twierdząc, że w chwili jej zawarcia była w stanie wyłączającym świadome powzięcie decyzji i wyrażenie woli wynikające z faktu występujących u niej zaburzeń psychicznych jakie wystąpiły u niej po śmierci męża. Po śmierci męża znajdowała się ona w ostrym stanie depresyjnym, któremu towarzyszyły zaburzenia świadomości i brak dostatecznego rozeznania co do dokonywanych przez nią czynności. Stan ten wykorzystała pozwana doprowadzając do zawarcia umowy darowizny.

Na powyższe okoliczności przedłożyła dwa zaświadczenia lekarskie oraz wniosła o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego lekarza psychiatry, historii jej choroby, zeznań świadka.

Powyższe spełnia wymóg uprawdopodobnienia roszczenia.

Brak również podstaw do przyjęcia, że pozwana wzruszyła drugą przesłankę zabezpieczenia, a mianowicie istnienie po stronie powódki interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia. Sama jej deklaracja o braku zamiaru sprzedaży objętej umową nieruchomości nie zabezpiecza interesu powódki, zważywszy, że decyzję w tym zakresie w każdej chwili może zmienić.

Ujawnienie w księdze wieczystej informacji o toczącym się procesie, z uwagi na przepisy rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych, jest w tej sytuacji jak najbardziej usprawiedliwione.

W tej sytuacji udzielone zabezpieczenie stanowi usprawiedliwioną ochronę interesów prawnych powódki, bez obciążania obowiązanej ponad potrzebę.

W związku z powyższym Sąd Apelacyjny oddalił zażalenie pozwanej, jako bezzasadne na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

SSA Marek Klimczak SSA Dariusz Mazurek SSA Jan Sokulski