Sygn. akt III AUz 119/13
Dnia 3 października 2013 r.
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie następującym:
Przewodniczący: |
SSA Alicja Podczaska |
|
Sędziowie: |
SSA Ewa Madera SSA Roman Skrzypek |
|
po rozpoznaniu w dniu 3 października 2013 r.
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku J. C.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w
R.
o emeryturę
ma skutek zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu
Okręgowego w Przemyślu z dnia 21 sierpnia 2013 r., sygn. akt III U
707/13
p o s t a n a w i a:
oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Przemyślu, Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych odrzucił spóźniony wniosek J. C. o doręczenie odpisu wyroku z dnia 25 czerwca 2013 r. wraz z uzasadnieniem.
W zażaleniu na powyższe postanowienie, wnioskodawca domagał się jego uchylenia, podnosząc że skoro na rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku w sprawie, Sąd informując o terminie następnego posiedzenia zaznaczył, że stawiennictwo jest nieobowiązkowe, wnioskodawca nie był obecny na ogłoszeniu wyroku i nie wiedział, jakie czynności procesowe ma podjąć.
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Zażalenie wnioskodawcy jest nieuzasadnione i podlega oddaleniu, ponieważ postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 21 sierpnia 2013 r. jest trafne i nie narusza prawa. Sąd I instancji prawidłowo zastosował art. 328§ 1 kpc, nakazujący odrzucić spóźnione żądanie uzasadnienia wyroku, tj. zgłoszone po upływie tygodniowego terminu od dnia ogłoszenia sentencji wyroku.
Oceny tej nie może zmienić podana przez wnioskodawcę argumentacja o braku wiedzy na temat terminu do zgłoszenia wniosku o doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem. Skoro obowiązujące przepisy kodeksu postępowania cywilnego nie przewidują doręczenia stronom z urzędu orzeczenia z uzasadnieniem (poza sytuacją, gdy ogłoszenia nie było, przewidzianą w art. 387 § 3 zdanie trzecie k.p.c.), to każda ze stron działając we własnym interesie powinna zadbać o uzyskanie informacji na temat treści i daty wydanego orzeczenia.
Z podanych przyczyn orzeczono, jak w sentencji na podstawie art. 385 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc.