Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 18 września 2013 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania B. M. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 13 marca 2013 r. Nr (...)

w sprawie B. M. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I.  zmienia zaskarżoną decyzję i ustala B. M. (1) prawo do emerytury od dnia 01 marca 2013 r.,

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na rzecz B. M. (1) kwotę 60 (sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 13.03.2013r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu B. M. (1) prawa do wcześniejszej emerytury motywując to brakiem dowodu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przez okres 15 lat. Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony B. M. (1) wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do emerytury, gdyż przez okres ponad 15 lat wykonywał prace w szczególnych warunkach w charakterze spawacza w Odlewni (...) w S..

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu swojego stanowiska podniósł, że ubezpieczony nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat, ponieważ świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach nie zawierają określenia stanowiska pracy zgodnie z zarządzeniem resortowym.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony B. M. (1) urodzony dnia (...) złożył w dniu 05.03.2013r. wniosek o emeryturę. Organ rentowy uznał za udowodniony staż ubezpieczeniowy B. M. (1) w rozmiarze 26 lat, 5 miesięcy i 9 dni okresów składkowych i nieskładkowych, w tym 13 lat, 6 miesięcy i 19 dni okresu pracy w szczególnych warunkach. Z materiału dowodowego zebranego w sprawie wynika, że ubezpieczony w okresie od 09.04.1975r. do 31.07.2001r. był zatrudniony w Odlewni (...) w S. na stanowisku naprawiacza wad odlewów. Wykonywał naprawy odlewów. Praca ta polegała na spawaniu i żłobkowaniu (wypalaniu elektroiskrowym rowków). Pracował na hali produkcyjnej razem z innymi pracownikami wykonującymi prace w szczególnych warunkach przy piecach odlewniczych. Na stanowisku tym pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania ubezpieczonego (k.36 i 34v-35), zeznania świadków: T. P. (k.35-35v), H. S. (k.35v), J. T. (k.35v-36), dokumentów (k.9-19), akt ZUS, akt osobowych.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Odwołanie jest uzasadnione. Zgodnie z art. 184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r.o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz.1118 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W ocenie Sądu Okręgowego B. M. (1) spełnił powyższe warunki. Udowodnił ponad 25 lat okresów składkowych oraz ponad 15 lat okresów pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów dotychczasowych.

Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego, że w okresie od dnia 01.07.1991r. do 31.12.1998r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował w charakterze naprawiacza wad odlewów w Odlewni (...) w S.. Zeznania powoda potwierdzili świadkowie: J. T., T. P. i H. S., którzy razem z nim pracowali. Zeznali oni, że ubezpieczony w spornym okresie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę przy naprawianiu odlewów. Praca jego polegała na żłobieniu rowków w odlewach hutniczych metodą elektroiskrową i następnie spawaniu wad odlewów. Ubezpieczony pracował na hali produkcyjnej w dużym zapyleniu i hałasie. Jako podstawowe wykonywane tam były prace hutnicze, prace w szczególnych warunkach. Sąd uznał ich zeznania za wiarygodne, ponieważ są logiczne, spójne i wzajemnie się uzupełniają. Zeznania te znajdują potwierdzenie w zebranych w sprawie dokumentach, w szczególności w świadectwach pracy, umowach i angażach znajdujących się w aktach osobowych i aktach ZUS. Ubezpieczony do dnia 30.06.1991r. miał angaż na stanowisko spawacz. Od dnia 01.07.1991r. otrzymał angaż na stanowisko ślusarz-spawacz. Pomimo tego charakter jego pracy nie zmienił się. Jako jedyny w zakładzie posiadał uprawnienia spawacza nadane przez niemiecki dozór techniczny, co dawało mu uprawnienia do wykonywania prac spawalniczych specjalnych z odbiorem TUV (k.75 akt osobowych). Otrzymywał z tego tytułu specjalny dodatek do wynagrodzenia. Zmiana angażu podyktowana była możliwością uzyskania wyższego wynagrodzenia, jakie otrzymywali pracownicy dwuzawodowi. Ponadto w sprawie IVU 479/02 Sąd Rejonowy w Siedlcach dokonał sprostowania świadectwa pracy ubezpieczonego, ustalając, że w spornym okresie wykonywał prace w szczególnych warunkach. W ocenie Sądu Okręgowego stanowisko ubezpieczonego, pomimo angaży na stanowisko ślusarza-spawacza, czy spawacza, należy zakwalifikować jako naprawiacz wad odlewów, ponieważ celem czynności spawalniczych, jakie wykonywał, było wyeliminowanie wad odlewów hutniczych. Prace, które wykonywał ubezpieczony wymienione są w załączniku A dział XIV pkt.23 (wykańczanie odlewów) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) oraz w dziale XIV pkt. 23 podpunkt 1 (naprawiacz wad odlewów) zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.1985r. (Dz.Urz. MHiPM nr 1-3, poz. 1). W sumie okresy pracy w szczególnych warunkach udowodnione w trakcie procesu wynoszą ponad 15 lat. Ubezpieczony nabył więc prawo do emerytury z miesiącem złożenia wniosku.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na mocy art.477 ¹⁴par.2 kpc orzekł jak w wyroku.