Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 marca 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Szczuka

Protokolant: protokolant sądowy Joanna Walczak

po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2016 r. w Warszawie

sprawy M. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania M. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 25 lutego 2015 r. znak: I/20/(...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje M. G. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01.12.2014 r. do 31.12.2016 r.

Sygn. akt VII U 678/215

Transkrypcja uzasadnienia wyroku z dnia 1 marca 2016 r.

Wygłoszone uzasadnienie wyroku.

Odwołujący M. G. w swym odwołaniu z dnia 30 marca 2015 roku, złożył odwołanie od decyzji organu rentowego z dnia 25 lutego 2015 roku odmawiającej mu prawa do renty, z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Organ rentowy, w swoim, w swojej odpowiedzi na odwołanie przedstawił następujące stanowisko, karta 22 akt sprawy, wnosił o oddalenie odwołania odwołującego od decyzji z dnia 25 lutego 2015 roku. Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny. W dniu 5 grudnia 2014 odwołujący złożył wniosek, strona 1 akt rentowych, o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy, na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Organ rentowy, w toku postępowania, skierował odwołującego na badanie do komisji lekarskiej ZUS, która orzeczeniem z dnia 18 lutego 2015 roku, strona 17 akt rentowych, uznała odwołującego za częściowo niezdolnego do pracy od 13 października 2014 roku do 31 grudnia 2015 roku. Z akt rentowych, co podkreślił organ rentowy, wynika, że odwołujący nie spełnia jednego z trzech wymienionych w dyspozycji artykułu 57, 58 warunków. Mianowicie, niezdolność odwołującego do pracy powstała w dniu 13 października 2014 roku, a okres ubezpieczenia przed powstaniem niezdolności do pracy odwołującego, zakończył się 31 stycznia 2013 roku, karta 14 akt organu rentowego. Zatem, w ocenie organu rentowego, częściowa niezdolność do pracy powstała w okresie późniejszym, niż 18 miesięcy od ustania zatrudnienia odwołującego. W świetle powyższego, organ rentowy zaskarżoną decyzję z dnia 25 lutego 2015 roku, strona 21 akt rentowych, odmówił odwołującemu prawa do roszczonego świadczenia. Sąd, w ramach postępowania dowodowego dopuścił dowód, postanowieniem z dnia 11 maja 2015 roku, karta 28, z opinii biegłych sądowych specjalistów, psychiatrów, psychologa i neurologa, celem ustalenia, że odwołujący się jest zdolny, czy też całkowicie, lub częściowo niezdolny do pracy zarobkowej ze szczególnym wskazaniem daty powstania tej niezdolności. Pierwszy z biegłych, w swojej opinii, biegły psycholog, zawartej na karcie 36, stwierdził, iż na podstawie analizy dostępnej dokumentacji, obserwacji, oraz badania uznali, iż odwołujący aktualnie emocjonalnie i poznawczo prezentuje nieznacznie obniżoną zdolność do pracy zarobkowej, porównywalnej do stanu przed zachorowaniem. Początek jego częściowej niezdolności do pracy, biegły datuje od pierwszej hospitalizacji psychiatrycznej, czyli od 13 października 2014 roku i w tym zakresie opinia była zbieżna ze stanowiskiem, przedstawionym przez komisję lekarską ZUS. W kolejnym, kolejna opinia została zaprezentowana przez biegłego psychiatrę, karta 43 do 44 akt sprawy. Biegły psychiatra stwierdził u odwołującego ograniczenie zaburzenia nastroju, padaczkę, oraz zespół zależności alkoholowej. W ocenie biegłego, nasilenie dolegliwości powoduje u opiniowanego, częściową niezdolność do pracy od 13 października 2014 roku, do 31 grudnia 2015 roku i w tym zakresie, stanowisko biegłego psychiatry było zbieżne ze stanowiskiem lekarzy komisji lekarskiej ZUS. W powołanej w sprawie, biegły neurolog, w swojej opinii na karcie 55, 56, stwierdził, iż w ocenie neurologicznej, odwołujący jest częściowo niezdolny do pracy od 2 stycznia 2012 roku do sierpnia 2017 roku. W ocenie biegłego, z punktu widzenia neurologicznego u odwołującego istnieje encefalopatia o etiologii mieszanej, pourazowo alkoholowej. W obrazie klinicznym dominują objawy zespołu psychoorganicznego czołowego, rozsiane objawy ubytkowe, pochodzenia pośrodkowego, oraz padaczka pourazowa. W odniesieniu do treści sporządzonej opinii, organ rentowy stanął na stanowisku, iż nie wnosi uwag do opinii biegłego psychiatry i psychologa, natomiast ocenę opinii biegłego neurologa pozostawia do decyzji Sądu. Organ rentowy przedłożył stanowisko Przewodniczącego Komisji Lekarskiej przy (...) Oddziale ZUS, karta 72 akt sprawy, który stwierdził, iż nie może się zgodzić z opinią biegłego neurologa, w zakresie daty powstania niezdolności do pracy, ponieważ po wypadku w styczniu 2012 roku, odwołujący powrócił do pracy, prowadził działalność gospodarczą, sklep do stycznia 2014 roku, nie dostarczył dokumentacji z leczenia, z okresu po urazie głowy, poza pobytem w SOR w okresie od 28 maja 2012 roku i 29 maja 2012 roku, gdzie przebywał po napadzie padaczki z powodu zaburzeń mowy, ale nie wymagał hospitalizacji. Biegły z zakresu neurologii, również był..., jego opinia zakwestionowana przez Przewodniczącego Komisji Lekarskiej ZUS, dlatego, że przyjęcie daty, jako początku daty długotrwałej niezdolności do pracy, przypominam, chodziło o datę, która, no została przedłożona przez przytoczonego biegłego z zakresu neurologii, a konkretnie o datę 2 styczeń 2012 rok. Biegły wskazał, że przyjęcie tej daty, jako początku długotrwałej niezdolności do pracy, jest nieuprawniony. Podniósł, iż biegły neurolog, w swej opinii stwierdza częściową niezdolność do pracy z powodu stanu psychicznego po przebytym urazie głowy. Jednak w tej sprawie wypowiadali się biegli, psychiatra i psycholog, którzy za datę powstania częściowej niezdolności do pracy, przyjęli datę hospitalizacji psychiatrycznej, to jest 13 października 2014 roku, gdzie rozpoznano ograniczone, ograniczone zaburzenia nastroju. Opinia biegłego psychiatry i psychologa, w ocenie Przewodniczącego Komisji Lekarskiej, powinna być opinią wiodącą, ze względu na charakter schorzenia. Dalsze postępowanie pozostawia jednak do decyzji Sądu. Sąd Okręgowy, wobec podniesionych wątpliwości przez Przewodniczącego Komisji Lekarskiej, w postanowieniu z dnia 22 października 2015 roku, dopuścił dowód z innego biegłego neurologa, niż biegły W. Z., na okoliczności, jak w postano..., w postanowieniu Sądu z dnia 11 maja 2015 roku, karta 28 akt sprawy. Powołane w sprawie, biegły neurolog, biegły B. Z., w swojej opinii na karcie 87 o verte, stwierdził, iż reasumując cały [ns 00:13:48.764] całość [ns 00:13:49.686], nie można zgodzić się z opinią, że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy od ostatniej hospitalizacji psychiatrycznej. Rozpoznania psychiatryczne, stawiane w szpitalu psychiatrycznym przez biegłą psychiatrę, są skutkiem dwóch ciężkich urazów głowy, w tym z 2012 roku z ogniskami rozległych u krwotocznych stłuczeń w obu płatach czołowo skroniowych, które skutkują do chwili obecnej ogniskami rozmiękania mózgu. Na to nakłada się wieloletnie uzależnienie od alkoholu i narkotyków i prawdopodobnie wieloletnią padaczkę [ns 00:14:31.978] toksyczną. Badany powinien w ocenie biegłego przejść szczegółową diagnostykę w warunkach oddziału neurologicznego, co do skutków urazu mózgu i padaczki. W ocenie biegłego w przeważającym pra..., w przeważającym prawdopodobieństwem jest odwołujący częściowo niezdolny do pracy od stycznia 2012 roku do grudnia 2016 roku, czyli jeszcze na rok od aktualnego badania. Organ rentowy podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko, nie zakwestionował również opinii drugiego biegłego neurologa w swoim piśmie procesowym z dnia 12 stycznia 2016 roku karta 97 akt sprawy. Sąd Okręgowy zważył, co następuje. W świetle przeprowadzonego postępowania dowodowego oraz w odniesieniu do treści opinii, przede wszystkim opinii ostatniego z biegłych neurologów należy stwierdzić, że odwołanie odwołującego jest uzasadnione. Sąd chciałby wskazać, iż zgodnie z artykułem 57, 58 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli spełnia on łącznie następujące warunki. Jest niezdolny do pracy artykuł 57 ustęp 1 punkt 1 wyżej wymienionej ustawy, osiągnął wymagany okres składkowy i nieskładkowy artykuł 57 ustęp 1 punkt 2, niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w artykule 6 ustęp 1 punkt 1 i 2 oraz następne. W ocenie Sądu Okręgowego nie udowodniono w sposób jednoznaczny, iż odwołujący nie spełnił wskazanego przez organ rentowy trzeciego z wymienionych przez ustawodawcę warunków, to znaczy niezdolność odwołującego do pracy powstała zdaniem organu rentowego w dniu 13 października 2014 roku, a okres ubezpieczenia przed powstaniem niezdolności do pracy odwołującego zakończył się 31 stycznia 2013 roku, co jest potwierdzone dokumentacją na karcie 14 akt rentowych. Tym samym podnosił organ rentowy częściowa niezdolność do pracy odwołującego powstała w okresie późniejszym niż 18 miesięcy od ustania zatrudnienia ubezpieczenia. W ocenie Sądu ostatnia z opinii biegłego neurologa pokrywająca się z opinią pierwszego z biegłych neurologów wskazuje w sposób jednoznaczny, iż częściowa niezdolność do pracy odwołującego winna być datowana od stycznia 2012 roku. W opinii drugiego biegłego doktora B. Z. do końca grudnia 2016 roku. W ocenie Sądu zarówno opinia biegłego Z., jak i opinia biegłego pierwszego neurologa no, ale budzą pełne przekonanie Sądu, iż by te opinie, opinie się wzajemnie uzupełniają i w zakresie przedstawionych stanowisk dają podstawę do przyjęcia, iż stan czesiowej niezdolności odwołującego winien być datowany od 1 stycznia 2012 roku, a zatem jeżeli przyjmiemy to ustalenie to fakt zakończenia przez odwołującego pracy i fakt, że okres ubezpieczenia przed powstaniem niezdolności do pracy zakończył się 31 stycznia 2013 roku daje podstawę do przyjęcia, iż został spełniony trzeci z warunków wymienionych w artykuł 57, 58 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Tym samym biorąc pod uwagę, że odwołujący złożył swoje, swój wniosek 5 grudnia 2014 roku Sąd przyznał prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy odwołującego od 1 grudnia 2014 roku do 31 grudnia 2016 roku, tak jak to zakreślił w swojej opinii uznanej przez Sąd drugi z biegłych neurologów. Z tych wszystkich względów Sąd Okręgowy na mocy artykułu 477 indeks 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego orzekł jak w sentencji.