Pełny tekst orzeczenia

WYROK CZĘŚCIOWY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 marca 2016 roku

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku IV Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Aleksandra Sobiech

Protokolant: Kamil Walendziak

po rozpoznaniu w dniu 29 lutego 2016 roku w Gdańsku

na rozprawie sprawy z powództwa małoletnich M. W. (1) oraz Z. W. reprezentowanych przez przedstawicielkę ustawową A. W.

przeciwko M. W. (2)

o alimenty

1.  zasądza od pozwanego M. W. (2) tytułem alimentów na rzecz małoletnich powodów M. W. (1) ur. (...) w G. kwotę po 600 zł (sześćset złotych) miesięcznie oraz Z. W. ur. (...) w G. kwotę po 700 zł (siedemset złotych) miesięcznie tj. łącznie po 1300 zł (tysiąc trzysta złotych) miesięcznie płatnych z góry do rąk przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów A. W. do dnia 10 – ego każdego miesiąca za okres od dnia 19 grudnia 2014 roku do dnia 18 października 2015 roku ,

2.  oddala powództwo małoletnich powodów za okres od dnia 19 grudnia 2014 roku do dnia 18 października 2015 roku w pozostałym zakresie,

3.  na mocy art. 445 § 2 kpc zawiesza postępowanie za okres od dnia 19 października 2015 roku do czasu zakończenia postępowania w sprawie o sygn. akt II C 3954/15 toczącego się przed Sądem Okręgowym w Gdańsku,

4.  oddala wnioski stron o zawieszenie postępowania za okres od dnia 19 grudnia 2014 roku do dnia 18 października 2015 roku,

5.  wyrokowi w punkcie 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt IV RC 1047/14

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 12 grudnia 2014 roku małoletni powodowie Z. i M. W. (1) zastępowani przez matkę A. W., wnieśli o zasądzenie od ojca M. W. (2) alimentów w łącznej kwocie 1950 zł miesięcznie na dwoje małoletnich powodów, w tym kwoty 900 zł miesięcznie na rzecz małoletniego M. oraz kwoty 950 zł miesięcznie na rzecz małoletniej Z., płatnych do rąk matki małoletnich do dnia 10-tego każdego miesiąca poczynając od dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu wskazano, że rodzice małoletnich pozostają w związku małżeńskim od 9 lipca 2005 roku. Ze wskazanego związku małżeńskiego pochodzą małoletni M. urodzony (...) oraz małoletnia Z. urodzona (...). Małżonkowie wraz z dziećmi zamieszkiwali od daty zawarcia związku małżeńskiego w domu rodziców A. W. pokrywając jedynie częściowo opłaty za media w kwocie ok. 500 zł miesięcznie. Wskutek pogłębiającego się konfliktu pozwany wyprowadził się do swoich rodziców w październiku 2014 roku i od tego czasu nie przejawia zainteresowania potrzebami dzieci, nie uczestnicząc w ich kosztach utrzymania. Matka małoletnich powodów jest z zawodu technikiem chemikiem i pracuje w Regionalnym Centrum Krwiodawstwa w G. z wynagrodzeniem netto w kwocie 2500 zł. Nadal przekazuje kwotę 500 zł za media swoim rodzicom oraz pokrywa własne potrzeby takie jak: ubiór 200 zł, wyżywienie 250 zł, kosmetyki i higiena 200 zł, rozrywki 150 zł, koszt zakupu leków (alergia) 100 zł, leczenie stomatologiczne 200 zł, bilet miesięczny 80 zł, telefon 80 zł. Na miesięczne koszty utrzymania małoletniego M. składają się: opłaty szkolne 170 zł, zakup leków 30 zł, dojazd do szkoły i na zajęcia 40-50 zł, wyżywienie 260 zł, ubiór 110 zł, środki higieniczne 60 zł, rozrywki 180 zł, leczenie stomatologiczne 40 zł, koszt wakacji zimowych i letnich – 192 zł, udział w opłatach mieszkaniowych 167 zł. Łącznie koszt utrzymania małoletniego oszacowano na kwotę 1259 zł. Na miesięczne koszty utrzymania Z. składają się: opłata za przedszkole 500 zł, zakup leków 30-40 zł, opłata za naukę tańca 30 zł, bilet miesięczny 30 zł, wyżywienie 250 zł, rozrywki 100 zł, koszt wakacji letnich i zimowych 192 zł, ubiór 200 zł, udział w opłacie za media 167 zł. Łącznie koszt utrzymania oszacowano na kwotę 1509 zł. Pozwany pracuje jako magazynier w firmie (...) sp. z o.o. i jego zarobki w skali miesięcznej wynoszą ok. 5000 zł. Wskazano, że matka małoletnich sprawuje nad nimi codzienną, osobistą opiekę.

/pozew: k. 2-5/

Postanowieniem z dnia 20 stycznia 2015 roku tut. Sąd udzielił zabezpieczenia roszczenia w ten sposób, że zobowiązał pozwanego do łożenia tytułem alimentów na rzecz małoletniego M. W. (1) kwoty po 600 zł miesięcznie, a na rzecz małoletniej Z. W. kwoty po 700 zł miesięcznie, tj. łącznie 1300 zł miesięcznie za okres od dnia 19 grudnia 2014 roku płatnych do rak przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów z góry do 10-tego dnia każdego miesiąca.

/postanowienie: k. 21-24/

Na skutek zażalenia pozwanego na powyższe postanowienie Sąd Okręgowy w Gdańsku postanowieniem z dnia 6 lipca 2015 roku, w sprawie o sygn. akt II 1 Cz294/15, oddalił zażalenie.

/postanowienie z dnia 6.07.2015 r. k. 106-110/

Na rozprawie w dniu 20 sierpnia 2015 roku pozwany uznał żądanie pozwu do kwoty po 500 zł miesięcznie.

/protokół z rozprawy z dnia 20.08.2015 r. k.119-123/

W piśmie z dnia 4 lutego 2016 roku pozwany wniósł o zawieszenie postępowania, z uwagi na fakt iż matka powodów złożyła pozew o rozwód, a sprawa jest obecnie prowadzona przez Sąd Okręgowy w Gdańsku pod sygn. II C 3954/15.

/pismo z dnia 4.02.2016 r. k. 149/

Na rozprawie w dniu 29 lutego 2016 roku pozwany uznał żądanie pozwu do kwoty po 450 zł miesięcznie.

/protokół z rozprawy z dnia 29 lutego 2016 r. k.163-165/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni M. W. (1) ur. (...) oraz Z. W. ur. (...) pochodzą ze związku małżeńskiego M. W. (2) i A. W.. Od końca października 2014 roku matka powodów i pozwany nie mieszkają razem. Matka powodów wraz z małoletnimi mieszka u rodziców. W dniu 19 października 2015 roku A. W. wniosła pozew o rozwód. Sprawa obecnie toczy się przed Sądem Okręgowym w Gdańsku pod sygn. akt II C 3954/15.

Małoletni M. W. (1) uczęszcza do drugiej klasy szkoły podstawowej. Małoletnia Z. W. uczęszcza zaś do przedszkola. Małoletni rozwijają się prawidłowo, a stan ich zdrowia nie budzi zastrzeżeń.

Na usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniego M. W. (1) składają się następujące wydatki: wyżywienie 260 zł, zakup odzieży i obuwia 110 zł, środki higieny i czystości 60 zł, wyjścia ze szkoły, składki klasowe 50 zł, zakup leków 30 zł, zakup podręczników i przyborów szkolnych 600 zł rocznie (50 zł miesięcznie), rozrywka 100 zł, koszt wypoczynku 1000 zł rocznie (83 zł miesięcznie), stomatolog 25 zł miesięcznie, dowóz na dodatkowe zajęcia 40 zł, udział w kosztach utrzymania mieszkania 100 zł. Koszt utrzymania małoletniego wynosi ok. 900 zł miesięcznie.

Na usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniej Z. W. składają się następujące wydatki: opłaty za mieszkanie 100 zł, 500 zł opłaty za przedszkole, opłata za naukę tańca 30 zł, wyżywienie 250 zł, bilet miesięczny od momentu ukończenia przez dziecko czwartego roku życia w kwocie 30 zł, zakup odzieży i obuwia 110 zł, rozrywki 100 zł, koszt wypoczynku 1000 zł rocznie (83 zł miesięcznie). Koszt utrzymania małoletniej wynosi ok. 1200 zł miesięcznie.

/dowód: odpis skrócony aktu urodzenia M. W. (1) k. 7, odpis skrócony aktu urodzenia Z. W. k. 8, odpis skrócony aktu małżeństwa k. 9, umowa w zakresie zajęć dodatkowych w przedszkolu k. 14-15, zeznania pozwanego k. 164-165/

Matka powodów A. W. pracuje na stanowisku technika chemika osiągając wynagrodzenie w wysokości około 2500 zł.

/dowód: zaświadczenie z dnia 11.12.2014 r. k.13/

M. W. (2) jest z zawodu elektrotechnikiem okrętowym. Pracuje jako magazynier. Pozwany po wyprowadzeniu się z domu zawarł umowę najmu pokoju. Czynsz najmu zgodnie z § 3 umowy opiewał na kwotę 300 zł. Od maja 2015 roku pozwany zamieszkał ze swoimi rodzicami. Po uwzględnieniu składek na ubezpieczenie społeczne oraz składki zdrowotnej roczna kwota dochodu pozwanego w 2013 roku wyniosła 43.802,40 zł tj. miesięcznie około 3.650 zł. W grudniu 2014 roku pozwany uzyskał wynagrodzenie netto w wysokości 3.437,76 zł, zaś w styczniu 2015 roku w wysokości 3.034,91 zł. Od dnia wniesienia pozwu w niniejszej sprawie, czyli od dnia 19 grudnia 2014 roku do dnia wniesienia pozwu o rozwód, czyli do dnia 19 października 2015 roku pozwany otrzymywał wynagrodzenie netto od 2.505,34 zł do 3.525,03 zł. W okresie od 1 grudnia 2014 roku do 31 grudnia 2015 roku otrzymywał średnie wynagrodzenie netto w wysokości około 2900 zł. Pracodawca przewidział również możliwość zatrudnienia pozwanego w godzinach nadliczbowych w 2016 roku. Pozwanego obciążały zobowiązania z tytułu kredytu na zakup samochodu marki N. (...) z miesięczną ratą 691 zł, oraz pożyczka z tytułu wyjazdu zagranicznego z rodziną z miesięczną ratą 500 zł. Kredyt zaciągnięty na zakup samochodu został spłacony w sierpniu 2015 r. Wówczas pozwany sprzedał samochód i spłacił zobowiązanie. Pożyczka zaciągnięta na wyjazd zagraniczny została spłacona w kwietniu 2015 r. Pozwany do grudnia 2015 r. spłaca także pożyczkę zaciągniętą na zakup telewizora za kwotę 999 zł, z miesięczną ratą 110 zł. Ponadto pozwany zaciągnął pożyczkę w kwocie ok. 1300 zł na zakup telewizora dla dzieci i golarki. Miesięczna rata wynosi ok. 100 zł.

Od momentu zamieszkania z rodzicami pozwany przekazuje im 500 zł miesięcznie na swój udział w kosztach utrzymania mieszkania i wyżywienie. Telefon komórkowy 50 zł.

Pozwany rzadko widuje dzieci.

/dowód: PIT-11 k. 11-12, zaświadczenie z dnia 12.02.2015 r. k. 39, umowa o pracę k. 40, umowa najmu k.42, umowa pożyczki k.51-55, terminarz spłaty pożyczki k.62, umowa z biurem podróży k.72-81, zaświadczenie z dnia 31.07.2015 r. k. 114, pismo z dnia 20.01.2016 r. k. 144, umowa o kredyt k. 87-92, zeznania pozwanego k. 121-122, k.164-165/

Sąd zważył, co następuje:

Ustalając stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się przede wszystkim na przesłuchaniu stron i złożonych przez strony do akt dokumentach. Sąd dał również wiarę dokumentom prywatnym złożonym przez strony na potrzeby niniejszej sprawy. Wiarygodność dokumentów nie była w toku procesu przez strony kwestionowana, nie budziła też wątpliwości Sądu. Oceniając wyjaśnienia stron Sąd miał na uwadze, że w niektórych kwestiach istotnych dla sprawy były one bezsporne, strony natomiast odmiennie oceniały możliwości zarobkowe pozwanego i zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powodów.

Stosownie do art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do alimentowania dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres tego obowiązku wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, a z drugiej możliwości majątkowe i zarobkowe osób do alimentacji zobowiązanych, w tym wypadku obojga rodziców małoletnich powodów (art. 135 § 1 k.r.o.). Obowiązek alimentacyjny może być także realizowany przez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie dziecka, stosownie do art. 135 § 2 k.r.o. Usprawiedliwione potrzeby dziecka powinny być oceniane nie tylko na podstawie wieku, lecz również miejsca pobytu dziecka, jego środowiska, możliwości zarobkowych zobowiązanych do jego utrzymania i całego szeregu okoliczności każdego konkretnego wypadku. W szczególności pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia te w praktyce pozostają we wzajemnej zależności i obie przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustaleniu przez Sąd wysokości alimentów (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 1969 r., III CRN 350/69).

Oczywistym jest, że małoletni powodowie nie są w stanie utrzymać się samodzielnie z racji swojego wieku i braku majątku czy dochodów.

W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Rozstrzygając w przedmiocie roszczenia powodów Sąd miał na uwadze przepis art. 445 § 2 zd. 1 k.p.c. zgodnie z którym postępowanie w sprawie o zaspokojenie potrzeb rodziny lub o alimenty, wszczęte przed wytoczeniem powództwa o rozwód lub o separację, ulega z urzędu zawieszeniu z chwilą wytoczenia powództwa o rozwód lub o separację co do świadczeń za okres od jego wytoczenia. Zauważyć należy, że matka powodów wytoczyła powództwo o rozwód przed Sądem Okręgowym w Gdańsku w dniu 19 października 2015 roku, zatem tut. Sąd w przedmiotowej sprawie mógł merytorycznie rozstrzygać o alimentach jedynie od dnia wniesienia pozwu w niniejszej sprawie tj. od dnia 19 grudnia 2014 roku do dnia wytoczenia powództwa o rozwód czyli do dnia 18 października 2015 roku.

Odnośnie kosztów utrzymania małoletniego powoda M. W. (1) Sąd przyjął za uzasadnione niektóre wydatki wskazane przez przedstawicielkę ustawową, jak koszty wyżywienia, zakupu środków czystości, czy też zakupu odzieży i obuwia. Te wydatki wskazane przez matkę powoda są adekwatne do wieku dziecka i jego potrzeb. W ocenie Sądu nie zostały wykazane wyższe wydatki, w szczególności w kwocie 170 zł na wydatki szkolne. Małoletni ma 9 lat, jest uczniem drugiej klasy szkoły podstawowej. Z doświadczenia życiowego Sądu wynika, że koszt zakupu podręczników dla dziecka w tym wieku wynosi ok. 350 zł rocznie i dodatkowo koszt zakupu przyborów szkolnych w łącznej wysokości 500 zł. Sąd przyjął za zasadną kwotę 50 zł z tytułu składek klasowych, wyjść do kina, teatru. Z doświadczenia życiowego Sądu wynika, że są dodatkowe wyjścia do kina, teatru, są organizowane wycieczki szkolne, jest opłata związana z ubezpieczeniem dziecka, czy też opłata na komitet rodzicielski, a ponadto należy zakupić przybory szkolne. Koszty leczenia stomatologicznego w kwocie 25 zł miesięcznie pozwoli na zaspokojenie podstawowych potrzeb w omawianym zakresie.

Odnośnie małoletniej Z. W. Sąd przyjął że twierdzenie przedstawicielki ustawowej za prawdziwe. Koszty opłat za przedszkole, wyżywienia, zakupu odzieży i obuwia, środków czystości przyjęte przez Sąd na podstawie twierdzeń matki małoletniej są adekwatne do wieku i potrzeb małoletniej.

Sąd dał wiarę zeznaniom pozwanego, gdyż jego sytuacja majątkowa została wykazana stosownymi zaświadczeniami o dochodzie i nie została zakwestionowana przez powodów.

Zauważyć należy, że tut. Sąd jak i Sąd Okręgowy orzekając w przedmiocie zabezpieczenia, ustalił możliwości finansowe pozwanego na podstawie deklaracji podatkowej pozwanego za 2013 rok złożonej na samym początku postępowania. Wówczas wynagrodzenie pozwanego było wyższe niż w okresie o którym orzekał tut. Sąd w przedmiotowym wyroku. Podkreślić należy, że w grudniu 2014 roku pozwany uzyskał wynagrodzenie netto w wysokości 3.437,76 zł, zaś w styczniu 2015 roku w wysokości 3.034,91 zł. Od dnia wniesienia pozwu w niniejszej sprawie czyli od dnia 19 grudnia 2014 roku do dnia wniesienia pozwu o rozwód czyli do dnia 18 października 2015 roku pozwany otrzymywał wynagrodzenie netto od 2.505,34 zł do 3.525,03 zł. Sąd miał na uwadze oświadczenie pracodawcy, z którego wynika, że w okresie od 1 grudnia 2014 roku do 31 grudnia 2015 roku pozwany otrzymywał średnie wynagrodzenie netto w wysokości około 2900 zł. Pracodawca przewidział również możliwość zatrudnienia pozwanego w godzinach nadliczbowych w 2016 roku. Orzekając o wysokości obowiązku alimentacyjnego Sąd miał na uwadze wskazaną wyżej średnią kwotę wynagrodzenia wynikającą z oświadczenia pracodawcy.

Nie można również pominąć tego, że do kwietnia 2015 roku pozwanego obciążała spłata pożyczki, zaś do sierpnia 2015 r. spłata kredytu zaciągniętego na zakup samochodu. Łączna kwota miesięcznych rat z tego tytułu wynosiła około 1185 zł. Mając na uwadze deklarowany przez pozwanego dochód miesięczny w wysokości 2500 zł Sąd uznał, iż w okresie do kwietnia 2015 roku był on w stanie łożyć alimenty w kwotach zasądzonych przedmiotowym wyrokiem. Zauważyć należy, że od kwietnia 2015 roku sytuacja finansowa M. W. (2) uległa polepszeniu bowiem przestało na nim ciążyć zobowiązanie z tytułu pożyczki, a od sierpnia 2015 r. z tytułu kredytu. Mając na uwadze powyższe, Sąd uznał, iż od kwietnia 2015 roku pozwany tym bardziej jest w stanie łożyć alimenty w wysokości zasądzonej wyrokiem. Sąd miał na uwadze, że deklarowane wydatki pozwanego to obciążenia z tytułu kredytu i pożyczki w łącznej wysokości 1185 zł, wydatki na mieszkanie w wysokości 700 zł oraz na paliwo w wysokości 400-500 zł wyczerpują deklarowany przez pozwanego dochód w wysokości 2.500 zł. Zdaniem Sądu pozwany albo osiągał wyższy niż deklarowany dochód, albo ponosił mniejsze niż wskazywał koszty utrzymania.

Sąd ustalając kwotę alimentów uwzględnił, że matka uzyskuje mniejszy dochód, a poza tym realizuje swój obowiązek alimentacyjny sprawując bieżącą pieczę nad dziećmi. Z tego powodu Sąd ustalił obowiązek alimentacyjny pozwanego w kwocie przekraczającej połowę wykazanych wydatków na małoletnich powodów.

Reasumując, zestawiając przedstawione wyżej usprawiedliwione potrzeby małoletnich powodów z możliwościami majątkowymi i zarobkowymi obojga rodziców powodów Sąd doszedł do przekonania, że w przedstawionym wyżej stanie faktycznym obowiązek alimentacyjny pozwanego wobec M. W. (1) za okres od dnia 19 grudnia 2014 roku do dnia 18 października 2015 roku wyczerpuje się kwotą po 600 zł miesięcznie, zaś odnośnie Z. W. kwotą po 700 zł miesięcznie. Stąd też na zasadzie art. 133 § 1 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 k.r.o. orzeczono jak w pkt 1 sentencji, oddalając powództwo małoletnich w pozostałym zakresie jako bezzasadne na podstawie art. 203 § 1 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 k.r.o. a contrario.

Nadto Sąd mając na uwadze treść przepisu art. 445 § 2 k.p.c. zawiesił postępowanie za okres od dnia 19 października 2015 roku do czasu zakończenia postępowania w sprawie o sygn. akt II C 3954/15 toczącego się przed Sądem Okręgowym w Gdańsku o czym orzekł w pkt 3 wyroku, w pozostałym zakresie wniosek o zawieszenie oddalając.

Stosownie do regulacji art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. wyrokowi w części zasądzającej alimenty nadano rygor natychmiastowej wykonalności (pkt 5).