Sygn. akt IX W 58/16
Dnia 12 kwietnia 2016 r.
Sąd Rejonowy w Olsztynie Wydział IX Karny
w składzie: Przewodniczący - SSR Joanna Sienicka
Protokolant –Katarzyna Kij-Piskorz
Bez udziału oskarżyciela publ.
po rozpoznaniu w dniach 28 stycznia ,1 marca i 5 kwietnia 2016 r., sprawy
J. P.
s. L. i D. z domu Ż.
ur. (...) w L.
obwinionego o to, że:
w dniu 18 października 2015r. około godziny 01:35 i około godziny 03:30 w O. przy ul. (...) będąc pod wpływem alkoholu zakłócił spoczynek nocny państwu D. i A. P. poprzez głośne krzyki, pukaniem w okno i innymi uciążliwymi hałasami
- tj. za wykroczenie z art. 51§2 kw
ORZEKA:
I obwinionego J. P. uznaje za winnego tego, że w 18 października 2015r. około godziny 01:35 i około godziny 03:30 w O. przy ul. (...) będąc pod wpływem alkoholu zakłócił spoczynek nocny D. P. (1) i A. P. poprzez głośne krzyki, pukanie w okno i w drzwi i za to na podstawie art. 51§2 kw skazuje go na karę 200 ( dwieście ) złotych grzywny;
II na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych obciąża obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100 (sto) złotych i opłatą w kwocie 30(trzydzieści) złotych.
Sygn. akt IX W 58/16
Obwiniony J. P. jest kawalerem, na utrzymaniu ma córkę w wieku 8 lat- płaci alimenty w wysokości 300 złotych, do 1.03.2016 r pracował w Tartaku w D., otrzymywał wynagrodzenie w kwocie(...) złotych.
Pokrzywdzona A. P. mieszka razem z synem- D. P. (1) w budynku wielorodzinnym przy ul. (...). Zajmuje lokal położony na parterze. W przeszłości obwiniony J. P. i A. P. pozostawali w związku, byli zaręczeni, znają się do 3 lat; nie są narzeczeństwem od czerwca 2015 roku, jednakże nadal utrzymują kontakty , spotykają się.
W dniu 18.10.2015 roku A. P. wraz z koleżanką A. K. (1) były na dyskotece na terenie O. . A. P. nie była tego dnia umówiona z obwinionym. Wysłała do obwinionego kilka swoich nagich zdjęć. Obwiniony potraktował powyższą wiadomość jako zaproszenie. W godzinach nocnych, około godz. 1:35 przyszedł do mieszkania pokrzywdzonej. Drzwi otworzył mu D. P. (1), był on w tym czasie w mieszkaniu sam . J. P. znajdował się pod wpływem alkoholu, pytał o A. P.. D. P. (1) poinformował obwinionego, iż A. P. nie ma w domu, polecił mu by opuścił jego mieszkanie. Obwiniony zignorował polecenie, zachowywał się głośno, awanturował się, chodził po mieszkaniu szukając A. P.. D. P. (1) próbował wezwać telefonicznie Policję, obwiniony uniemożliwił mu to , złapał go za rękę powodując wypadnięcie telefonu. D. P. (1) pobiegł do sąsiada- S. P., z jego telefonu wezwał Policję. W tym czasie obwiniony opuścił mieszkanie pokrzywdzonych.
Na miejsce zgłoszenia przybył patrol policji w składzie sierż. P. D. i post. M. L.. Funkcjonariusze w mieszkaniu zastali jedynie zawiadamiającego. D. P. (1) telefonicznie poinformował o zachowaniu obwinionego matkę. A. P. wróciła do domu. Towarzyszyła jej A. K. (1).
Około godziny 3.00 obwiniony ponowie przyszedł do mieszkania pokrzywdzonych. Zaczął głośno pukać w okno, dzwonić domofonem. Trwało to ok. pół godziny. A. P. otworzyła okno , poinformowała obwinionego, iż nocuje u niej koleżanka i obie chcą już spać. Obwiniony poprosił A. P. o 20 złotych na takówkę. A. P. wyszła z mieszkania i dała mu pieniądze , próbowała wezwać mu taksówkę . Obwiniony zaczął skarżyć się na ból nogi. A. P. nakazała obwinionemu oddalić się, wrócić do domu. Obwiniony ignorował jej prośby. Przez około 30 minut przed klatka schodową i oknami mieszkania pokrzywdzonej zachowywał się głośno. Głośno rozmawiał, pukał w okno. Odszedł dopiero, gdy A. P. zadzwoniła na Policję.
Około godz. 3:35 patrol policji w składzie (...) i post. M. L. ponownie przybył na interwencję do mieszkania przy ul. (...). Obwinionego nie było już w pobliżu.
(dowód: notatka urzędowa k. 1 , protokół z przyjęcie zawiadomienia o wykroczeniu k. 2-3, wyjaśnienia obwinionego k. 42 – 42v, zeznania A. P. k. 42v -43, 11v, i k. 47, zeznania S. P. k. 43v, 15, zeznania P. D. k. 43v, zeznania M. L. k. 43v, zeznania D. P. (1) k. 44 – 44v, 2v-3,6 , zeznania A. K. (1) k. 50 – 50 v)
Obwiniony J. P. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu wykroczenia. Zaprzeczył, aby zakłócał komukolwiek ciszę nocną. Wyjaśnił , że nie dzwonił domofonem do mieszkania, bo nie chciał pobudzić sąsiadów, jak również nie walił pięścią w drzwi, a jedynie trzy razy zapukał w okno w celu uzyskania pieniędzy na powrót do domu. Potwierdził , że szukał A. P. i dlatego też pojawił się w jej mieszkaniu. A. P. przysłała mu swoje nagie zdjęcia, co potraktował jako zaproszenie. Obwiniony podał , iż wcześniej tego dnia w godzinach popołudniowych spożywał piwo – 4 sztuki. Oświadczył, iż pokrzywdzona mści się na nim.
W ocenie Sądu wyjaśnienia obwinionego zasługują na wiarę jedynie w części dotyczącej samego faktu dwukrotnego przyjścia obwinionego do mieszkania A. i D. P. (1) w nocy 18 października 2015r oraz wcześniejszego spożywania przez obwinionego alkoholu. Nie sposób natomiast podzielić twierdzeń obwinionego, co do sposobu jego zachowania przy ul. (...). Wyjaśnienia obwinionego w tej części nie znajdują potwierdzenia w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie i zmierzają do uniknięcia odpowiedzialności za zarzucane mu wykroczenie. Wyjaśnieniom obwinionego przeczą zeznania D. P. (1), A. P., A. K. (1) i S. P.. Wynika z nich jednoznacznie, że obwiniony w nocy z 17 na 18 października około godz. 01:35, jak również około godz. 03:30 w O. przy ulicy (...) znajdując się pod wpływem alkoholu , zachowywał się głośno i nagannie, tak w stosunku do D. P. (1) podczas pierwszej wizyty, jak i oskarżycielki posiłkowej, A. P. podczas drugiej swojej wizyty.
D. P. (1) zeznał, że J. P. przyszedł do mieszkania, gdyż szukał A. P., czuł od niego alkohol. Podawał w kolejnych zeznaniach , że obwiniony zachowywał się głośno, awanturował się, nie chciał opuścić mieszkania chodząc po nim i szukając A. P. , próbował uniemożliwić świadkowi wezwanie policji, poprzez trzymanie go za ręce, ostatecznie musiał on wybiec z mieszkania i prosić o pomoc sąsiada , skorzystał z jego z telefonu. Przyznał, iż ma negatywny stosunek do obwinionego ze względu na wcześniejsze nachodzenie i wydzwanianie do jego matki.
Zeznania świadka S. P. korespondują z relacją pokrzywdzonego. Wskazują, że D. P. (1) był zaniepokojony i przestraszony wizytą J. P. , mówił, że w domu jest awantura i musi zadzwonić po policję.
A. P. zeznała, że w dniu zdarzenia spotkała się z koleżanką A. K. (1), nie była natomiast umówiona z obwinionym. Przyznała, iż w dniu zdarzenia wysłała obwinionemu swoje nagie zdjęcia. Oświadczyła , iż zna obwinionego, spotykają się , w przeszłości był on jej narzeczonym , ale w maju lub czerwcu 2015r zerwała zaręczyny. Zeznała, iż po wyjściu z dyskoteki odebrała telefon od syna, który twierdził, iż do ich mieszkania przyszedł obwiniony, był pod wypływem alkoholu, zakłócał ciszę nocną, nie chciał wyjść i syn wezwał policję. Świadek podała, iż ponowna wizyta obwinionego w jej mieszkaniu miała miejsce około godziny 3.00 , gdy kładła się już spać. Obwiniony pukał w okno i dobijał się do mieszkania, dzwonił domofonem. Trwało to przez około pół godziny, czym uniemożliwił im spoczynek nocny. Prosiła by sobie poszedł, informowała, iż wezwie policję. Przyznała, że ostatecznie dała obwinionemu 20 złotych na taksówkę, chcąc by pojechał do domu. Podkreśliła, że czuła alkohol od obwinionego. Oświadczyła także, że nie wie dlaczego obwiniony jej szukał.
Relacja pokrzywdzonej znajduje potwierdzenie w zeznaniach A. K. (1). Świadek ten wskazała, że po powrocie do domu z dyskoteki, D. P. (1) opowiedział jej i A. P. o kłótni z udziałem obwinionego. Następnie położyła się spać. Obwiniony zaczął wówczas stukać w okna. Był pijany i zachowywał się głośno. Świadek zeznał, iż obwiniony ”walił w okno przez jakiś czas” , głośno rozmawiał siedząc pod klatka schodową , głośno pukał w drzwi wejściowe, używał domofonu , kłócił się z A. P. . Trwało to dobre pół godziny. Zachowanie obwinionego uniemożliwiło im spoczynek nocny. Prosiły go by odszedł, by pojechał do domu. Obwiniony krzyczał, że chce 20 złotych na taksówkę . Otrzymał je od pokrzywdzonej . A. K. wspomniała również, że obwiniony skarżył się na ból nogi, ale nie chciał od nich pomocy, nie widziała także by noga nosiła ślady zasinienia .
Zeznania funkcjonariuszy P. D. i M. L. korespondują z relacjami omówionych wyżej świadków. Zeznali oni, że po przybyciu na miejsce po pierwszym zgłoszeniu rozmawiali z D. P. (1), który twierdził, iż był tak wystraszony zachowaniem obwinionego , że uciekł ze swojego mieszkania do mieszkania sąsiada. Podczas drugiej interwencji tej samej nocy , A. P. zgłosiła, że obwiniony będący pod wpływem alkoholu dobijał się do drzwi jej mieszkania zakłócając spoczynek nocny.
Sąd dał wiarę zeznaniom w/w świadków uznając je za logiczne, spójne i wzajemnie się uzupełniające. Ponadto wskazać trzeba, iż funkcjonariusze policji, S. P. i A. (...) są osobami niezainteresowanymi rozstrzygnięciem niniejszej sprawy, nie pozostają oni w relacjach osobistych z obwinionym, relacjonowali jedynie swoje spostrzeżenia . Sąd miał na uwadze istnienie konfliktu i negatywne nastawianie D. P. (1) do obwinionego . Uznał jednak zeznania w/w za wiarygodnie. Znajdują one potwierdzenie w relacjach wszystkich pozostałych świadków.
Wobec powyższych ustaleń, w ocenie Sądu wina obwinionego nie budzi wątpliwości a polega na tym, że w dniu 18.10.2015 roku około godz. 01:35 i około godz. 03:30 w O. przy ul. (...) będąc pod wpływem alkoholu zakłócił spoczynek nocny D. P. (1) i A. P. poprzez głośne krzyki, pukanie w drzwi i okno. Swoim zachowaniem obwiniony wyczerpał znamiona wykroczenia z art. 51 § 2 kw.
Warunkiem przypisania odpowiedzialności za wykroczenie z art. 51 § 2 kw jest zakłócenie spokoju, porządku publicznego , spoczynku nocnego lub wywołanie zgorszenia z miejscu publicznym, krzykiem hałasem, alarmem lub innym wybrykiem, a sprawca znajduje się pod wpływem alkoholu , środka odurzającego lub innej działającej podobnie substancji lub czyn ma charakter chuligański.
Przedmiotem ochrony określonym w art. 51kw jest prawo obywateli do niezakłóconego spokoju , porządku publicznego i spoczynku nocnego, które nie powinny być zakłócane jakimkolwiek zachowaniem wykraczającym poza ogólne czy zwyczajowo przyjęte normy postępowania. Zakłócenie spoczynku nocnego polega na uniemożliwieniu, przynajmniej jednej osobie, odpoczęcia w ciszy, która obowiązuje od godz. 22 00 do 6 00. Według wyroku SN z 2.12.1992 roku "zakłócenie porządku publicznego to wywołanie stanu, który w danym miejscu, czasie i okolicznościach, zgodnie z przyjętymi zwyczajami i obowiązującymi przepisami, uważa się za nienormalny i który, w obiektywnym odbiorze, odczuwany jest jako utrudnienie lub uniemożliwienie powszechnie akceptowanego sposobu zachowania się w miejscach dostępnych dla bliżej nieokreślonej liczby osób. Natomiast zakłócenie spokoju publicznego to naruszenie równowagi psychicznej ludzi, powodujące negatywne przeżycia psychiczne nieoznaczonych osób, powstające z bezpośredniego oddziaływania na organy zmysłów".
Obwiniony przyszedł do mieszkania A. P. i D. P. (1) dwukrotnie w późnych godzinach nocnych o 01:35 oraz 03:00, zachowywał się głośno, krzyczał, awanturował się, uderzał w oko, drzwi, używał domofonu, nie chciał oddalić się z mieszkania i okolic jego okna mieszkania pokrzywdzonych , co uniemożliwiało A. P., D. P. (2), A. K. (1) odpoczynek i spoczynek nocny, zakłócało spokój i cisze nocną , powodując u w/w zaniepokojenie i podenerwowanie. Obwiniony znajdował się pod wpływem alkoholu, co wynika z relacji w/w osób i wyjaśnienień samego obwinionego, który wskazywał, że wcześniej wypił 4 piwa. Obwiniony nie przyjmował do wiadomości, iż A. P. nie chce spotkać się z nim tej nocy, ignorował prośby jej , jej syna i A. K. (1) by oddalił się z mieszkania pokrzywdzonych, by przestał uderzać w okno, drzwi, by nie zakłócał spokoju . Z uwagi na późne godziny nocne zachowanie obwinionego mogło stanowić poważną uciążliwość dla wymienionych osób.
Jako okoliczności obciążające przy wymiarze kary, Sąd miał na względzie szkodliwość społeczną czynu obwinionego, bark poszanowania ogólnych norm prawnych, współżycia społecznego , w tym prawa do spokoju i wypoczynku w godzinach nocnych.
W tych warunkach Sąd skazał obwinionego na karę grzywny, jak w części dyspozytywnej wyroku. Orzeczona kara jest adekwatna do stopnia zawinienia obwinionego i odpowiada wymogom kary w zakresie prewencyjno – wychowawczego oddziaływania.
O kosztach orzeczono na podstawie art. 118 § 1 kpw i art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych, obciążono obwinionego zryczałtowanymi wydatkami postępowania w kwocie 100 złotych i opłatą w kwocie 30złotych.