Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 18 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Małgorzata Bartczak – Sobierajska (spr.)

Sędziowie SO Jerzy P. Naworski, SO Joanna Rusińska

po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2016 r. w Toruniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. G.

przeciwko (...) Bank (...) S.A. w W.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

na skutek zażalenia powódki na postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 24 sierpnia 2015r., sygn. akt V GC 772/15

postanawia

oddalić zażalenie

Jerzy P. Naworski Małgorzata Bartczak – Sobierajska Joanna Rusińska

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy oddalił wniosek powódki o zabezpieczenie powództwa. Według tego Sądu powódka nie uprawdopodobniła, ani swojego roszczenia, ani interesu prawnego w żądaniu zabezpieczenia

W zażaleniu powódka wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia zarzucając, iż nie została poinformowana przez pracownika Banku, że jest poręczycielem kredytu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest bezzasadne.

Warunkiem uzyskania zabezpieczenia jest, w myśl art. 730 ¹ § 1 k.p.c., uprawdopodobnienie roszczenia oraz interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia.

Przesłanki te muszą występować łącznie.

Słusznie Sąd Rejonowy przyjął, że powyższe przesłanki nie zostały spełnione. Powódka nie zdołała uprawdopodobnić swego roszczenia, a co za tym idzie, nie ma interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia.

Wymóg uprawdopodobnienia roszczenia oznacza konieczność uprawdopodobnienia faktów, z których jest ono wywodzone.

Przesłanki powództwa o pozbawienie wykonalności reguluje art. 840 § 1 k.p.c., zgodnie z którym dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli:

1)przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście;

2) po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie.

Fakt, że powódka i jej małżonek posiadają rozdzielność majątkową nie był wystarczający do uprawdopodobnia roszczenia. Z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy V GCo 136/15 Sądu Rejonowego w Toruniu wynika, że powódka w dniu 15 marca 2013 r. udzieliła Bankowi solidarnego poręczenia za zobowiązania kredytobiorcy. W umowie poręczenia znajduje się oświadczenie o poddaniu się egzekucji przez skarżącą (k. 15-16 akt V GCo 136/15). Postanowieniem z dnia 8 kwietnia 2015 r. Sąd Rejonowy nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu przeciwko dłużnikowi P. G. i przeciwko poręczycielowi M. G.. Zatem skarżąca błędnie wskazała w pozwie, że klauzula wykonalności została nadana przeciwko niej jako małżonce dłużnika. Wprawdzie w piśmie usuwającym braki formalne pozwu skarżąca przyznała, że była poręczycielem, ale jednocześnie podała, iż nie została o tym poinformowana przez bank i nie otrzymała żadnych dokumentów potwierdzających poręczenie.

Zauważyć należy, iż twierdzenie to wynika jedynie z oświadczenia powódki. Skarżąca nie dołączyła do pozwu, ani do zażalenia, żadnych dowodów potwierdzających te okoliczności. Przeciwnie, z dowodów zgromadzonych dotychczas w aktach sprawy wynika, że poręczenie było udzielone. Powódka nie przedłożyła nawet wezwania Banku do przedstawienia jej dokumentów dotyczących poręczenia, skoro już dowiedziała się o egzekucji, a kwestionuje swoją odpowiedzialność jako dłużnika solidarnego.

W konsekwencji, w świetle przedstawionych przez powódkę dokumentów, prawidłowo Sąd Rejonowy oddalił wniosek.

Mając na względzie powyższe okoliczności zażalenie należało oddalić jako bezzasadne (art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c.).

Jerzy P. Naworski Małgorzata Bartczak – Sobierajska Joanna Rusińska

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)