Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XIV K 809/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 września 2015 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Mokotowa w W. Wydział XIV Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Jakub Iwaniec

Protokolant: Patrycja Świątnicka

przy udziale prokuratora: Aleksandry Piasty

po rozpoznaniu w W. na posiedzeniu w dniu 19 grudnia 2014 r. oraz na rozprawie w dniach: 5 marca 2015 r., 20 maja 2015 r., 15 czerwca 2015 r. i 27 sierpnia 2015 r.

sprawy:

W. S., córki A. i B. z d. F., ur. (...) w W.

B. O., syna K. i A. z d. W., ur. (...) w W.

K. S., syna B. i G. z d. W., ur. (...) w W.

E. G., syna E. i A. z d. (...), ur. (...) w W.

J. S., syna P. i J. z d. M., ur. (...) w W.

oskarżonych o to, że:

1)  w dniu 23 września 2014 roku w W. na ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu po doprowadzeniu J. O. do stanu bezbronności poprzez uderzanie pięściami po głowie i grożenie pobiciem do nieprzytomności, dokonali kradzieży telefonu marki H. (...) oraz portfela z zawartością gotówki i karty bankomatowej o łącznej wartości 460 zł na szkodę J. O., tj. o czyn z art. 280 § 1 k.k.

a nadto sprawy:

K. S., oskarżonego o to, że:

2)  w dniu 23 września 2014 r. w W. na ulicy (...) posiadał przy sobie pięć torebek foliowych z zawartością substancji psychotropowej grupy II-P w postaci amfetaminy o łącznej wadze netto 4,2 grama, tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

oraz

E. G., oskarżonego o to, że:

3)  w dniu 23 września 2014 r. w W. na ulicy (...) posiadał przy sobie szklaną fifkę z zawartością środka odurzającego grupy I-N i IV-N w postaci marihuany o wadze netto 0,10 grama, co stanowi przypadek mniejszej wagi, tj. o czyn z art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

orzeka:

I.  oskarżonych B. O. i K. S. od popełnienia zarzuconego im w pkt 1 czynu uniewinnia;

II.  oskarżonych E. G. i J. S. w ramach zarzuconego im w pkt 1 czynu uznaje za winnych tego, że w dniu 23 września 2014 r. około godz. 2:00 w W. na schodach wejściowych do stacji metra S., działając wspólnie i w porozumieniu, w zamiarze bezpośrednim, używając przemocy wobec J. O. poprzez przyduszanie, uderzanie pięściami po ciele, w tym w okolicę oka oraz grożąc natychmiastowym użyciem przemocy, co w konsekwencji doprowadziło wyżej wymienionego pokrzywdzonego do stanu bezbronności, zabrali w celu przywłaszczenia telefon marki H. (...) o nr (...) wraz z kartą SIM oraz portfel z zawartością gotówki w kwocie 50,00 zł i karty bankomatowej M. C., działając na szkodę J. O. w łącznej wysokości 460,00 zł i za to na podstawie art. 280 § 1 k.k. skazuje ich, natomiast:

a)  na podstawie art. 280 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 37b k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierza oskarżonemu E. G. , uznając ustawę karną w dacie orzekania za względniejszą wobec tego oskarżonego, karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 34 § 1 k.k. i art. 35 § 1 k.k. w zw. z art. 34 § 1a pkt 1 i 3 k.k. w zw. z art. 72 § 1 pkt 4, 5, 6, 7 i 7a karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (godzin) miesięcznie oraz obowiązkami: kontynuowania nauki i przygotowania do zawodu, powstrzymywania się od używania wszelkich środków odurzających i substancji psychotropowych, poddania się terapii uzależnień, powstrzymywania się od przebywania w squotach, pustostanach i innych miejscach gromadzenia się osób niemających stałego miejsca zamieszkania oraz szkodliwie używających narkotyków, jak również z obowiązkiem powstrzymywania się od kontaktowania z pokrzywdzonym J. O. oraz zbliżania się do niego na odległość mniejszą niż 100 metrów,

b)  na podstawie art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierza oskarżonemu J. S. , uznając ustawę karną w dacie orzekania za względniejszą wobec tego oskarżonego, karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

III.  oskarżoną W. S. w ramach zarzuconego jej w pkt 1 czynu uznaje za winną tego, że w dniu 23 września 2014 r. około godz. 2:00 w W. na schodach wejściowych do stacji metra S., razem z E. G. i J. S. wzięła udział w pobiciu J. O. poprzez przyduszanie, uderzanie pięściami po ciele, przy czym sama szarpała go za włosy, czym doprowadziła wyżej wymienionego do bezpośredniego niebezpieczeństwa nastąpienia tzw. średniego uszczerbku na zdrowiu, a więc naruszenia czynności narządów ciała lub rozstroju zdrowia na czas powyżej siedmiu dni i za to na podstawie art. 158 § 1 k.k. skazuje ją, natomiast na podstawie art. 158 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 37b k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierza oskarżonej, uznając ustawę karną w dacie orzekania za względniejszą wobec niej, karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 34 § 1 k.k. i art. 35 § 1 k.k. w zw. z art. 34 § 1a pkt 1 i 3 k.k. w zw. z art. 72 § 1 pkt 4, 5, 6 i 7 karę 1 (jednego) roku ograniczenia wolności połączoną z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (godzin) miesięcznie oraz obowiązkami: kontynuowania nauki i przygotowania do zawodu, powstrzymywania się od używania wszelkich środków odurzających i substancji psychotropowych, poddania się terapii uzależnień, powstrzymywania się od przebywania w squotach, pustostanach i innych miejscach gromadzenia się osób niemających stałego miejsca zamieszkania oraz szkodliwie używających narkotyków;

IV.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej w pkt IIa kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu E. G. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 23 września 2014 r. do dnia 21 marca 2015 r. (czyli 180 dni), uznając tę karę za wykonaną w całości, jak również na poczet orzeczonej w pkt IIa kary ograniczenia wolności zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 22 marca 2015 r. do dnia 15 czerwca 2015 r., uznając karę ograniczenia wolności za wykonaną w wymiarze 172 dni;

V.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej w pkt IIb kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu J. S. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 9 października 2014 r. do dnia 2 września 2015 r. (czyli 327 dni);

VI.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej w pkt III kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonej W. S. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 23 września 2014 r. do dnia 6 listopada 2014 r. (czyli 44 dni) oraz od dnia 19 marca 2015 r. do dnia 4 maja 2015 r. (czyli 46 dni), uznając tę karę za wykonaną w całości, jak również na poczet orzeczonej w pkt III kary ograniczenia wolności zalicza oskarżonej okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 5 maja 2015 r. do dnia 15 czerwca 2015 r., uznając karę ograniczenia wolności za wykonaną w wymiarze 82 dni;

VII.  stwierdzając, że oskarżony E. G. popełnił zarzucony mu w pkt 3 czyn z art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, na podstawie art. 62a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 17 § 1 pkt 11 k.p.k. postępowanie karne w odniesieniu do tego czynu umarza;

VIII.  na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w odniesieniu do czynu przypisanego oskarżonemu E. G. w pkt VII orzeka przepadek dowodów rzeczowych opisanych w wykazie na k. 78 pod poz. 1 – poprzez ich zniszczenie;

IX.  oskarżonego K. S. uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu w pkt 2 czynu i za to na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii skazuje go, natomiast na podstawie art. 62 ust. 1 wyżej powołanej ustawy przy zastosowaniu art. 37b k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierza oskarżonemu, uznając ustawę karną w dacie orzekania za względniejszą wobec niego, karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 34 § 1 k.k. w zw. z art. 34 § 1a pkt 3 k.k. w zw. z art. 72 § 1 pkt 4 i 5 karę 10 (dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności zobowiązując oskarżonego w czasie wykonywania kary ograniczenia wolności do: wykonywania pracy zarobkowej oraz powstrzymywania się od używania wszelkich środków odurzających i substancji psychotropowych;

X.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej w pkt IX kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu K. S. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 23 września 2014 r. do dnia 22 listopada 2014 r. (czyli 60 dni), uznając tę karę za wykonaną w całości, jak również na poczet orzeczonej w pkt IX kary ograniczenia wolności zalicza oskarżonej okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 23 listopada 2014 r. do dnia 19 grudnia 2014 r., uznając karę ograniczenia wolności za wykonaną w wymiarze 52 dni;

XI.  na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w odniesieniu do czynu przypisanego oskarżonemu K. S. w pkt IX orzeka przepadek dowodów rzeczowych opisanych w wykazie na k. 78 pod poz. 2 – poprzez ich zniszczenie;

XII.  na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w odniesieniu do czynu przypisanego oskarżonemu K. S. w pkt IX orzeka nawiązkę w kwocie 2.000,00 zł (dwóch tysięcy złotych) na rzecz Stowarzyszenia (...), ul. (...), (...)-(...) W.;

XIII.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca oskarżonemu E. G. dowód rzeczowy opisany w wykazie na k. 341b;

XIV.  przyznaje od Skarbu Państwa na rzecz: adwokata P. B. kwotę 672,00 zł (sześciuset siedemdziesięciu dwóch złotych), powiększoną o kwotę podatku VAT w obowiązującej stawce tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu świadczonej na rzecz oskarżonego J. S. w postępowaniu sądowym; adwokata B. M. kwotę 1.056,00 zł (jednego tysiąca pięćdziesięciu sześciu złotych), powiększoną o kwotę podatku VAT w obowiązującej stawce tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu świadczonej na rzecz oskarżonego E. G. w postępowaniu przygotowawczym i sądowym; adwokat A. M. kwotę 1.140,00 zł (jednego tysiąca czterdziestu złotych), powiększoną o kwotę podatku VAT w obowiązującej stawce tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu świadczonej na rzecz oskarżonej W. S. w postępowaniu przygotowawczym i sądowym oraz adwokata P. S. kwotę 672,00 zł (sześciuset siedemdziesięciu dwóch złotych), powiększoną o kwotę podatku VAT w obowiązującej stawce tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu świadczonej na rzecz oskarżonego K. S. w postępowaniu sądowym;

XV.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w odniesieniu do części skazującej wyroku zwalnia wszystkich oskarżonych od zapłaty kosztów sądowych w całości, określając że wchodzące w ich skład wydatki ponosi Skarb Państwa; w pozostałym zakresie, na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. stwierdza, że koszty procesu ponosi Skarb Państwa.