Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V ACz 742/13

POSTANOWIENIE

Dnia 13 sierpnia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach V Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący

SSA Iwona Wilk (spr.)

Sędziowie

SA Tomasz Pidzik

SO (del.) Zofia Wolna

po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2013 r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. (gmina S.)

przy udziale B. P.

o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika

na skutek zażalenia małżonki dłużnika

na postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach

z dnia 6 czerwca 2013 r., sygn. akt XIII GCo 40/13

p o s t a n a w i a :

1 . oddalić zażalenie;

2. zasądzić od małżonki dłużnika B. P. na rzecz wierzyciela kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.

Sygn. akt V ACz 742/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Katowicach nadał klauzulę wykonalności prawomocnemu wyrokowi tego Sądu z dnia 23 listopada 2004 r., sygn. akt XIII GC 585/04 oraz prawomocnemu wyrokowi Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 11 stycznia 2006 r. sygn. akt I ACa 1263/05 także przeciwko małżonce dłużnika B. P. z ograniczeniem jej odpowiedzialności do majątku, który byłby objęty wspólnością majątkowa małżonków Z. P. i B. P., gdyby małżonkowie nie zawarli umowy majątkowej małżeńskiej w dniu 15 maja 2000 r.

W zażaleniu uczestniczka wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia i oddalenie wniosku wierzyciela oraz o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania za obie instancje.

Zarzuciła naruszenie art. 47 § 2 k.r.o. w brzmieniu sprzed jego nowelizacji w związku z art. 5 ust. 1 i art. 6 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. Nr 162, poz. 1691 – dalej ustawa nowelizująca) poprzez przyjęcie, że w niniejszej sprawie art. 47 § 2 k.r.o. w brzmieniu sprzed nowelizacji znajduje zastosowanie. Zarzuciła także naruszenie art. 787 k.p.c. zarówno w brzmieniu sprzed jak i po nowelizacji, oraz naruszenie art. 5 ust. 6 ustawy nowelizującej.

W odpowiedzi na zażalenie wierzyciel wniósł o oddalenie zażalenia w całości i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego.

Rozpoznając przedmiotowe zażalenie Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Trafnie przyjął Sąd Okręgowy, iż w niniejszej sprawie znajdują zastosowanie przepisy w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie ustawy nowelizującej z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2004 r. Nr 162, poz. 1691 – dalej: ustawa nowelizująca), a więc przed dniem 20 stycznia 2005 r. Zgodnie bowiem z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 17 września 2008 r. (sygn. akt III CZP 77/08, lex 446647) jeżeli zobowiązanie dłużnika pozostającego w ustroju ustawowej wspólności małżeńskiej powstało przed wejściem w życie ustawy nowelizującej, do postępowania o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika stosuje się przepisy kodeksu postępowania cywilnego w brzmieniu sprzed nowelizacji. Sąd Najwyższy za chwilę decydującą o stosowaniu w postępowaniu klauzulowym i postępowaniu egzekucyjnym przepisów wprowadzonych ustawą nowelizującą uznał dzień powstania roszczenia rozumianego jako roszczenie materialnoprawne, nie zaś dzień powstania roszczenia w znaczeniu egzekucyjnym (stwierdzonego i określonego w tytule egzekucyjnym) – jak chce tego skarżąca. Nie ulega wątpliwości, że roszczenie materialnoprawne w niniejszej sprawie powstało przed wejściem w życie ustawy nowelizującej, zatem zastosowanie znajdą przepisy – art. 787 k.p.c. i art. 47 § 2 k.r.o. w brzmieniu sprzed nowelizacji.

Ponieważ skarżąca nie wykazała, że wierzyciel posiadał wiedzę w przedmiocie umowy wyłączającej wspólność majątkową małżeńską, zastosowanie w sprawie art. 47 § 2 k.r.o. w brzmieniu sprzed nowelizacji było prawidłowe. W konsekwencji powyższego zasadnie też Sąd pierwszej instancji uwzględnił wniosek wierzyciela na mocy art. 787 k.p.c. sprzed wejścia w życie ustawy nowelizacyjnej.

W tych okolicznościach, zażalenie – jako bezzasadne – podlegało oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c.

O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie art. 98 i 99 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c. oraz § 10 pkt 13 w związku z § 12 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu ( Dz. U. Nr 163 poz. 1349 ze zm.).

(...)

(...)

(...)

-

(...)

-

(...)

(...)

(...)

.

K.,(...)