Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Ś., dnia 26 marca 2014 r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej III Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Beata Michurska-Gruszczyńska

Protokolant:asystent sędziego Anna Tęcza – Paciorek

po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2014r. w Środzie Śląskiej

sprawy z powództwa małoletniej D. S. (1) reprezentowanej przez matkę E. K.

przeciwko A. S.

o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa alimenty od pozwanego A. S. na rzecz małoletniej powódki D. S. (1) do kwoty po 650 zł (sześćset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, płatne poczynając od dnia 19 kwietnia 2013 r. z góry, do 25-tego dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek a rat, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej E. K., w miejsce dotychczas zasądzonych alimentów w kwocie po 250 zł (dwieście pięćdziesiąt złotych) miesięcznie w wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu z dnia 06 marca 2006 r. w sprawie o sygn. akt III RC 841/05;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  umarza postępowanie w zakresie cofniętego powództwa;

IV.  wzajemnie znosi koszty zastępstwa procesowego między stronami;

V.  zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa (kasa tut. Sądu) kwotę 240 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której małoletnia powódka była zwolniona oraz 6 zł za klauzulę wykonalności;

VI.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 72/13

UZASADNIENIE

Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki D. E. K. wniosła o podwyższenie alimentów zasądzonych w wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 22 czerwca 2001 r. w sprawie o sygn. akt XIII RC 525/01, od pozwanego A. S. na rzecz małoletniej powódki z kwoty po 300 zł miesięcznie do kwoty po 1.500 zł miesięcznie oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz przedstawicielki ustawowej kosztów niniejszego postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu żądania podała, że pozwany jest ojcem małoletniej D. S. (2). Wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 22 czerwca 2001 r. w sprawie o sygn. akt XIII RC 525/01, od pozwanego zostały zasądzone alimenty na rzecz małoletniej powódki w kwocie po 300 zł miesięcznie. Od tego czasu miesięczny koszt utrzymania małoletniej powódki znacznie wzrósł. Do tej pory nie było natomiast sprawy o podwyższenie wysokości alimnetów, gdyż pozwany był chory na raka i przeznaczał swoje dochody na walkę z chorobą. Małoletnia powódka uczęszcza obecnie do Muzycznego Gimnazjum oraz do Szkoły (...) J. Obcych (...). D. S. (1) uczęszcza również na lekcje śpiewu. Matka małoletniej powódki podała, że średniomiesięczny koszt utrzymania małoletniej córki to kwota około 2.500 zł, na którą składają się wydatki na: zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych – 500 zł, telefon – 100 zł, telewizja kablowa – 100 zł, energia elektryczna i gaz – 100 zł, obiady w szkole – 80 zł, szkoła muzyczna – 25 zł, benzyna i komunikacja miejska – 1.000 zł, ubrania – 200 zł, żywność – 500 zł, środki czystości i kosmetyki – 50 zł, lekarstwa i witaminy – 50 – 100 zł, książki, podręczniki, przybory szkolne – 80 zł, kino – rozrywka – 60 zł. Ponadto wskazała, że koszt wypocznku małoletniej to kwota 1.700 zł rocznie, a koszt wycieczek szkolnych to około 1.000 zł rocznie. Matka małoletniej powódki podała, że pracuje w (...) Towarzystwie (...) za wynagrodzeniem 1.800 zł netto miesięcznie. Pozwany natomiast pozostaje w nowym związku małżeńskim, z którego posiada jednego syna. Pozwany nie utrzymuje bliskich relacji z córką.

W odpowiedzi na pozew z dnia 30 sierpnia 2013 r. pozwany wniósł o oddalenie powództwa w części tj. ponad kwotę 450 zł i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podał, że współpracując z firmą K- (...) Sp. z o.o. prowadzi własną działalność gospodarczą, z której osiąga przychód w kwocie około 8.300 zł miesięcznie. Jednak po odliczeniu kosztów uzyskania przychodu pozostaje mu kwota około 5.000 zł miesięcznie. Pozwany wskazał również, że nie polega na prawdzie twierdzenie matki małoletniej powódki, że alimenty od czasu wyroku rozwodowego nie były podwyższane, ponieważ wyrokiem Sądu Rejonowego we Wrocławiu z dnia 22 maja 2003 r. alimenty zostały podwyższone do kwoty po 400 zł miesięcznie. Następnie w wyniku wniesionego przez pozwanego powództwa o obniżenie alimentów, wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Krzyków we Wrocławiu alimenty zostały obniżone do kwoty po 250 zł miesięcznie. Natomiast od 2007 r. pozwany dobrowolnie uiszcza na rzecz córki alimenty w kwocie po 300 zł miesięcznie. Pozwany podał także, że w 2011 r. rozpoczął budowę domu, który do dnia dzisiejszego nie został oddany do użytku. Na budowę domu pozwany zaciągnął wraz z obecną żoną kredyt hipoteczny, który spłaca w ratach po 1.950 zł miesięcznie. Również na zakup działki pod dom został zaciągnięty kredyt, który jest spłacany w ratach po 600 zł miesięcznie. W domu pozwanego na dzień dzisiejszy znajduje się tylko niezbędne wyposażenie, aby można było w tym domu mieszkać. Pozwany wskazał także, że użytkuje odpłatnie od firmy K- (...) samochód F. (...), a poza tym jest właścicielem 17-letniego samochodu R. (...). A. S. podał, że w 2004 r. miał usuniętą prawą pierś wraz z węzłami chłonnymi z uwagi na wykrycie u niego nowotworu sutka. Następnie przeszedł kilkumiesięczną radioterapię i chemioterapię. Jego umowa o pracę została wówczas rozwiązana. Obecnie pozwany wraz z żoną wydatkują kwotę 7.000 – 7.300 zł miesięcznie na utrzymanie domu i rodziny, a w tym: 3.500 zł na kredyty, 1.480 zł na rachunki za media, 750 – 800 zł za przedszkole dla syna M., 700 zł na dojazdy syna i małżonki, 160 – 200 zł na lekarstwa dla żony, 100 zł na lekarzy syna, 100 zł na zajęcia logopedyczne dla syna M., 100 zł na lekarstwa i witaminy dla syna, 100 zł na rehabilitację, basen i leki dla pozwanego. Pozostała kwota tj. 1.200 zł, która zostanie po opłaceniu powyższych wydatków jest przeznaczana na wyżywienie rodziny i opłacenie alimentów dla D.. Rodzice pozwanego są osobami schorowany i osiągają dochody z emerytury i renty inwalidzkiej i nie mogą wspomóc finansowo pozwanego. Również rodzice obecnej żony pozwanego nie są w stanie pomagać finansowo rodzinie pozwanego. Żona pozwanego pracuje w biurze rachunkowym i jej średnie miesięczne dochody wynoszą około 3.500 zł netto. Jednak leczy się ona dermatologicznie i comiesięcznie wydatkuje kwotę 160 – 200 zł na leki. Syn pozwanego i obecnej żony – M. ma 5 lat i bardzo szybko rośnie, co wymusza ciągły zakup nowej odzieży. Ponadto uczęszcza on na dodatkowe zajęcia – piłka nożna, judo. Pozwany wskazał również, że stara się zabierać córkę do siebie oraz kupuje jej prezenty czy też zabiera na wycieczki, a w wakacje D. przebywa dwa tygodnie u rodziców pozwanego. Na koniec pozwany w odpowiedzi na pozew podważył wysokość kosztów utrzymania małoletniej powódki wskazaną w pozwie. Zdaniem pozwanego utrzymanie małoletniej to kwota około 1.000 zł miesięcznie. Ponadto wskazał, że matka małoletniej powódki osiąga dodatkowe dochody chociażby z udzielania prywatnych lekcji, a małoletnia również podejmuje okazjonalne zatrudnienie oraz jest w profesjonalnym zespole (...), który za koncerty pobiera opłaty.

Na rozprawie w dniu 26 marca 2014 r. matka małoletniej powódki ograniczyła roszczenie do kwoty alimentów po 800 zł miesięcznie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia powódka D. S. (1), urodzona w dniu (...) pochodzi ze związku małżeńskiego E. K. i A. S..

dowód: akta Sądu Okręgowego we Wrocławiu o sygn. XIII RC 525/01

Wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 22 czerwca 2001 r. w sprawie o sygn. akt XIII RC 525/01, małżeństwo pozwanego i E. K. zostało rozwiązane przez rozwód, bez orzekania o winie. Ponadto Sąd powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnią D. S. (1) matce – E. K., ograniczając władzę rodzicielską pozwanego do współdecydowania o istotnych sprawach dziecka dotyczących w szczególności stanu zdrowia i przebiegu nauki. Sąd zasądził również od pozwanego na rzecz małoletniej córki alimenty w kwocie po 300 zł miesięcznie, w miejsce dotychczasowych alimentów w kwocie po 200 zł miesięcznie, określonych w ugodzie zawartej przed Sądem Rejonowym dla Wrocławia – Krzyków w sprawie o sygn. akt III RC 1243/99.

dowód: akta Sądu Okręgowego we Wrocławiu o sygn. XIII RC 525/01

W 2001 r. E. K. utrudniała A. S. realizację kontaktów z małoletnią córką D. S. (1), co skutkowało nałożeniem na E. K. grzywny w kwocie 200 zł, za to, że wbrew obowiązkowi orzeczonemu postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu z dnia 14 stycznia 2000 r., w sprawie o sygn. akt III Nsm 498/99 uniemożliwiła A. S. kontakty z małoletnią córką.

dowód: kserokopia postanowienia Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu z dnia 29.10.2001 r. oraz postanowienia Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 31.12.2001 r.

Następnie pozwany i E. K. zawarli ugodę przed Sądem Rejonowym dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu w dniu 30 maja 2003 r. w sprawie o sygn. akt III RC 264/03, w której podwyższyli wysokość alimentów od pozwanego na rzecz małoletniej córki do kwoty po 400 zł miesięcznie.

dowód: odpis postanowienia Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu i wypis z ugody sądowej z dnia 30.05.2003 r., w sprawie o sygn. III RC 264/03, k. 49 a.s.

Wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu z dnia 06 marca 2006 r. w sprawie o sygn. akt III RC 841/05, alimenty od pozwanego na rzecz małoletniej córki zostały obniżone z kwoty po 400 zł miesięcznie do kwoty po 250 zł miesięcznie.

dowód: akta Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu o sygn. III RC 841/05

W dacie orzekania o obniżeniu obowiązku alimentacyjnego małoletnia powódka miała 9 lat i uczęszczała do Szkoły Muzycznej. Ponadto uczęszczała na lekcje dodatkowe z tańca (opłata 120 zł miesięcznie) i na zajęcia muzyczne. Średniomiesięczny koszt utrzymania dziecka wynosił wówczas około 700 – 800 zł miesięcznie.

Małoletnia powódka w tym czasie przystępowała do Komunii Świętej, co wiązało się z poniesieniem kosztu zakupu sukienki – 500 zł oraz kosztem zakupu kwiatków do kościoła, opłaceniem kamerzystach oraz całej uroczystości w kościele – 200 zł. Koszty te poniosła wówczas matka małoletniej powódki.

dowód: akta Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu o sygn. III RC 841/05

W dacie orzekania o obniżeniu obowiązku alimentacyjnego, matka małoletniej powódki pracowała jako instruktor muzyki i osiągała dochód w wysokości około 423 zł netto miesięcznie. Ponadto pełniła funkcję dyrektora ogniska, jednak z pełnieniem tej funkcji nie wiązała się żadna rekompensata pieniężna. Wydatkowała comiesięcznie kwotę około 200 zł na dojazdy do pracy. Wraz z małoletnią zamieszkiwała w domu należącym do jej rodziców, którzy osiągali dochód z emerytur. Miesięczne utrzymanie mieszkania to była kwota około 500 – 600 zł, ale matka małoletniej powódki nie partycypowała w tych kosztach.

dowód: akta Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu o sygn. III RC 841/05

W dacie orzekania o obniżeniu obowiązku alimentacyjnego, pozwany pozostawał bez pracy od dnia 17 stycznia 2006 r. Zamieszkiwał wraz ze swoimi rodzicami w Ł. i pozostawał na ich utrzymaniu.

W 2004 r. pozwany przeszedł operację usunięcia prawej piersi i pobliskich węzłów chłonnych z uwagi na wykrycie u niego choroby nowotworowej sutka. Pod koniec maja 2005 r. zakończyło się główne leczenie chemioterapią i radioterapią. Rehabilitacja i powyższe leczenie było dla pozwanego bezpłatne. Prognozowane leczenie u pozwanego miało potrwać jeszcze około 5 lat.

dowód: akta Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu o sygn. III RC 841/05

karta informacyjna z dnia 01.09.2004 r., k. 46 a.s.

karta informacyjna z dnia 04.05.2005 r., k. 47 a.s.

Obecnie małoletnia powódka ma 16 lat i uczęszcza do II klasy Gimnazjum w Szkole Muzycznej we W.. Średniomiesięczny jej koszt utrzymania to kwota około 1.400 zł, na którą składają się wydatki na: leki – 100 zł, szkołę (w tym podręczniki) – 50 zł, wyżywienie – 500 zł (w tym obiady w szkole – 80 zł miesięcznie), ubrania – 100 zł, środki czystości i higieny – 50 zł, zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych małoletniej – 320 zł, nauka tańca – 150 zł, dwie lekcje wokalu – 100 zł.

Obecnie małoletnia cierpi na częste bóle brzucha i często oddaje luźne stolce. W. u niej nieżyt jelit.

W 2012 i 2013 r. małoletnia powódka uczęszczała na kurs języka angielskiego, którego koszt wyniósł 849 zł.

Małoletnia powódka jest członkinią zespołu (...), który występuje na różnych imprezach masowych, jednak z tego tytułu nie osiąga żadnych dochodów.

Małoletnia powódka wystąpiła również dwukrotnie, w odstępie ponad półrocznym, w produkcji telewizji (...) tj. w audycji telewizyjnej pt. „Trudne sprawy”, za co otrzymała kwotę 360 zł i 200 zł.

dowód: wydruk ze strony internetowej S., facebook oraz innych stron informacyjnych, k. 137 – 154 a.s.

faktura VAT z 2012 r., k. 198 a.s.

faktura VAT z dnia 13.12.2012 r., k. 199 a.s.

faktura VAT z dnia 16.11.2012 r., k. 200 a.s.

faktura VAT z dnia 09.11.2012 r., k. 201 a.s.

faktura VAT z dnia 27.08.2013 r., k. 202 a.s.

faktura VAT z dnia 12.08.2013 r., k. 203 a.s.

faktura VAT z dnia 03.08.2013 r., k. 204 a.s.

faktura VAT z dnia 08.07.2013 r., k. 205 a.s.

faktura VAT z dnia 27.07.2013 r., k. 206 a.s., k. 208 a.s.

faktura VAT z dnia 24.07.2013 r., k. 207 a.s.

faktura VAT z dnia 04.07.2013 r., k. 210 a.s.

faktura VAT z dnia 24.11.2012 r., k. 211 a.s.

faktura VAT z dnia 28.11.2012 r., k. 212 a.s.

faktura VAT z dnia 05.12.2012 r., k. 213 a.s.

faktura VAT z dnia 09.10.2013 r., k. 229 a.s.

faktura VAT z dnia 08.10.2013 r., k. 230 a.s.

faktura VAT z dnia 12.10.2013 r., k. 231 a.s.

faktura VAT z 2013 r., k. 232 a.s.

faktura VAT z 2013 r., k. 233 a.s.

wydruki ze zdjęć z planu produkcji „Trudne sprawy”, k. 248 – 249 a.s. \

umowa z aktorem z dnia 26.08.2013 r., k. 285 – 287 a.s.

rachunek do umowy o dzieło, k. 288 a.s.

umowa z aktorem z dnia 10.02.2014 r. wraz z rachunkiem, k. 289 – 291 a.s.

skierowanie do pracowni diagnostycznej z dnia 12.03.2014 r., k. 293 a.s.

wyniki badań, k. 294 – 297 a.s.

skierowanie do szpitala z dnia 21.03.2014 r., k. 298 a.s.

przesłuchanie matki małoletniej powódki, k. 299 – 301 a.s.

Małoletnia powódka do grudnia 2012 r. spotykała się z ojcem w weekendy lub święta, a poza tym spędzała dwa tygodnie wakacji u rodziców pozwanego. Podczas wizyt od czasu do czasu otrzymywała prezenty zarówno od pozwanego jak i od jego rodziny. Było to słodycze, kosmetyki, ubrania, książki. Małoletnia czasami udawała się również z pozwanym na równe wycieczki i wyjścia do kina, na wystawy, do zoo itp.

Od grudnia 2012 r. po jeden z wizyt małoletniej w miejscu zamieszkania ojca, małoletnia D. zdecydowała, że nie chce się już więcej widywać z ojcem.

dowód: oświadczenie małoletniej powódki, k. 223 – 224 a.s.

oświadczenie A. K., k. 243 – 244 a.s.

oświadczenie J. i R. S., k. 245 a.s.

dokumentacja fotograficzna, k. 250 – 278 a.s.

przesłuchanie pozwanego, k. 301 – 302 a.s.

Małoletnia powódka nie posiada własnego majątku, z którego mogłaby zaspokoić swoje podstawowe potrzeby.

bezsporne

Matka małoletniej powódki zatrudniona jest w (...) Towarzystwie (...) we W. na stanowisku instruktora muzyki i dyrektora (...) w S., uzyskując dochód w wysokości 1.100 zł netto miesięcznie. Ponadto matka małoletniej powódki udziela prywatnych lekcji muzyki, z czego osiąga dodatkowy dochód w kwocie 400 – 500 zł miesięcznie. W 2012 r. matka małoletniej powódki uzyskała dochód w wysokości 37.527,50 zł.

Decyzją Powiatowego Urzędu Pracy we W. z dnia 16.07.2013 r. matka małoletniej powódki została uznana za osobę bezrobotną z prawem do zasiłku w kwocie 823,60 zł przez pierwsze 3 miesiące i 646,70 zł za kolejne miesiące, do dnia 23 stycznia
2014 r.

Matka małoletniej powódki ma na utrzymaniu córkę D. oraz córkę L. w wieku 2,5 lat. Na drugą z córek ma zasądzone alimenty w kwocie po 500 zł miesięcznie. Małoletnia L. uczęszcza do żłobka, którego koszt wynosi 400 zł miesięcznie.

Matka małoletniej powódki posiada pięcioletni samochód osobowy marki T. (...), który został jej podarowany przez jej rodziców w zeszłym roku.

W utrzymaniu matki małoletniej powódki i jej dzieci pomaga rodzina E. K., w tym w szczególności rodzice i brat.

Matka małoletniej z zawodu jest pedagogiem – instruktorem muzyki: fortepian.

dowód: zaświadczenie z dnia 03.09.2013 r., k. 59 a.s.

decyzja z dnia 16.07.2013 r., k. 60 a.s., k. 214 a.s.

zaświadczenie z dnia 03.09.2013 r., k. 189 a.s.

PIT – 37 za 2012 r., k. 190 – 192 a.s.

PIT/O za 2012 r., k. 193 – 195 a.s.

przesłuchanie matki małoletniej powódki, k. 299 – 301 a.s.

Obecnie matka małoletniej powódki wraz z córką D. oraz z córką L. zamieszkuje w domu jednorodzinnym w P., który zakupiła za kwotę 230.000 zł, w dniu 28 marca 2013 r. Na zakup i wyposażenie tego domu pieniądze w kwocie 300.000 zł. pożyczyła od byłego pracodawcy, ponieważ nie miała zdolności kredytowej na zakup domu. Obecnie spłaca kredyt w ratach po 2.000 zł miesięcznie. Ponadto została ustanowiona hipoteka na zakupionej nieruchomości na rzecz pożyczkodawcy na kwotę 420.000 zł.

Miesięczny koszt utrzymania domu to kwota około 960 zł, na którą składają się opłaty za: prąd – 150 zł, wywóz śmieci – 40 zł, opał – 500 zł, wodę – 70 zł, szambo – 200 zł.

Ponadto matka małoletniej powódki opłaca co miesiąc: telefon – 60 zł, Internet – 68 zł, telewizję – 50 zł.

dowód: wydruk ze strony internetowej, k. 156 – 162 a.s.

polecenie przelewu, k. 196 a.s.

faktura VAT z dnia 17.05.2013 r., k. 197 a.s.

zawiadomienie z dnia 23.07.2013 r., k. 209 a.s.

wypis z aktu notarialnego z dnia 28.03.2013 r., k. 225 – 228 a.s.

przesłuchanie matki małoletniej powódki, k. 299 – 301 a.s.

Obecnie pozwany pracuje w ramach zawartego z firmą K- (...) Sp. z o.o. kontraktu menadżerskiego, w ramach którego jest zobowiązany do prowadzenia własnej działalności gospodarczej na wyłączność firmy K- (...) sp. z o.o. Działalność tę prowadzi od dnia 15 marca 2010 r. Jego średnie miesięczne przychody z prowadzonej działalności gospodarczej wynoszą około 8.300 zł, z których opłaca składkę do ZUS w kwocie po 1.027 zł miesięcznie oraz podatki: PIT-5 w kwocie 800 – 900 zł miesięcznie i VAT-7 w kwocie 1.750 – 1.800 zł miesięcznie. Ponadto pozwany przeznacza comiesięcznie kwotę 1.845 zł za użytkowanie samochodu od firmy K- (...) Sp. z o.o. W 2012 r. pozwany osiągnął przychód w kwocie 102.607,00 zł, przy czym dochód wyniósł 82.043,69 zł.

Pozwany 8 lat temu zawarł związek małżeński z J. S., z którego to związku pochodzi 5-letni syn M.. Żona pozwanego pracuje w biurze rachunkowym i jej średnie miesięczne dochody wynoszą około 3.500 zł netto miesięcznie. Od 5 lat leczy się ona na schorzenia dermatologiczne, co powoduje, że musi comiesięcznie zakupywać leki za kwotę 160 – 200 zł.

Pozwany z zawodu jest magistrem ekonomii. W przeszłości pracował jako handlowiec.

dowód: potwierdzenie transakcji z dnia 19.07.2013 r., k. 36 – 38 a.s.

potwierdzenie transakcji z dnia 16.08.2013 r., k. 40 – 41 a.s.

wydruk z książki przychodów i rozchodów, k. 61 a.s.

PIT-36 za 2012 r., k. 62 – 65 a.s.

PIT/B za 2012 r., k. 66 – 68 a.s.

wyciąg z (...) z dnia 13.09.2013 r., k. 21 a.s.

dane GUS z dnia 12.09.2013 r., k. 82 a.s.

VAT-7 za 07.2013 r., k. 83 a.s.

VAT-7 za 06.2013 r., k. 84 a.s.

VAT-7 za 05.2013 r., k. 85 a.s.

faktura z dnia 31.07.2013 r., k. 86 a.s.

faktura z dnia 31.07.2013 r., k. 87 a.s.

potwierdzenie transakcji z dnia 14.08.2013 r., k. 88 a.s.

potwierdzenie transakcji z dnia 19.07.2013 r., k. 89 a.s.

potwierdzenie transakcji z dnia 25.07.2013 r., k. 90 a.s.

potwierdzenie transakcji z dnia 23.07.2013 r., k. 91 a.s.

potwierdzenie transakcji z dnia 16.08.2013 r., k. 92 – 94 a.s.

zaświadczenie z dnia 21.08.2013 r., k. 120 a.s.

kserokopia dowodu rejestracyjnego, k. 132 a.s.

przesłuchanie pozwanego, k. 301 – 302 a.s.

W 2011 r. pozwany rozpoczął budowę domu jednorodzinnego. Zarówno na zakup działki pod budowę jak i na budowę samego domu i jego wyposażenie pozwany wraz z obecną małżonką zaciągnął kredyty (na działkę w 2009 r., a na dom w 2010 r.), w tym hipoteczny, gdzie łączna wysokość rat kredytowych sięga około 2.600 – 2.700 zł miesięcznie. Do dnia dzisiejszego budowa nie jest zakończa, a budynek nie został oddany do użytku, ale pozwany wraz z rodziną już w nim zamieszkuje. Dom jest wyposażony w sposób podstawowy i wiele rzeczy wymaga jeszcze wykończenia.

dowód: wydruki ze strony internetowej banku z dnia 14.08.2013 r., k. 50 – 52 a.s., k. 101 a.s.

wyciąg z rachunku bankowego za okres 01.07.2013 r. – 31.07.2013 r., k. 95 – 97 a.s.

wyciąg z rachunku bankowego za okres 01.06.2013 r. – 30.06.2013 r., k. 98 – 100 a.s.

przesłuchanie pozwanego, k. 301 – 302 a.s.

Średniomiesięczny koszt utrzymania domu i rodziny to kwota około 5.500 – 5.800 zł, na którą składają się opłaty za: raty kredytów – 2.600 – 2.700 zł (pierwszy kredyt w wysokości 97.406,25 euro, spłacany do dnia 14.06.2041 r. – rata 381,04 euro miesięcznie, drugi kredyt w wysokości 29.208,35 euro, spłacany do dnia 21.12.2039 r. – rata 133,78 euro miesięcznie, trzeci kredyt w wysokości 29.900 zł, otwarty w dniu 31.10.2012 r., spłacany do 27.10.2019 r., rata – 541,63 zł miesięcznie), opłaty za gaz (1.000 zł), prąd (średnio – 220 zł), wodę (100 zł), wywóz śmieci i szamba (100 zł), telewizję cyfrową (60 zł) – 1.480 zł, przedszkole syna M. - 750 – 800 zł, dojazdy żony pozwanego i syna – 250 zł, lekarstwa żony pozwanego – 160 – 200 zł, lekarze dla syna M. (stomatolog, ortopeda, ortodonta) – 100 zł, zajęcia logopedyczne syna M. – 100 zł, witaminy i lekarstwa dla syna – 100 zł, rehabilitacja, leki i basen pozwanego – 100 zł. Za pozostałą kwotę pozwany opłaca alimenty na rzecz córki D. oraz wyżywienie i ubrania dla rodziny.

dowód: faktura VAT z dnia 16.05.2013 r., k. 39 a.s., k. 115 a.s.

faktura VAT z dnia 17.08.2013 r., k. 42 a.s., k. 112 a.s.

faktura VAT z dnia 14.08.2013 r., k. 44 a.s., k. 114 a.s.

blankiety opłat za prąd za okres 06. – 11. 2013 r., k. 45 a.s., k. 111 a.s.

wydruki ze strony internetowej banku z dnia 14.08.2013 r., k. 50 – 52 a.s., k. 101 a.s.

faktura VAT z dnia 04.03.2013 r., k. 53 a.s., k. 109 a.s.

faktura VAT z dnia 04.01.2013 r., k. 54 a.s., k. 110 a.s.

faktura VAT z dnia 02.05.2013 r., k. 55 a.s., k. 108 a.s.

potwierdzenie transakcji z dnia 30.08.2013 r., k. 56 a.s., k. 113 a.s.

wyciąg z rachunku bankowego za okres 01.07.2013 r. – 31.07.2013 r., k. 95 – 97 a.s.

wyciąg z rachunku bankowego za okres 01.06.2013 r. – 30.06.2013 r., k. 98 – 100 a.s.

potwierdzenie transakcji z dnia 06.09.2013 r., k. 102 a.s., k. 104 a.s.

potwierdzenie transakcji z dnia 08.08.2013 r., k. 103 a.s.

wydruk ze strony internetowej, k. 105 a.s.

potwierdzenie transakcji z dnia 05.07.2013 r., k. 106 a.s.

dowód wpłaty z dnia 10.09.2013 r., k. 107 a.s.

potwierdzenie zapłaty, k. 121 – 122 a.s.

rachunek z dnia 14.08.2013 r., k. 123 a.s.

rachunek z dnia 13.08.2013 r., k. 124 a.s.

faktura VAT z dnia 27.08.2013 r., k. 125 a.s.

faktura VAT z dnia 23.08.2013 r., k. 126 a.s.

faktura VAT z dnia 16.08.2013 r., k. 127 a.s.

faktura VAT z dnia 10.08.2013 r., k. 128 a.s.

faktura VAT z dnia 19.07.2013 r., k. 129 a.s.

faktura VAT z dnia 16.08.2013 r., k. 130 a.s.

faktura VAT z dnia 11.08.2013 r., k. 131 a.s.

faktura VAT z dnia 31.07.2013 r., k. 135 a.s.

faktura VAT z dnia 25.07.2013 r., k. 136 a.s.

faktura VAT z dnia 27.08.2013 r., k. 163 – 164 a.s.

faktura VAT z dnia 21.08.2013 r., k 165 a.s.

faktura VAT z dnia 16.08.2013 r., k 166 a.s.

faktura VAT z dnia 11.08.2013 r., k. 167 a.s.

faktura VAT z dnia 10.08.2013 r., k. 168 – 169 a.s., k. 171 a.s.

faktura VAT z dnia 10.08.2013 r., k. 170 a.s.

faktura VAT z dnia 09.08.2013 r., k. 172 a.s.

faktura VAT z dnia 05.08.2013 r., k. 173 – 174 a.s.

faktura VAT z dnia 03.08.2013 r., k. 175 a.s.

faktura VAT z dnia 30.07.2013 r., k. 176 – 177 a.s.

faktura VAT z dnia 31.07.2013 r., k. 178 a.s.

faktura VAT z dnia 30.07.2013 r., k. 179 a.s.

faktura VAT z dnia 26.07.2013 r., k. 180 a.s.

faktura VAT z dnia 26.07.2013 r., k. 181 a.s.

rachunek z dnia 03.08.2013 r., k. 183 a.s.

potwierdzenie transakcji z dnia 09.12.2013 r., k. 246 a.s.

potwierdzenie transakcji z dnia 02.01.2014 r., k. 247 a.s.

przesłuchanie pozwanego, k. 301 – 302 a.s.

Pozwany wraz z żoną posiada samochód osobowy marki R. (...), o nr rej. (...), rok produkcji 1996 r.

dowód: kserokopia dowodu rejestracyjnego, k. 133 a.s.

przesłuchanie pozwanego, k. 301 – 302 a.s.

Pozwany do chwili obecnej pozostaje pod stałą kontrolą Poradni (...) Onkologicznej oraz poddawany jest badaniom kontrolnym.

dowód: zaświadczenie z dnia 05.09.2013 r., k. 116 a.s.

zlecenie wykonania badań diagnostycznych z dnia 05.09.2013 r., k. 117 – 118 a.s.

Rodzice pozwanego i rodzice żony pozwanego są osobami schorowanymi, którzy nie mają znacznych dochodów i nie są w stanie pomagać pozwanemu w utrzymaniu jego i rodziny.

dowód: przesłuchanie pozwanego, k. 301 – 302 a.s.

Pozwany zawsze regularnie uiszczał raty alimentacyjne. Od 2007 r. z własnej woli podniósł wysokość świadczenia do kwoty po 300 zł miesięcznie i taką ratę alimentacyjną uiszcza do chwili obecnej.

dowód: przesłuchanie pozwanego, k. 301 – 302 a.s.

Jak wynika z zaświadczenia Powiatowego Urzędu Pracy w Ś., urząd dysponował ofertami pracy dla osób bez kwalifikacji zawodowych, dla magistra ekonomii, dla przedstawiciela handlowego i dla handlowców za wynagrodzeniem miesięcznym średnio od 1.600 zł do 6.000 zł brutto.

dowód: pismo z PUP w Ś. z dnia 02.10.2013 r., k. 221 a.s.

Jak wynika z zaświadczenia Powiatowego Urzędu Pracy we W., urząd dysponował ofertami pracy dla osób bez kwalifikacji zawodowych, pedagoga, doradcy klienta, magistra ekonomii, przedstawiciela handlowego, handlowca za wynagrodzeniem miesięcznym średnio od 1.600 zł do 2.500 zł brutto.

dowód: pismo z PUP we W. z dnia 11.10.2013 r., k. 222 a.s.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo małoletniej powódki D. S. (1) zasługiwało na uwzględnienie
w części.

Jak wynika z art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Natomiast zgodnie z art. 135 § 1 i 2 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego.

Zakres świadczeń alimentacyjnych względem dziecka wyznaczają zatem z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego a z drugiej strony możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego.

Usprawiedliwione potrzeby uprawnionego dotyczą środków utrzymania, a w miarę potrzeby również środków wychowania. Podczas gdy zaspokojenie środków utrzymania polega tylko na zapewnieniu uprawnionemu mieszkania, pożywienia, odzieży, pielęgnacji, leczenia, to zaspokajanie środków wychowania następuje ponadto przez osobistą troskę o jego rozwój fizyczny i umysłowy. Przy czym należy zaznaczyć, że przez usprawiedliwione potrzeby rozumie się nie tylko potrzeby zapewniające uprawnionemu minimum egzystencji, ale potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu – odpowiedni do jego wieku i uzdolnień – prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy (vide: teza IV uchwały SN z dnia 16.12.1987 r., III CZP 91/86, OSNC 1998, nr 4, poz. 42).

Ustalenie możliwości zarobkowych (majątkowych) zobowiązanego do alimentacji ma często charakter hipotetyczny, gdyż kryterium takich możliwości nie zawsze są zarobki osiągane aktualnie przez zobowiązanego, lecz sama zdolność do uzyskania określonego wynagrodzenia, zwłaszcza w sytuacji, gdy zobowiązany faktycznie nie pracuje.

Obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka ma dwojaką postać, która wyraża się świadczeniami o charakterze materialnym oraz osobistymi staraniami o jego utrzymanie i wychowanie, które są równie doniosłe i nie do przecenienia.

Można jednak żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego w razie zmiany stosunków (art. 138 k.r.o.). Przez pojęcie „stosunków”, o których mowa w art. 138 k.r.o., należy rozumieć okoliczności istotne z punktu widzenia ustawowych przesłanek obowiązku alimentacyjnego i jego zakresu. Zmiana zatem tak rozumianych stosunków, jest zmianą okoliczności, od których zależy istnienie i zakres obowiązku alimentacyjnego, a mianowicie zmiana w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub/i możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego (vide: postanowienie SN z dnia 19.07.1974 r., II CO 9/74, niepublikowane).

Górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, chociażby nawet w tych ramach nie znajdowały pokrycia wszystkie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentacji (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20.02.1972 r., III CRN 470/71, Informator Prawniczy 1972, nr 1 – 2, poz. 15). Ponadto przy ocenie zakresu obowiązku alimentacyjnego należy brać pod uwagę także usprawiedliwione potrzeby własne zobowiązanego, jego sytuację rodzinną, a wysokość obciążenia alimentacyjnego powinna być określona na takim poziomie, aby nie prowadziła do niedostatku.

Tak więc, nawet mimo zmiany stosunków w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego do alimentacji, obowiązek alimentacyjny nie może ulec podwyższeniu, jeżeli nie pozwalają na to możliwości zarobkowe, majątkowe i sytuacja rodzinna zobowiązanego.

Powyższy stan faktyczny ustalony został na podstawie całokształtu materiału dowodowego zebranego w sprawie.

Ostatnia wysokość obowiązku alimentacyjnego została ustalona w wyroku Sądu rejonowego dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu z dnia 06 marca 2006 r. w sprawie o sygn. akt III RC 841/05, w wysokości po 250 zł miesięcznie. Należało zatem zbadać czy od daty wydania powyższego wyroku zmieniły się możliwości zarobkowe lub sytuacja majątkowa zobowiązanego do płacenia alimentów, jak również czy zmieniła się sytuacja uprawnionej do alimentów na tyle, aby zasadnym było podwyższenie wysokości zasądzonych alimentów.

Obecnie małoletnia powódka nadal zamieszkuje wraz z matką, jednak już nie mieszka w domu dziadków macierzystych, ale w domu jednorodzinnym w P., który matka zakupiła w marcu 2013 r. za kwotę 230.000 zł. Wraz z małoletnią powódką zamieszkuje również jej siostra L., która ma 2,5 roku. Matka małoletniej powódki zakupiła dom jednorodzinny z pożyczki udzielonej jej przez byłego pracodawcę w kwocie 300.000 zł, ponieważ z tych pieniędzy chciała również wykończyć budynek. Kredyt jest spłacany obecnie w ratach po 2.000 zł miesięcznie. A zatem od daty wyroku obniżającego wysokość alimentów do kwoty po 250 zł miesięcznie, sytuacja mieszkaniowa małoletniej powódki poprawiła się. Jednak poprawa ta podyktowana jest ponoszeniem dodatkowych kosztów, które poprzednio nie istniały. Bowiem w 2006 r. mieszkając z dziadkami macierzystymi matka małoletniej powódki nie ponosiła jednocześnie kosztów utrzymania mieszkania, gdyż przejęli to na swoje barki jej rodzice. Korzystając jednak z pomocy rodziców i brata obecnie matka małoletniej powódki zdecydowała się na zakup własnego domu, w którym zamieszkała wraz z córkami. Miesięczny koszt utrzymania domu w P. to kwota około 960 zł, na którą składają się wydatki na: prąd – 150 zł, wywóz śmieci – 40 zł, opał – 500 zł, wodę – 70 zł, szambo – 200 zł. Ponadto matka małoletniej powódki opłaca co miesiąc: telefon – 60 zł, Internet – 68 zł, telewizję – 50 zł. Zatem koszty zaspokajania potrzeb mieszkaniowych małoletniej powódki to kwota około 320 zł miesięcznie, a zatem 1/3 ogólnych kosztów ponoszonych w związku z utrzymaniem domu. W tym miejscu należy od razu odnieść się do zarzutu pozwanego, że utrzymanie domu nie jest zaspokajaniem podstawowych potrzeb małoletniej powódki, bowiem nawet gdyby nie zamieszkiwała ona w domu matki to i tak E. K. musiałaby ponosić koszty związane z utrzymaniem budynku. Z powyższym jednak trudno się zgodzić, gdyż do podstawowych potrzeb każdego dziecka zalicza się również potrzebę zaspokajania potrzeb mieszkaniowych. Zajmowanie przez małoletnią wspólne z matką domu jednorodzinnego niewątpliwie generuje koszty chociażby zużycia prądu, gazu czy wody. Dlatego też z tego względu należy koszty te wliczyć w ogólny koszt utrzymania małoletniej powódki. Ponadto należy mieć na uwadze, że małoletnia ma prawo do życia w godnych warunkach mieszkaniowych, zwłaszcza jeżeli jedno z rodziców również swoje potrzeby mieszkaniowe plasuje na wysokim standardzie, a tak właśnie należy ocenić zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych przez pozwanego. Trudno bowiem nie zauważyć, że pozwany zdecydował się na budowę domu jednorodzinnego, zadłużając się na wiele lat na kwotę kilkuset tysięcy złotych, a zatem czynienie zarzutu matce małoletniej powódki, że przy tak niskich zarobkach zdecydowała się na zakup domu, nie jest trafne ani uzasadnione. Skoro miała możliwości zaciągnięcia kredytu na dogodnych warunkach i spłaty go przy pomocy najbliższej rodziny, to dlaczego miałaby nie skorzystać i nadal zaspokajać swoje potrzeby mieszkaniowe, poprzez mieszkanie kątem u swoich rodziców.

Przechodząc do zważań na temat dalszych kosztów utrzymania małoletniej powódki, należy wskazać, że obecnie małoletnia ma 16 lat i uczęszcza do II klasy Gimnazjum Szkoły Muzycznej we W.. Jest dzieckiem uzdolnionym muzycznie. Posiada własny zespół (...), który ma już na swoim koncie pewne sukcesy estradowe, jednak z jego działalności małoletnia powódka nie osiąga żadnych dochodów. D. S. (1) stara się jednak czasami podjąć krótkotrwałe zatrudnienie, aby zarobić na swoje drobne wydatki. Tak uczyniła zawierając w odstępie ponad półrocznym dwie umowy, na podstawie których wystąpiła w dwóch odcinkach audycji telewizyjnej „Trudne sprawy” w P. za co otrzymała najpierw kwotę 360 zł, a następnie kwotę 200 zł. Nie można jednak przyjąć, wbrew twierdzeniom pozwanego, że małoletnia jest w takim stanie rzeczy sama zaspokajać swoje potrzeby. Małoletnia nie podjęła przecież pracy przynoszącej jej stały dochód. Praca na planie audycji telewizyjnej „Trudne sprawy” stanowiło dwa epizody w życiu małoletniej i nie przedkłada się na jej zdolności zarobkowania. Ponadto należy pamiętać, że na obecnym etapie życia małoletnia ma obowiązek być skupiona na nauce, a nie na poszukiwaniu pracy w celu samodzielnego utrzymania się. Dlatego też Sąd nie uznał w tym zakresie argumentacji pozwanego i przyjął, że małoletnia na obecny czas nie jest w stanie sama się utrzymać, ani stale zaspokajać nawet części swoich potrzeb życiowych.

Kolejną kwestią jaką należy uzasadnić to łączna wysokość kosztów utrzymania małoletniej. Zanim jednak to nastąpi należy zauważyć, że Sąd w dużej mierze ustalał koszty utrzymania małoletniej w oparciu o doświadczenie życiowe i zawodowe, gdyż matka małoletniej powódki nie wykazała w wszystkich kosztów utrzymania dziecka, pomimo, że była reprezentowana przez fachowego pełnomocnika. Jednak Sąd w sprawach o alimenty z urzędu podejmuje czynności w zakresie ustalenia wysokości kosztów utrzymania dziecka. Odnosząc się natomiast do powyższego należy wskazać, że obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej (art. 96 k.r.o.). Zatem zakres świadczeń alimentacyjnych powinien nie tylko obejmować zaspokajanie stricte podstawowych potrzeb dziecka, ale również uwzględniać koszty niezbędne dla jego prawidłowego rozwoju. Ponadto trzeba podnieść, że różnica wieku dziecka spowodowana upływem czasu od daty wyroku z 2006 r. określającego wysokość obowiązku alimentacyjnego, sama przez się uzasadnia wzrost potrzeb związany z uczęszczaniem do szkoły, pobieraniem dodatkowych lekcji itp., co z kolei pociąga za sobą konieczność ponoszenia związanych wydatków. Sąd celowo na to wskazuje, z uwagi na to, że pozwany w toku jego przesłuchania podkreślał, że ani matka małoletniej powódki, ani sama córka nie zgłaszały mu faktu wzrostu kosztów utrzymania dziecka. Jednak trudno powyższe przyjąć za trafne usprawiedliwienie. Pozwany sam ma na utrzymaniu dziecko w wieku 5 lat i w toku niniejszego procesu cały czas podnosił, że koszt utrzymania dziecka jest wysoki, gdyż dziecko uczęszcza do przedszkola, szybko wyrasta z ubrań, czasami choruje więc trzeba mu kupić leki, a ponadto ma dodatkowe zainteresowania w postaci piłki nożnej i judo. Powinien więc tym samym zdawać sobie sprawę z tego, że przekazywanie na rzecz małoletniej powódki kwoty po 300 zł miesięcznie jest wielce niewystarczające i że utrzymanie dziecka jest znacznie bardziej kosztowne. Tłumaczenie pozwanego może więc jedynie świadczyć o braku zainteresowania sytuacją życiową małoletniej niż o braku świadomości co do kosztów jej utrzymania. Zresztą nie można zapominać, że relacje pomiędzy córką a ojcem popsuły się od grudnia 2012 r. i praktycznie od tamtego czasu ojciec nie widział dziecka, więc tym bardziej nie powinien się spodziewać, że córka uzewnętrzni przed nim większe koszty zaspokajania swoich potrzeb. Zresztą to nie powinno leżeć w gestii dziecka, a rodzica. Od razu należy również wskazać, że obdarowywanie dziecka od czasu do czasu prezentami nie wypełnia w żaden sposób obowiązku alimentacyjnego. Podarowanie tym bardziej książki, płyty czy jednego ubrania nie stanowi zaspokojenie potrzeb życiowych dziecka. To samo należy odnieść do zabierania dziecka na wycieczki. Sam pozwany bowiem twierdził, że nie był i nie jest dobrze zorientowany w sytuacji życiowej córki, więc tym bardziej przy braku takiej wiedzy nie mógł prawidłowo wypełniać ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego poprzez dokonywanie zakupów określonych rzeczy. Nie można więc uznać sporadyczne, tak jak w przypadku pozwanego, wręczanie upominków za wywiązywanie się w części z obowiązku alimentacyjnego. Upominki są bowiem dobrą wolą obdarowującego i nie ma to nic wspólnego z zaspokajaniem podstawowych potrzeb życiowych obdarowanego. Zwłaszcza, że Sąd nie wątpi w to, że matka małoletniej powódki również sprawia małoletniej córce prezenty z różnych okazji.

Natomiast przechodząc już stricte do kosztów utrzymania małoletniej powódki, Sąd wskazuje, że nie podzielił twierdzenia pozwanego, aby koszt utrzymania córki plasował się na poziomie 1.000 – 1.100 zł, co byłoby zgodne z danymi GUS. Sąd dostrzegł bowiem w niniejszym postępowaniu, że małoletnia powódka jest dzieckiem uzdolnionym muzycznie i chcącym się rozwijać w tym kierunku, a zatem wymaga dodatkowych kosztów na szlifowanie swojego talentu. Sąd pragnie również zauważyć, że dane z GUS, są danymi uśrednionymi i nie można się nimi kierować w toku postępowania o alimenty, gdzie każdy przypadek jest inny, bowiem każde dziecko jest inne. Dlatego też biorąc powyższe pod uwagę Sąd przyjął, że miesięczne utrzymanie małoletniej powódki to kwota około 1.400 zł, na którą składają się wydatki na: leki – 100 zł, szkołę (w tym podręczniki) – 50 zł, wyżywienie – 500 zł (w tym obiady w szkole – 80 zł miesięcznie), ubrania – 100 zł, środki czystości i higieny – 50 zł, zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych małoletniej – 320 zł, nauka tańca – 150 zł, dwie lekcje wokalu – 100 zł. Sąd przy ustalaniu tych kosztów wziął pod uwagę, że małoletnia powódka znajduje się w fazie intensywnego wzrostu. Ponadto od daty ostatniego orzekania o obowiązku alimentacyjnym wzrosły koszty zaspokajania podstawowych potrzeb małoletniej powódki takie jak zakup żywności, czy też koszt zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, związane z ogólnym wzrostem cen, co jest faktem powszechnie znanym, który Sąd także uwzględnił w niniejszym postępowaniu, z urzędu. Należy podkreślić, że co prawda małoletnia powódka w chwili obecnej nie uczęszcza już na lekcje tańca ani wokalu, gdyż brak jest na to środków finansowych, jednak nie powinno to powodować jednocześnie braku uwzględnienia tych wydatków w ogólnym koszcie utrzymania D. S. (1). Skoro bowiem dziecko jest uzdolnione w zakresie śpiewu oraz tańca to zdaniem Sądu powinno mieć szansę rozwijania swoich talentów, dlatego też koszty dodatkowych zajęć z tańca i wokalu zostały wliczone do kosztów utrzymania małoletniej. Pozostałe koszty tj. wyżywienia, ubrania, kosmetyków i leków oraz szkoły, Sąd ustalił na podstawie doświadczenia życiowego oraz w oparciu o dane podane przez matkę małoletniej powódki w trakcie przesłuchania. Zwłaszcza koszt leków został przyjęty na poziomie 100 zł miesięcznie, gdyż obecnie małoletnia cierpi na drażliwość jelita, co zapewne związane jest i będzie z leczeniem, a tym samym z nakładami finansowymi. Ponadto małoletnia ma cerę trądzikową, co również wymaga leczenia i zakupu odpowiednich (często drogich) leków. A zatem ustalona kwota kosztów utrzymania małoletniej nie jest, w ocenie Sądu, kwotą wygórowaną.

Matka małoletniej powódki żądała przy tym, aby alimenty zostały podniesione najpierw do kwoty po 1.500 zł miesięcznie, a później obniżyła swoje żądanie do kwoty po 800 zł miesięcznie. Jednocześnie wskazała, że w czasie ostatniego orzekania o obowiązku alimentacyjnym pracowała za wynagrodzeniem około 420 zł netto miesięcznie, natomiast obecnie jej dochód to około 1.500 – 1.600 zł miesięcznie wraz z wynagrodzeniem za udzielanie lekcji prywatnych. Ponadto podała, że ma większe wydatki w związku z zakupem domu i jego utrzymaniem. Matka małoletniej powódki ma również obecnie na utrzymaniu drugie dziecko w wieku 2,5 roku, z tym że pobiera na nie jednocześnie świadczenie alimentacyjne w kwocie po 500 zł miesięcznie. Świadczenie to jednak jest niewystarczające na kompleksowe utrzymanie dziecka, ponieważ samo opłacenie żłobka to kwota 400 zł miesięcznie.

Wzrost kosztów utrzymania małoletniej powódki rodzi potrzebę rozważenia czy drugi z rodziców, a zatem ojciec dziecka, jest w stanie w większej mierze niż dotychczas przyczyniać się do zaspokajania podstawowych potrzeb małoletniej córki.

Pozwany w chwili obecnej pracuje w ramach zawartego z firmą K- (...) Sp. z o.o. kontraktu menadżerskiego, w ramach którego jest zobowiązany do prowadzenia własnej działalności gospodarczej na wyłączność firmy K- (...) sp. z o.o. Działalność tę prowadzi od dnia 15 marca 2010 r. Jego średnie miesięczne przychody z prowadzonej działalności gospodarczej wynoszą około 8.300 zł, z których opłaca składkę do ZUS w kwocie po 1.027 zł miesięcznie oraz podatki: PIT-5 w kwocie 800 – 900 zł miesięcznie i VAT-7 w kwocie 1.750 – 1.800 zł miesięcznie. Ponadto pozwany przeznacza comiesięcznie kwotę 1.845 zł za użytkowanie samochodu od firmy K- (...) Sp. z o.o. Ponadto pozwany 8 lat temu zawarł związek małżeński z J. S., z którego to związku pochodzi 5-letni syn M.. Żona pozwanego pracuje w biurze rachunkowym i jej średnie miesięczne dochody wynoszą około 3.500 zł netto miesięcznie. Mając na uwadze powyższe należy ocenić, że sytuacja życiowa i finansowa pozwanego uległa bardzo znacznemu polepszeniu od daty ostatniego orzekania o obowiązku alimentacyjnym, kiedy to pozwany pozostawał bez pracy i był na utrzymaniu swoich rodziców. Jego zarobki są bardzo wysokie (według danych z GUS na 2013 r., zarobki pozwanego pozwalają go na zakwalifikowanie do grupy 19,5% osób pracujących osiągających taki dochód w Polsce, natomiast prawie 75% osób pracujących w Polsce zarabia znacznie mniej niż pozwany), co przedkłada się na jego zdolność finansowania potrzeb małoletniego dziecka. Co prawda pozwany w toku niniejszego procesu podnosił, że posiada zobowiązania kredytowe na kwotę około 3.500 zł miesięcznie, co zostało jednak zawyżone, gdyż z przedłożonych dokumentów wynika, że łącznie zobowiązanie kredytowe to kwota po 2.600 – 2.700 zł miesięcznie. Trzeba wskazać również, że pozwany nie może zasłaniać się przy ocenie jego zdolności finansowania potrzeb małoletniej powódki, tym że musi spłacać kredyty zaciągnięte już po ustaleniu obowiązku alimentacyjnego, tj. w 2010 i w 2011 r. Pozwany bowiem jako osoba dorosła i odpowiedzialna, powinien przy zaciąganiu zobowiązań brać pod uwagę ciążący na nim obowiązek alimentacyjny, w tym przewidywać, że obowiązek ten może ulec zwiększeniu, ponieważ dziecko dorasta i jego potrzeby zwiększają się, a nie zmniejszą, co może zaobserwować również na własnym synu M.. Ponadto Sąd ustalił, że wydatki na utrzymanie domu i rodziny nie wynoszą jak wskazywał to pozwany 7.000 – 7.300 zł, a około 5.500 – 5.800 zł, co wynika z mniejszej niż podał pozwany łącznej raty kredytowej oraz z mniejszych chociażby kosztów paliwa tj. w kwocie około 250 zł, a nie jak wskazywał pozwany 700 zł miesięcznie. Sąd koszty paliwa ustalił w oparciu o przedłożone przez pozwanego faktury VAT, które w miesiącu opiewały właśnie na kwotę około 250 zł, a nie 700 zł. Ponadto należy wskazać, że pozwany przedkładając faktury wskazał w nich chociażby zakup namiotu Wigwam T. za kwotę 74 zł oraz w fakturach za produkty spożywcze wykazywał zakup napojów alkoholowych lub chipsów, co trudno zaliczyć do rzeczy zaspokajających jego i jego rodziny podstawowe potrzeby życiowe. Powyższe zatem powoduje, że Sąd nie dał wiary pozwanemu w zakresie podnoszonych przez niego kosztów utrzymania jego i jego rodziny, a tym samym przyjął, że jest on w stanie w większym stopniu niż dotychczas przyczyniać się do zaspokajania potrzeb córki D. S. (2).

Zdaniem Sądu powyższe twierdzenia przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki jak i obecna sytuacja finansowa pozwanego są podstawą do zwiększenia obowiązku alimentacyjnego, ale nie w zakresie, w jakim żądała tego matka małoletniej powódki w pozwie, a później na rozprawie w dniu 26 marca 2014 r., tylko z kwoty po 250 zł miesięcznie do kwoty po 650 zł miesięcznie. Wskazać należy, że przede wszystkim ustalono, że średniomiesięczny koszt utrzymania małoletniej powódki to kwota około 1.400 zł miesięcznie, zatem od daty ostatniego orzekania o obowiązku alimentacyjnym koszt ten zwiększył się o kwotę około 600 – 700 zł, ponieważ wówczas wynosił on 700 – 800 zł miesięcznie. Przy obecnej wysokości świadczenia alimentacyjnego w kwocie po 250 zł miesięcznie, stwierdzić należy, że pozwany ponosi tylko około 1/6 tych kosztów, co w ocenie Sądu powoduje, że pozew w zakresie podwyższenia alimentów na rzecz małoletniej powódki zasługiwał w części na uwzględnienie. Sąd przy tym uznał, że zasadnym będzie rozdzielenie zwiększonych kosztów utrzymania małoletniej, tj. w kwocie 600 – 700 zł, pomiędzy obydwoje rodziców, przy czym ojciec powinien ponieść w większym zakresie ciężar tego obowiązku i dlatego co do niego podwyższył obowiązek alimentacyjny o kwotę 400 zł miesięcznie, tj. do kwoty po 650 zł miesięcznie. W ocenie Sądu pozwany jest w stanie ponieść ciężar zwiększonego świadczenia alimentacyjnego, zwłaszcza że jego sytuacja finansowa uległa bardzo znacznej poprawie i osiąga on wysokie dochody. Natomiast mając na uwadze fakt, że matka małoletniej powódki również osiąga w chwili obecnej wyższy dochód aniżeli w dacie ostatniego orzekania o obowiązku alimentacyjnym, ją również obciążył w części zwiększonym świadczeniem alimentacyjnym. Natomiast uczynił to w mniejszym stopniu niż w przypadku pozwanego, gdyż E. K. wypełnia swój obowiązek alimentacyjny w znacznej mierze poprzez osobiste starania w wychowanie i opiekę nad D. S. (1).

Jednocześnie Sąd zasądził zwiększoną ratę alimentacyjną od dnia wniesienia pozwu, ponieważ już w chwili jego złożenia istniały zwiększone potrzeby małoletniej powódki, a zatem roszczenie już wówczas stało się wymagalne. Dlatego też Sąd nie mógł przychylić się do żądania pozwanego, aby zwiększone raty alimentacyjne były zasądzone od dnia wydania orzeczenia w sprawie. Przychylenie się do powyższego byłoby działaniem na szkodę małoletniej powódki, która składając niniejszy pozew opierała się na przesłankach wzrostu kosztów jej utrzymania, a sam fakt trwania niniejszego procesu nie może powodować ustalenia zwiększonych kosztów utrzymania dziecka na dzień wydania orzeczenia. Ponadto pozwany już w chwili otrzymania odpisu pozwu powinien liczyć się z przegraną w niniejszym procesie i winien już wtedy zacząć zabezpieczać środki na wypłatę ewentualnie zwiększonych rat alimentacyjnych. Sąd przychylił się jednak do ustalenia dnia zapłaty każdej z rat alimentacyjnych na 25. dzień każdego miesiąca, gdyż matka małoletniej powódki wyraziła zgodę na taką prośbę pozwanego.

Na marginesie wskazać należy, że Sąd w toku niniejszego postępowania pominął dowód w postaci paragonów fiskalnych przedłożonych przez pozwanego, gdyż zdaniem Sądu nie mogły one stanowić dowodu w sprawie. Przede wszystkim powyższe należy oprzeć o fakt, że paragon jest dowodem zakupu określonych produktów, jednak nie wskazuje kto dokonał określonego zakupu. Wobec powyższego trudno przyjąć, aby mógł on stanowić dowód na zakup określone rzeczy przez pozwanego.

Mając zatem na uwadze możliwości zarobkowe i zawodowe obojga rodziców, orzeczono jak w pkt I i II sentencji wyroku, zasądzając zwiększone alimenty od dnia wniesienia pozwu.

Jak wynika z art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku. Sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa (art. 203 § 4 k.p.c.). Cofnięcie pozwu jest więc cofnięciem wniosku o udzielenie ochrony prawnej roszczeniu procesowemu. Jest wyrazem prawa powoda do dysponowania przedmiotem procesu oraz przejawem odwołalności czynności procesowych. Jeżeli pozew zostanie skutecznie cofnięty – udzielenie ochrony prawnej – wydanie wyroku stanie się bezprzedmiotowe i niedopuszczalne – sąd wyda postanowienie o umorzeniu postępowania (art. 355 k.p.c.). Wobec powyższego w pkt III orzeczenia Sąd umorzył postępowanie w zakresie cofniętego przez matkę małoletniej powódki na rozprawie w dniu 26 marca 2014 r., powództwa.

O kosztach zastępstwa procesowego rozstrzygnięto na podstawie art. 102 k.p.c.

O kosztach sądowych rozstrzygnięto na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 83 ust. 2 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.2010.90.594 z późn. zm.), przy czym, zdaniem Sądu, pozwany jest w stanie uiścić koszty niniejszego procesu, od ponoszenia których małoletnia powódka z mocy ustawy była zwolniona.

Rygor natychmiastowej wykonalności został nadany stosownie do treści art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.