Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 czerwca 2015r.

Sąd Rejonowy w Łańcucie I Wydział Cywilny

w składzie :

Przewodniczący: SSR Grażyna Worek

Protokolant: sekr. sądowy Justyna Bester - Babka

po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2015r. w Łańcucie

na rozprawie

sprawy z powództwa M. W. (1)

przeciwko (...) S.A. zs. w W.

o zapłatę

I . zasądza od pozwanego (...) S.A. zs. w W. na rzecz powoda M. W. (1) kwotę 10 000,00 zł (dziesięć tysięcy złotych) tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami od dnia 24.02.2012 roku oraz kwotę 913,00 zł (dziewięćset trzynaście złotych) tytułem odszkodowania z ustawowymi odsetkami od dnia 24.02.2012 roku,

II. ustala istnienie odpowiedzialności pozwanego (...) S.A. zs. w W. za szkodę wynikłą z ewentualnych dalszych skutków wypadku jakiemu uległ powód M. W. (1) w dniu 15.12.2011 roku,

III. w pozostałym zakresie powództwo oddala,

IV. nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) S.A. zs. w W. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Łańcucie kwotę 1430,78 zł ( jeden tysiąc czterysta trzydzieści złotych 78/100) tytułem zwrotu części nieuiszczonych kosztów postępowania,

V. w pozostałym zakresie kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa,

VI. koszty zastępstwa procesowego pomiędzy stronami wzajemnie znosi.

I C 378/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 25 czerwca 2015 r

Powód M. W. (1) wniósł do tutejszego sądu pozew przeciwko (...) SA z siedzibą w W., w którym domagał się zasądzenia na jego rzecz kwoty 15.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w związku z wypadkiem komunikacyjnym jakiemu uległ w dniu 15.12.2011 r z ustawowymi odsetkami od dnia następującego po upływie 30 dni od zgłoszenia szkody pismem z dnia 23.01.2012 r , oraz zasądzenia kwoty 1133 zł tytułem odszkodowania za zniszczoną w wyniku wypadku odzież oraz za poniesione koszty opieki nad powodem – z ustawowymi odsetkami jak wyżej. Powód nadto wnosił o ustalenie istnienia odpowiedzialności strony pozwanej na przyszłość za skutki wypadku jakiemu powód uległ w dniu 15.12.2011 r w R..

Na uzasadnienie swych roszczeń powód podniósł iż w dniu 15 grudnia 2011r w R. miał miejsce wypadek komunikacyjny, polegający na tym ,że jadący za powodem pojazd marki O. (...) podczas podjętego manewru wyprzedzania uderzył w tył pojazdu kierowanego przez prawidłowo jadącego powoda. W wyniku wypadku powód doznał poważnych obrażeń ciała, a ból i cierpienie z nimi związane uzasadniają zdaniem powoda roszczenie z tytułu zadośćuczynienia dochodzone pozwem. W trakcie wypadku powoda uległa zniszczeniu jego odzież szczegółowo zgłoszona przez powoda w postępowaniu likwidacyjnym w kwocie 369 zł . Nadto w trakcie leczenia powód wymagał opieki osób trzecich , a koszt tej opieki powód wyliczył na kwotę 764 zł, co z kosztami zniszczonej odzieży złożyło się na kwotę dochodzoną pozwem z tytułu odszkodowania.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości, na uzasadnienie swego stanowiska podnosząc iż po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego została już wypłacona powodowi kwota 5.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną w wyniku wypadku szkodę, która to kwota zdaniem strony pozwanej wyczerpuje roszczenia powoda z tego tytułu, które nie mogą być zbyt wygórowane, nadto w trakcie tego postępowania wypłacono powodowi wszelkie uznane przez stronę pozwaną roszczenia z tytułu wypadku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny w sprawie :

W dniu 15 grudnia 2011 r w R. doszło do wypadku komunikacyjnego polegającego na tym, że A. M. kierując samochodem osobowym marki O. (...) naruszył nieumyślnie zasady w ruchu drogowym poprzez niezachowanie należytych środków bezpieczeństwa podczas wykonywanego manewru wyprzedzania , przez co doprowadził do zderzenia z prawidłowo jadącym przed nim samochodem osobowym marki C. (...), kierowanym przez powoda. Ubezpieczycielem pojazdu kierowanego przez A. M. była strona pozwana.

W wyniku wypadku powód siłą uderzenia został wyrzucony z pojazdu i po chwilowej utracie przytomności „ ocknął „ się na łące w odległości ok.20 m od samochodu. Karetką pogotowia został przewieziony do szpitala, gdzie przebywał do dnia 20.12.2011r. Po badaniach stwierdzono u powoda dystorsję kręgosłupa szyjnego ze złamaniem wyrostka poprzecznego kręgu szyjnego C6, stłuczenie prawego barku, dystorsję kręgosłupa lędźwiowego oraz stłuczenie prawego płata czołowego mózgu. Po wykonaniu badań, zaopatrzeniu powoda i założeniu mu kołnierza ortopedycznego Hanza wypisano powoda do domu z zaleceniem dalszej opieki ambulatoryjnej, które kontynuował w (...), oraz pobierał zabiegi usprawniające i fizykoterapeutyczne w trybie ambulatoryjnym oraz w sanatorium, w którym przebywał 3 tygodnie. W sumie po wypadku powód przebywał przez 6 miesięcy na zwolnieniu chorobowym i przez następne 9 miesięcy na zasiłku rehabilitacyjnym.

Przez pierwsze dwa tygodnie pobytu w domu wymagał wielogodzinnej opieki osób trzecich, gdyż samodzielnie nie mógł wykonywać szeregu codziennych czynności ( mycie , ubieranie, przygotowanie posiłków itp. ). Opiekowała się nim wówczas przyszła żona, podając iż opieka ta średnio trwała ok. 6 godzin dziennie w tym okresie czasu.

Biegły chirurg – traumatolog w wydanej w sprawie opinii podawał iż odczucia bólowe jakie powód odczuwał w początkowym okresie po wypadku wynosiły 5 stopni w 10 stopniowej skali (...) przez okres 1 miesiąca , a przez resztę okresu leczenia wynosiły 3 stopnie w skali (...), a obecnie wynoszą okresowo 2 stopnie w skali (...). Powód w początkowym okresie leczenia wymagał stałego podawania środków przeciwbólowych, które w rezultacie uczuliły go powodując duszności , co stanowiło dla niego dodatkowa dolegliwość. Obecnie bierze środki przeciwbólowe doraźnie w związku z odczuwanym bólem kręgosłupa. Nadto powód skarży się obecnie na silne napadowe bóle głowy i drętwienie rąk, które wcześniej u niego nie występowały. Ma także problemy z utrzymywaniem przedmiotów w ręce, które to przedmioty zdarza się, że bezwiednie mu wypadają.

Biegły chirurg – traumatolog w opinii określił trwały uszczerbek na zdrowiu powoda powstały w wyniku urazu na 3% w zakresie kręgosłupa szyjnego. Podał także, że w przyszłości u powoda może dojść do rozwoju pourazowej choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa szyjnego.

Podobnie biegły neurolog w wydanej w sprawie opinii podnosił iż możliwe jest u powoda szybsze narastanie zmian zwyrodnieniowych z wtórnymi zespołami bólowymi o typie korzeniowym i nie można wykluczyć u powoda dalszych niekorzystnych następstw zdrowotnych, które mogą ujawnić się w przyszłości w związku z doznanym urazem. Biegły ten ocenił trwały uszczerbek na zdrowiu powoda powstały wskutek urazu z przyczyn neurologicznych na 8%.

Z powodu długotrwałego zwolnienia chorobowego stracił pracę. W lutym

2014 r znów podjął zatrudnienie. Obecnie pracuje jako kierowca. Przed wypadkiem planował podjąć pracę w charakterze żołnierza zawodowego Wypadek zniweczył jego plany. Lekarze wykluczyli u niego podjęcie takiego zawodu. Nie jest już osobą tak sprawną jak przed wypadkiem. Przed wypadkiem powód był aktywny fizycznie – grał w piłkę nożną w klubie wiejskim, dużo jeździł na rowerze. Obecnie już tego nie robi.

Po wypadku powód źle sypiał, miewał koszmary związane z wypadkiem, do dziś odczuwa lęk jadąc samochodem. Biegła psycholog w wydanej w sprawie opinii podała ,że wyniku wypadku doszło u powoda do powstania dolegliwości psychicznych , które określiła jako „wczesny zespół pourazowy”. W przypadku powoda doszło do samoistnego wygaszenia zaburzeń adaptacyjnych , a działające u powoda w sposób prawidłowy mechanizmy obronne skutecznie złagodziły stresogenne przeżycia i dyskomfort psychiczny związany z wypadkiem, które nie wpłynęły w sposób trwały na dysfunkcję życia psychicznego powoda.

W trakcie wypadku zostały zniszczone ubrania powoda : kurtka, spodnie i buty. Powód nie był w stanie podać dokładnej ceny spodni i butów, natomiast w postępowaniu likwidacyjnym przedstawił paragon na kwotę 269 zł z zakupu zniszczonej kurtki, który był dokonany na niecały miesiąc przed wypadkiem.

( dowód : akta szkody k.75, zeznania świadka : M. B.-W. k. 58-59,opinia biegłej psycholog G. Reguła k.92-95, opinia biegłego neurologa G. C. k. 112-115,opinia biegłego traumatologa -ortopedy W. P. k. 124-125,zeznania powoda k. 145-146 )

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w postaci dowodu z dokumentów (którym jako nie nasuwającym zastrzeżeń co do ich autentyczności i rzetelności Sąd dał wiarę ), zeznań świadka, oraz strony, które jako logiczne i spójne na wiarę zasługiwały . Sąd nadto dał wiarę wydanym w sprawie opiniom biegłych , jako opiniom jasnym, zrozumiałym i sporządzonym zgodnie z zasadami specjalistycznej wiedzy jaką biegli w swej dziedzinie posiadają.

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo w przedmiotowej sprawie zostało oparte na treści art. 444 §1 kc art. 445§1 kc, art. 415 kc w związku z przepisami dotyczącymi umów ubezpieczenia zawartymi w kodeksie cywilnym i przepisami ustawy z dnia 22.05.2003r o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.

Z mocy art. 445§1 kc Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Określenie "sumy odpowiedniej" powinno być dokonane przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, a zwłaszcza rodzaju i rozmiaru doznanych obrażeń, czasokresu, uciążliwości procesu leczenia i dostosowawczej rehabilitacji, długotrwałości nasilenia dolegliwości bólowych, konieczności korzystania z opieki i wsparcia innych osób oraz jej zakresu, trwałych następstw tych obrażeń w sferze fizycznej i psychicznej oraz ograniczeń, jakie wywołują w dotychczasowym życiu, w tym potrzeby stałej rehabilitacji, zażywania środków farmakologicznych, zmiany charakteru zatrudnienia, trybu życia, przyzwyczajeń, czy też sposobu spędzania wolnego czasu.

Wysokość zadośćuczynienia odpowiadająca doznanej krzywdzie powinna być odczuwalna dla poszkodowanego i przynosić mu równowagę emocjonalną, naruszoną przez doznane cierpienia psychiczne i fizyczne.

Mając na uwadze powyższe w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd zmiarkował roszczenie powoda o zadośćuczynienie na kwotę 15.000 zł , uwzględniając takie czynniki jak rodzaj, charakter, długotrwałość ujemnych przeżyć związanych z urazem, czasokres trwania i natężenie dolegliwości bólowych, czas leczenia i rehabilitacji, czasokres ograniczenia powoda w samodzielnym funkcjonowaniu, trwałe następstwa doznanego urazu - opisane wyżej.

Uwzględniając fakt iż strona pozwana wypłaciła już powodowi kwotę 5.000 zł z tytułu zadośćuczynienia, zasądzono w niniejszym postępowaniu na rzecz powoda dalszą kwotę 10.000 zł z tego tytułu. W pozostałym zakresie powództwo oddalono, uznając że zadośćuczynienie ma mieć przede wszystkim charakter kompensacyjny, nie może być jednak nadmierne w stosunku do doznanej krzywdy, a więc musi być utrzymane w rozsądnych granicach w stosunku do doznanej krzywdy.

Odszkodowanie przewidziane w art. 444 § 1 k.c. obejmuje wszelkie koszty jakie wynikły w związku z uszkodzeniem ciała i rozstrojem zdrowia.

Wskazany przepis jest także podstawą do zasądzenia wobec powoda żądanych przez niego kosztów opieki osób trzecich w okresie rekonwalescencji.

Z zeznań świadka M. W. (2) wynikało iż świadek ten sprawował opiekę nad powodem przez 6 godzin dziennie w okresie pierwszych dwóch tygodni rekonwalescencji, co dało łącznie 84 godziny opieki.

Z opinii wydawanych w innych tego typu sprawach sąd z urzędu posiada wiedzę, iż średni koszt godzinnej opieki w zakresie czynności pielęgnacyjno- opiekuńczych kształtuje się na poziomie 10 zł , a ustalany jest na podstawie średniej kwot ustalonych przez rady miast i gmin na terenie województwa (...) za czynności opiekuńcze niespecjalistyczne realizowane przez opiekunki w ramach gminnej pomocy społecznej. Biorąc powyższe pod uwagę sąd uznał za zasadne roszczenie powoda z tego tytułu w zakresie kwoty 840 zł, uwzględniając jednak kwotę 196 zł wypłacona już z tego tytułu powodowi przez stronę pozwaną - zasądził powodowi z tytułu opieki osób trzecich kwotę 644 zł.

Zaznaczenia wymaga , iż w orzecznictwie zgodnie przyjmuje się, że jeżeli poszkodowany wymaga opieki, wobec uszczerbku na zdrowiu będącego następstwem wypadku, a koszty jej są możliwe do ustalenia, pozwany jest zobowiązany do pokrywania szkody z tego tytułu nawet wówczas, gdy świadczenia te są wykonywane przez osoby najbliższe. Opieka świadczona przez te osoby ma bowiem także realny wymiar ekonomiczny i jest następstwem zdarzenia, za które odpowiada pozwany.

Roszczenie poszkodowanego z tego tytułu, że potrzebuje on opieki drugiej osoby, jest uzasadnione bez względu na to, czy opiekę sprawuje płatna pielęgniarka, czy też osoba bliska poszkodowanemu, oraz bez względu na to, czy osoba ta może, czy też nie może zająć się pracą zarobkową i czy taką pracą się zajmuje ( vide orzeczenie SN z dnia 26 czerwca 1959 r., I CR 933/58).

Pod rządem kodeksu cywilnego jest nadal aktualna wyrażona w orzecznictwie Sądu Najwyższego wykładnia art. 161 § 2 k.z., że prawo poszkodowanego z wypadku przy pracy do ekwiwalentu z tytułu zwiększonych potrzeb, polegających na konieczności korzystania z opieki osoby trzeciej, nie jest uzależnione od wykazania, iż poszkodowany efektywnie wydał odpowiednie kwoty na koszty opieki. Okoliczność zaś, że opiekę nad niedołężnym poszkodowanym sprawowali jego domownicy , nie pozbawia go prawa żądania zwrotu kosztów tej opieki.

Na podstawie art. 415 kc sąd zasądził także od strony pozwanej jako ubezpieczyciela sprawcy wypadku wartość uszkodzonej w wypadku kurtki, którą powód wykazał na podstawie przedstawionego pozwanemu paragonu z jej zakupu. Wynikało z niego z kurtka była nowa , a jej wartość wynosiła 269 zł.

I taką kwotę tytułem odszkodowania sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda, w pozostałym zakresie roszczenie powoda oddalając jako nieudowodnione, albowiem powód w trakcie postępowania nie wykazał w sposób dostateczny jaką wartość miały pozostałe zniszczone w wypadku ubrania.

Przy zasądzeniu odsetek od zasądzonych kwot Sąd uwzględnił fakt daty zgłoszenia roszeń przez powoda stronie pozwanej ( tj. 23.01.2012 r ) , oraz fakt, że pozwany miał obowiązek ustalić i przyznać zgłoszone zadośćuczynienie w terminie 1-go miesiąca w myśl art. 14 ustawy z 22.05.2003r o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.

Sąd uznał także za zasadne ustalenie w wyroku odpowiedzialności strony pozwanej na przyszłość za skutki wypadku jakiemu powód uległ w dniu 15.12.2011 r w R.. O możliwości wystąpienia takich skutków podali w swoich opiniach zarówno biegły chirurg – ortopeda jak i biegły neurolog.

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie art. 100 kpc. Wobec uwzględnienia roszczeń powoda w 68% w takim też stosunku sąd obciążył kosztami opinii biegłych ( w łącznej kwocie 1296,74 zł ) oraz kosztami wpisu ( który wynosił 807 zł ) stronę pozwaną, nakazując ściągnąć te koszty od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Łańcucie, wobec faktu ,że Skarb Państwa tymczasowo pokrywał wszystkie koszty procesu z uwagi na zwolnienie powoda od ich ponoszenia. Z uwagi zaś na trudną sytuację majątkową powoda kosztami należnymi od powoda obciążono Skarb Państwa. Koszty zastępstwa procesowego pomiędzy stronami zostały zaś wzajemnie zniesione.