Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 marca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Ząbkowicach Śląskich III Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący SSR Iwona Król- Kroczak

Protokolant Magdalena Przyślakiewicz

po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2016 roku w Ząbkowicach Śląskich

sprawy z powództwa małoletniego powoda G. S. (1) reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego G. S. (2)

przeciwko K. S.

o podwyższenie alimentów

I.  zasądza od pozwanej K. S. tytułem podwyższonych alimentów na utrzymanie małoletniego powoda G. S. (1) kwotę po 600 zł (sześćset złotych) miesięcznie- raty płatne z góry począwszy od dnia 15.05.2015 r. do 5-tego dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat do rąk przedstawiciela ustawowego małoletniego powoda G. S. (2), w miejsce dotychczasowych alimentów w wysokości po 300 zł miesięcznie na rzecz małoletniego powoda, ustalonych ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Ząbkowicach Śl. dnia 07 września 2011 roku w sprawie sygnatura akt III RC 208/11,

II.  w dalszej części powództwo oddala,

III.  zasądza od pozwanej K. S. na rzecz powoda G. S. (2) kwotę 768 zł (siedemset sześćdziesiąt osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

IV.  nie obciąża pozwanej dalszymi kosztami postępowania w sprawie zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa,

V.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności,

Sygn. akt III RC 93/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 11 maja 2015 r. (data wpływu do Sądu 15 maja 2015 r.) przedstawiciel ustawowy małoletniego powoda G. G. (1) S. wniósł o podwyższenie od pozwanej K. S. na rzecz małoletniego syna alimentów z kwoty po 300 zł miesięcznie do kwoty po 700 złotych miesięcznie, poczynając od miesiąca czerwca 2015 r., płatne do dnia 5 – tego każdego miesiąca z góry wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w płatności którejkolwiek z rat. Ojciec powoda wniósł nadto o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda alimentów w kwocie 6.400,00 zł za okres od lutego 2014 r. do maja 2015 roku wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Ponadto wniósł również o rozpoznanie sprawy w nieobecności przedstawiciela ustawowego małoletniego powoda i wydanie wyroku zaocznego w przypadkach prawem przewidzianych. Wniósł też o zabezpieczenie roszczeń małoletniego powoda poprzez zobowiązanie pozwanej, by do czasu prawomocnego zakończenia postępowania łożyła na rzecz małoletniego alimenty w kwocie 500,00 (pięćset złotych) miesięcznie, płatne do 5-tego dnia każdego miesiąca, wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia wytoczenia powództwa.

W uzasadnieniu powyższych roszczeń przedstawiciel ustawowy małoletniego powoda wskazał, że G. S. (1) jest dzieckiem jego i pozwanej. Nigdy nie byli małżeństwem. Dotychczasowy obowiązek alimentacyjny został ustalony na mocy ugody sądowej, zawartej przed Sądem Rejonowym w Ząbkowicach Śląskich, III Wydziałem Rodzinnym i Nieletnich w sprawie o sygn. akt III RC 208/11. Miesięcznie pozwana miała świadczyć na rzecz powoda kwotę 300,00 zł alimentów. Wówczas małoletni powód miał 7 lat. Pozwana jednak nigdy nie realizowała swojego obowiązku alimentacyjnego. Wobec powyższego świadczenie alimentacyjne przyznane mu zostało w drodze decyzji przez Kierownika Miejsko - Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w Z. w kwocie 300,00 zł miesięcznie. Stwierdził, iż praktycznie od urodzenia wychowuje małoletniego samotnie, natomiast pozwana nie utrzymuje żadnego kontaktu z synem. G. nie widział się z matką od około 2 lat. Pozwana w żaden inny sposób nie partycypuje w kosztach utrzymania syna. Nie interesuje się jego wychowaniem, a cały ciężar zaspokajania potrzeb dziecka spoczywa na nim. Oświadczył, że z wyjątkiem alimentów pobiera jedynie na syna 106,00 zł miesięcznie zasiłku rodzinnego oraz sporadycznie przyznawany zasiłek celowy z przeznaczaniem na zaspokajanie bieżących potrzeb i pomoc w formie posiłków, które są wydawane w szkole podstawowej do której uczęszcza dziecko. Dodał, iż sytuacja materialna małoletniego powoda i jego drastycznie zmieniła się od 12 stycznia 2014 r. tj. od śmierci dziadka małoletniego A. S.. Do tej bowiem daty zamieszkiwali wspólnie, a A. S. w całości ponosił koszty utrzymania mieszkania, jak również kupował żywność, środki czystości oraz inne niezbędne rzeczy pozwalające na normalne funkcjonowanie. Uzyskiwał on bowiem świadczenie emerytalne w kwocie około 1.400,00 zł miesięcznie. Ponadto pomagał w opiece nad dzieckiem, co pozwalało jemu na podejmowanie prac dorywczych. Stwierdził również, że w czasie kiedy stan zdrowia A. S. pogorszył się, on otrzymywał zasiłek dla opiekuna osoby niepełnosprawnej, który wynosił ponad 500,00 zł miesięcznie. Dochody zatem dziadka małoletniego, jego oraz G. S. (1) kształtowały się w granicach 2.200,00 zł co pozwalało zaspokoić potrzeby trzyosobowej rodziny. Wskazał, że koszty utrzymania mieszkania znajdującego się w Z., na O.. K. 3b/2, w którym obecnie zamieszkują wynoszą łącznie miesięcznie około 443,57 zł: czynsz 274,83 zł, prąd 57,48 zł, gaz 99,26 zł, podatek od nieruchomość 12,00 zł. Oprócz kosztów utrzymania mieszkania od daty ustalenia ostatnich alimentów wzrosły również potrzeby małoletniego powoda. Średni miesięczny koszt jego wyżywienia wynosi bowiem około 500,00 zł , zakup środków czystości oraz środków higienicznych około 100,00 zł miesięcznie, na zabawki w tym sprzęt sportowy i rozrywkę (kino, teatr, koncert, basen) przeznaczana jest kwota około 70,00 zł miesięcznie, a na kieszonkowe 40,00 zł. Do kosztów utrzymania powoda należy również zaliczyć zakup ubrań. Łącznie rocznie na ubranie przeznaczana jest kwota 1.300,00 zł. Znaczne potrzeby powoda związane są z podejmowaną przez niego edukacją. Zakup zeszytów, książek, przyborów szkolnych wynosi około 700,00 zł rocznie, plecaka 80,00 zł rocznie, a wycieczki szkolne to koszt 650,00 zł rocznie. Stwierdził również, że małoletni powód jest dzieckiem, które często wymaga konsultacji lekarskich. Rocznie koszt zakupu leków dla syna wynosi około 250,00 zł (około 20,00 zł miesięcznie). W 2014 r. małoletni przebywał w (...) Szpitalu (...) we W. na Oddziale (...) Dziecięcej z uwagi na problemy z przełykiem. W tym czasie on odwiedzał dziecko codziennie. Koszty jakie poniósł wyniosły 216,00 zł (18,00 zł miesięcznie). Codzienne wizyty odbywała też ciotka małoletniego powoda B. R., która poniosła powyżej wskazane koszty we własnym zakresie. Oświadczył, że do kosztów utrzymania małoletniego G. należy również zaliczyć koszty długoterminowe, takie jak wakacje letnie i zimowe (koszt około 1.500,00 zł rocznie). Organizacja imienin i urodzin powoda 200,00 zł rocznie, a także naczynia kuchenne, ręczniki, kołdra, poduszki, koc, wyposażenie pokoju dziecka, firany, lampka, meble, dywan, malowanie, które średnio rocznie wynoszą szacunkowo 300,00 zł (koszty długoterminowe w skali miesiąca wynoszą 166,00 zł). Stwierdził, iż miesięcznie koszty utrzymania powoda wynoszą więc 1.362,00 zł. Podał ponadto, że z uwagi na to, iż samotnie wychowuje syna ma problemy ze znalezieniem stałej pracy. Małoletni ma 11 lat i jest dzieckiem wymagającym szczególnego nadzoru i opieki. Psycholog i psychiatra stwierdzili u niego nadpobudliwość psychoruchową, męczliwość trudności w skupieniu uwagi. Zalecana jest stała pomoc psychologiczno - pedagogiczna, logopedyczna jak również konsultacje z lekarzami (okulistą, neurologiem). Oświadczył, że on posiada jedynie wykształcenie podstawowe, zamieszkuje w miejscowości Z., powiat Z. w którym stopa bezrobocia jest wysoka i wynosi około 20%. Jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. Podejmuje się czasami prac dorywczych w celu zapewnienia synowi bytu. Pozwana natomiast jak wynika z jego informacji pracuje we W.. Dodał również, że on i małoletni są wspierani finansowo przez B. R., która jest ciotką G. S. (1). Partycypuje ona w kosztach utrzymania dziecka poprzez zapewnianie mu wyżywienia, ubrań, zakup środków czystości, przyborów szkolnych, książek i zeszytów, w zakresie w jakim on nie jest w stanie zapewnić powyższego synowi. Ponadto B. R. zapewnia też małoletniemu rozrywkę, zabiera do kina, na basen, a w sezonie letnim organizuje wyjazdy nad jezioro czy do W. do zoo lub na basen. Powiedział, że on nie posiada żadnego majątku. Biorąc pod uwagę wzrost cen żywności i odpłatności za media obecna kwota alimentów nie jest kwotą pozwalająca na zapewnienie małoletniemu stabilnego i bezpiecznego rozwoju.

W odpowiedzi na pozew z dnia 22.02.2016 r. kurator procesowy ustanowiony dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej K. Z. W. - wniosła o oddalenie powództwa o podwyższenie alimentów w całości z uwagi na fakt, iż nie jest znana aktualna sytuacja rodzinna, finansowa, bytowa i mieszkaniowa pozwanej, a zatem nie jest możliwe ustalenie jej obecnych możliwości zarobkowych i majątkowych, co jest niezbędną przesłanką ustalenia istnienia i zakresu obowiązku alimentacyjnego.

Stanowisko stron nie uległo zmianie w toku procesu.

Postanowieniem z dnia 18 maja 2015 r. Sąd Rejonowy w Ząbkowicach Śląskich III Wydział Rodzinny i Nieletnich zabezpieczył powództwo o podwyższenie alimentów, zobowiązując pozwaną K. S. do łożenia na utrzymanie małoletniego powoda G. S. (1) kwoty po 400 zł miesięcznie począwszy od dnia 15 maja 2015 r. płatnych do rąk ojca małoletniego G. S. (2) z góry do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia w terminie płatności którejkolwiek z rat, w miejsce alimentów ustalonych ugodą Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śl. z dnia 07.09.2011 r. w sprawie sygn. akt III RC 208/11 w kwocie po 300 zł miesięcznie – przez czas trwania postępowania w sprawie III RC 93/15. W dalszej części wniosek o zabezpieczenie oddalił.

Na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni powód – G. S. (1) urodzony w dniu (...) jest dzieckiem pochodzącym ze związku (...).

Ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Ząbkowicach Śl. w dniu 07 września 2011 roku w sprawie III RC 208/11 pozwana K. S. zobowiązała się łożyć na utrzymanie małoletniego powoda G. S. (1) alimenty w kwocie po 300 złotych miesięcznie począwszy od dnia 01 września 2011 roku do 15 – go dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w terminie płatności którejkolwiek z rat do rąk przedstawiciela ustawowego małoletniego powoda G. S. (2).

/dowód: - akta sprawy Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śl. o sygn. III RC 208/11/

Małoletni powód G. S. (1) miał wówczas 7 lat i rozpoczął naukę w I klasie Szkoły Podstawowej. Prawie od urodzenia małoletni był wychowywany wyłącznie przez ojca. Matka nie utrzymywała z nim praktycznie żadnego kontaktu. Koszt utrzymania małoletniego jego ojciec oceniał na kwotę około 800 złotych miesięcznie. Na koszty te składało się: wyżywienie, zakup ubrań, zabawek, środków pielęgnacji, leków, opłat związanych ze szkołą. G. S. (1) wraz z ojcem zamieszkiwał w mieszkaniu należącym do ojca G. A. S.. Małoletni ani jego ojciec nie posiadali żadnego majątku. A. S. pomagał w opiece nad dzieckiem.

Ojciec małoletniego powoda w dacie poprzedniego rozstrzygnięcia nie pracował na stałe, ale podejmował prace dorywcze głównie na budowach. W związku z ciężką chorobą swojego ojca, który został zaliczony do znacznego stopnia niepełnosprawności pobierał świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia w związku z koniecznością opieki nad A. S.. Wynosiło ono 520,00 zł miesięcznie. Nie miał innych dzieci na utrzymaniu.

Pozwana K. S. w dacie poprzedniego rozstrzygnięcia pracowała na umowy – zlecenia w firmie (...) Sp. z o.o. we W. i zarabiała od 791,79 zł do 1.356,63 zł netto miesięcznie. Średni przychód w okresie 6 miesięcy wynosił 1.388,46 zł brutto, a 1.039,39 zł netto. Poza małoletnim miała na utrzymaniu jeszcze jedno dziecko w wieku 2 lat. Z ojcem młodszego dziecka nie mieszkała i nie otrzymywała alimentów.

/dowód: - akta sprawy Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śl. o sygn. III RC 208/11/

Małoletni powód G. S. (1) ma obecnie 12 lat i uczęszcza do V klasy Szkoły Podstawowej w Z.. Na wyżywienie jego ojciec wydatkuje 400 złotych miesięcznie. Przy czym małoletni je obiady w szkole, za które G. S. (2) płaci około 70 zł – 80 zł miesięcznie. Ubranie to kwota około 150 złotych miesięcznie. Środki czystości i higieny osobistej to kwota 50 złotych miesięcznie. Koszty związane ze szkołą zamykają się kwotą około 82 zł miesięcznie (na wyprawkę dla małoletniego jego ojciec musiał bowiem wydać około 600 złotych, na ubezpieczenie 50 - 60 złotych za rok, na komitet rodzicielski 150 złoty za rok, dodatkowo składki klasowe to kwota 5 zł miesięcznie, a zeszyty i przybory, które musi dokupić jeszcze w ciągu roku to kwota około 10 zł miesięcznie).

Małoletni uczestniczy też w wycieczkach organizowanych przez szkołę. Zwykle jest to jedna wycieczka kilkudniowa, za którą jego ojciec płaci około 500 złotych rocznie (w tym roku na taką wycieczkę małoletni jedzie w maju), a także inne wycieczki, wyjścia do teatru, zabawy, których koszt w skali roku wynosi około 200 zł rocznie. Łącznie koszty te w skali miesiąca wynoszą około 58 zł.

G. S. (1) jest dzieckiem ogólnie zdrowym. Nie choruje przewlekle i obecnie nie pobiera żadnych leków. Czasami natomiast zapada na zapalenie górnych i dolnych dróg oddechowych i wówczas jego ojciec zmuszony jest również kupować antybiotyki i inne niezbędne leki. Z powodu bólów brzucha i głowy małoletni miał również przeprowadzane badania tj. badanie tomografem i USG. Przeprowadzone też zostały inne podstawowe badania. Wykonane badania nie wykazały żadnej poważnej choroby. Jest też konsultowany w M. u neurologa. Ma również skierowania do innych poradni. W związku z tym ojciec małoletniego ponosi jedynie koszty dojazdu. G. S. (1) jest obecnie nadal badany i konsultowany pod kątem nadpobudliwości. Na chwilę obecną nie pobiera w związku z tym żadnych leków. W związku z leczeniem ojciec małoletniego wydaje około 350 zł rocznie (około 29 zł w skali miesiąca). Na zabawki i rozrywki małoletniego jego ojciec wydaje miesięcznie około 30 zł (360 zł w skali roku). Dla małoletniego, jak wskazał jego ojciec, został zakupiony rower za 300 zł, rolki za 160 zł, dwie piłki za 140 zł i paletki za 40 zł. Na koszty utrzymania małoletniego mają również wpływ inne wydatki, w tym długoterminowe i wieloletnie. Małoletni był bowiem z ciocią w czasie wakacji przez kilka dni w S.. Organizowane są mu również urodziny. Koszt tych i innych wydatków to kwota nie przekraczająca 720 zł rocznie (około 60 zł miesięcznie).

/dowód: - faktura Firmy Handlowej (...) z dnia 05.05.2014r. /k.28 akt sprawy/ - rachunek nr (...). P.H.U. (...) z dnia 04.06.2013 /k.28 akt sprawy/

- rachunek nr (...). P.H.U. (...) z dnia 04.06.2013 /k.28 akt sprawy/

- faktura nr (...) z dnia 18.06.2014r. /k.29 akt sprawy/

- faktura VAT nr (...) z dnia 02.09.2014r. /k. 30 akt sprawy/

- faktura VAT nr (...) z dnia 09.09.2014r. /k. 31 akt sprawy/

- faktura VAT (...) nr (...) z dnia 23.08.2014r. /k.32 akt sprawy/

- faktura VAT (...) z dnia 19.08.2014r. /k.33 - 34 akt sprawy/

- skierowanie do poradni specjalistycznej dnia 26.03.2015r. /k.35 akt sprawy/

- skierowanie do poradni specjalistycznej dnia 26.03.2015r. /k.36,37 akt sprawy/

- opinia Poradni P.- Pedagogicznej w Z. z dnia 20.03.2015r. nr (...) /k.39 - 41 akt sprawy/

- faktura VAT nr (...) /k.175 akt sprawy/

- informacja dla lekarza kierującego Stowarzyszenie św. C. w M. z dnia 12.08.2015r. /k.176 -178 akt sprawy/

- skierowanie na badanie diagnostyczne z dnia 12.08.2015r. /k.178 akt sprawy/

- dwa skierowania do poradni specjalistycznej/k.181 - 182 akt sprawy/

- wynik badania (...) Centrum Medyczne z dnia 18.12.2015r. /k.183 akt sprawy/

- sprawozdanie S/ (...) dnia 03.11.2015r. /k.184 akt sprawy/

- zeznania świadka B. R./k.233 – 234 akt sprawy/

- częściowo zeznania ojca małoletniego powoda /k.237 – 238 akt sprawy/

W 2014 r. małoletni powód przebywał w (...) Szpitalu (...) we W. na Oddziale (...) Dziecięcej z uwagi na problemy z przełykiem. Ojciec odwiedzał go tam codziennie. Koszty jakie wówczas poniósł wyniosły około 216,00 zł. Codzienne wizyty odbywała też ciotka małoletniego powoda, świadek B. R., która poniosła powyżej wskazane koszty we własnym zakresie. Ponadto wspomagała też finansowo G. S. (2) płącąc za benzynę kiedy jej mąż dowoził ojca małoletniego do szpitala oraz opłacała czasami bilety tramwajowe kiedy przedstawiciel ustawowy nie miał pieniędzy.

/dowód: - zeznania świadka B. R./k.233 – 234 akt sprawy/

- zeznania ojca małoletniego powoda /k.237 – 238 akt sprawy/

Ojciec małoletniego powoda G. S. (2) z zawodu jest ślusarzem. W zawodzie tym jednak nie pracuje. Zatrudnia się natomiast na budowach i wykonuje różne prace fizyczne. W okresie od dnia 30 sierpnia 2013 roku do dnia 14 czerwca 2015 roku był zarejestrowany jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. Z dniem 15 czerwca 2015 roku utracił status osoby bezrobotnej z powodu podjęcia pracy. Od dnia 06.07.2015 roku ponownie był zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy w Z. Śl. filia w Z. do dnia 29.07.2015 roku. Z dniem 30 lipca 2015 roku ponownie utracił status osoby bezrobotnej z powodu podjęcia pracy. W okresie rejestracji nie została mu przedstawiona odpowiednia propozycja pracy. W okresie od stycznia 2015 roku do stycznia 2016 roku Urząd Pracy dysponował szeregiem ofert pracy dla osób bez kwalifikacji z wynagrodzeniem od 875 złotych do 2.500 złotych brutto miesięcznie.

/dowód: - zaświadczenie Powiatowego Urzędu Pracy w Z. z dnia 13.03.2015r. /k.38 akt sprawy/

- pismo Powiatowego Urzędu Pracy w Z. filia w Z. z dnia 25.01.2016r. /k.127 -130 akt sprawy/

- zeznania świadka B. R./k.233 – 234 akt sprawy/

- zeznania ojca małoletniego powoda /k.237 – 238 akt sprawy/

G. S. (2) do dnia 12 stycznia 2014 roku, to znaczy do śmierci jego ojca A. S., pobierał świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia w związku z koniecznością opieki nad ojcem, który z powodu ciężkiej choroby został zaliczony do znacznego stopnia niepełnosprawności. Wynosiło ono 520,00 zł miesięcznie. Pracował też dorywczo. Z prac tych był w stanie zarobić około 400 – 500 zł miesięcznie. Ponadto do tego czasu G. S. (2) wraz z małoletnim zamieszkiwali wspólnie z A. S., który w całości ponosił koszty utrzymania mieszkania, kupował żywność, środki czystości oraz inne rzeczy. Opiekował się też małoletnim w czasie nieobecności jego przedstawiciela ustawowego. Uzyskiwał on świadczenie emerytalne w wysokości 1.400 zł. Ponadto G. S. (2) otrzymywał na małoletniego zasiłek rodzinny w kwocie 106 zł i świadczenie z funduszu alimentacyjnego w kwocie 300 zł. Po śmierci ojca finansowo pomagała mu ciocia B. R.. Zdarzało się, że dawała mu konkretne kwoty pieniężne. Pomagała w opłacie rachunków. Ponadto kiedy małoletni był u niej zawsze częstowała go obiadem i dawała mu kanapki oraz owoce do domu. Kupowała wyżywienie, środki czystości, przybory szkolne i ubrania. Zapewniała rozrywkę. Zabierała małoletniego do kina, na basen. W czasie wakacji zabrała dziecko nad morze na kilka dni i pokryła koszty tego wyjazdu.

/dowód: - decyzja Burmistrza (...)/ (...) z dnia 11.01.2013r. /k.9 akt sprawy/

- zaświadczenie Miejsko- Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w Z. z dnia 02.09.2014r. /k.10 akt sprawy/

- kserokopia odpisu skróconego aktu zgonu zm. A. S. /k.17 akt sprawy/

- zeznania świadka B. R./k.233 – 234 akt sprawy/

- zeznania ojca małoletniego powoda /k.237 – 238 akt sprawy/

Od 30 lipca 2015 roku do 26 września 2015 roku G. S. (2) był zatrudniony w (...) Sp. z o.o. we W. jako pracownik magazynowy. Stosunek pracy ustał z upływem czasu, na który była zawarta umowa. W dniu 01 września 2015 roku w drodze do pracy autobus pracowniczy, którym jechał G. S. (2) uległ wypadkowi komunikacyjnemu – zjechał na pobocze i uderzył w drzewo. W wyniku wypadku doznał on obrażeń ciała w postaci następstwa powierzchownego urazu i otwartej rany szyi i tułowia oraz następstwa urazów głowy. Otrzymał zwolnienie lekarskie od dnia 01 września 2015 roku do dnia 28 września 2015 roku. Ojciec małoletniego przebywał ostatecznie na zwolnieniu lekarskim do 24 lutego 2016 roku. W tym czasie leczył się również u ortopedy i psychiatry. Przebywał też na oddziale otolaryngologicznym w P. z powodu nawracającego krwawienia z nosa. Wykonany został tam w dniu 06.11.2015 r. zabieg w znieczuleniu miejscowym. Leczony był również farmakologicznie. Musiał zakupić kołnierz ortopedyczny. W czasie gdy przebywał na zwolnieniu lekarskim otrzymywał z ZUS - u zasiłek chorobowy w kwocie około 1.500 – 1.600 zł miesięcznie.

/dowód: - dwie umowy o pracę tymczasową (...) Sp. z o.o. /k.145 - 146 akt sprawy/

- świadectwo pracy (...) Sp. z o.o. z dnia 30.10.2015r. /k.147 akt sprawy/

- zaświadczenie (...) Oddział w W. z dnia 20.01.2016r. /k.148 akt sprawy/

- zaświadczenie (...) Oddział w W. z dnia 03.02.2016r. /k.149 akt sprawy/

- 10 przelewów na rachunek (...) Bank (...) /k.150 - 159 akt sprawy/

- dwa skierowania do poradni specjalistycznej/k.179 - 180 akt sprawy/

- pismo KPP w S. z dnia 13.10.2015r. /k.185 akt sprawy/

- karta wypadku w drodze do pracy lub z pracy (...) Sp. z o.o. /k.186 - 189 akt sprawy/

- karta informacyjna nr (...)k.190 akt sprawy/

- opis badania Polskie Centrum (...) Sp. z o. o. /k.191 akt sprawy/

- karta informacyjna leczenia szpitalnego Oddziału Otolaryngologicznego /k.192 - 193 akt sprawy/

- karta informacyjna leczenia szpitalnego oddziału chirurgii ogólnej w Z. z dnia 27.06.2012 r. /k.194 - 195 akt sprawy/

- wynik badania (...) Centrum Medyczne /k.196 akt sprawy/

- wynik badania (...) Centrum Medyczne /k.197 akt sprawy/

- skierowanie na badania diagnostyczne /k.198 akt sprawy/

- dwa skierowania do poradni specjalistycznej /k.199 - 200 akt sprawy/

- informacja dla lekarza kierującego Instytut Medyczny Sp. o.o. Polskie Centrum (...) we W. /k.201 akt sprawy/

- skierowanie do poradni specjalistycznej /k.202 akt sprawy/

- trzy recepty /k.203 - 204 akt sprawy/

- skierowanie do poradni specjalistycznej z dnia 06.11.2015r. /k.204 akt sprawy/

- skierowanie do szpitala /k.205 akt sprawy/

- dziewięć zaświadczeń lekarskich /k.206 - 213 akt sprawy/

- faktura nr (...) z dnia 01.10.2015r. /k.214 akt sprawy/

- faktura VAT nr (...) z dnia 01.09.2015r. /k.215 akt sprawy/

- zeznania świadka B. R./k.233 – 234 akt sprawy/

- zeznania ojca małoletniego powoda /k.237 – 238 akt sprawy/

Obecnie od dnia 26 lutego 2016 roku G. S. (2) ponownie jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy w Z. Śl. filia w Z. jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku i poszukuje pracy. Otrzymuje na małoletniego zasiłek rodzinny w kwocie 106 zł i alimenty z funduszu alimentacyjnego w kwocie 400 zł. Oprócz tego nie posiada innych dochodów. (...) pomaga mu nadal ciocia B. R.. Pomoc ta dotyczy nie tylko tego, że partycypuje w kosztach utrzymania małoletniego G., ale również opiekuje się nim. Zapewnia też małoletniemu rozrywki. Przedstawiciel ustawowy małoletniego nie ma żadnego majątku, książeczek oszczędnościowych, samochodu. Rodzina była i jest objęta pomocą Miejsko – Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w Z. od 05.09.2013 roku w różnych formach. W tym zasiłków celowych, dożywiania. G. S. (2) nie starał się o zatrudnienie w ramach prac interwencyjnych w Urzędzie Miejskim w Z.. Nie figuruje w ewidencji gruntów, budynków i lokali prowadzonej przez Starostwo Powiatowe w Z. Śl. Za lata 2012 – 2014 nie złożył w Urzędzie Skarbowym w Z. Śl. zeznania podatkowego. Wpłynęła jedynie informacja PIT -11 za rok 2013 wystawiona przez płatnika, w której wykazano dochód 594,56 zł.

/dowód: - zaświadczenie Powiatowego Urzędu Pracy w Z. filia w Z. z dnia 01.03.2016r. /k.236 akt sprawy/

- decyzja (...) w Z. nr (...)511- (...) z dnia 24.01.2014r. /k.11 akt sprawy/

- decyzja (...) w Z. nr (...)511- (...) z dnia 15.12.2014r. /k.12 akt sprawy/

- decyzja (...) w Z. nr (...)511- (...) z dnia 22.01.2015r. /k.13 akt sprawy/

- decyzja (...) w Z. nr (...)5040- (...) z dnia 22.01.2014r. /k.14 akt sprawy/

- decyzja (...) w Z. nr (...)5040- (...) z dnia 04.09.2014r. /k.15 akt sprawy/

- decyzja (...) w Z. nr (...)5040- (...) z dnia 09.01.2015r. /k.16 akt sprawy/

- pismo Miejsko- Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w Z. z dnia 22.01.2016r. /k.120 akt sprawy/

- Karta Świadczeń Klienta (...) /k.121 - 123 akt sprawy/

- pismo Urzędu Miejskiego w Z. z dnia 22.01.2016r. /k.124 akt sprawy/

- pismo Starosty (...) z dnia 22.01.2016r. /k.125 akt sprawy/

- pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z dnia 01.02.2016r. /k.141 akt sprawy/

- zeznania świadka B. R. /k.233 – 234 akt sprawy/

- zeznania ojca małoletniego powoda /k.237 – 238 akt sprawy/

G. S. (2) mieszka obecnie nadal wraz z synem G. w Z. w mieszkaniu należącym do jego ojca. Jest to mieszkanie własnościowe, gdyż A. S. przed śmiercią je wykupił. Nie było jeszcze postępowania spadkowego. Jest to mieszkanie dwupokojowe z łazienką, przedpokojem i kuchnią. Koszty utrzymania tego mieszkania w chwili obecnej zamykają się kwotą około 410,44 zł, w tym: czynsz w wysokości od 01.01.2016 roku 264,19 złotych miesięcznie, opłata za gaz w wysokości około 66 złotych miesięcznie, energia elektryczna w kwocie około 43 złoty miesięcznie, telewizja kablowa 33 zł miesięcznie i podatek w kwocie 51 zł rocznie (4,25 zł miesięcznie). W tej chwili w mieszkaniu tym zamieszkują tylko 2 osoby. Na małoletniego przypada więc kwota 205,22 zł miesięcznie. Ojciec G. S. (1) nie zawarł żadnego nowego związku i z nikim nie jest w konkubinacie.

/dowód: - pismo Spółdzielni Mieszkaniowej w Z. z dnia 15.01.2015r. /k.18 akt sprawy/

- szczegóły transakcji Bank (...) S.A. z dnia 03.04.2015r. /k.19 akt sprawy/

- 8 potwierdzeń zapłaty (...) sp. z o.o. /k.20 – 21 v akt sprawy/

- szczegóły transakcji Bank (...) S.A. z dnia 16.12.2014r. /k.22 akt sprawy/

- rachunek (...) z dnia 09.01.2015r. /k.23 akt sprawy/

- dowód wpłaty (...) Oddział Handlowy (...) z dnia 20.11.2014r. /k.24 akt sprawy/

- rachunek (...) z dnia 08.01.2014r. /k.25 akt sprawy/

- dwie transakcje Banku (...) S.A. /k.26 - 27 akt sprawy/

- pismo Spółdzielni Mieszkaniowej w Z. z dnia 12.01.2016r. /k.160 akt sprawy/

- trzy transakcje Banku (...) /k.161 - 163 akt sprawy/

- faktura VAT nr (...)RW z dnia 28.12.2015r. /k.164-165 akt sprawy/

- pismo (...) /k.166 akt sprawy/

- trzy transakcje Banku (...) /k.167 - 169 akt sprawy/

- rachunek (...) Sp. z o.o. z dnia 09.01.2015r. /k.170 akt sprawy/

- rachunku (...) Sp. z o.o. z dnia 14.01.2015r. /k.171 akt sprawy/

- dwie transakcje Banku (...) /k.172 - 173 akt sprawy/

- decyzja nr (...) Burmistrza Z. z dnia 21.01.2015r. /k.174 akt sprawy/

- zeznania świadka B. R./k.233 – 234 akt sprawy/

- częściowo zeznania ojca małoletniego powoda /k.237 – 238 akt sprawy/

Pozwana K. S. opuściła miejsce zamieszkania w Niemczy przy ul. (...) i przebywa prawdopodobnie we W. lub w Niemczech. Nie mieszka pod wskazanym adresem od ponad roku. Nikt z jej rodziny nie zna jej adresu i nikt nie wyraził zgody na ustanowienie go kuratorem w powyższej sprawie. Nie kontaktuje się z rodziną, ani z małoletnim i jego ojcem. Pozwana ostatni raz widziała się z synem trzy lata temu na Komunii. Bardzo sporadycznie dzwoni do małoletniego, jednak nie podaje swojego adresu. Kiedy ojciec G. S. (1) starał się zadzwonić na numer, z którego dzwoniła nikt nie odebrał telefonu. Jeden raz przesłała małoletniemu prezent „jajko niespodziankę”. Pozwana nie figuruje w kartotece karnej ani kartotece osób pozbawionych wolności oraz poszukiwanych listem gończym Krajowego Rejestru Karnego. Nadal jest zameldowana na pobyt stały pod wskazanym adresem. Była zarejestrowana w ewidencji osób bezrobotnych w okresie od 05.03.2010 r. do 08.09.2010 r. (utrata statusu osoby bezrobotnej z powodu podjęcia pracy). W tym czasie nie były jej proponowane oferty pracy. Obecnie nie jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy w D. jako osoba bezrobotna ani poszukująca pracy. W okresie ostatniego roku PUP dysponował licznymi ofertami pracy dla osób bez kwalifikacji zawodowych. K. S. w ostatnich latach nie starała się o przyjęcie do pracy w ramach robót publicznych oraz nie była zatrudniona w Urzędzie Miasta i Gminy N.. Nie figuruje w bazie ewidencji gruntów i budynków objętych administracją Starostwa Powiatowego w D.. Pozwana nie złożyła zeznań podatkowych za 2012, 2013 i 2014 rok. W 2012 i 2013 roku wpłynęły natomiast deklaracje podatkowe. K. S. nie korzysta z pomocy Ośrodka Pomocy (...) w Niemczy.

/dowód: - informacja Krajowego Rejestru Karnego Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 02.10.2015r. /k.86 akt sprawy/

- pismo Burmistrza Miasta i Gminy N. z dnia 05.10.2015r. /k.87 akt sprawy/

- pismo Burmistrza Miasta i Gminy N. z dnia 28.09.2015r. /k.89 akt sprawy/

- pismo Posterunku Policji w Niemczy z dnia 08.10.2015r. /k.90 akt sprawy/

- zaświadczenie z Centrum Personalizacji Dokumentów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych z dnia 27.10.2015r. /k.94 akt sprawy/

- pismo Powiatowego Urzędu Pracy w D. z dnia 26.01.2016r. /k.126 i 138 akt sprawy/

- pismo Urzędu Miasta i Gminy N. z dnia 22.01.2016r. /k.131 akt sprawy/

- zaświadczenie Starosty (...) z dnia 25.01.2016r. /k.132 akt sprawy/

- pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w D. z dnia 25.01.2016r. /k.133 - 137 akt sprawy/

- pismo Ośrodka Pomocy (...) w Niemczy z dnia 02.02.2016r. /k.142 akt sprawy/

- zeznania świadka B. R./k.233 – 234 akt sprawy/

- zeznania ojca małoletniego powoda /k.237 – 238 akt sprawy/

Sąd zważył co następuje:

Po wnikliwym przeanalizowaniu całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszym postępowaniu i po dokonaniu jego oceny w granicach przewidzianych w art. 233 § 1 kpc, Sąd doszedł do przekonania, że powództwo wniesione przez małoletniego powoda G. S. (1) reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego G. S. (2) przeciwko K. S. o podwyższenie alimentów zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 133 § 1 kro rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Z przepisu powyższego wynika, że rodzice mogą być zwolnieni od świadczeń alimentacyjnych w stosunku do dziecka tylko wtedy, gdy dziecko posiada własny majątek, a dochody z tego majątku wystarczają na całkowite pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Stosownie natomiast do treści § 3 cytowanego artykułu, rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się. We wszelkich innych wypadkach na rodzicach ciąży stanowczy obowiązek utrzymania dziecka, ograniczony ich możliwościami zarobkowymi i majątkowymi stosownie do art. 135 § 1 kro. Zaznaczyć przy tym należy, że ustalenie możliwości zarobkowych czy majątkowych zobowiązanego do alimentacji ma często charakter hipotetyczny, gdyż kryterium takich możliwości nie zawsze są zarobki osiągane w rzeczywistości przez zobowiązanego, lecz sama zdolność do uzyskania wyższego wynagrodzenia. Dlatego też Sąd, rozstrzygając w przedmiocie obowiązku alimentacyjnego, opiera się nie na podstawie zarobków otrzymywanych przez stronę, lecz w oparciu o zarobki, które odpowiadają możliwościom zobowiązanego.

W razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego (art. 138 krio), przy czym przez zmianę stosunków należy rozumieć zmianę okoliczności, od których zależy istnienie i zakres obowiązku alimentacyjnego - istotne zwiększenie lub zmniejszenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotne zmniejszenie się możliwości zaspokajania potrzeb własnymi siłami. Wynika z tego, że rozstrzygnięcie o żądaniu opartym na art. 138 k.r. i o. wymaga porównania stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się wyroku zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich zmniejszeniu lub zwiększeniu. Zmiana orzeczenia dopuszczalna jest tylko w razie zmiany stosunków powstałych po wydaniu prawomocnego orzeczenia.

Orzeczenie w powyższej sprawie uprawomocniło się w dniu 15 września 2011 roku.

Z porównania stanu faktycznego istniejącego w czasie wyrokowania w sprawie sygn. akt III RC 208/11 i wyrokowania w niniejszej sprawie wynika, iż sytuacja bytowa małoletniego powoda uległa zmianie, albowiem od czasu ustalenia poprzedniej wysokości świadczeń alimentacyjnych minął okres prawie 5 lat. Niewątpliwie w tym czasie doszło do zasadniczych zmian cen podstawowych artykułów spożywczych, przemysłowych oraz usług. Wyższe są także koszty związane z utrzymaniem i eksploatacją mieszkania, aniżeli w 2011 r. Nadto, wraz z wiekiem rosną potrzeby małoletniego, co jest naturalne, a tym samym konieczne są większe nakłady finansowe na jego utrzymanie, w tym również na zakup podręczników i przyborów szkolnych. W czasie bowiem, gdy zasądzane były ostatnie alimenty małoletni miał 7 lat i uczęszczał do I klasy Szkoły Podstawowej. Obecnie natomiast ma 12 lat i uczęszcza do klasy (...) Szkoły Podstawowej w Z..

Obecnie zdaniem Sądu koszt utrzymania małoletniego G., który ma 12 lat kształtuje się w granicach 1.000 zł – 1.100 zł miesięcznie. Podkreślić należy przy tym, że Sąd nie dał wiary twierdzeniom ojca małoletniego powoda zawartym w pozwie oraz w złożonych zeznaniach w tej części, w której jego obecny miesięczny koszt utrzymania określił na kwotę 1.362 zł miesięcznie (przy czym w zeznaniach kwota ta była jeszcze wyższa). Zdaniem Sądu koszty te zostały przez niego zawyżone. Weryfikując wysokość miesięcznych kosztów utrzymania dziecka wzięto pod uwagę nie tylko dołączone do akt sprawy dokumenty, faktury i częściowo zeznania przedstawiciela ustawowego małoletniego oraz przesłuchanego w sprawie świadka B. R., ale również zasady logiki i doświadczenia życiowego, aktualnie obowiązujące ceny oraz fakt, iż wysokość alimentów co do zasady winna korelować z zakresem usprawiedliwionych potrzeb osób uprawnionych do alimentacji.

Sąd nie dał wiary zeznaniom przedstawiciela ustawowego małoletniego powoda, iż obecnie koszty związane z wyżywieniem dziecka wynoszą 500 złotych miesięcznie, gdyż w żaden sposób nie zostało udowodnione, że w rzeczywistości kwota taka zostaje wydatkowana. Co więcej, zdaniem Sądu wydatki te obecnie nie są wyższe niż 400 złotych. Małoletni nie ma bowiem żadnej specjalnej diety zaleconej przez lekarza, a przynajmniej jego ojciec o tym nie wspomniał, nie zostały również przedłożone do akt sprawy żadne dokumenty, które by powyższe potwierdzały. Przy czym zauważyć należy, że je on obiady w szkole, za które opłata wynosi 70 zł – 80 zł. W tej sytuacji po odliczeniu powyższej kwoty pozostała w zupełności zaspokoi potrzeby małoletniego szczególnie, że dodatkowo z zeznań świadka B. R. jednoznacznie wynika, że kiedy po lekcjach przychodzi do niej jest częstowany obiadem i daje mu też do domu kanapki, czy też owoce.

Nie można dać również wiary zeznaniom G. S. (2) w tej części w której twierdzi, że na zakup odzieży dla małoletniego powoda wydatkuje miesięcznie kwotę 200 zł - 300 zł, gdyż dawałoby to rocznie kwotę 2.400 zł - 3.600 zł, a wskazać należy, że twierdzenia powyższe nie znajdują potwierdzenie w materiale dowodowym zebranym w sprawie. Ojciec małoletniego powoda nie wymienia bowiem w każdym roku całej garderoby dla dziecka. W toku postępowania przedstawiciel ustawowy przedstawił zaledwie kilka faktur (głównie z 2013 i 2014 roku). Przy czym zaznaczyć należy, że prawie wszystkie dotyczą zakupu obuwia, a jedna z nich z dnia 05 maja 2014 roku zakupu obuwia damskiego (k.28). Z powyższych względów przyjęto jako zasadne koszty związane z zakupem ubrania dla małoletniego przyjmując kwotę 150 złotych miesięcznie – 1.800 zł rocznie, jako w pełni zabezpieczającą potrzeby 12 - letniego dziecka. Zaznaczyć przy tym należy, iż kwota przyjęta przez Sąd jest i tak wyższa od tej jaką ojciec małoletniego wskazał w pozwie tj. 1.300 zł rocznie – 108 zł miesięcznie.

Uznano natomiast za w pełni zasadne podane przez przedstawiciela ustawowego małoletniego powoda, w swoich zeznaniach, wydatki na środki czystości w kwocie po 50 złotych miesięcznie. W ocenie Sądu aktualne przeciętne ceny w/w produktów pozwalają wnioskować, iż wydatki na powyższe cele kształtują się właśnie na wskazanym poziomie szczególnie, że takie środki jak mydło, dezodorant, proszek, szampon i inne wystarczają zwykle na dłużej niż jeden miesiąc.

Niewątpliwie ojciec G. S. (1) musi ponosić również koszty związane ze szkołą do której uczęszcza małoletni. Przy czym zaznaczyć należy, że większość tych opłat ponosi raz w roku. Zdaniem Sądu, łącznie koszty związane ze szkołą zamykają się kwotą około 82 zł miesięcznie (na wyprawkę dla małoletniego jego ojciec musiał bowiem wydać około 600 złotych, na ubezpieczenie 50 - 60 złotych za rok, na komitet rodzicielski 150 złoty za rok, dodatkowo składki klasowe to kwota 5 zł miesięcznie, a zeszyty i przybory, które musi dokupić jeszcze w ciągu roku to kwota około 10 zł miesięcznie). Przy czym zaznaczyć należy, że nie sposób było przyjąć, wyższej kwoty wyprawki, na którą w swoich zeznaniach, wskazywał ojciec małoletniego bowiem nie znajduje to żadnego uzasadnienia w przedstawionych w toku postępowania fakturach, a sam G. S. (2) w swoich zeznaniach oświadczył, że nie orientuje się ile kosztowały same książki trudno więc ostatecznie ustalić jak wyliczył wskazaną kwotę. Przesłuchany w sprawie świadek B. R. wskazała natomiast w swoich zeznaniach, że kwota wyprawki (książki, plecak i inne rzeczy) zamyka się kwotą około 600 zł rocznie.

Ponadto uwzględniono również, że małoletni uczestniczy w wycieczkach organizowanych przez szkołę. Przy czym jak wynika z zeznań świadka B. R. i częściowo ojca małoletniego zwykle jest to jedna wycieczka kilkudniowa, za którą przedstawiciel ustawowy płaci około 500 złotych rocznie (w tym roku na taką wycieczkę małoletni jedzie w maju), a także inne wycieczki, wyjścia do teatru, zabawy, których koszt w skali roku wynosi, zdaniem Sądu, około 200 zł rocznie. Łącznie koszty te w skali miesiąca wynoszą około 58 zł. Sąd przyjął powyższą kwotę kierując się nie tylko wskazanymi zeznaniami, ale również zasadami logiki i doświadczenia życiowego. Wyższe kwoty, na jakie wskazywał w zeznaniach ojciec małoletniego nie znajdują żadnego potwierdzenia w materiale dowodowym zebranym w sprawie. Brak jest również jakiegokolwiek potwierdzenia szkoły, iż wskazywane przez ojca małoletniego kwoty zostały rzeczywiście przez niego wydatkowane.

Sąd uwzględnił również, że G. S. (2) ponosi koszty związane z leczeniem małoletniego. G. S. (1) jak wskazał jego ojciec jest dzieckiem ogólnie zdrowym. Nie choruje przewlekle i obecnie nie pobiera żadnych leków. Czasami natomiast zapada na zapalenie górnych i dolnych dróg oddechowych i wówczas niezbędne są antybiotyki i inne leki. W toku postępowania nie zostały wprawdzie przedstawione żadne faktury wskazujące na to jaki jest koszt ewentualnych leków zakupionych dla małoletniego, w tym względzie Sąd kierował się jednak aktualnymi cenami oraz zasadami doświadczenia życiowego. Zauważyć ponadto należy, że małoletni był wprawdzie diagnozowany i miał przeprowadzane badania z powodu bólów brzucha i głowy. Jednak po pierwsze wykonane badania nie wykazały żadnej poważnej choroby, a po drugie w związku z tym nie bierze żadnych leków. Jest też konsultowany w M. u neurologa. Ma również skierowania do innych poradni. W związku z tym jednak jego ojciec ponosi jedynie koszty ewentualnego dojazdu, a wyjazdy te nie mają miejsca co miesiąc. Dlatego też przyjęto, że na leczenie małoletniego jego ojciec wydaje około 350 zł rocznie (około 29 zł w skali miesiąca). Na przyjętą przez Sąd kwotę nie ma istotnego wpływu jednorazowy, krótkotrwały pobyt małoletniego w szpitalu. Biorąc bowiem pod uwagę, że nigdy więcej tam nie był kwota ta nie może być rozliczona ani w stosunku miesięcznym, ani rocznym. W tej sytuacji można jedynie stwierdzić, że ma ona bardzo nieznaczny wpływ na średni miesięczny koszt utrzymania małoletniego i mieści się w przyjętych przez Sąd wydatkach na leczenie.

Sąd przyjął również za uzasadnione wydatki na zabawki i rozrywki. Przy czym ustalono, że w związku z tym jego ojciec wydaje miesięcznie około 30 zł (360 zł w skali roku). Dla małoletniego, jak wskazał wprawdzie w zeznaniach jego ojciec, został zakupiony rower za 300 zł, rolki za 160 zł, dwie piłki za 140 zł i paletki za 40 zł jednak żaden z tych wydatków nie został potwierdzony przedłożoną fakturą, ani w żaden inny sposób nie zostało to udowodnione przez ojca małoletniego powoda, mimo że to na nim, jako na osobie, która z faktu tego wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne spoczywał ciężar dowodu w tym zakresie zgodnie z ogólną regułą rozkładu ciężaru dowodu wyrażoną w art. 6 kc, a w toku postępowania był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika. Nawet jednak gdyby uznać, że zostały one rzeczywiście poniesione przez G. S. (2), to nie można rozliczyć ich w stosunku rocznym, gdyż kupuje się je zwykle na kilka lub na wiele lat. Dlatego też przyjęto, że miesięcznie wydatki te wynoszą 30 zł.

Nie ulega wątpliwości, iż na koszty utrzymania małoletniego mają również wpływ inne wydatki, w tym długoterminowe i wieloletnie. Małoletni był bowiem z ciocią w czasie wakacji przez kilka dni w S.. Organizowane są mu również urodziny. Koszt tych i innych wydatków to kwota nie przekraczająca, zdaniem Sądu, 720 zł rocznie (około 60 zł miesięcznie). Podobnie jak wspomniano już wyżej również w tym zakresie nie zostało udowodnione jakie rzeczywiście ojciec małoletniego ponosi w związku z tym koszty. Przedstawione bilety, koszty rejsu i zeznania świadka B. R. wskazują jedynie na fakt, że małoletni był na kilkudniowym wyjeździe w czasie wakacji lecz, żaden z dowodów nie wskazuje jaka była jego rzeczywista cena. Brak jest również dowodu, że małoletni wyjeżdżał gdzieś podczas ferii zimowych, czy innych dni wolnych. W tej sytuacji można jedynie ogólnie przyjąć, że wydatki te kształtują się w granicach wskazanych wyżej kierując się logiką i doświadczeniem życiowym.

Nie bez znaczenia również dla kosztów utrzymania małoletniego powoda są wydatki związane z utrzymaniem mieszkania. Przy czym Sąd, biorąc pod uwagę, że w swoich zeznaniach ojciec małoletniego, podawał kwoty poszczególnych opłat jedynie w przybliżeniu, zweryfikował je w oparciu o przedłożone do akt sprawy faktury. Koszty te to: czynsz w wysokości od 01.01.2016 roku 264,19 złotych miesięcznie, opłata za gaz w wysokości około 66 złotych miesięcznie, energia elektryczna w kwocie około 43 złotych miesięcznie, telewizja kablowa 33 zł miesięcznie i podatek w kwocie 51 zł rocznie (4,25 zł miesięcznie). Koszty utrzymania tego mieszkania w chwili obecnej zamykają się więc kwotą około 410,44 zł. W tej chwili w mieszkaniu zamieszkują tylko 2 osoby. Na małoletniego przypada więc ½ tych kosztów, a więc kwota 205,22 zł miesięcznie. Usprawiedliwionymi, bowiem są jedynie własne potrzeby uprawnionego do alimentów, również w zakresie potrzeb mieszkaniowych, a nie potrzeby także innych członków rodziny.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd uznał, iż koszt utrzymania małoletniego powoda w skali miesiąca kształtuje się w granicach 1.000 zł – 1.100 zł miesięcznie. Z pewnością więc doszło do zwiększenia się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego.

Nie sposób jednak w tym miejscu nie zaznaczyć, że Sąd Najwyższy wyjaśnił, iż pobrana z tytułu zasiłku rodzinnego kwota jest przeznaczona dla uprawnionego do alimentacji. Z istoty zasiłku rodzinnego oraz jego celu wynika, że powinien on służyć zapewnieniu pewnych – limitowanych jego wysokością – potrzeb. Tym samym zasiłek rzutuje na zakres obowiązku alimentacyjnego i powinien być uwzględniony przy orzekaniu o alimentach (uzasadnienie tezy XI uchwały z dnia 16 grudnia 1987 r.). Ponieważ zasiłek rodzinny podlega uwzględnieniu przy ustalaniu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, podlegających zaspokojeniu przez zobowiązanego do alimentacji oznacza to, że po ustaleniu zakresu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego i określeniu go kwotowo, ustaloną w ten sposób kwotę należy pomniejszyć o wysokość otrzymywanego dla uprawnionego zasiłku rodzinnego. W powyższej sprawie małoletni G. S. (1) otrzymuje zasiłek rodzinny w kwocie 106 zł miesięcznie.

Jednocześnie należy wziąć pod uwagę, że zgodnie z brzmieniem przepisu art. 135 § 1 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy obok usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, także od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Dodać należy, iż w myśl art. 96 kro rodzice mają obowiązek troski o fizyczny i duchowy rozwój dziecka, natomiast zgodnie z art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie także wówczas, gdy nie znajduje się ono w niedostatku. Należy również podkreślić, że obowiązek alimentacyjny obciąża obydwoje rodziców, jeśli nie wykażą, że są osobami całkowicie niezdolnymi do podjęcia zatrudnienia, zaś z taką sytuacją nie ma tutaj do czynienia.

Zgodnie z zasadą obowiązującą w prawie rodzinnym obowiązek dostarczania dziecku środków utrzymania i wychowania obciąża obydwoje jego rodziców. Jak już wspomniano powyżej, rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych wobec dziecka, a zakres tego obowiązku wyznacza z jednej strony poziom usprawiedliwionych potrzeb osób alimentowanych, z drugiej zaś - zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Możliwości te określa się nie według faktycznie osiąganych dochodów, ale według tego jakie dochody może osiągnąć zobowiązany przy założeniu, że dokłada wszelkich starań i swoje możliwości zarobkowe w pełni wykorzystuje.

Trzeba w tym miejscu zaznaczyć, że Sąd orzekający w niniejszym postępowaniu nie mógł dokonać realnej oceny aktualnych możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanej K. S. ze względu na okoliczność, iż jako osoba nieznana z miejsca pobytu była reprezentowana w procesie przez kuratora procesowego, nie mniej jednak Sąd, określając zakres obowiązku alimentacyjnego pozwanej względem małoletniego powoda, oparł się na hipotetycznych (potencjalnych) możliwościach zarobkowych pozwanej, ustalonych na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Zauważyć należy, że K. S. w dacie poprzedniego rozstrzygnięcia pracowała na umowy – zlecenia w firmie (...) Sp. z o.o. we W. i zarabiała wówczas od 791,79 zł do 1.356,63 zł netto miesięcznie. Średni przychód w okresie 6 miesięcy wynosił 1.388,46 zł brutto, a 1.039,39 zł netto. Obecnie nie jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy w D. jako osoba bezrobotna ani poszukująca pracy. W okresie ostatniego roku PUP dysponował jednak licznymi ofertami pracy dla osób bez kwalifikacji zawodowych z wynagrodzeniem od 875 złotych do 2.500 złotych brutto miesięcznie.

Ponadto, wskazać należy, że pozwana obecnie nie korzysta również z pomocy (...) w Niemczy. Nie starała się o podjęcia zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych w Urzędzie Miasta i Gminy N.. Podkreślić także trzeba, że z informacji zawartych w aktach sprawy toczącej się wcześniej w tut. Sądzie z udziałem pozwanej (sygn. akt III RC 208/11), a także z zeznań świadka B. R. i przedstawiciela ustawowego małoletniego powoda nie wynika, aby była ona osobą niezdolną do podjęcia zatrudnienia z jakichkolwiek względów, zwłaszcza zdrowotnych. Nie ma więc podstaw do przyjęcia, aby jej możliwości zarobkowe były z tego powodu ograniczone. Kierując się powyższymi wskazaniami Sąd ustalił, iż aktualne hipotetyczne możliwości zarobkowe pozwanej kształtują się na poziomie od 1.850 zł do 2.500 zł brutto miesięczne (od stycznia 2015 r. na poziomie nie niższym aniżeli 1 750 zł brutto miesięcznie, co odpowiada wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2015 r., a od stycznia 2016 r. na poziomie nie niższym aniżeli 1 850 zł brutto miesięcznie, co odpowiada wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2016 r.,).

Uwzględnić ponadto należy fakt, iż jak wynika z ustaleń funkcjonariuszy Posterunku Policji w Niemczy, którzy uzyskali informacje bezpośrednio od rodziny pozwanej, przebywa ona aktualnie od ponad roku poza granicami kraju prawdopodobnie we W.. Sąd uznał więc, iż jej możliwości zarobkowe na dzień wyrokowania są z pewnością wyższe od tych, które zamieszczone są w ofertach umieszczonych w Powiatowym Urzędzie Pracy, a na pewno nie mogą być niższe niż minimalne wynagrodzenie wynoszące obecnie 1.850 złotych brutto. K. S. bowiem przebywając poza granicami kraju z pewnością opłaca mieszkanie, utrzymuje siebie i drugie dziecko, gdyby więc tam nie pracowała lub zarabiała mniej niż wynagrodzenie minimalne w Polsce to trudno byłoby uwierzyć w to, iż jest w stanie zabezpieczyć wszystkie potrzeby swoje i dziecka. Należy, więc stwierdzić, że gdyby pobyt tam był dla niej nieopłacalny i niemiałaby, z czego żyć z pewnością już dawno wróciłaby do Polski, a tego do tej pory nie uczyniła, co dowodzi jedynie, że jej dochody są wyższe niż mogłaby uzyskać pracując na terenie kraju. Nie mniej jednak rozważając sytuację pozwanej uwzględnić również należy, że z wyjątkiem małoletniego powoda ma na swoim utrzymaniu jeszcze jedno dziecko.

Ustalając zakres obowiązku alimentacyjnego pozwanej względem małoletniego powoda Sąd wziął pod uwagę, że obowiązek alimentacyjny obciąża obydwoje rodziców, a więc również ojca małoletniego G. S. (2). Należy podkreślić, iż jego sytuacja materialna uległa pewnemu pogorszeniu w stosunku do okresu ustalania poprzedniej wysokości alimentów. Wprawdzie bowiem nadal przebywa na zasiłku dla bezrobotnych, ale obecnie nie otrzymuje już świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia w związku z koniecznością opieki nad ojcem, które wynosiło około 520,00 zł miesięcznie. Ponadto w dniu 12 stycznia 2014 roku zmarł jego ojciec A. S., z którym wraz z małoletnim zamieszkiwali i który ze swojego świadczenia emerytalnego w kwocie 1.400 zł w całości ponosił koszty utrzymania mieszkania, kupował żywność, środki czystości oraz inne rzeczy. Opiekował się też małoletnim w czasie nieobecności jego przedstawiciela ustawowego. Ponadto w dniu 01 września 2015 roku w drodze do pracy autobus pracowniczy, którym jechał G. S. (2) uległ wypadkowi komunikacyjnemu – zjechał na pobocze i uderzył w drzewo. W wyniku doznanych w wypadku obrażeń przebywał na zwolnieniu lekarskim od dnia 01 września 2015 roku do 24 lutego 2016 roku. W tym czasie leczył się również u ortopedy i psychiatry. Przebywał też na oddziale otolaryngologicznym w P. z powodu nawracającego krwawienia z nosa. Wykonany został tam w dniu 06.11.2015 r. zabieg w znieczuleniu miejscowym. Leczony był również farmakologicznie. Musiał zakupić kołnierz ortopedyczny. W czasie gdy przebywał na zwolnieniu lekarskim otrzymywał z ZUS - u zasiłek chorobowy w kwocie około 1.500 – 1.600 zł miesięcznie. Wspomagała i wspomaga go Opieka Społeczna i ciocia B. R.. Obecnie jednak, jak sam zresztą podał w swoich zeznaniach, może podjąć pracę i jej poszukuje. Zwrócić należy uwagę ponadto, że z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie nie wynika, aby obecnie G. S. (2) był niezdolny do pracy. Małoletni powód uczęszcza do szkoły i mimo pewnych dysfunkcji nie wymaga stałego nadzoru, a po lekcjach, jak wynika z zeznań B. R. i tak przebywa u niej bowiem to ona pomaga mu w lekcjach. W tej sytuacji nie wydaje się więc, aby ojciec małoletniego nie mógł na chwilę obecną podjąć próby znalezienia i podjęcia pracy. Zdaniem Sądu również on obecnie może w formie świadczenia pieniężnego wykonywać w części swój obowiązek alimentacyjny względem małoletniego powoda. Jeżeli weźmiemy dodatkowo pod uwagę, że matka małoletniego będzie łożyła ponad połowę jego kosztów utrzymania, a ponadto uzyskuje on zasiłek rodzinny w kwocie 106 zł na małoletniego to G. S. (2) będzie spełniał swój obowiązek alimentacyjny w formie świadczenia pieniężnego w kwocie mniejszej niż połowa kosztów utrzymania małoletniego G.. Taki jego wkład finansowy będzie jednak zasadny gdyż Sąd wziął również pod uwagę osobisty wkład pracy ojca w bieżące wychowanie i opiekę nad małoletnim powodem, co również stanowi formę wykonywania obowiązku alimentacyjnego.

Wobec tego, uznając, że koszt utrzymania małoletniego kształtuje się w granicach 1.000 zł – 1.100 zł miesięcznie, Sąd uznał, iż pozwana powinna wywiązywać się ze swojego obowiązku alimentacyjnego w kwocie nie mniejszej niż 600 zł. Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, Sąd orzekł jak w pkt. I sentencji wyroku. W pozostałym zakresie powództwo, jako nie znajdujące usprawiedliwionych podstaw w materiale dowodowym sprawy, podlegało oddaleniu (pkt. II wyroku).

Odnośnie roszczenia regresowego w wysokości 6.400,00 zł zgłoszonego przez przedstawiciela ustawowego małoletniego powoda za okres od lutego 2014 r. do maja 2015 r. to wskazać należy, że powództwo w tym zakresie nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż brak podstaw do uwzględnienia przedmiotowego żądania. Generalną podstawę do wystąpienia z roszczeniem regresowym daje art. 140 KRiO, który stanowi, że osoba, która dostarcza drugiemu środków utrzymania lub wychowania nie będąc do tego zobowiązana albo będąc zobowiązana z tego powodu, że uzyskanie na czas świadczeń alimentacyjnych od osoby zobowiązanej w bliższej lub tej samej kolejności byłoby dla uprawnionego niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami, może żądać zwrotu od osoby, która powinna była te świadczenia spełnić. Jak wynika z uchwały Sądu Najwyższego z dnia 06 marca 1975 r. w sprawie III CZP 3/1975 to z rodziców, które świadczyło alimenty na rzecz dziecka w zakresie przekraczającym jego obowiązek, nie traci roszczenia z art. 140 § 1 KRiO względem drugiego rodzica – tylko z tej przyczyny że mogło we właściwym czasie bez nadmiernych trudności uzyskać dla dziecka od drugiego z rodziców świadczenia alimentacyjne.

Występujący z roszczeniem regresowym nie jest obowiązany wykazać, że świadczenie spełnił na skutek orzeczenia sądowego lub umowy. Wystarczy, jeżeli powoła się na sam fakt spełnienia świadczenia, które obciążało zobowiązanego do alimentacji. Nadmienić należy, że wysokość roszczenia regresowego podlega podwójnemu ograniczeniu: z jednej strony limituje ją wartość świadczeń spełnionych na rzecz uprawnionego przez dochodzącego świadczenia regresowego, z drugiej natomiast granicę roszczenia regresowego określa zakres usprawiedliwionych i podlegających zaspokojeniu potrzeb uprawnionego. Nadto, o powodzeniu roszczenia regresowego można mówić tylko wtedy, gdy sytuacja zarobkowa i majątkowa zobowiązanego pozwala obciążyć go świadczeniami, przy czym Sąd wyrokuje mając na względzie stan możliwości zobowiązanego z daty wyrokowania.

Przenosząc powyższe unormowania prawne na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że przedstawiciel ustawowy małoletniego powoda nie jest uprawniony do dochodzenia od pozwanej zwrotu odpowiedniej części kosztów utrzymania dziecka za okres wskazany w pozwie, albowiem zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwala wnioskować, iż zaspakajał potrzeby syna w granicach przekraczających jego własne zobowiązanie (a to, zgodnie z treścią powołanej wyżej uchwały Sądu Najwyższego z dnia 06 marca 1975 r. w sprawie III CZP 3/1975, jest konieczną przesłanką skutecznego wystąpienia z roszczeniem regresowym przez jednego rodzica wobec drugiego).

Zauważyć bowiem należy, że zasady logiki i doświadczenia życiowego nie pozwalają przyjąć, że G. S. (2), który we wskazanym okresie był osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku i ewentualnie jedynie osiągał minimalny dochód z prac dorywczych, który jak wynika z jego zeznań wynosił zaledwie 400 zł – 500 zł miesięcznie, był w stanie łożyć na utrzymanie G. S. (1) w większej części, aniżeli wynosił jego własny obowiązek skoro wiadomym jest, że z powyższej kwoty pieniężnej musiał zaspokoić również swoje usprawiedliwione potrzeby, jak też wygospodarować środki na pokrycie wydatków związanych z eksploatacją mieszkania. Mając na względzie przeciętne ceny podstawowych artykułów spożywczych, przemysłowych i usług Sąd uznał zatem, że nie jest możliwym, by G. S. (2) przy swoich dochodach mógł przyczyniać się do kosztów utrzymania małoletniego syna ponad swoje własne zobowiązanie. Za przyjęciem takiego poglądu przemawia także i to, że zarówno z zeznań G. S. (2), jak i przesłuchanej w charakterze świadka jego ciotki B. R. wynika jednoznacznie, iż po śmierci ojca G. A. S. (zmarł 12 stycznia 2014 roku) to ona wspiera finansowo G. S. (2) i małoletniego G. S. (1). Przy czym partycypowała ona w kosztach utrzymania małoletniego poprzez zapewnienie mu wyżywienia, zakup środków czystości, ubrań i podręczników (w zakresie w którym nie było na to stać jego ojca) zapewniała i opłacała rozrywkę zabierała do kina, na basen, zorganizowała wyjazd wakacyjny dla G. na kilka dni nad morze i poniosła jego koszty. Zdarzało się też, że dawała ojcu małoletniego konkretne kwoty pieniężne, pomagała mu w opłacaniu rachunków. Opłacała przejazd do W. kiedy małoletni był w szpitalu i dowoził go tam jej mąż ich samochodem. Niewątpliwie zatem, skoro osoba trzecia, tj. głównie B. R. dostarczała małoletniemu brakujących środków utrzymania, tj. ponad zobowiązanie własne G. S. (2) (których, jak wykazano powyżej, nie był w stanie zapewnić mu ojciec ze względu na zbyt niskie dochody), to właśnie ta osoba, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 140 KRiO, byłaby ewentualnie uprawniona do domagania się od pozwanej K. S. zwrotu odpowiedniej części kosztów poniesionych przez nią na utrzymanie małoletniego G. S. (1).

Sąd rozważał także żądanie przedstawiciela ustawowego małoletniego powoda w zakresie zasądzenia na rzecz powoda kwoty 6.400,00 zł za sporny okres pod kątem alimentów z datą wsteczną, jednakże nie dopatrzył się podstaw do uwzględnienia tego roszczenia. Zważyć bowiem należy, że alimentów z datą wsteczną domagać się można jedynie w sytuacji, gdy pozostały jakieś niezaspokojone potrzeby uprawnionego, pochodzące z tego okresu. Podkreślić należy, że z materiału dowodowego zebranego w sprawie nie wynika, aby były jakieś niezaspokojone potrzeby małoletniego G. z poprzedniego okresu. Okoliczność ta nie została wykazana przez G. S. (2), mimo że był on reprezentowany w sprawie przez profesjonalnego pełnomocnika. Wręcz przeciwnie zapytany o to wprost na rozprawie sam stwierdził, że mimo iż ojciec zmarł nadal wydawał na syna tak duże pieniądze i nie było takiej sytuacji, aby potrzeby jego syna nie zostały zaspokojone. Ponadto należy mieć na względzie, że w pokrywaniu kosztów utrzymania małoletniego powoda w spornym okresie uczestniczyła również świadek B. R., na co wskazywał zarówno ojciec małoletniego, jak i sam świadek, jego ciotka. Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w punkcie II wyroku, oddalając roszczenie regresowe.

O kosztach procesu orzeczono w oparciu o art. 100 k.p.c., który przewiduje zasadę stosunkowego rozdzielenia kosztów procesu między innymi w razie częściowego uwzględnienia żądań. Na tej podstawie Sąd zasądził od pozwanej K. S. na rzecz G. S. (2) reprezentującego małoletniego kwotę 768 zł tytułem zwrotu poniesionych kosztów zastępstwa procesowego, gdyż był on reprezentowany w sprawie przez profesjonalnego pełnomocnika (punkt III wyroku). Wysokość wynagrodzenia radcy prawnego w sprawie o alimenty wynika z § 6a ust. 1 pkt 11 w zw. z ust. 4 w zw. z § 6 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu i w tym przypadku wynosi 2.400 zł. Wobec faktu, iż małoletni powód wygrał sprawę w 32 % uznać należało, iż K. S. jest obowiązana zwrócić G. S. (2) część poniesionych przez niego kosztów zastępstwa procesowego adekwatnie do stopnia, w jakim wygrał on sprawę, co stanowi kwotę 768 zł.

Pozwanej nie obciążono natomiast dalszymi kosztami postępowania ze względu na fakt, iż jest ona osobą nieznaną z miejsca pobytu (pkt IV wyroku).

Rygor natychmiastowej wykonalności wyrokowi w punkcie I nadano na podstawie art. art. 333 § 1 pkt. 1 kpc (punkt V wyroku). Zgodnie z tym przepisem Sąd nadaje z urzędu wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza alimenty co do rat płatnych po wniesieniu powództwa.