Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 16-03-2016 r.

Sąd Rejonowy w Koninie III Wydział Rodzinny i Nieletnich w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Karol Dryjański

Protokolant:st.sekr.sąd. Katarzyna Płóciennik

po rozpoznaniu w dniu 07-03-2016 r. w Koninie

sprawy z powództwa K. R. (1)

przeciwko D. R.

- podwyższenie alimentów

1.  Podwyższa alimenty należne od pozwanej D. R. zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego w Koninie z dnia 06.02.2008r. w sprawie IC 808/07 na rzecz powódki K. R. (1) z kwoty 400zł do kwoty 800zł( osiemset złotych) miesięcznie, płatne do rąk powódki począwszy od dnia 1.10.2015r. na warunkach jak dotychczas.

2.  Wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

3.  W pozostałym zakresie powództwo oddala.

4.  Odstępuje od obciążenia powódki kosztami procesu.

5.  Zasadza od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa ( Sąd Rejonowy w Koninie) tytułem kosztów sądowych kwotę 192zł( sto dziewięćdziesiąt dwa złote) .

SSR Karol Dryjański

Sygn. akt III RC 466/15

UZASADNIENIE

K. R. (1) wniosła o podwyższenie alimentów od D. R. na jej rzecz do kwoty 1.200 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu powódka podniosła, że od poprzedniego ustalenia alimentów upłynęło 8 lat. Obecnie powódka studiuje w systemie dziennym w P., gdzie wynajmuje mieszkanie.

Następnie powódka wniosła również o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania.

W odpowiedzi pozwana D. R. wniosła o oddalenie powództwa ponad kwotę 520 zł miesięcznie, a ponadto o zasądzenie od powódki na jej rzecz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

Pozwana zaprzeczyła jakoby wysokość kosztów utrzymania powódki uzasadniała podwyższenie alimentów w sposób wskazany w pozwie. Ponadto pozwana zarzuciła, że jej sytuacja materialna nie pozwala jej na łożenie na utrzymanie powódki kwoty wyższej niż 520 zł miesięcznie. D. R. dodała, że utrzymuje kontakt z powódką, dwukrotnie opłaciła jej wakacje za granicą, regularnie kupuje jej wartościowe prezenty, a w 2015 r. powódka nie skorzystała z propozycji pracy wakacyjnej we Francji. Pozwana zarzuciła również, że powódka pracowała w okresie wakacyjnym w 2015 r. i nic nie stoi na przeszkodzie temu, by w czasie wolnym od zajęć pracowała i częściowo odciążyła finansowo swoich rodziców.

Podczas rozprawy w dniu 07.12.2015 r. pełnomocnik pozwanej zaproponował zawarcie ugody na kwotę alimentów wynoszącą 650 zł miesięcznie. Powódka nie zaakceptowała tej propozycji.

Podczas rozprawy w dniu 25.01.2016 r. pełnomocnik pozwanej ponowił propozycję zgłoszoną w dniu 07.12.2015 r. Powódka zaproponowała podwyższenie alimentów do kwoty 1.100 zł miesięcznie. Strony nie osiągnęły porozumienia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

K. R. (1) ma 20 lat. Jest córką J. R. i D. R..

Wyrokiem z dnia 06.02.2008 r., sygn. akt I C 808/07, Sąd Okręgowy w Koninie rozwiązał małżeństwo J. R. i D. R. przez rozwód. Sąd powierzył J. R. wykonywanie władzy rodzicielskiej nad dziećmi stron K. R. (2) (ur. (...)), P. R. (ur. (...)) i K. R. (1) (ur. (...)), zastrzegając dla pozwanej prawo współdecydowania o istotnych sprawach dzieci związanych z ich wychowaniem, nauką, wyborem zawodu oraz prawo do osobistych kontaktów w miejscu i czasie ustalonym przez strony. Ponadto sąd zobowiązał pozwaną do przyczyniania się do zaspokajania potrzeb małoletnich dzieci K., P. i K. rodzeństwa R. przez łożenie na ich rzecz alimentów w kwocie po 400 zł miesięcznie na rzecz każdego z nich, płatne do rąk J. R. do 15 dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności.

W czasie orzekania rozwodu pozwana nie pracowała, miała jednak wyjechać do Francji, gdzie miała osiągać dochód w wysokości 3.000 zł netto. J. R. pracował jako tynkarz i zarabiał 1.400 zł miesięcznie. Powódka miała wówczas 11 lat i była uczennicą V klasy szkoły podstawowej.

Po rozwodzie rodziców powódka zamieszkiwała wraz z ojcem i rodzeństwem w Z..

Z dniem 01.10.2015 r. K. R. (1) rozpoczęła studia w systemie stacjonarnym na Uniwersytecie im A. M. w P. na Wydziale Teologicznym kierunek dialog i doradztwo społeczne. Decyzja o przyjęciu powódki na studia zapadła 16.07.2015 r.

W związku z podjęciem studiów powódka zobowiązana jest do opłacania ubezpieczenia (składka wynosi 63 zł rocznie – średnio 5,25 zł miesięcznie), ponadto powódka ponosi koszty badań sanitarno – epidemiologicznym w kwocie 114 zł rocznie.

Stypendium socjalne na uczelni powódki przyznawane jest studentom, w których rodzinach dochód na osobę jest nie większy niż 885 zł netto. Powódka podjęła starania o stypendium, jednak dotychczas nie zostało jej przyznane.

W dniu 12.08.2015 r. powódka wynajęła pokój w lokalu położonym w P. przy ul. (...). Umowę zawarto na okres od 01.08.2015 r. do 30.06.2016 r. z możliwością przedłużenia. Czynsz ustalono na 750 zł miesięcznie. Ponadto powódka zobowiązana jest do ponoszenia opłat za energię elektryczną. Co miesiąc płaci z tego tytułu kwotę 33,95 zł.

Wraz z powódką zamieszkuje w P. B. R., który opłaca odrębnie od powódki czynsz w wysokości 800 zł miesięcznie, czynsz administracyjny w kwocie 290 zł miesięcznie, abonament za internet w wysokości 55 zł oraz opłaty za energię elektryczną.

Przed podjęciem studiów powódka pracowała we wrześniu 2015 r. w firmie (...), za co we październiku 2015 r. uzyskała 1.355,31 zł, a w listopadzie 2015 r. – 329,67 zł. Z kolei w sierpniu 2015 r. powódka pracowała jako pomoc barmańska w ramach (...) Centrum (...) w P.. Stawka za godzinę wynosiła 7 zł brutto za godzinę. Powódka przepracowała 85,5 godziny. W lipcu 2015 r. powódka przez 3 dni pracowała przy obsłudze stanowiska gastronomicznego ze stawką 10 zł netto za godzinę. Za taką samą stawkę powódka we wrześniu 2015 r. pracowała przy pakowaniu sprzętu elektronicznego, konfekcjonowaniu towarów i pracach porządkowych w magazynie. W czerwcu 2015 r. powódka pracowała jako pomoc barmana i zarobiła około 700 zł.

Miesięczny koszt wyżywienia powódki wynosi około 500 zł. Koszt zakupu odzieży i obuwia dla powódki wynosi około 240 zł miesięcznie.

Powódka korzysta w P. z komunikacji miejskiej. Koszt zakupu karty sieciowej wynosi 49,50 zł miesięcznie.

Powódka co weekend przyjeżdża do domu rodzinnego w Z.. Koszty związane z przejazdami wynoszą 84 zł miesięcznie.

Powódka korzysta z telefonu komórkowego, a miesięczny koszt z tym związany wynosi 30 zł.

Ponoszone przez powódkę koszty zakupu środków czystości i higieny wynoszą 58,94 zł miesięcznie.

Powódka ponosi co miesiąc opłatę za kartę do prowadzenia transakcji w kwocie 7 zł.

Powódka przebywa w P. przez 9 miesięcy w roku.

W 2015 r. powódka była w czasie wakacji na P. W.. Z kolei w grudniu 2015 r. powódka była przez tydzień na Wyspach K.. Koszty jej pobytu sfinansował B. R..

Ojciec powódki J. R. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych, a jego przychód w 2014 r. wyniósł 87.915 zł. Składki na ubezpieczenie społeczne ponoszone przez ojca powódki wyniosły w tym czasie 5.016,68 zł, ryczałt od przychodów zaewidencjonowanych wyniósł 4.559,39 zł, a składka na ubezpieczenie zdrowotne – 2.786,67 zł. W okresie od czerwca do listopada 2015 r. J. R. osiągnął przychód w wysokości 34.998 zł.

J. R. przekazuje co miesiąc powódce kwoty od 600 do 1.000 zł.

D. R. mieszka i pracuje we Francji. Pozwana mieszka z koleżanką, a koszty związane z utrzymaniem mieszkania dzielą po połowie. Pozwana pracuje w rolnictwie.

Wynagrodzenie za pracę wypłacone pozwanej wyniosło:

1)  za sierpień 2015 r. – 1.262,50 EURO,

2)  za wrzesień 2015 r. – 1.119,89 EURO,

3)  za październik 2015 r. – 1.265,27 EURO,

4)  w listopadzie 2015 r. – 1.248,74 EURO,

5)  w grudniu 2015 r. (za 8 dni) – 384,28 EURO.

Pozwana pracuje od kwietnia do listopada. Przez pozostałe 4 miesiące w roku pozwanej wypłacany jest zasiłek w wysokości 825,16 EURO miesięcznie ( za pełne miesiące).

Pozwana ponosi koszty utrzymania obejmujące:

1)  ubezpieczenie na wypadek śmierci – składka roczna wynosi 128,60 EURO (średnio miesięcznie 10,71 EURO),

2)  ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków – składka roczna wynosi 176,17 EURO (średnio 14,68 EURO miesięcznie),

3)  opłatę za internet – 9,30 EURO miesięcznie,

4)  czynsz w kwocie 265 EURO miesięcznie,

5)  opłatę za energię elektryczną w kwocie 50 EURO miesięcznie,

6)  opłatę za wodę w kwocie 13,50 EURO miesięcznie,

7)  ubezpieczenie mieszkania – składka 7,50 EURO miesięcznie,

8)  składka ubezpieczenia zdrowotnego – 48,03 EURO miesięcznie,

9)  opłatę za telefon – 20 EURO miesięcznie,

10)  koszty związane z dojazdem samochodem do pracy – średnio 55 EURO miesięcznie.

Pozwana w 2014 r. podjęła naukę w szkole językowej.

D. R. nie ma długów.

Obecnie pozwana płaci na rzecz córki co miesiąc kwoty po 520 zł.

K. R. (1) dwukrotnie odwiedziła pozwaną we Francji. Pozwana ponosiła wówczas koszty jej pobytu, z wyjątkiem większości kosztów zakupu żywności. D. R. kupowała również powódce prezenty. W 2015 r. pozwana pokryła połowę kosztów kursu prawa jazdy powódki.

W 2015 r. pozwana zaproponowała powódce podjęcie pracy we Francji. Powódka miała wykonywać pracę, z której wcześniej zrezygnowała pozwana i mieszkać 100 km od miejsca zamieszkania pozwanej. K. R. (1) nie przyjęła tej propozycji z uwagi na to, że podjęła pracę w Polsce.

Pozwana nie płaci już alimentów na rodzeństwo powódki.

Siostra i brat powódki pracują i są samodzielni.

dowód: bezsporne, decyzja z dnia 16.07.2015 r. k. 3, potwierdzenie przelewu k. 4, 59 – 62, 100 – 104, 113 – 117, 121, umowa najmu k. 6 – 7, umowa o pracę wraz z tłumaczeniem k. 29 – 32, pokwitowania wypłaty z tłumaczeniem k. 33 – 41, informacja roczna z tłumaczeniem k. 43 – 44, zawiadomienie o przedłużeniu umowy wraz z tłumaczeniem k. 45 – 46, pismo z dnia 17.11.2015 r. wraz z tłumaczeniem k. 47 – 48, całościowe zestawienie z tłumaczeniem k. 49 – 53, rachunek z dnia 30.09.2015 r. k. 57, rachunek z dnia 16.11.2016 r. k. 124, faktura z dnia 19.11.2015 r. z tłumaczeniem k. 63 – 64, wykaz na dzień 26.02.2015 r. z tłumaczeniem k. 65 – 66, PIT – 28 i PIT – 28A k. 69 – 73, oświadczenia z dnia 17.12.2015 r. k. 74 – 75, informacja z Urzędu Skarbowego w K. k. 84, umowa najmu k. 96 – 97, faktura VAT k. 100, paragon k. 104, 119, karta aglomeracyjna k. 105 – 106, bilety (...) k. 107 – 112, dowód wpłaty k. 118, 120, faktura VAT k. 119, umowa zlecenie k. 122, umowa k. 123, umowa zlecenia k. 125 – 126, wypowiedzenie umowy k. 127, lista przepracowanych godzin k. 128, oświadczenie z dnia 26.08.2015 r. k. 129, umowy zlecenie k. 130 – 131, pokwitowanie wypłaty z tłumaczeniem k. 132 – 137, wykaz od dnia 15.12.2015 r. do 30.12.2015 r. z tłumaczeniem k. 138 – 140, karta okresowych osiągnięć k. 149, zeznania J. R. k. 142, D. R. k. 142 – 143, K. R. (1) k. 153, wydruk ze strony internetowej k. 150, komunikat k. 151 – 152, dokumenty w aktach Sądu Okręgowego w Koninie I C 808/07

Sąd dał wiarę zeznaniom J. R., były bowiem spójne i logiczne, a pozostały materiał dowodowy nie dał podstaw do zakwestionowania ich wiarygodności.

Sąd nie dał wiary zeznaniom D. R. co do warunków pobytu powódki we Francji oraz warunków podjęcia przez powódkę pracy we Francji w 2015 r., ta część zeznań pozwanej nie znalazła bowiem potwierdzenia w zeznaniach powódki, którym w tym zakresie sąd dał wiarę uznając za prawdopodobne, że wybór przez powódkę pracy w Polsce był związany z negatywnymi warunkami podjęcia pracy we Francji. Należy przy tym zwrócić uwagę, że zeznania powódki co do okoliczności jej pobytów we Francji były bardziej precyzyjne. W pozostałym zakresie sąd uznał zeznania D. R. za wiarygodne, w tej części były bowiem spójne i logiczne, a pozostały materiał dowodowy nie dał podstaw do zakwestionowania ich wiarygodności w tym zakresie.

Sąd dał wiarę zeznaniom powódki K. R. (1) były bowiem spójne i logiczne, a przy tym obszerne i precyzyjne. Zaznaczyć należy, że powódka potwierdziła w swych zeznaniach również okoliczności wskazujące na możliwość uzyskania wsparcia materialnego ze strony B. R., przyznała również, że nie ponosi niektórych kosztów, na które powoływała się w piśmie z dnia 22.01.2016 r.

Dokumenty w oparciu o które sąd ustalił powyższy stan faktyczny nie budziły wątpliwości sądu, nie były również kwestionowane przez strony.

Sąd zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 138 krio w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Dotychczasowa wysokość alimentów od pozwanej na rzecz powódki została ustalona w lutym 2008 r. Powódka miała wtedy 11 lat i była uczennicą szkoły podstawowej. Pozwana rozpoczynała pracę we Francji, z której spodziewała się uzyskiwać dochód w wysokości 3.000 zł netto. Zaznaczyć należy, że na podstawie wyroku z dnia 06.02.2008 r. pozwana realizowała obowiązek alimentacyjny również na rzecz dwojga rodzeństwa powódki.

Miesięczne koszty utrzymania powódki obejmują:

1)  koszty związane z wyżywieniem w kwocie około 500 zł miesięcznie – powódka wskazała w swych zeznaniach kwoty od 400 do 600 zł, a średnia tych kwot wynosząca 500 zł stanowi w świetle zasad doświadczenia życiowego adekwatną wysokość miesięcznych kosztów wyżywienia osoby w wieku powódki,

2)  koszty związane z zakupem odzieży i obuwia – powódka wykazała, że wydatkowała kwotę 478,70 zł w ciągu ostatnich 2 miesięcy 2015 r., dlatego też sąd uwzględnił jej twierdzenia co do związanych z tym wydatków do kwoty 240 zł miesięcznie,

3)  koszty związane z zakupem środków czystości i higieny – powódka przedłożyła potwierdzenie płatności na kwotę 58,94 zł i taką kwotę wskazywała jako sumę miesięcznych wydatków z tym związanych; kwota ta jest adekwatna w świetle zasad doświadczenia życiowego dla osoby w wieku powódki,

4)  koszt zakupu karty sieciowej w celu korzystania z komunikacji miejskiej w P. – powódka wykazała zakup karty za 49,50 zł miesięcznie, przy czym należy zaznaczyć, że powódka przebywa w P. przez 9 miesięcy w roku, dlatego też przy ustalaniu miesięcznych kosztów sąd przyjął ¾ kwoty 49,50 zł, to jest 37,12 zł,

5)  koszty przejazdów powódki między P. a Z. – powódka przyjeżdża do domu rodzinnego w każdy weekend, a koszty przejazdów pociągiem i autobusem w jedną stronę wynoszą około 27 zł, stąd wskazana przez powódkę miesięczna kwota wydatków z tym związanych wynosząca 84 zł nie jest przesadzona, przy czym z uwagi na to, że powódka przebywa w P. przez 9 miesięcy w roku, sąd i w tym wypadku przy ustalaniu miesięcznych kosztów utrzymania powódki uwzględnił ¾ wskazanej kwoty, to jest 63 zł,

6)  koszty doładowania telefonu wykazane przez powódkę na kwotę 30 zł miesięcznie,

7)  koszty związane z opłacaniem karty do transakcji w kwocie 7 zł miesięcznie,

8)  koszty związane z wynajęciem lokalu w P. – powódka wykazała, że ponosi je w wysokości 783,95 zł miesięcznie, przy czym z umowy najmu przedłożonej przez powódkę wynika, że umowa została zawarta na okres 11 miesięcy, zatem przy ustalaniu miesięcznych kosztów utrzymania powódki sąd uwzględnił 11/12 tej kwoty, to jest 718,62 zł; w ocenie sądu nie sposób uznać faktu wynajęcia przez powódkę pokoju zamiast zamieszkania w akademiku za nadmierne zawyżenie wydatków, jest bowiem okolicznością powszechnie znaną, że warunki, w których mieszka powódka sprzyjają nauce i stwarzają dla niej większy komfort,

9)  koszty związane z ponoszeniem składek związanych ze studiami i badań epidemiologicznych w łącznej kwocie 177 zł rocznie – powódka udokumentowała poniesienie tych kosztów w 2015 r., a średnio na miesiąc z tego tytułu przypada kwota 14,75 zł.

Suma kosztów utrzymania powódki wskazanych wyżej w punktach od 1 do 9 wynosi 1.669,43 zł.

Sąd wziął pod uwagę fakt, iż powódka ma 3 miesiące wakacji, w trakcie których ma możliwość podjęcia pracy, należy jednak zwrócić uwagę, że możliwości powódki w tym zakresie są nieco mniejsze niż w okresie przed podjęciem studiów (w 2015 r. pomiędzy ukończeniem przez powódkę szkoły średniej a początkiem roku akademickiego upłynęło blisko 5 miesięcy, ponadto nie ulega wątpliwości, że po roku akademickim powódce potrzebny jest wypoczynek, co więcej nie sposób przewidzieć, czy powódce uda się zaliczyć rok akademicki przed końcem czerwca). W ocenie sądu w tych okolicznościach powódka ma obiektywną możliwość podjęcia pracy przez okres jednego miesiąca za najniższe miesięczne wynagrodzenie (około 1.300 zł netto), przez co koszty jej utrzymania w skali miesiąca obciążające jej rodziców mogą się zmniejszyć o około 100 zł.

Różnica 1.669,43 zł i 100 zł jest równa 1.569,43 zł. Przy równym udziale rodziców powódki w kosztach jej utrzymania, na pozwaną przypada z tego tytułu kwota 784,71 zł miesięcznie. Biorąc pod uwagę fakt, iż możliwe jest zaistnienie po stronie powódki nieprzewidzianych wydatków, zwłaszcza związanych ze studiami, kwotę tę należy zaokrąglić do 800 zł miesięcznie.

Należy przy tym zwrócić uwagę, że powódka wymieniając koszty swego utrzymania nie wskazała tak powszechnych dla osób w jej wieku potrzeb jak koszt zakupu kosmetyków, pominęła również koszty wypoczynku i wyjazdów, a jak wynika z jej zeznań korzystała z takich wyjazdów w ostatnim roku zarówno w okresie letnim, jak i zimowym.

W ocenie sądu przy ustalaniu wysokości alimentów od pozwanej na rzecz powódki niezasadne jest uwzględnienie możliwości uzyskania przez powódkę stypendium na uczelni, należy bowiem zwrócić uwagę, że powódka obecnie nie uzyskuje żadnego stypendium, a perspektywa jego uzyskania jest niepewna, nie sposób bowiem przewidzieć, czy wyniki w nauce pozwolą powódce na uzyskanie prawa do tego świadczenia, a w przypadku świadczenia socjalnego jego uzyskanie przez powódkę jest mało prawdopodobne z uwagi na niespełnianie przez nią kryterium dochodowego.

W ocenie sądu pozwana jest w stanie przyczyniać się do ponoszenia kosztów utrzymania powódki w kwocie 800 zł miesięcznie.

Miesięczne wydatki pozwanej udokumentowane przez D. R. obejmują:

1)  ubezpieczenie na wypadek śmierci – składka roczna wynosi 128,60 EURO (średnio miesięcznie 10,71 EURO),

2)  ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków – składka roczna wynosi 176,17 EURO (średnio 14,68 EURO miesięcznie),

3)  opłatę za Internet w części przypadającej na pozwaną – 9,30 EURO miesięcznie,

4)  czynsz w części przypadającej na pozwaną w kwocie 265 EURO miesięcznie,

5)  opłatę za energię elektryczną w części przypadającej na pozwaną w kwocie 50 EURO miesięcznie,

6)  opłatę za wodę w części przypadającej na pozwaną w kwocie 13,50 EURO miesięcznie,

7)  ubezpieczenie mieszkania w części przypadającej na pozwaną – składka 7,50 EURO miesięcznie,

8)  składka ubezpieczenia zdrowotnego – 48,03 EURO miesięcznie,

9)  opłatę za telefon – 20 EURO miesięcznie,

10)  koszty związane z dojazdem samochodem do pracy – średnio 55 EURO miesięcznie.

Suma kosztów wskazanych wyżej w punktach 1 – 10 wynosi 493,72 EURO miesięcznie.

Pozwana pracuje przez 8 miesięcy w roku, a kwoty wypłacane w tym czasie pozwanej wynoszą średnio 1.224,10 EURO (za pełne miesiące od sierpnia do listopada 2015 r. pozwanej wypłacono 4.896,40 EURO). W okresie pozostałych 4 miesięcy pozwanej wypłacany jest zasiłek w kwocie 825,16 EURO miesięcznie. W ciągu roku pozwanej wypłacana jest zatem suma 13.093,44 EURO (8 x 1.224,10 + 4 x 825,16), a średni miesięczny dochód netto pozwanej wynosi 1.091,12 EURO.

Różnica kwot 1.091,12 i 493,72 EURO wynosi 597,40 EURO.

Obecny średni kurs EURO w NBP wynosi 4,2387 zł.

Równowartość 597,40 EURO wynosi zatem 2.532,19 zł.

Kwota 2.532,19 zł, nawet przy uwzględnieniu konieczności pokrycia z niej przez pozwaną kosztów swego wyżywienia i ubrania oraz zakupu środków czystości, niewątpliwie jest wystarczająca do tego, by w każdym miesiącu wygospodarować z niej kwotę 800 zł w celu przeznaczenia jej na utrzymanie powódki. Zaznaczyć przy tym należy, że 800 zł stanowi niespełna 1/3 z 2.532,19 zł.

Należy przy tym ponownie zwrócić uwagę, że od ostatniego ustalenia alimentów od pozwanej na rzecz powódki upłynęło 8 lat. W czasie poprzedniego ustalania alimentów powódka miała 11 lat, obecnie zaś ma lat 20. Nie ulega wątpliwości, że potrzeby powódki, zwłaszcza w zakresie wyżywienia, zakupu odzieży i obuwia, a także zakupu środków czystości znacznie wzrosły. W istotny sposób do wzrostu kosztów utrzymania powódki przyczynił się również fakt podjęcia przez nią studiów w systemie stacjonarnym w P..

Z kolei sytuacja materialna pozwanej od 2008 r. uległa istotnej poprawie. W 2008 r. pozwana dopiero przygotowywała się do podjęcia pracy za granicą, a dochód netto, który wówczas miała osiągać stanowił równowartość 3.000 zł. Obecnie przeciętny miesięczny dochód pozwanej stanowi równowartość 4.624,93 zł (1.091,12 x 4, (...)). Co więcej w 2008 r. na utrzymaniu pozwanej pozostawało troje małoletnich dzieci, a obecnie na utrzymaniu pozwanej pozostaje jedynie powódka. Nie ulega przy tym wątpliwości, że po 8 latach pobytu we Francji sytuacja pozwanej na tamtejszym rynku pracy jest lepsza niż w 2008 r., gdy pozwana dopiero zaczynała tam funkcjonować.

Mając powyższe na uwadze sąd na podstawie art. 138 krio orzekł jak w punktach 1 i 3 wyroku.

O nadaniu wyrokowi w punkcie 1 rygoru natychmiastowej wykonalności sąd orzekł w punkcie 3 wyroku na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc, zgodnie z którym sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza alimenty - co do rat płatnych po dniu wniesienia powództwa.

Zgodnie z art. 102 kpc w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami procesu.

Powódka żądała podwyższenia alimentów z kwoty 400 zł do kwoty 1.200 zł miesięcznie. Pozwana uznała powództwo do kwoty 520 zł. Powódka wygrała zatem proces w 41%, a pozwana w 59%. Z uwagi na fakt, iż powódka przegrała proces w części nieznacznie wyższej od 50%, a zarazem jest osobą nie mającą swojego źródła dochodu, sąd odstąpił od obciążenia powódki kosztami procesu na rzecz pozwanej.

Mając powyższe na uwadze sąd na podstawie art. 102 kpc orzekł jak w punkcie 4 wyroku.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28.07.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity Dz. U. z 2014 r., poz. 1025, z późn. zm.) kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu.

Powódka jako strona uprawniona do alimentów była zwolniona od kosztów sądowych, nie uiściła zatem opłaty od pozwu, która wynosi 480 zł. Pozwana przegrała proces w części zbliżonej do 40%, zatem należało pozwaną obciążyć tymi kosztami w części odpowiedniej do wyników procesu. Iloczyn 40% i 480 zł wynosi 192 zł i w takiej kwocie należało obciążyć pozwaną nieuiszczonymi kosztami sądowymi.

Mając powyższe na uwadze sąd na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych orzekł jak w punkcie 5 wyroku.

SSR Karol Dryjański