Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 czerwca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dorota Załęska

Protokolant: st. sekr. sąd. Beata Krysiak

po rozpoznaniu na rozprawie

w dniu 25 czerwca 2013 roku w Sieradzu

odwołania S. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

z dnia 14.01.2013 roku Nr (...)

w sprawie S. J.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

o emeryturę

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje S. J. prawo do emerytury od dnia 3 stycznia 2013 roku.

Sygn. akt IV U 486/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14.01.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił S. J. prawa do emerytury na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) w związku z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.).

W odwołaniu z dnia 29.01.2013r., w/w wnosił o uznanie jako pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia w (...)na stanowisku spawacza i przyznanie prawa do emerytury.

W odpowiedzi organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania wskazując, że na wymagane 15 lat pracy w szczególnych warunkach, odwołujący nie udowodnił żadnego okresu.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

S. J., urodzony (...)

W okresie od 14.07.1977 – 14.07.1987, 01.02.1989 – 31.12.1998, w/w był zatrudniony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) z tym, że od: 31.07.1992 – 07.08.1992, 02.09.1992 – 12.09.1992, 24.11.1992 – 04.12.1992, 23.04.1993 – 30.04.1993, 30.06.1993, 01.07.1993 – 17.07.1993, 20.10.1993 – 26.10.1993, 29.11.1994 – 02.12.1994, 08.02.1995 – 11.02.1995, 07.08.1995 – 14.08.1995, 19.02.1996 – 29.02.1996, 16.01.1998 – 23.01.1998, w/w przebywał na zwolnieniu lekarskim.

(...) w S. specjalizował się w budownictwie mieszkaniowym z wielkiej płyty żelbetonowej.

Wnioskodawca początkowo został przyjęty na 2 – tygodniowy okres próbny, a po jego upływie na okres wstępny, a od dnia 01.01.1980r. na czas nieokreślony, na stanowisko spawacza. Przez 1 miesiąc zatrudnienia, S. J. odbywał przyuczenie do wykonywania montażu.

S. J. posiadał już uprawnienia w zakresie spawania elektrodą otuloną i w osłonie CO 2, które uzyskał w okresie zatrudnienia w Stoczni im. (...) w G., tj. od 1.09.1976 - 16.04.1977.

W dniu 26.09.1978r., S. J. złożył egzamin kwalifikacyjny na stanowisko spawacza.

Od 1.01.1980r., S. J. wykonywał pracę spawacza na budowach w S..

Z dniem 01.03.1982r., powierzono odwołującemu obowiązki spawacza - montażysty

Uchwałą Państwowej Komisji Egzaminacyjnej, w dniu 24.09.1982r., S. J. otrzymał tytuł mistrza w zawodzie monter konstrukcji żelbetowych.

W dniu 14.09.1983, odwołujący uzyskał uprawnienie w zakresie spawania ręcznego elektrodą otuloną (złącza doczołowe i kątowe; pozycja spawania – A1 podolna, A4 pionowa, B1 naboczna, B4 pionowa) i został wpisany do rejestru spawaczy Inspektoratu Dozoru Technicznego w K.. Uprawnienia ponowiono: 11.08.1986r., 05.05.1989r., 04.03.1991r., 13.03.1991r.

Zgodnie z angażami od dnia 01.07.1985r. powierzono odwołującemu stanowisko montażysty, z dniem 01.09.1986r. stanowisko spawacza – montażysty, a od 01.04.1987r. stanowisko montażysty.

W okresie od 20.07.1987 – 31.12.1988, S. J. korzystał z urlopu bezpłatnego i przebywał na kontrakcie w b. NRD. Był delegowany przez Zakłady (...) - Zakład (...) w K.. Po powrocie z kontraktu, od dnia 1.02.1989r. powierzono S. J. obowiązki montażysty w (...). Od dnia 01.09.1989r. Zakład przyznał w/w dodatek wysokościowy.

Wnioskodawca Praca odbywała się w 4 osobowych brygadach, w systemie akordowym - 12 godzin na 12 godzin. W skład brygady wchodzili: hakowy, który zapinał elementy betonowe do żurawia i robił zaprawę betonową na ściany, 2 montażystów, którzy ustawiali płytę do wyznaczonych osi oraz spawacza. Elementy znajdowały się na podkładkach, ściana betonowa miała wysokość 2,75m. Spawacze byli wynagradzani w zależności od wyceny wykonanych elementów. Miesięczna norma na brygadę wynosiła 450 elementów, bywało także 1100 elementów. Przykładowo montaż i spawanie elementu pod oknem było wycenione na 57zł. 80% spawaczy było równocześnie brygadzistami. Montaż płyt żelbetowych odbywał się na budowie. Spawanie konstrukcji odbywało się na placu (...). Montaż polegał na przykręcaniu słupów, wciąganiu do góry dźwigiem. Płyty były spawane na wysokości. Najwyższa kondygnacja w S. miała 11 pięter. Praca odbywała się cały rok z wyjątkiem okresów, kiedy temperatura uniemożliwiała spawanie i montaż. Wówczas wykonywano prace zastępcze, tj. sprzątanie, pomoc w rozwożeniu okien, wykończeniówki. S. J. był także brygadzistą 4 osobowej grupy; był brygadzistą pracującym razem z brygadą. W jednym roku w brygadzie było dwóch spawaczy, którzy na zmianę zajmowali się spawaniem, podczas gdy drugi wykonywał montaż. Pracą biurową zajmował się mistrz (wyjaśnienia wnioskodawcy zawarte na płycie CD - 00:04:23 - 00:25:22 k. 21, oraz na k. 22, kserokopia kart 18 – 21 książki spawacza nr (...) k. 15 – 17/akta sprawy; umowa o pracę z dnia 14.07.1977r., kserokopia świadectwa pracy z dnia 18.04.1977r., karty obiegowe zmian, protokół z egzaminu kwalifikacyjnego, angaże, umowa o pracę z dnia 01.01.1980r., zaświadczenia Nr: (...), (...), (...), (...), (...), załącznik do świadectwa pracy, pismo dot. oddelegowania na umowę eksportową, zgoda na udzielenie urlopu bezpłatnego, świadectwo pracy z dnia 31.12.1999r., świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach/akta osobowe).

W dniu 03.01.2013r., S. J. złożył w ZUS wniosek o emeryturę (wniosek/akta ZUS).

Po rozpoznaniu wniosku organ rentowy uznał za udowodnione łącznie 25 lat, 9 miesięcy i 18 dni okresów składkowo – nieskładkowych, w tym żadnego w szczególnych warunkach (karta przebiegu zatrudnienia k. 8/akta ZUS).

Decyzją z dnia 14.01.2013r., odmówiono S. J. przyznania prawa do emerytury (decyzja k. 9/akta ZUS).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie i w postępowaniu przed organem rentowym.

Ustalenia dotyczące charakteru pracy wnioskodawcy w (...)od 14.07.1977 – 14.07.1987, 01.02.1989 – 31.12.1998, Sąd oparł na dokumentacji osobowej nadesłanej przez archiwum, zawierającej: umowę o pracę z dnia 14.07.1977r., kserokopię świadectwa pracy z dnia 18.04.1977r., karty obiegowe zmian, protokół z egzaminu kwalifikacyjnego, angaże, umowę o pracę z dnia 01.01.1980r., zaświadczenia Nr: (...), (...), (...), (...), (...), załącznik do świadectwa pracy, pismo dot. oddelegowania na umowę eksportową, zgodę na udzielenie urlopu bezpłatnego, świadectwo pracy z dnia 31.12.1999r., świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Sąd uwzględnił także uzupełniająco wyjaśnienia strony złożone na rozprawie.

Całość materiału dowodowego wyjaśniła okoliczności wiążące się z charakterem pracy wnioskodawcy w spornych okresach. W świetle powyższych dowodów, w ocenie Sądu, praca S. J. w w/w okresach zatrudnienia nosiła znamiona wykonywanej w szczególnych warunkach.

Sąd Okręgowy zważył:

Odwołanie S. J. jest zasadne.

W myśl art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2009, Nr 153, poz. 1227 ze zm.), ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa (ust. 2).

Prawo do emerytury z uwagi na pracę w szczególnych warunkach regulują przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.). Zgodnie z jego §3 i §4 pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury jeżeli łącznie spełnia warunki: mężczyzna jeżeli osiągnął wiek 60 lat, ma wymagany „okres zatrudnienia” 25 lat, w tym przepracował co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Dla celów ustalania uprawnień, o których mowa w ust. 1, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia (art. 32 ust. 2).

Zgodnie z § 2 ust. 1 cyt. rozporządzenia konieczne jest, by praca taka wykonywała była stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku. Ustęp 2 cyt. paragrafu stanowi, że okresy pracy o których mowa w ust. 1 stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie §1 ust. 2 rozporządzenia, lub świadectwie pracy. §1 1 ust. 2 w/w rozporządzenia stanowi, iż właściwi ministrowie, kierownicy urzędów centralnych oraz centralne związki spółdzielcze w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych ustalają w podległych i nadzorowanych zakładach pracy stanowiska pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazach A i B. Zgodnie z wykazem załącznikiem Nr 1 do Zarządzenia Nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 1 sierpnia 1983r., w dziale V pod poz. 5 (prace przy montażu konstrukcji metalowych na wysokości), w pkt 2 zostało wymienione stanowisko montera konstrukcji żelbetowych i prefabrykowanych na wysokości, a w dziale XIV pod poz. 12 w pkt 1 wymienione zostało stanowisko spawacza elektrycznego i gazowego.

Postępowanie dowodowe wykazało ponad wszelką wątpliwość, że w okresie zatrudnienia w (...)w S. od 14.07.1977 – 14.07.1987, 01.02.1989 – 31.12.1998, S. J. wykonywał pracę montera konstrukcji żelbetowych na wysokości oraz przy spawaniu elektrycznym i gazowym.

Sąd Okręgowy w pełni podziela stanowisko Sądu Najwyższego , że dla oceny, czy pracownik pracował w szczególnych warunkach, nie ma istotnego znaczenia nazwa zajmowanego przez niego stanowiska, tylko rodzaj powierzonej mu pracy. Praca w szczególnych warunkach to praca wykonywana stale (codziennie) i w pełnym wymiarze czasu pracy (przez 8 godzin dziennie, jeżeli pracownika obowiązuje taki wymiar czasu pracy) w warunkach pozwalających na uznanie jej za jeden z rodzajów pracy wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) (wyrok SN z dnia 19.05.2011r., sygn. akt III UK 174/10).

W ocenie Sądu ustalenia faktyczne prowadzą do jednoznacznego wniosku, że S. J. spełnił kwestionowany warunek co najmniej 15 – letniego zatrudnienia w szczególnych warunkach, bowiem wskazane wyżej okresy zatrudnienia, z wyłączeniem okresów urlopu bezpłatnego stanowią co najmniej 15 lat.

Z tych względów, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ^{( 14)}§2 kpc, zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał S. J. prawo do emerytury od dnia 3 stycznia 2013 roku.