Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt IV P 1/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

O., dnia 07-04-2016 r.

Sąd Rejonowy w Ostródzie IV Wydział Pracy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Aleksandra Dąbrowska

Protokolant: st. sekr. sąd. Marlena Młynarkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 07-04-2016 r. w Ostródzie

na rozprawie sprawy z powództwa R. W. (PESEL: (...))

przeciwko J. K. ((...))

o zapłatę

1.  powództwo oddala;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 450 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Powód R. W. złożył pozew przeciwko J. K. o zapłatę kwoty 1100 euro. W uzasadnieniu pozwu wskazał, że pracując u pozwanego jako kierowca, w czasie kontroli drogowej, w Belgii został ukarany mandatem karnym w wysokości 1100 euro.

Pozwany J. K. wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew argumentował, iż odpowiedzialność za wykroczenie drogowe jest odpowiedzialnością osobistą i zwrot przez pozwanego należności z tytułu mandatu doprowadziłby do bezpodstawnego wzbogacenia po stronie powoda.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód R. W. zatrudniony był u pozwanego J. K. na podstawie umowy o pracę na czas określony z dnia 19 czerwca 2015 roku, na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego, w pełnym wymiarze czasu pracy, za wynagrodzeniem w wysokości 500 zł miesięcznie plus premie i dodatki na zasadach i warunkach określonych w przepisach o wynagradzaniu, układzie zbiorowym pracy. Z dniem 22 stycznia 2016 r. strony rozwiązały umowę o pracę na mocy porozumienia stron.

(okoliczność bezsporna, dowód: umowa o pracę z 19 czerwca 2016 r. k. 14 – część B akt osobowych, rozwiązanie umowy o pracę na mocy porozumienia stron – część C akt osobowych – bez oznaczenia numerowego)

Powód ukończył szkolenie okresowe blok C, którego celem było przygotowanie do wykonywania zawodu kierowcy.

(zaświadczenie k. 16, świadectwo kwalifikacji zawodowej nr (...) k. 17 – część B akt osobowych)

W dniu 19 października 2015 roku powód podczas kontroli drogowej w Belgii został ukarany mandatem karnym w wysokości 1100 euro z powodu niezabezpieczonego ładunku (...).

(okoliczność bezsporna)

Załadunek towarów u pozwanej odbywa się zwyczajowo we wtorki lub piątki w miejscowości B.. Załadunek towaru odbywa się z rampy załadunkowej, w ten sposób, że kierowca cofa samochodem ciężarowym, a następnie załadowca ładuje towar. Samochód ciężarowy posiada naczepę typu kurtyna. Kierowca może rozsunąć bok firanki i widzieć w jaki sposób towar jest ładowany. Towar można zabezpieczyć dwojako –po załadunku przypiąć kompletnymi pasami, lub zaprzestać załadunku, zabezpieczyć jedną część towaru, a następnie dokończyć ładunek i zabezpieczyć drugą część towaru. Kierowca każdorazowo ma możliwość nadzoru nad załadunkiem i jego obowiązkiem jest uczestniczyć w załadunku. Kierowcy pozwanego, w tym powód, byli przeszkoleni w jaki sposób zabezpieczać ładunek. (...), są materiałami niebezpiecznymi, łatwopalnymi. Tego rodzaju materiały ładowane w pozwanej są stosunkowo często i stanowią około ½ ładunku. Kierowca żeby przewozić ładunki niebezpieczne musi zdać egzamin państwowy. Transport, który wykonywał powód, był ładunkiem niebezpiecznym. Na wyposażeniu samochodu ciężarowego powoda jest 16-20 pasów celem zabezpieczenia ładunku, ponadto naczepy oraz listwy zabezpieczające towar. Towar zawsze musi być zabezpieczony, ponieważ zmniejsza to ryzyko wypadku drogowego.

(dowód: zeznania świadka P. P. – e-protokół z 07 kwietnia 2016 r. zapis 00:05:07-00:18:23, zeznania świadka P. P. – e-protokół z 07 kwietnia 2016 r. zapis 00:18:54-00:26:36)

Powód zwrócił się do pozwanego o zwrot zapłaconego mandatu za przewóz materiałów niebezpiecznych ( (...)) w wysokości 1100 euro w związku ze źle zabezpieczonym ładunkiem.

(dowód: pismo k. 3)

Pismem z dnia 25 listopada 2015 roku pozwany odmówił.

(dowód: pismo z 25 listopada 2015 r. k. 4)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o zgromadzone w sprawie dokumenty, które nie wzbudziły wątpliwości Sądu w zakresie swej wiarygodności, w pełni korespondują ze sobą i składają się na ustalony w sprawie stan faktyczny. Nie były one kwestionowane przez strony postępowania, a nadto nie zachodziły również żadne wątpliwości, co do ich formy bądź treści. Ustalając stan faktyczny sąd oparł się również na zeznaniach świadków P. P. oraz D. S., albowiem ich zeznania były spójne i zbieżne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie w postaci dokumentów. Sąd pominął dowód z zeznań świadka K. D., albowiem powód składając wniosek o przesłuchanie tego świadka, nie wskazał okoliczności, na które miałby zeznawać. Zatem przesłuchanie w/w świadka było w niniejszej sprawie zbędne.

W przedmiotowej sprawie powód popełnił wykroczenie, za które został ukarany mandatem karnym w kwocie 1100 euro. Pozwany pracodawca nie był w przedmiotowej sprawie zobowiązany do zapłacenia tego mandatu za powoda, albowiem pozwany nie ponosi odpowiedzialności za naruszenie przepisów ruchu drogowego przez powoda. Z zeznań przesłuchanych w sprawie świadków, wynika w sposób niebudzący wątpliwości, iż kierowcy zatrudnieni u pozwanego są zobowiązani zabezpieczać ładunek, który przewożą. Niewiarygodnie zatem jawią się twierdzenia powoda, jakoby nie miał on możliwości dopilnować ładunku i spinać towar pasami. Jak wynika bowiem z zeznań świadka P. P., powód podczas kontroli drogowej dokonał zabezpieczenia ładunku w obecności policjanta. W związku z powyższym, potrafił i miał możliwość zabezpieczenia ładunku. Zasądzenie kwoty dochodzonej pozwem spowodowałoby zatem po stronie powodowej powstanie bezpodstawnego wzbogacenia, o którym mowa w art. 405 kc.

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd powództwo oddalił.

O kosztach orzeczono po myśli art. 98 kpc. i mając na uwadze oddalenie roszczenia strony powodowej, zasądził od niej na rzecz pozwanego poniesione przez niego koszty procesu. Na zasądzoną kwotę 450 zł złożyły się koszty zastępstwa procesowego. Wysokość kosztów zastępstwa prawnego została ustalona w oparciu o § 6 pkt 3 w zw. z § 11.1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.