Sygn. akt VII U 1247/15
Dnia 24 marca 2016 r.
Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: SSO Zbigniew Szczuka
Protokolant: st. sekr. sądowy Dominika Kołpa
po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2016 r. w Warszawie
sprawy D. P.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.
o wysokość podstawy wymiaru składek
z udziałem zainteresowanego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.
na skutek odwołania D. P.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.
z dnia 19 czerwca 2015 roku nr (...)
zmienia zaskarżoną decyzję z dnia 19 czerwca 2015 roku
nr (...), w ten sposób, że podstawa wymiaru składek
na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe
i wypadkowe) D. P. z tytułu zatrudnienia
na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 29 grudnia 2014 roku
z płatnikiem składek (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wynosi miesięcznie od dnia 2 stycznia 2015 roku 4.700,00 złotych.
Sygn. akt VII U 1247/15
Transkrypcja uzasadnienia wyroku z dnia 24 marca (...).
Wygłoszone uzasadnienie wyroku.
Odwołująca D. P. w swoim odwołaniu z dnia 13 lipca 2015 roku, karta 2 akt sprawy, odwołała się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) oddział w W., z dnia 19 czerwca 2015 roku, stwierdzającej że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe odwołującej z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę zawartej z płatnikiem składek (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, wynosi miesięcznie od 2 stycznia 2015 roku kwotę obowiązującego minimalnego wynagrodzenia w danym roku. Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie, karta 5, 6 i 7, wnosił o oddalenie odwołania, nadto wnioskował o zobowiązanie płatnika do złożenia pełnej dokumentacji księgowej dotyczącej prowadzonej działalności gospodarczej, zwrócenie się do Urzędu Skarbowego W.-P. w W. o nadesłanie informacji o deklaracji VAT składanej przez płatnika składek za okres grudzień 2014 maj 2015, obrazujący obroty płatnika na okoliczność oceny czy sytuacja majątkowa płatnika pozwalała na zatrudnienie pracownika z wynagrodzeniem 4.700 złotych a nadto dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu rachunkowości, celem ustalenia czy sytuacja majątkowa płatnika w okresie grudnia 2014, maj 2015 pozwalała na zatrudnienie pracownika z wynagrodzeniem 4.700 złotych. Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny. Odwołująca, D. P. została zgłoszona do ubezpieczeń społecznych z tytułu zatrudnienia u płatnika od 2 stycznia 2015 roku, z wynagrodzeniem 4.700 złotych brutto. Z uwagi na wysoką podstawę wymiaru składek oraz fakt powstania niezdolności do pracy w związku z krótkim okresem zatrudnienia, organ rentowy wszczął postępowanie wyjaśniające z udziałem płatnika i odwołującej, celem stwierdzenia prawidłowości zgłoszenia od ubezpieczeń oraz prawidłowości ustalonej podstawy wymiaru składek. Zakład, w celu zebrania materiału dowodowego w sprawie zwrócił się do płatnika z prośbą o przesłanie następujących dokumentów, zaświadczenia lekarskiego, zaświadczenia szkolenia BHP, potwierdzenia zapłaty podatku, potwierdzenia wypłaty wynagrodzenia, materialne dowody potwierdzające wykonanie pracy, umowa o pracę, zakres obowiązków, dokumenty potwierdzające kwalifikacje, list motywacyjny, cv. Powyższa dokumentacja została organowi rentowemu udostępniona. W wyniku postępowania wyjaśniającego, organ rentowy ustalił, że od 2 stycznia 2015 roku, odwołująca została zatrudniona na czas nieokreślony u płatnika na stanowisku do spraw logistyki w wymiarze pełnego etatu, z wynagrodzeniem 4.700 złotych brutto. Wynagrodzenie w ocenie organu rentowego, pozostawało w rażącej dysproporcji w stosunku do wynagrodzeń kilku pozostałych pracowników. W ocenie organu rentowego, analiza zebranych dokumentacji wskazywała, że odwołująca stała się niezdolna do pracy w związku z ciążą w krótkim czasie od zatrudnienia, to jest od 27 lutego 2014 roku. Odwołująca otrzymała wynagrodzenie w oparciu o dyspozycje art. 92 Kodeksu pracy a następnie wystąpiła do [ns 00:05:03.077] o zasiłek chorobowy. Nadto organ rentowy wskazał, iż na dzień wydania zaskarżonej decyzji, płatnik posiadał zadłużenie z tytułu nieopłaconych składek, które wynosiło 4.147,24 grosze oraz koszty należnych odsetek tytułem upomnienia, co w ocenie organu rentowego daje podstawę do uznania zasadności wydanej w przedmiotowej sprawie decyzji. Sąd Okręgowy zważył co następuje. W ocenie Sądu odwołanie odwołującej jest uzasadnione. Należy wskazać, iż kwestią sporną w niniejszej sprawie stanowi wymiar podstawy wymiaru składek odwołującej D. P. z tytułu zatrudnienia w firmie (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.. Sąd dokonując analizy wszystkich okoliczności występujących w sprawie, stwierdził, iż w dniu 29 grudnia 2014 roku, spółka (...) z siedzibą w W. zawarła z odwołującą umowę o pracę na czas nieokreślony. Od dnia 2 stycznia 2015 roku w pełnym wymiarze czasu pracy, za wynagrodzeniem miesięcznym, zasadniczym w kwocie 4.700 złotych brutto, na stanowisku specjalisty do spraw logistyki rozwoju firmy. Stosunek pracy realizowany był siedzibie firmy. Jeżeli chodzi o kwestię zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych to nastąpiło to od dnia 2 stycznia 2015 roku i w tej dacie wpłynęło zgłoszenie do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych a konkretnie tu korekta, 7 stycznia 2015 roku, czyli w obowiązującym terminie. Od dnia 27 lutego 2015 roku do 31 maja 2015 roku, odwołująca stała się niezdolna do pracy a od dnia 1 kwietnia 2015 roku wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o wypłatę zasiłku chorobowego. Płatnik składek wykazał w miesiącach wykonywania pracy przez odwołującą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne za styczeń 2015 roku w kwocie 4.486,36 groszy, za luty 2015 roku w kwocie 4.386,67 groszy, za marzec, kwiecień i maj 2015 roku, stawka była zerowa. Jak to Sąd już podkreślił, w postępowaniu administracyjny, organ rentowy zakwestionował wysokość wynagrodzenia odwołującej D. P., która to wysokość nie przekładała się na wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. W oparciu o przedłożone w postępowaniu wyjaśniającym dokumenty w postaci wymienionych już przez Sąd list płac za miesiące styczeń, luty, marzec 2015 roku, potwierdzenia wypłat gotówkowych, dokument ZUS ZUA, listy obecności za styczeń i luty 2015 roku, kartę szkolenia w zakresie BHP, oświadczenie pracownika o zapoznaniu się z oceną ryzyka zawodowego, zaświadczenie lekarskie o braku przeciwskazań do pracy na danym stanowisku, korespondencję mailową, pisemnych wyjaśnień świadka, organ rentowy doszedł do przekonania, iż odwołująca była jedynym pracownikiem firmy, który uzyskał tak wysokie wynagrodzenie z tytułu zatrudnienia umowy o pracę, jednakże organ rentowy nie podał na jakiej konkretnie podstawi doszedł do tego ustalenia. Czynności odwołującej wykonywał inny pracownik do końca czerwca 2014 roku, to jest pracownik M. K., która uzyskiwała znacznie niższą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie, jednakże organ rentowy nie podał na jakiej konkretnie podstawie doszedł do tegoż ustalenia. Organ rentowy podkreślił również, iż po ustaniu zatrudnienia M. K., czynności odwołującej wykonywał jej ojciec, który również otrzymywał niższe wynagrodzenie. Tą okoliczność organ rentowy przedstawił w oparciu o dokument w postaci listy płac od dnia 2 stycznia 2015 roku, czynności biurowe przejęła odwołująca. Z tytułu zatrudnienia w firmie (...), ojciec odwołującej uzyskiwał znacznie niższe wynagrodzenie niż córka. Płatnik składek posiadał zaległości składkowe wobec organu rentowego, bowiem nie uiszczał składek jak wskazał na czas sporu, płatnik nie jest zobowiązany do wykonywania zobowiązań składkowych. Przed podjęciem zatrudnienia w firmie (...), odwołująca nie była zgłoszona do ubezpieczeń społecznych z jakiegokolwiek tytułu. Mając na uwadze powyższe organ rentowy wydał w dniu 19 czerwca 2015 roku zaskarżoną decyzję, w której stwierdził, iż podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe odwołującej z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę zawartej z płatnikiem składek [ns 00:10:39.985] (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., wynosi miesięcznie od 2 stycznia 2015 roku, kwotę obowiązującego minimalnego wynagrodzenia w danym roku. Powyższą decyzję, co wskazał już w poprzedniej części uzasadnienia Sąd Okręgowy, zaskarżyła odwołująca a zainteresowany płatnik składek przyłączył się do jej stanowiska. W postępowaniu odwoławczym płatnik składek złożył dokumentację obrazującą sytuację finansową w firmie (...) z 2014 roku. Z nadesłanej przez Urząd Skarbowy W.-W. deklaracji dla podatków od towarów i usług, wynika iż w 2015 roku, spółka posiadała aktywa pozwalające na zatrudnienie pracownicy na podstawie wymiaru, a za podstawę wymiaru składek przyjmując kwotę 4.700 złotych brutto. Biegły sądowy powołany w przedmiotowej sprawie przez Sąd Okręgowy po przeanalizowaniu zbioru dokumentów podsumował kondycję finansową firmy za rok 2014, rok, wskazując iż spółka (...) miała dostateczną płynność finansową pozwalającą na zatrudnienie pracownika za wynagrodzeniem miesięcznym w wysokości 4.700 złotych. Sąd Okręgowy odnosząc się do zaległości składkowych wobec ZUS, stwierdził iż płatnik składek wskazał, iż na czas sporu płatnik nie jest zobowiązany do wykonywania zobowiązań składkowych. Organ rentowy podniósł, iż argumentacja płatnika w świetle obowiązujących przepisów jest niedorzeczna. Odwołująca przedstawiła dokumentację prowadzenia ciąży, nie przedstawiła książeczki ciąży. Z dokumentacji leczenia wynika, iż odwołująca urodziła dziecko w dniu 19 lipca 2015 roku. Odwołująca posiada wykształcenie wyższe na kierunku zarządzanie zasobami ludzkimi, ukończyła studia z wynikiem dobrym, konkretnie Wyższą Szkołę Finansów i (...) w W.. W okresie od 1 maja 20111 roku do 31 lipca 2012 roku, odwołująca była zatrudniona w (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., na stanowiskach księgowej do spraw statystycznych, specjalisty do spraw danych statystycznych, na podstawie umowy o pracę a zatem za ten okres zatrudnienia organ rentowy powinien odnotować okres ubezpieczenia do odwołującej i [ns 00:13:03.390] decyzjo organ rentowy wskazuje, iż odwołująca przed podjęciem zatrudnienia była zgłoszona do ubezpieczeń z jakiegokolwiek tytułu. W ocenie Sądu Okręgowego odwołanie odwołującej jest uzasadnione. Zdaniem Sądu Okręgowego, odwołująca posiada niezbędne kwalifikacje do objęcia stanowiska biurowego w firmie (...). Uprzednio wykonywała swoją pracę w firmie (...) w ramach prac biurowych. Firma (...) posiadała płynność finansową, co stwierdził biegły odnosząc się do jej sytuacji finansowej za rok 2014 i co wynika z danych pozyskanych z urzędu skarbowego w odniesieniu do 2015 roku, która to płynność finansowa, jak to wynika z opinii biegłego z zakresu rachunkowości, pozwalała na ustalenie wynagrodzenia ubezpieczonej a odwołującej w przedmiotowej sprawie, wysokości 4.700 złotych miesięcznie brutto. Wysokość wynagrodzenia odwołującej w ocenie Sądu Okręgowego, nie jest wygórowana w realiach zatrudnienia pracownika biurowego w sektorze prywatnym. Okoliczności otrzymywania niższego wynagrodzenia przez innych pracowników firmy, to jest ojca odwołującej, został ten fakt potwierdzony dokumentem w postaci listy płac, nie rzutują na ostateczne rozstrzygnięcie w sprawie, bowiem ojciec odwołującej zajmował inne stanowiska w pracy a jedynie okresowo wykonywał czynności odwołującej. Podkreślić należy, iż pełnomocnik organu rentowego nie wniósł o uzupełnienie materiału dowodowego, nie wniósł też o sporządzenie uzupełniającej opinii biegłego sądowego. Podniesione na gruncie niniejszej sprawy zadłużenie składkowe, które zostało wykazane, jakie posiada wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych płatnik składek, winno skutkować wydaniem decyzji nakazującej zwrot nieuiszczonych składek, natomiast w ocenie Sądu Okręgowego nie jest to kwota, która by wpływała na podstawy wymiaru składek. Sąd Okręgowy dając w pełni wiarę i w pełni uznając treść opinii biegłego z zakresu księgowości, który w przedmiotowej sprawi się wypowiedział, karta 72 akt sprawy do strony 90, uznał że okoliczności ustalone w przedmiotowej sprawie, dają podstawę do zmiany zaskarżonej decyzji i na mocy art. 477 indeks 14 par. 2 Kodeksu postępowania cywilnego orzekł jak w sentencji.