Sygn. akt V Ca 2942/11
Dnia 18 stycznia 2012 r.
Sąd Okręgowy w Warszawie V Wydział Cywilny-Odwoławczy
w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Oskar Rudziński (spr.) |
Sędziowie: |
SSO Joanna Staszewska SSO Maria Dudziuk |
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 stycznia 2012r. w Warszawie
sprawy z wniosku W. Ż.
z udziałem A. K., Z. G., K. C., M. K., K. K., J. P. (1), Z. P., J. P. (2), T. P., E. G., M. K., G. K., F. K.
o wpis
na skutek apelacji uczestniczki M. K.
od postanowienia Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa w Warszawie
z dnia 2 kwietnia 2008 r. (...), (...)
postanawia:
oddalić apelację.
Sygn. akt V Ca 2942/11
Postanowieniem z 2.04.2008 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa w Warszawie nie uwzględnił skargi M. K. na wpis referendarza sądowego z dnia 29 listopada 2007 r. Dz. Kw (...) i utrzymał go w mocy.
Apelację od powyższego orzeczenia wniosła uczestniczka postępowania M. K., zarzucając mu naruszenie art. 626 8 k.p.c. poprzez uznanie, że badanie autentyczności podpisu na akcie notarialnym z 1943 roku przekracza zakres kognicji Sądu.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja jest oczywiście bezzasadna.
Nie zawiera ona jakichkolwiek konkretnych zarzutów, które mogłyby skutecznie podważyć rozważania Sądu wieczystoksięgowego, które są należycie wszechstronne i właściwie osadzone zarówno w przepisach prawa jak i materiale dowodowym sprawy. Sąd Okręgowy w całości przyjmuje je za swoje, nie ma więc tu potrzeby powielania ich treści.
Podkreślić należy, przy zakreśleniu ram kognicji Sądu wieczystoksięgowego przepisem art. 686 8 § 2 k.p.c., iż w kontekście treści wniosku i złożonych doń dokumentów, rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego jest prawidłowe.
Sąd Rejonowy wyraźnie i poprawnie wskazał, że z dołączonych dokumentów, a mianowicie odpisu aktu notarialnego Rep. Nr (...) z 1934 r., wypisu aktu notarialnego Rep Nr (...) z 1943 r., odpisu zawierającego wzmiankę z księgi hipotecznej Z. N (...) o założeniu dla działki nr (...) księgi hipotecznej (...) Nr (...) i opinii geodezyjno-prawnej, iż działka nr (...) objęta wnioskiem o założenie księgi wieczystej oraz działki z powyższych aktów są tożsame. Prawidłowo więc zważył Sąd meriti, iż kognicja Sądu w postępowaniu wieczystoksięgowym ogranicza się do badania treści wniosku i załączonych do niego dokumentów, jak również że Sąd ten nie może prowadzić żadnych ustaleń co do autentyczności podpisów, ani też powoływać biegłego, o co wnosiła apelująca. Prawidłowo podniósł tym samym Sąd, iż orzekał na podstawie załączonych dokumentów, a mianowicie aktu notarialnego Rep. Nr (...)z 1943 r., jak i że kwestia nieopłacania przez W. Ż. podatków nie jest brana pod uwagę w postępowaniu wieczystoksięgowym.
Z tych względów Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. postanowił jak w sentencji.