Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu - II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Jarosław Przesmycki

Protokolant: st. sekr. sąd. Magdalena Bajerska

przy udziale Prokuratora Mirosława Gąska

po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2016 r. sprawy karnej

M. K.

syna B. i B. z domu M., urodzonego (...) w B.,
zam. (...)-(...) S. ul. (...), obywatelstwa polskiego, o wykształceniu średnim, bez zawodu, PESEL (...), karanego sądownie,

oskarżonego o to, że:

w okresie 15.05.2012 r. – 30.04.2015 r. w G. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 56.000 zł. J. G. (1) przy zawarciu umowy pożyczki zawartej w dniu 14.05.2012 r. pomiędzy J. G. (1) zwanym pożyczkodawcą a M. K. zwanym pożyczkobiorcą, gdzie zobowiązał się do spłaty pożyczki do dnia 14.08.2012 r. wprowadzając w błąd, co do swojej sytuacji finansowej, która nie pozwalała na spłatę pożyczki, czym działał na szkodę J. G. (1);

tj. o czyn z art. 286§1 kk

stosując w myśl art. 4 § 1 kk przywołane poniżej przepisy w brzmieniu obowiązującym

do dnia 30 czerwca 2015 r.

o r z e k ł :

I.  Oskarżonego M. K. uznaje za winnego czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia, to jest występku z art. 286 § 1 kk i za to na mocy tego przepisu wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, której wykonanie na mocy art. 69§1 kk
i art. 70§1 pkt 1 kk warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata.

II.  Na mocy art. 73§1 kk oddaje oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego.

III.  Zasądza od oskarżonego M. K. na rzecz pokrzywdzonego J. G. (1) kwotę 600 zł. (sześćset złotych) + VAT tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

IV.  Zwalnia oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty, a powstałymi wydatkami obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 906/15

UZASADNIENIE

Oskarżony M. K. był w przeszłości karany sądownie.

dowód : karta karna k. 81 akt

Wyrokiem z 22 października 2014 r. oskarżony został skazany przez Sąd Rejonowy w Grudziądzu za przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 238 k.k. popełnione w okresie od lutego 2012 r. do 14 stycznia 2013 r. Przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. zostało popełnione w okresie od 24 lutego 2012 r. do 14 stycznia 2013 r. i polegało na wprowadzeniu w błąd J. G. (2) co do zamiaru wywiązania się z umowy ustnej pośrednictwa w kupnie samochodu osobowego, czym doprowadził pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wysokości 75.000 zł.

dowód : odpis wyroku – k. 26

Oskarżony i J. G. (1) są znajomymi.

W dniu 14 maja 2012 r. obaj mężczyźni zawarli umowę pożyczki. W ramach tej umowy oskarżony otrzymał od pokrzywdzonego kwotę 56.000 zł, którą zobowiązał się zwrócić do 14 sierpnia 2012 r. Oskarżony był w trudnej sytuacji finansowej. Nie spełniał swoich zobowiązań wobec instytucji państwowych, o czym nie wiedział J. G. (1) udzielając mu pożyczki.

dowód : umowa pożyczki – k. 3- zbiór D

Z uwagi na to, że oskarżony nie zwrócił pożyczki w ustalonym terminie pokrzywdzonywystąpił na drogę postępowania sądowego, a następnie egzekucyjnego aby odzyskać pożyczoną kwotę.

dowód : wyjaśnienia oskarżonego – k. 117, zeznania J. G. (1) – k. 117v

Mimo uzyskania wyroku nakazowego z 12 marca 2013 r. opatrzonego klauzulą wykonalności, nie udało się pokrzywdzonemu odzyskać utraconej kwoty.

dowód : wyrok nakazowy – k. 7 i postanowienie – k. 8-9 akt

W trakcie tego postępowania okazało się przy tym, że przeciwko oskarżonemu wydano 27 marca 2013 roku nakaz zapłaty w sprawie o sygn. VGNc 623/13 z powództwa P. D.. Oskarżonego zobowiązano do zapłaty na rzecz powoda kwoty 33.000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 3 września 2011 r.

Postępowanie egzekucyjne w tej sprawie umorzono z uwagi na bezskuteczność egzekucji

dowód : postanowienie komornika sądowego – k. 34 i 49, wyrok – k. 24

Równocześnie okazało się, że oskarżony posiada zadłużenie w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. na dzień 1 czerwca 2011 r. w wysokości 390,21 zł – Fundusz Ubezpieczeń Społecznych i 973,56 zł – Fundusz Ubezpieczenia Zdrowotnego (k. 45 akt).

Oskarżony nie przyznał się do stawianego mu zarzutu i wyjaśnił, że istotnie pożyczył od pokrzywdzonego kwotę 56.000 zł. Przyznał, że nie zwrócił pożyczki z uwagi na swoją sytuację majątkową. Dodał jednak, że chciał i nadal chce zwrócić pożyczone pieniądze.

dowód : wyjaśnienia oskarżonego – k. 78

Zdaniem Sądu wyjaśnieniom tym nie można dać wiary, bowiem są nielogiczne, niespójne i sprzeczne z zebranym materiałem dowodowym. Oskarżony deklarował i deklaruje chęć spłaty pożyczki mimo tego, że niemal nie ma żadnych dochodów, zalega z należnościami na rzecz ZUS a nadto nie zapłacił P. D., który uzyskał przeciwko niemu tytuł egzekucyjny (dowód: pismo z Urzędu Skarbowego - k. 63). Oskarżony zatem nie miał i nie ma płynności finansowej potrzebnej do spłaty tak wysokiej pożyczki.

Istotne jest przy tym to, że pokrzywdzony udzielając oskarżonemu pożyczki nie miał wiedzy o jego sytuacji materialnej. Nie widział o tym, że oskarżony nie jest w stanie zwrócić pożyczonych pieniędzy.

Logiczne jest bowiem to, że gdyby pokrzywdzony taką wiedzę posiadał – nie pożyczyłby oskarżonemu pieniędzy, nie chciał bowiem narażać się na stratę pieniędzy.

Sąd dał za tym wiarę zeznaniom pokrzywdzonego, bowiem są spójne, logiczne i przekonywujące, a nadto mają oparcie w zebranych w sprawie dokumentach, których autentyczności żadna ze stron nie kwestionowała. Sąd pominął zeznania pozostałych świadków, bowiem nie wnoszą one nic istotnego do sprawy.

W tym stanie rzeczy wina oskarżonego nie budzi wątpliwości.

Przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnia kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania.

Oskarżony popełnił to przestępstwo bowiem w okresie 15.05.2012 r. – 30.04.2015 r. w G. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 56.000 zł. J. G. (1) przy zawarciu umowy pożyczki zawartej w dniu 14.05.2012 r. pomiędzy J. G. (1) zwanym pożyczkodawcą a M. K. zwanym pożyczkobiorcą, gdzie zobowiązał się do spłaty pożyczki do dnia 14.08.2012 r. wprowadzając w błąd, co do swojej sytuacji finansowej, która nie pozwalała na spłatę pożyczki, czym działał na szkodę J. G. (1).

Za to Sąd na mocy art. 286 § 1 k.k. wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności.

Przy wymiarze tej kary Sąd miał na względzie jako okoliczności obciążające uprzednią karalność oskarżonego oraz wysokość szkody jaką poniósł pokrzywdzony. Jako okoliczności łagodzące Sąd uznał skruchę okazaną przez oskarżonego i chęć naprawienia szkody niezwłocznie po polepszeniu sytuacji materialnej.

W ocenie Sądu te okoliczności przemawiają za tym, aby oskarżony skorzystał z dobrodziejstwa jakim jest warunkowe zawieszenie wykonania kary na okres 4 lat.

Czy oskarżony wykorzysta daną mu szansę będzie czuwał kurator ustanowiony przez Sąd.

O kosztach orzeczono po myśli art. 624 § 1 k.p.k. i art. 627 k.p.k.