Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi Wydział VIII Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Katarzyna Nowicka-Michalak

Protokolant: sekr. sąd. Kamila Zientalak

po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2016 r. w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W.

przeciwko M. F.

o zapłatę

zasądza od M. F. na rzecz (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W. kwotę 1.219,61 zł (jeden tysiąc dwieście dziewiętnaście złotych i sześćdziesiąt jeden groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 15 listopada 2014 r. do dnia zapłaty, przy czym począwszy od dnia 01 stycznia 2016 r. z ustawowymi odsetkami za opóźnienie oraz kwotę 227,78 zł (dwieście dwadzieścia siedem złotych i siedemdziesiąt osiem groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VIII C 1689/15

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2014 roku powód (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W., reprezentowany przez pełnomocnika będącego adwokatem, wytoczył przeciwko pozwanemu M. F. w elektronicznym postępowaniu upominawczym powództwo o zapłatę kwoty 1.219,61 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 15 listopada 2014 roku do dnia zapłaty oraz wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu powód podniósł, że pozwanego łączyła z pierwotnym wierzycielem (...) Bank (...) S.A. we W. umowa o przyznanie limitu kredytowego z dnia 16 lipca 2009 roku o nr (...), na mocy której pozwany otrzymał określone środki pieniężne w ustalonej umową wysokości, zobowiązując się do ich zwrotu wraz z należnym oprocentowaniem, prowizjami oraz kosztami i opłatami w terminie i na zasadach określonych precyzyjnie w umowie. Strona pozwana nie wywiązała się z przyjętego zobowiązania, wskutek czego pierwotny wierzyciel wypowiedział przedmiotową umowę. W dniu 27 czerwca 2014 roku powód zawarł z pierwotnym wierzycielem umowę cesji, na mocy której przejął prawa do wierzytelności wobec pozwanego z tytułu umowy bankowej. Na wierzytelność nabytą przez powoda składały się: należność główna w wysokości 517,15 zł, odsetki umowne w wysokości 62,24 zł, odsetki karne w wysokości 206,46 zł oraz koszty w wysokości 408,71 zł, co znalazło potwierdzenie w oświadczeniu banku co do wysokości zbywanych kwot. Na kwotę dochodzoną pozwem składają się: należność główna w wysokości 517,15 zł, odsetki umowne
w wysokości 62,24 zł naliczone przez poprzednika prawnego powoda, odsetki karne w wysokości 206,46 zł naliczone przez poprzednika prawnego powoda, koszty w wysokości 408,71 zł naliczone przez poprzednika prawnego powoda oraz odsetki od kapitału w wysokości 517,15 zł naliczone przez powoda od dnia 1 lipca 2014 roku do dnia wniesienia pozwu w wysokości 90,88 zł. Do dnia wytoczenia powództwa pozwany nie zapłacił kwoty dochodzonej pozwem. (pozew k. 2-6)

Postanowieniem z dnia 17 grudnia 2014 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie, wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, przekazał rozpoznanie sprawy tutejszemu Sądowi. (postanowienie k. 7v)

Następnie powód uzupełnił braki pozwu po e.p.u. i podtrzymał powództwo w całości. (pismo procesowe k. 8-9, pozew k. 10-14)

W dniu 2 marca 2015 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi wydał w przedmiotowej sprawie przeciwko pozwanemu nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, który pozwany zaskarżył sprzeciwem
w całości, wnosząc o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany nie zakwestionował faktu zawarcia umowy, jak i faktu niespłacenia limitu na karcie kredytowej. Pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia. (nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym k. 67, sprzeciw k. 70-73)

W odpowiedzi na sprzeciw, powód podtrzymał powództwo w całości. Podniósł, że zarzut przedawnienia podniesiony przez pozwanego nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem w tym przypadku doszło do skutecznego przerwania biegu terminu przedawnienia roszczenia. (pismo procesowe powoda k. 79-82)

Na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2016 roku pełnomocnik powoda ani pozwany nie stawili się, zostali prawidłowo zawiadomieni o terminie rozprawy (pozwany w trybie doręczenia zastępczego przez awizo). (protokół rozprawy k. 105, potwierdzenie odbioru k. 103, k. 104)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 16 lipca 2009 roku pozwany M. F. zawarł z pierwotnym wierzycielem (...) Bank S.A. we W. (następnie (...) Bank (...) S.A. we W.) umowę o przyznanie limitu kredytowego nr (...) i umowę o wydanie i korzystanie z partnerskiej karty kredytowej VISA Furora, na mocy której Bank przyznał pozwanemu limit kredytowy, z którego pozwany mógł korzystać na warunkach określonych w umowie, zobowiązując się do jego zwrotu wraz z należnym oprocentowaniem, prowizjami oraz kosztami i opłatami w terminie i na zasadach określonych w umowie. Umowa została zawarta na okres trzech lat, przy czym miała być automatycznie przedłużana na kolejne trzy lata, na warunkach określonych w umowie. (dowód: kserokopia umowy k. 25-25, okoliczności bezsporne)

Pozwany nie regulował terminowo zobowiązań wynikających z powyższej umowy, stąd w dniu 5 lipca 2011 roku pierwotny wierzyciel wystawił przeciwko pozwanemu Bankowy Tytuł Egzekucyjny, w którym wskazano, że na dzień 5 lipca 2011 roku zadłużenie pozwanego wobec Banku z powyższej umowy wynosiło 821,47 zł, zaś dłużnika obciążały od dnia następnego po wystawieniu b.t.e. do dnia zapłaty dalsze odsetki obliczone od kwoty 517,15 zł w wysokości odsetek maksymalnych.

Postanowieniem z dnia 21 września 2011 roku opisanemu powyżej bankowemu tytułowi egzekucyjnemu została nadana klauzula wykonalności w sprawie II 1 Co 8599/11.

Na podstawie powyższego tytułu wykonawczego było następnie prowadzone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Łodzi-Widzewa w Łodzi postępowanie egzekucyjne w sprawie KM 75905/11, które zostało umorzone w dniu 13 lipca 2012 roku wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji, zaś tytuł wykonawczy został zwrócony pierwotnemu wierzycielowi. (dowód: kserokopia (...) k. 83, kserokopia postanowienia o nadaniu KW k. 84, kserokopia postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego k. 85, okoliczności bezsporne)

W dniu 27 czerwca 2014 roku pierwotny wierzyciel zawarł z powodem umowę o przelew wierzytelności m.in. wobec dłużnika M. F. opisanej powyżej. W załączniku do umowy przelewu wierzytelności wskazano, że wysokość zobowiązania dłużnika z tytułu powyższej umowy wynosi łącznie 1.194,56 zł. (dowód: kserokopia umowy przelewu wierzytelności k. 26-39, kserokopia załącznika do umowy przelewu wierzytelności k. 41, kserokopia oświadczenia o przejściu wierzytelności k. 43, okoliczności bezsporne)

Do dnia wyrokowania pozwany nie zapłacił powodowi kwoty dochodzonej pozwem. (okoliczności bezsporne)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, których prawidłowość i rzetelność sporządzenia nie budziła wątpliwości, nie była również kwestionowana przez żadną ze stron.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo było zasadne i zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W przedmiotowej sprawie znajdują zastosowanie przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (Dz. U. 2002, Nr 72, poz. 665 z późn. zm.), w szczególności dotyczące umowy kredytu (art. 69 i n. ustawy). Zgodnie z treścią przepisu art. 69 ust. 1 ustawy przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Powód udokumentował swoje roszczenie w stosunku do pozwanego załączonymi do pozwu dokumentami. Wykazał zarówno swoją legitymację czynną, jak i wysokość dochodzonego roszczenia, które znajdowało oparcie
w umowie zawartej przez pozwanego z pierwotnym wierzycielem. W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia, który
w ocenie Sądu uznać należało jako chybiony, bowiem na gruncie niniejszej sprawy doszło do skutecznego przerwania biegu terminu przedawnienia. Stąd dochodzone roszczenie nie uległo przedawnieniu, pozwany nie miał zatem prawa uchylić się od jego zaspokojenia podnosząc taki zarzut.

Mając powyższe na względzie, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.219,61 zł dochodzoną pozwem wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 15 listopada 2015 roku do dnia zapłaty, przy czym począwszy od dnia 1 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, zgodnie z przepisami art. 359 k.c., art. 481 § 1 i 2 k.c., art. 482 § 1 i 2 k.c., co było zgodne w całości z żądaniem powoda.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c.

Z powyższych względów orzeczono, jak w sentencji.