Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej II Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący: Radosław Gluza

Protokolant: Karolina Raszowska

przy udziale oskarżyciela publicznego ---

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 15 grudnia 2015r., 05 stycznia 2016r., 22 marca 2016r. i 12 kwietnia 2016r. w Ś.

sprawy

M. R. (1) (R.)

syna L. i B. z d. K. (...)

ur. (...) we W.

obwinionego o to, że:

w dniu 27 września 2014r. w K. na ul. (...) kierując motocyklem marki Y. o nr rej. (...) nie zachował szczególnej ostrożności, przez co stworzył zagrożenie w ruchu drogowym i zderzył się z pojazdem marki O. (...) o nr rej. (...),

tj. o wykroczenie z art. 86 § 1 k.w.;

orzeka:

I.  uznaje obwinionego M. R. (1) za winnego tego, że w dniu 27 września 2014r., na ul. (...) w K., kierując motocyklem marki Y. o nr rej. (...) wykonywał manewr wyprzedzania innego pojazdu, przekraczając dozwoloną prędkość 50 km/h, o co najmniej 30 km/h, w wyniku czego aby uniknąć zderzenia z włączającym się do ruchu z prawego pobocza samochodem m-ki O. (...) nr rej. (...), podjął gwałtowne hamowanie motocykla, który wywrócił się na jezdnię i sunąc po niej, przemieścił się w kierunku prawego pobocza, uderzając w zaparkowany samochód m-ki R. (...) nr rej. (...), czym spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym, tj. popełnienia wykroczenia z art. 86 § 1 k.w. i za to, na podstawie tego przepisu, wymierza mu karę grzywny w wysokości 400 zł (czterystu złotych);

II.  na podstawie art. 118 § 1 k.p.w. i § 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 października 2001 r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z dnia 15 października 2001 r.) obciąża obwinionego kosztami procesu, a w tym zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1733,60 zł tytułem zwrotu poniesionych wydatków i na podstawie art. 21 ust. 2 w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych wymierza mu opłatę w kwocie 40 zł.

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

W dniu 27 września 2014r. obwiniony M. R. (1) kierował motocyklem m-ki Y. o nr rej. (...), poruszając się po miejscowości K..

Dowód:

wyjaśnienia obwinionego M. R. (1), nośnik z zapisem, k. 53.

Około godz. 16:30 obwiniony jechał ulicą (...) od strony ulicy ks. J. P. w kierunku ulicy (...). W pewnym momencie rozpoczął on wyprzedzanie dwóch samochodów osobowych, gdzie jako drugi poruszał się pojazd m-ki F. (...) o nr rej. (...).

Dowód:

zeznania świadka B. K., nośnik z zapisem, k. 53,

zeznania świadka A. K., nośnik z zapisem, k. 125,

zeznania świadka K. C. , nośnik z zapisem, k. 53,

zeznania świadka D. M., nośnik z zapisem, k. 62,

zeznania świadka M. R. (2), nośnik z zapisem, k. 62.

W tym czasie z prawego pobocza jezdni rozpoczął włączanie się do ruchu na ulicę (...) samochód m-ki O. (...) nr rej. (...). Kierujący nim Z. A. przepuścił jadący od strony ulicy (...) samochód osobowy o żółtym kolorze nadwozia i wjechał na jezdnię skręcając w lewo w kierunku ulicy ks. J. P..

Dowód:

zeznania świadka B. K., nośnik z zapisem, k. 53,

zeznania świadka A. K., nośnik z zapisem, k. 125,

zeznania świadka K. C. , nośnik z zapisem, k. 53,

zeznania świadka D. M., nośnik z zapisem, k. 62,

zeznania świadka M. R. (2), nośnik z zapisem, k. 62,

zeznania świadka Ł. G., nośnik z zapisem, k. 53,

płyty z dokumentacją fotograficzną oraz z nagraniem z monitoringu, k. 15 i 53 akt sprawy 1 Ds. 122/15 oraz k. 75 – 76 a.s.

Będąc na jezdni Z. A. zauważył motocykl kierowany przez M. R. (1) i aby uniknąć zderzenia przyspieszył swój pojazd. Obwiniony, znajdując się już przed samochodem F. (...) i widząc pojazd Z. A., który przecinał jego pas ruchu, podjął gwałtowne hamowanie. W wyniku tego doszło do wywrócenia się motocykla, który sunąc po jezdni w kierunku prawego pobocza, uderzył w zaparkowany tam samochód m-ki R. (...) nr rej (...). Sam M. R. (1) także przemieścił się do przodu uderzając ciałem w okolice lewego tylnego koła samochodu m-ki O. (...).

Dowód:

zeznania świadka Z. A., nośnik z zapisem, k. 53,

zeznania świadka B. K., nośnik z zapisem, k. 53,

zeznania świadka A. K., nośnik z zapisem, k. 125,

zeznania świadka Ł. G., nośnik z zapisem, k. 53,

protokół oględzin z miejsca zdarzenia, k. 5 – 6 akt sprawy 1 Ds. 122/15 oraz k. 66 – 67 a.s.,

protokół oględzin pojazdów, k. 7 – 12 akt sprawy 1 Ds. 122/15 oraz k. 68 – 73 a.s.,

szkic miejsca zdarzenia, k. 27 akt sprawy 1 Ds. 122/15 oraz k. 74 a.s.,

płyty z dokumentacją fotograficzną oraz z nagraniem z monitoringu, k. 15 i 53 akt sprawy 1 Ds. 122/15 oraz k. 75 – 76 a.s.,

opinia biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków komunikacyjnych mgr inż. D. K., k. 80 – 99 oraz nośnik z zapisem, k. 125.

W czasie zdarzenia M. R. (1) prowadził motocykl z prędkością pomiędzy 80 a 95 km/h, mimo obowiązującego w tym miejscu ograniczenia prędkości do 50 km/h.

Dowód:

opinia biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków komunikacyjnych mgr inż. D. K., k. 80 – 99 oraz nośnik z zapisem, k. 125,

zeznania świadka B. K., nośnik z zapisem, k. 53.

Do zdarzenia doszło podczas słonecznej pogody na ulicy (...), na wysokości posesji nr (...). Asfaltowana nawierzchnia drogi o dwukierunkowej jezdni, była sucha.

Dowód:

protokół oględzin z miejsca zdarzenia, k. 5 – 6 akt sprawy 1 Ds. 122/15 oraz k. 66 – 67 a.s.,

opinia biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków komunikacyjnych mgr inż. D. K., k. 80 – 99 oraz nośnik z zapisem, k. 125.

Obwiniony M. R. (1) ma 36 lat, jest żonaty, posiada na utrzymaniu dwoje dzieci, obecnie nie pracuje. Nie był karany sądownie za przestępstwa ani wykroczenia.

Dowód:

wyjaśnienia obwinionego M. R. (1), nośnik z zapisem, k. 53.

Obwiniony nie przyznał się do zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że nie pamięta zaistniałego zdarzenia z uwagi na amnezję. Dodał, że być może jego prędkość była nadmierna lecz w jego ocenie kierujący samochodem m-ki O. (...) wymusił mu pierwszeństwa.

Ponadto Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Dokonując ustaleń faktycznych w sprawie sąd oparł się przede wszystkim na przeprowadzonych w toku postępowania dowodach o charakterze materialnym, spośród których szczególnie wartościowa pozostawała opinia biegłego sądowego z zakresu rekonstrukcji wypadków komunikacyjnych D. K.. Sąd uznał, że dowody te pozostają w pełni wiarygodne, stanowiąc obiektywną podstawę do odtworzenia przebiegu zdarzenia, objętego wnioskiem o ukaranie. Odnosząc się do opinii biegłego D. K., sąd stwierdził, że jest ona pełna, jasna i czytelna, zaś jej wnioski końcowe, znajdują oparcie w dokonanej przez biegłego analizie okoliczności sprawy. Biegły w oparciu o dane wynikające ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego przedstawił w pełni wiarygodny model przebiegu zaistniałego zdarzenia a tym prędkość jazdy motocykla obwinionego.

Przy odtworzeniu stanu faktycznego sąd częściowo wziął również pod uwagę zeznania przesłuchanych świadków, mając na uwadze to, że różniły się one w opisie momentu włączenia się do ruchu przez kierującego pojazdem O. (...). Z kolei wyjaśnienia obwinionego nie miały większego znaczenia w sprawie z uwagi na jego niepamięć.

Dokonując oceny przedstawionych powyżej dowodów sąd uznał, że sprawstwo i wina M. R. (1) w zakresie przypisanego mu czynu nie budzą wątpliwości. Zachowanie obwinionego wypełniało znamiona wykroczenia z art. 86 § 1 k.w. M. R. (1), kierując motocyklem m-ki Y. o nr. rej. (...) wykonał manewr wyprzedzania innego pojazdu przekraczając dozwoloną prędkość 50 km/h o co najmniej 30 km/h. Wskazana prędkość motocykla obwinionego wyliczona została przez biegłego D. K., który dokonał w tym zakresie szczegółowej analizy, opierając się m.in. na ujawnionych śladach oraz nagraniu z monitoringu załączonego do akt sprawy. Wynik stwierdzony przez biegłego pozostaje dla sądu w pełni wiarygodny, korespondując z zeznaniami B. K., który podobnie ocenił prędkość pojazdu obwinionego.

Ustalona prędkość, z którą poruszał się na motocyklu M. R. (1), wykraczająca istotnie poza obowiązujące w tym miejscu ograniczenie, była niebezpieczna i stanowiła bezpośrednią przyczynę zaistniałego zdarzenia. Spowodowała ona, że obwiniony nie był w stanie podjąć skutecznego manewru obronnego w sytuacji włączenia się do ruchu pojazdu prowadzonego przez Z. A. i hamując gwałtownie wywrócił motocykl na jezdnię. Pojazd ten sunąc po drodze przemieścił się następnie z dużą prędkością w kierunku prawego pobocza uderzając w zaparkowany samochód m-ki R. (...) o nr. rej. (...). Zaistniała sytuacja spowodowała niewątpliwe zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Ustalając sprawstwo i winę obwinionego, sąd stwierdził, że jego odpowiedzialności nie wyłącza ewentualne stwierdzenie przyczynienia się do zdarzenia przez Z. A.. Kwestia odpowiedzialności kierującego O. (...) nie stanowiła przedmiotu toczącego się przed tut. sądem postępowania, mimo że prawidłowość prowadzenia przez niego pojazdu została poddana analizie w opinii sporządzonej przez D. K.. Sąd akceptując w pełni wnioski wyrażone przez biegłego uznał, że nawet w sytuacji gdyby Z. A. włączył się w sposób nieprawidłowy do ruchu, to nie wyłącza to odpowiedzialności obwinionego za popełnione wykroczenie z art. 86 § 1 k.w. Jak bowiem wynika z wyliczeń dokonanych przez D. K., gdyby M. R. (1) poruszał się z prędkości administracyjnie dozwoloną – 50 km/h, to nawet w przypadku nieprawidłowego zachowania kierującego samochodem O. (...), byłby w stanie swobodnie zatrzymać się przed torem ruchu tego pojazdu, nawet łagodnie zwalniając, bez konieczności gwałtownego hamowania (vide k. 96 a.s.). Ewentualne nieprawidłowości w kierowaniu pojazdem przez Z. A. mogą zatem wpływać wyłącznie na ustalenie popełnienia przez niego występku z art. 177 k.k. w odrębnym postępowaniu, które może zostać zainicjowane przez M. R. (1). Sąd analizując dowody o charakterze osobowym w postępowaniu prowadzonym przeciwko obwinionemu ,uznał że zachodzące w nich sprzeczności nie dają podstaw do kategorycznego ustalenia naruszenia przez Z. A. zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

Czyn obwinionego był zawiniony, nie zachodziły okoliczności wyłączające bezprawność ani winę.

Sąd wymierzając obwinionemu M. R. (1) karę za popełnione wykroczenie, miał na uwadze dyrektywy określone w art. 33 § 1 i 2 k.w., uwzględniając w szczególności stopień naruszenia przez niego zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym, oraz konsekwencje jakie z tego wynikły. Mając na uwadze wskazane okoliczności, sąd za karę adekwatną do czynu obwinionego uznał karę grzywny w wysokości 400 zł i karę tę mu wymierzył.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 118 § 1 k.p.w. Sąd obciążył obwinionego kosztami postępowania, a w tym zasądził od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 złotych tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania – zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 października 2001r. w sprawie zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz.U. 2001r. nr 118, poz. 1269) oraz kwotę 1633,60 zł z tytułu wydatków poniesionych w związku z wydaniem w sprawie opinii przez biegłego D. K.. Ponadto sąd wymierzył obwinionemu opłatę na podstawie art. 21 ust. 2 w zw. z art. 5 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych ( DzU z 1973 r. Nr 27 poz 152 ze zm.) w kwocie 40 złotych. Sąd uznał, że obwiniony posiada wystarczające zdolności zarobkowe do zapłaty kosztów sądowych, korzystając choćby z możliwości ich rozłożenia na raty, gdyby nie był w stanie dokonać jednorazowej spłaty.

SSR Radosław Gluza