Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30.11.2015r.

Sąd Rejonowy w Zakopanem Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Janusz Kukla

Protokolant Justyna Topór-Jasica

w obecności Prokuratora Jacka Dyki

po rozpoznaniu dnia 1.10.2015r., 26.11.2015r. sprawy :

1. A. K.

s. J. i A. z d. P.

ur. (...) w N.

oskarżonych o to, że :

I. w dniu 30 listopada 2014 roku w Z., rejonu (...) wbrew przepisom ustawy posiadał środki odurzające w postaci marihuany o łącznej wadze 0,69 grama

to jest o czyn z art. 62 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

II. w dniu 30 listopada 2014 roku w Z., rejonu (...) kierował w ruchu lądowym samochodem osobowy marki F. o numerze rejestracyjnym (...), znajdując się pod wpływem środka odurzającego (...) w stężeniu 6.3 ng/ml i (...) w stężeniu 26 ng/ml, a więc pochodnych marihuany lub haszyszu w stężeniu powyżej 2.5 ng/ml co prowadzi do zaburzeń psychomotorycznych porównywalnych do występujących pod wpływem alkoholu etylowego w stężeniu powyżej 0,5 promila,

to jest o czyn z art. 178a§1kk

III. działając w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu w okresie od nieustalonego dnia września do nieustalonego dnia października 2014 roku w W. oraz Z., rejonu (...) wbrew przepisom ustawy trzykrotnie udzielił małoletniemu M. L. środki odurzające w postaci marihuany,

to jest o czyn z art.58 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.91§1kk

2. J. Ł. (1)

s. J. i A. z d. W.

ur. (...) w K.

działając w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu w okresie od nieustalonego dnia września do dnia 30 listopada 2014 roku w Z., rejonu (...) wbrew przepisom ustawy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił A. K. środki odurzające w postaci marihuany :

- w pierwszym tygodniu października 2014 roku o łącznej wadze 2 gram, wartości 60 złotych

- w drugim tygodniu października 2014 roku o łącznej wadze 3 gram, wartości 90 złotych

- w trzecim tygodniu października 2014 roku o łącznej wadze 3 gram, wartości 90 złotych

- w czwartym tygodniu października 2014 roku o łącznej wadze 4 gram, wartości 120 złotych

- w okresie od 12 do 13 listopada 2014 roku o łącznej wadze 3 gram, wartości 90 złotych

- w drugiej połowie listopada 2014 roku o łącznej wadze 2 gram, wartości 60 złotych

- oraz w dniu 30 listopada 2014 roku o łącznej wadze 2 gram, wartości 60 złotych

to jest o czyn z art. 59 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 kk

I. uznaje oskarżonego A. K. za winnego popełnienia opisanego wyżej w pkt I czynu stanowiącego występek z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na mocy art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza mu karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności,

II. na mocy art. 70 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka oskarżonemu A. K. przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego w postaci suszu roślinnego koloru zielono-brunatnego zawiniętego w folię aluminiową, szczegółowo opisanego w wykazie dowodów rzeczowych z dnia 30.11.2014r. nr I/802/14 poz. 1 k.5 akt sprawy, zarządzając jego zniszczenie,

III. uznaje oskarżonego A. K. za winnego popełnienia opisanego wyżej w pkt. II czynu stanowiącego występek z art. 4§1kk w zw. z art. 178 a §1 kk i za to na mocy art. 178 a §1 kk wymierza mu karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności,

IV. na mocy art.4§1kk w zw. z art.42§2kk orzeka oskarżonemu A. K. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 1 (jednego) roku, zaliczając na mocy art. 63§2kk okres zatrzymania prawa jazdy począwszy od dnia 30.11.2014r. do dnia 29.12.2014r. zobowiązując oskarżonego do zwrotu prawa jazdy w Wydziale Komunikacji Starostwa Powiatowego w Z.,

V. uznaje oskarżonego A. K. za winnego popełnienia opisanego wyżej w pkt. III czynu stanowiącego występek z art. 58 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91§1 kk i za to na mocy art. 58 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91§1 kk wymierza mu karę 1 ( jednego) roku pozbawienia wolności,

VI. na mocy art. 85§1 i 2 kk i art. 86§1 kk w miejsce wymierzonych wyżej kar pozbawienia wolności oskarżonemu A. K. orzeka karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

VII. na mocy art. 4§1kk w zw. z art. 69§1 i 2 kk i art. 70§2 kk wykonanie wymierzonej wyżej kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu A. K. na okres 3 (trzech) lat próby,

VIII. na mocy art. 73§2 kk oddaje oskarżonego A. K. pod dozór kuratora na okres 3 (trzech) lat próby,

IX. na mocy art. 627 kpk zasądza od oskarżonego A. K. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 832,37 (osiemset trzydzieści dwa 37/100) złotych tytułem kosztów sądowych w tym kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych opłaty sądowej,

X. uniewinnia oskarżonego J. Ł. (1) od popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu,

XI. na zasadzie art. 616§1 pkt 2 kpk zasądza od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego J. Ł. (1) kwotę 619,80 (sześćset dziewiętnaście 80/100)złotych w tym 23% podatku VAT, z tytułu ustanowienia w sprawie jednego obrońcy,

XII. na zasadzie art. 632 ust 2 kpk w zakresie oskarżonego J. Ł. (1) kosztami procesu obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 411/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 30 listopada 2015 r.

w zakresie dot. oskarżonego J. Ł. (1)

J. Ł. (1) oskarżony został o to, że działając w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu w okresie od nieustalonego dnia września do dnia 30 listopada 2014 roku w Z., rejonu (...) wbrew przepisom ustawy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej udzielił A. K. środki odurzające w postaci marihuany :

- w pierwszym tygodniu października 2014 roku o łącznej wadze 2 gram, wartości 60 złotych,

- w drugim tygodniu października 2014 roku o łącznej wadze 3 gram, wartości 90 złotych,

- w trzecim tygodniu października 2014 roku o łącznej wadze 3 gram, wartości 90 złotych,

- w czwartym tygodniu października 2014 roku o łącznej wadze 4 gram, wartości 120 złotych,

- w okresie od 12 do 13 listopada 2014 roku o łącznej wadze 3 gram, wartości 90 złotych,

- w drugiej połowie listopada 2014 roku o łącznej wadze 2 gram, wartości 60 złotych,

- w dniu 30 listopada 2014 roku o łącznej wadze 2 gram, wartości 60 złotych,

to jest o czyn z art. 59 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 kk.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Oskarżeni A. K. i J. Ł. (1) znali się wyłącznie z widzenia. Nigdy nie byli znajomymi, nie posiadali do siebie kontaktów telefonicznych, ani nie łączyły ich żadne transakcje, nie utrzymywali ze sobą żadnego kontaktu.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego J. Ł. (1) k. 40, 103-104,

Oskarżony A. K. w okresie od nieustalonego dnia września do dnia 30 listopada 2014 roku w Z., w okolicy restauracji (...), nabywał środki odurzające w postaci marihuany. W pierwszym tygodniu października 2014 roku nabył marihuanę o łącznej wadze 2 gram, wartości 60 złotych, w drugim tygodniu października 2014 roku o łącznej wadze 3 gram, wartości 90 złotych, w trzecim tygodniu października 2014 roku o łącznej wadze 3 gram, wartości 90 złotych, w czwartym tygodniu października 2014 roku o łącznej wadze 4 gram, wartości 120 złotych, w okresie od 12 do 13 listopada 2014 roku o łącznej wadze 3 gram, wartości 90 złotych, w drugiej połowie listopada 2014 roku o łącznej wadze 2 gram, wartości 60 złotych, w dniu 30 listopada 2014 roku o łącznej wadze 2 gram, wartości 60 złotych.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego A. K. k. 22, 47, 103,

Oskarżony J. Ł. (1) nie brał udziału w powyższych transakcjach, a tym samym nie udzielał oskarżonemu A. K. środków odurzających. Nigdy nie miał nic wspólnego z narkotykami, a tym bardziej nie sprzedawał ich nikomu. We wskazanym powyżej okresie tj. od 1 września 2014 r. do 31 listopada 2014 r. w godzinach od 8-16, oskarżony J. Ł. (1) uczęszczał na zajęcia i praktyki szkolne w Hotelu (...) w Z., na które woził go ojciec J. Ł. (2). Ponadto na początku września 2014 r. oskarżony J. Ł. (1) doznał kontuzji w postaci złamania nogi, na skutek czego przez miesiąc czasu nosił biały gips na prawej nodze oraz chodził o 2 kulach, wyraźnie utykając, w związku z czym przebywał na zwolnieniu lekarskim, będąc niezdolnym do pracy i odbywania praktyk. Poza zajęciami lekcyjnymi oskarżony pomagał przy pracach domowych.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego J. Ł. (1) k. 40, 103-104, zeznania świadków: M. L. k. 27, 104-105, J. Ł. (2) k. 105, kserokopia listy obecności oskarżonego J. Ł. (1) na praktykach k. 111-113, oświadczenie k. 98, dokumentacja lekarska k. 96-97,

W toku wykonywanych czynności operacyjnych funkcjonariusze policji zabezpieczyli telefon oskarżonego J. Ł. (1). Telefon został oskarżonemu zwrócony bowiem nie było w nim żadnych śladów wskazujących na porozumiewanie się J. Ł. (1) z A. K. bądź innymi osobami, w kwestii transakcji środkami odurzającymi. Również podczas czynności przeszukania w miejscu zamieszkania oskarżonego J. Ł. (1) nie znaleziono żadnych przedmiotów pochodzących bądź mogących służyć do popełnienia przestępstwa.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego J. Ł. (1) k. 40, 103-104, zeznania świadka J. Ł. (2) k. 105, protokół przeszukania k. 31-32,

W toku postępowania przygotowawczego oskarżony nie przyznał się do winy oraz skorzystał z przysługującego mu prawa do odmowy składania wyjaśnień.

dowód: wyjaśnienia oskarżonego J. Ł. (1) k. 40

Podczas rozprawy głównej, oskarżony J. Ł. (1) nie przyznał się do winy oraz złożył wyjaśnienia. Utrzymywał w nich, że oskarżony A. K. go pomawia, a on nie wie jaka jest tego przyczyna. Wyjaśnił, ze zna A. K. jedynie z widzenia, nigdy nie łączyły ich żadne kontakty, nie spotykał się z nim w żadnym celu, nie posiada do niego numeru telefonu. Oskarżony wyjaśnił, że zaraz na początku roku szkolnego we wrześniu 2014 r. spadłem ze schodów w szkole, po prześwietleniu w szpitalu założono mu biały gips na prawą nogę, od stopy do kolana i poruszał się wówczas przy pomocy 2 kul ortopedycznych, wyraźnie utykając. Korzystał wtedy ze zwolnienia lekarskiego niemal do początku października 2014 r. Przebywał wtedy cały czas w domu. Oskarżony wyjaśnił, że w czasie objętym zarzutem w każdym tygodniu 2 dni przebywał w szkole, a 3 dni na praktykach zawodowych w hotelu Skalny w Z. w godzinach od 8-16, natomiast kiedy miał nogę w gipsie nie uczęszczał na lekcje ani na te praktyki.

dowód: wyjaśnienia oskarżonego J. Ł. (1) k. 103-104;

Oskarżony J. Ł. (1) jest kawalerem, nie posiada nikogo na utrzymaniu. Jest uczniem kl. III Cechu (...) w Z., pozostaje na utrzymaniu rodziców, z których obydwoje pracują. Nie ma nieruchomości ani ruchomości. Jest zdrowy psychicznie i fizycznie. Oskarżony nie był wcześniej karany.

dowód: dane osobowe oskarżonego k. 38-39, 103 karta karna k. 54;

W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego co do meritum sprawy zasługują na wiarę. Oskarżony zgodnie z prawdą wyjaśnił, iż to nie on udzielał oskarżonemu A. K. środków odurzających we wskazanym w akcie oskarżenia okresie czasu, a wyjaśnienia A. K. stanowią pomówienia. Za wersją oskarżonego J. Ł. (1) przemawiają przede wszystkim zeznania świadka M. L., który to podczas rozprawy głównej wskazał, że podczas wizyty w McDonaldzie widział jak A. K. przed restauracją nabywał „towar” od nieznanego mu mężczyzny. Jak wynika z zeznań tego świadka mężczyzną tym nie był oskarżony J. Ł. (1). Świadek wskazał, że mężczyzna od którego oskarżony A. K. zakupił marihuanę był wzrostu tego oskarżonego. W toku rozprawy głównej porównując sylwetki obojga oskarżonych Sąd z urzędu stwierdził, iż oskarżony J. Ł. (1) jest dużo wyższy od A. K.. W toku rozprawy J. Ł. (1) wskazał, że ma on 189 cm wzrostu, a A. K. wskazał 180 cm, podczas gdy z I protokołu jego przesłuchania w toku postępowania przygotowawczego wynika, że oskarżony A. K. na on 167 cm wzrostu, a z II protokołu – 170 cm. Wskazać także należy, iż świadek M. L. całą transakcje obserwował z odległości 10 metrów, stąd też dokładnie widział sylwetki obu mężczyzn. Wiarygodne były także wyjaśnienia oskarżonego J. Ł. (1), który wskazał, że w inkryminowanym okresie czasu tj. od 1 września 2014 r. do 31 listopada 2014 r. 3 razy w tygodniu w godzinach od 8-16, uczęszczał na praktyki szkolne w Hotelu (...) w Z., na które woził go ojciec J. Ł. (2). Powyższe znajduje potwierdzenie w zeznaniach świadka J. Ł. (2), a także w dowodach z dokumentów w postaci listy obecności oskarżonego na praktykach oraz oświadczeniu z Hotelu (...) w Z.. Ponadto wiarygodne były wyjaśnienia tego oskarżonego, który podał, że na początku września 2014 r. doznał kontuzji w postaci złamania nogi, na skutek czego przez miesiąc czasu nosił biały gips na prawej nodze oraz chodził o 2 kulach, wyraźnie utykając, w związku z czym przebywał na zwolnieniu lekarskim, będąc niezdolnym do pracy i odbywania praktyk. Ta okoliczność natomiast znajduje swoje odzwierciedlenie w dokumentacji lekarskiej zalegającej w aktach sprawy jak również w zeznaniach świadka J. Ł. (2) i wspomnianej liście obecności oskarżonego na praktykach zawodowych w Hotelu (...). Mając na uwadze wskazane powyżej okoliczność Sąd nie dopatrzył się podstaw, dla których miałby odmówić wiary wyjaśnieniom oskarżonego.

Ustalając stan faktyczny sprawy Sąd oparł się o dowody osobowe w postaci w całości wiarygodnych wyjaśnień oskarżonego J. Ł. (1), częściowo wiarygodnych wyjaśnień oskarżonego A. K., w całości zeznań świadków: G. B., G. T., M. L. i J. Ł. (2), a także dowody z dokumentów postaci: kserokopii listy obecności oskarżonego J. Ł. (1) na praktykach, oświadczenia Hotelu (...), protokołu przeszukania miejsca zamieszkania oskarżonego J. Ł. (1), dokumentacji lekarskiej dot. J. Ł. (1), a ponadto danych osobowo-poznawczych oskarżonego J. Ł. (1) i jego karty karnej.

Wiarygodne w całości były zeznania świadka M. L.. Świadek ten przyznał, że niejednokrotnie oskarżony A. K. częstował go marihuana, którą wspólnie palili. Odnośnie czynu zarzucanego oskarżonemu J. Ł. (1), świadek ten zeznał, że podczas wizyty w McDonaldzie widział jak A. K. przed restauracją nabywał „towar” od nieznanego mu mężczyzny. Jak wynika z zeznań tego świadka mężczyzną tym nie był oskarżony J. Ł. (1), którego sylwetkę świadek widział podczas rozprawy głównej. Świadek wskazał, że mężczyzna, od którego oskarżony A. K. zakupił marihuanę, był wzrostu oskarżonego A. K., był krótko obcięty, szczupły i miał na sobie sportową bluzę. Świadek zeznał ponadto, że od oskarżonego A. K. słyszał, że oprócz niego w przedmiotowej sprawie oskarżony jest o narkotyki J. Ł. (1) i to oskarżony A. K. mówił mu, że od J. Ł. (1) brał narkotyki. Świadek wyraźnie stwierdził podczas przesłuchania na rozprawie głównej, iż jego zdaniem to nie oskarżony J. Ł. (1) był mężczyzną od którego A. K. zakupił marihuanę. W toku bezpośredniego przesłuchania świadka,. Sad doszedł do wniosku, iż wskazywane przez niego okoliczności polegają na prawdzie. Sam fakt, iż świadek dobrowolnie przyznał, iż palił wraz z oskarżonym A. K. marihuanę świadczy, iż nie starał się on zatajać faktów w celu polepszenia sytuacji procesowej któregokolwiek z oskarżonych, tym bardziej mógł mieć w tym interes bowiem A. K. jest jego kolegą. Wobec powyższego Sąd uznał, że świadek zeznawał zgodnie z prawdą, co do okoliczności, o których wiedzę posiadał, a jego zeznania w całości noszą walor wiarygodności.

Za wiarygodne w całości Sad uznał zeznania świadka J. Ł. (2). Świadek pomimo, iż jako ojciec oskarżonego J. Ł. (1) posiadał interes w korzystnym dla syna rozstrzygnięciu, zeznawał w sposób obiektywny, zgodny z prawdą, a jego zeznania korelowały z wyjaśnieniami J. Ł. (1) oraz dowodami z dokumentów w postaci kserokopii listy obecności oskarżonego J. Ł. (1) na praktykach, oświadczenia Hotelu (...), protokołu przeszukania miejsca zamieszkania oskarżonego J. Ł. (1), dokumentacji lekarskiej dot. J. Ł. (1). Świadek ten zeznał, iż oskarżony J. Ł. (1) nigdy nie miał problemów z narkotykami, a on nigdy nie zaobserwował aby jego zachowanie odbiegało od normy co mogłoby budzić jakiekolwiek podejrzenia. Jak zeznał, oskarżony J. Ł. (1) nie zadawał się z „szemranym” towarzystwem, miał dobrą opinię również w szkole. Uczęszczał na zajęcia i praktyki zawodowe w okresie objęty aktem oskarżenia, gdzie w 90% zawoził go i odbierał świadek J. Ł. (2). Świadek zeznał, że we wrześniu oskarżony przed miesiąc czasu przebywał na zwolnieniu lekarskim ponieważ doznał kontuzji nogi, którą miał włożoną do gipsu i przez co chodził cały czas o kulach. Świadek zeznał ponadto, że podczas przeszukania przeprowadzonego w ich domu, funkcjonariusze policji nie znaleźli żadnych rzeczy mogących świadczyć, iż J. Ł. (1) mógłby mieć coś wspólnego z narkotykami. Mając na uwadze powyższe Sąd nie dopatrzył się przyczyn, dla których miałby odmówić wiary temu świadkowi.

Za wiarygodne w całości Sąd uznał zeznania świadków G. B. i G. T., funkcjonariuszy policji, którzy z przedmiotową sprawą zetknęli się w ramach wykonywania swoich obowiązków służbowych. Świadkowie ci w sposób logiczny, spójny i rzetelny zeznali na okoliczności, które rzeczywiście znali i widzieli, nie próbując obarczać odpowiedzialnością czy też pomniejszać winę którejkolwiek ze stron. Zeznania świadków były obiektywne, stąd też Sąd nie dopatrzył się podstaw, dla których miałby im odmówić wiary. Ponadto zeznania świadków wzajemnie ze sobą korelowały, wzajemnie się uzupełniając i tworząc logiczną całość. Wskazać jednak należy, iż świadkowie ci nie posiadali informacji odnośnie czynu zarzuconego oskarżonemu J. Ł. (1).

Odnosząc się natomiast do wyjaśnień oskarżonego A. K. w części dotyczącej czynu zarzuconego J. Ł. (1), Sąd co do meritum nie dał mu wiary. Wiarygodne były wyjaśnienia tego oskarżonego, w których wskazał okresy, ilości i kwoty w jakich nabywał on środki odurzające w postaci marihuany na terenie Z.. Jednakże zdaniem Sądu w światle pozostałego materiału dowodowego nie sposób dać wiary wyjaśnieniom oskarżonego, który to wskazał jako osobę sprzedającą mu środki odurzające, osobę oskarżonego J. Ł. (1). Zdawać się może, iż oskarżony A. K. stara się na siłę obciążyć J. Ł. (1) realizując tym samym jakiś objęty przez siebie cel. Jak już wskazywano powyżej za niewiarygodnością wyjaśnień oskarżonego A. K. w tym zakresie przemawiają nie tylko wyjaśnienia nie przyznającego się do winy J. Ł. (1) ale także zeznania świadka (kolegi oskarżonego A. K.) M. L., który to stanowczo stwierdził podczas rozprawy głównej, iż mężczyzną, którego widział, a od którego A. K. przed restauracją (...) nabywał marihuanę, nie był oskarżony J. Ł. (1). Jak już powyżej wspomniano świadek wskazał, że mężczyzna od którego oskarżony A. K. zakupił marihuanę był wzrostu tego oskarżonego. W toku rozprawy głównej porównując sylwetki obojga oskarżonych Sąd z urzędu stwierdził, iż oskarżony J. Ł. (1) jest dużo wyższy od A. K.. W toku rozprawy J. Ł. (1) wskazał, że ma on 189 cm wzrostu, a A. K. wskazał 180 cm, podczas gdy z I protokołu jego przesłuchania w toku postępowania przygotowawczego wynika, że oskarżony A. K. na on 167 cm wzrostu, a z II protokołu – 170 cm. Te rozbieżności w podawany przez oskarżonego danych, wskazują, iż starał się on podczas rozprawy głównej zniwelować dzielącą oskarżonych równicę wzrostu, aby uwiarygodnić wskazywaną przez siebie wersję zdarzenia. Mając na uwadze powyższe Sad doszedł do przekonania, iż wyjaśnienia, w których A. K. obciąża oskarżonego J. Ł. (1) z całą pewnością nie polegają na prawdzie.

Wszystkie zgromadzone w sprawie dowody w postaci dokumentów, zdaniem Sądu są rzetelne i należy je ocenić jako miarodajne. Dokumenty te sporządzone zostały przez uprawnione osoby, żadna ze stron nie kwestionowała ich rzetelności. W taki też sposób obrazują okoliczności jakie zostały w nich uwidocznione.

Sąd zważył co następuje:

Stosownie do treści art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, udziela innej osobie środka odurzającego lub substancji psychotropowej, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

W niniejszej sprawie bezspornym jest, że oskarżony A. K. w okresie od nieustalonego dnia września do dnia 30 listopada 2014 roku w Z., w okolicy restauracji (...), nabywał środki odurzające w postaci marihuany. W pierwszym tygodniu października 2014 roku nabył marihuanę o łącznej wadze 2 gram, wartości 60 złotych, w drugim tygodniu października 2014 roku o łącznej wadze 3 gram, wartości 90 złotych, w trzecim tygodniu października 2014 roku o łącznej wadze 3 gram, wartości 90 złotych, w czwartym tygodniu października 2014 roku o łącznej wadze 4 gram, wartości 120 złotych, w okresie od 12 do 13 listopada 2014 roku o łącznej wadze 3 gram, wartości 90 złotych, w drugiej połowie listopada 2014 roku o łącznej wadze 2 gram, wartości 60 złotych, w dniu 30 listopada 2014 roku o łącznej wadze 2 gram, wartości 60 złotych. Okoliczności powyższe nie były kwestionowane przez żadną ze stron, a co więcej odpowiadały treści wyjaśnień oskarżonego A. K..

Sednem sprawy jest jednak ustalenie czy oskarżony A. K. wskazane powyżej środki odurzające nabywał od oskarżonego J. Ł. (1), jak twierdził w toku całego postępowania.

W przekonaniu Sądu, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy daje wszelkie podstawy dla przeczącej odpowiedzi na zarysowane powyżej pytanie. Decydujące znaczenie w tym kontekście ma nie tylko treść wyjaśnień oskarżonego J. Ł. (1), którego wyjaśnienia odpowiadały pozostałemu materiałowi dowodowemu, ale w głównej mierze za przyjęciem, iż oskarżony nie dopuścił się zarzucanego mu czynu świadczą zeznania naocznego świadka M. L., który jak już szczegółowo wspominano w powyższych rozważaniach, z całą stanowczością stwierdził, iż mężczyzną, od którego A. K. nabył marihuanę przed restauracją (...) nie był oskarżony J. L..

Ponadto za faktem, iż oskarżony J. Ł. (1) nie dopuścił się zarzuconego mu czynu przemawiaj także zalegająca w aktach sprawy lista obecności na praktykach świadcząca, iż w inkryminowanym okresie czasu oskarżony J. Ł. (1) uczęszczał na praktyki zawodowe w Hotelu (...) w Z., które to odbywały się 3 razy w tygodniu w godzinach od 8 do 16, a także dokumentacja lekarska potwierdzająca, iż we wrześniu 2014 r. J. Ł. (1) na skutek kontuzji w postaci złamania nogi miał założony gips i poruszał w się w tym czasie o kulach, a także nie uczęszczał na zajęcia i praktyki szkolne. Powyższe dokumenty wskazują, iż J. Ł. (1) nie mógł udzielać w tym czasie środków odurzających A. K.. Ponadto jak wynika z zeznań J. Ł. (2) w inkryminowanym okresie czasu, świadek w 90% odwoził i przywoził oskarżonego J. Ł. (1) z praktyk zawodowych.

Na marginesie zaznaczyć także należy, iż w toku czynności przeszukania pomieszczeń mieszkalnych zajmowanych przez oskarżonego J. Ł. (1), funkcjonariusze policji nie ujawnili żadnych przedmiotów pochodzących bądź mogących służyć do popełnienia przestępstwa, tym bardziej wskazujących na fakt aby oskarżony ten miał być uczestnikiem obrotu środkami odurzającymi.

Wszystkie wskazane powyżej okoliczności przemawiają ze przyjęciem, iż oskarżony J. Ł. (1) nie dopuścił się zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu, stanowiącego występek z art. 59 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 kk.

Wszystkie te podnoszone wyżej okoliczności, skutkować musiały uniewinnieniem oskarżonego J. Ł. (1) od popełnienia zarzucanego mu czynu.

Wobec uniewinnienia oskarżonego kosztami procesu należało obciążyć Skarb Państwa.

Przewodniczący: