Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11 września 2015 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddziału (...) w Ł. odmówił A. C. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy, gdyż orzeczeniem Komisji Lekarskiej KRUS z dnia 1 września 2015 r. orzeczono, że wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym.

/decyzja – k. 171 akt KRUS/

Odwołanie w dniu 5 października 2015 r. złożył wnioskodawca A. C. i wniósł o przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

/odwołanie – k. 2 – 6/

Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddziału (...) w Ł. wniósł o oddalenie odwołania.

/odpowiedź na odwołanie – k. 7/

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi

ustalił następujący stan faktyczny:

A. C. urodził się w dniu (...) Z zawodu jest rolnikiem.

/okoliczność bezsporna/

W dniu 22 maja 2015 r. ubezpieczony złożył wniosek o rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy.

/wniosek – k. 111 akt KRUS/

W dniu 1 lipca 2015 r. A. C. został zbadany przez Lekarza Rzeczoznawcę KRUS, który rozpoznał u wnioskodawcy zapalenie jelita grubego, nadciśnienie tętnicze. Orzekł, iż wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym.

/orzeczenie Lekarza Rzeczoznawcy KRUS – k. 139, k. 153 – 154 akt KRUS/

W dniu 24 lipca 2015 r. wnioskodawca złożył odwołanie od powyższego orzeczenia do Komisji Lekarskiej KRUS.

/odwołanie – k. 157 – 158 akt KRUS/

W dniu 1 września 2015 r. ubezpieczony został zbadany przez Komisję Lekarską KRUS, która rozpoznała u wnioskodawcy wrzodziejące zapalenie jelita grubego bez upośledzenia stanu odżywienia, nadciśnienie tętnicze bez przerostu mięśnia lewej komory serca. Komisja orzekła, że stwierdzone u badanego zmiany nie ograniczają sprawności ustroju w stopniu uzasadniającym uznanie całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

/orzeczenie Komisji Lekarskiej KRUS – k. 162 – 163, k. 169, k. 170 akt KRUS/

W oparciu o powyższe orzeczenie Komisji Lekarskiej KRUS organ rentowy odmówił wnioskodawcy prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy zaskarżoną decyzją z dnia 11 września 2015 r.

/decyzja – k. 171 akt KRUS/

U wnioskodawcy stwierdzono wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Badany skarży się na luźne stolce z domieszką śluzu i krwi 20 – 30 na dobę, parcie na stolec, bóle w prawej połowie brzucha, wzdęcia brzucha, nudności. Dolegliwości te utrzymują się od około 15 lat, o różnym stopniu nasilenia. W badaniu przedmiotowym stwierdzono, że badany porusza się samodzielnie. Stan odżywienia dobry. Język wilgotny, brzuch wysklepiony poniżej poziomu klatki piersiowej, brzuch miękki, bez oporów patologicznych. Wątroba i śledziona niepowiększone, perystaltyka jelit zachowana, wygojona blizna pooperacyjna w lewej okolicy pachwinowej. Obrzęków nie stwierdzono. W 1999 r. u ubezpieczono rozpoznano wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Choroba u wnioskodawcy przebiega bez istotnych powikłań, stan odżywienia badanego nie jest upośledzony – wskaźnik (...) 24,7 (norma 18 – 25). Badaniem przedmiotowym w zakresie jamy brzusznej odchyleń od normy nie stwierdzono. Mimo zgłoszonych biegunek nie stwierdzono odwodnienia organizmu ani zaburzeń elektrolitowych. Mimo zgłaszanej przez badanego krwi w stolcu nie stwierdzono niedokrwistości. U wnioskodawcy w dniu 8 stycznia 2016 r. wykonano kolonoskopię, stwierdzono zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia błony śluzowej odbytnicy, błona śluzowa pozostałej części jelita (wstępnica, poprzecznica, zstępnica, esica) bez zmian patologicznych. Badanie hitopatologiczne, obraz mikroskopowy może odpowiadać aktywnej fazie wrzodziejącego zapalenia odbytnicy. Ocena histopatologiczna usuniętego polipa odbytnicy – polip hiperplastyczny, bez cech złośliwości. Wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest schorzeniem przewlekłym, przebiegającym okresami zaostrzeń i remisji. Podczas zaostrzeń zwłaszcza w okresie ciężkiego rzutu choroby konieczne jest leczenie szpitalne, niekiedy występują wskazania do leczenia operacyjnego. W okresie remisji chorzy prowadzą normalny tryb życia, mogą kontynuować pracę zawodową. Choroba trwa do końca życia; chorzy nawet w okresie remisji wymagają stałego leczenia farmakologicznego i okresowej kontroli w Poradni Gastrologicznej. Prawidłowo prowadzone leczenia powinno po kilku tygodniach doprowadzić do uzyskania remisji choroby; powinno to być potwierdzone poprawą badania endoskopowego, normalizacją badań dodatkowych. W czasie zaostrzenia choroby wnioskodawca mógł być okresowo niezdolny do pracy zwłaszcza połączonej ze znacznym wysiłkiem fizycznym. Z gastrologicznego punktu widzenia aktualnie wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym z powodu schorzeń przewodu pokarmowego.

/opinia lekarza biegłego sądowego specjalisty chorób wewnętrznych, gastroenterologa M. Ł. – k. 10 – 11, pisemna opinia uzupełniająca – k. 46 – 47 /

U ubezpieczonego rozpoznano stan po operacji lewostronnej przepukliny pachwinowej z dobrym wynikiem. Prawostronna przepuklina pachwinowa - obecnie niezakwalifowana do leczenia operacyjnego. Prawostronna przepuklina pachwinowa u wnioskodawcy stanowiprzede wszystkim wskazanie do leczenia operacyjnego. W okresie oczekiwania do na zabieg operacyjny ubezpieczony winien powstrzymywać się od dźwigania ciężarów > 10 kg. Wrzodziejące zapalenie jelita grubego bez wskazań do interwencji chirurgicznej. Z chirurgicznego punktu widzenia ubezpieczony nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym.

/opinia lekarza biegłego sądowego z zakresu chirurgii em. prof. nadzw. dr hab. n. med. M. G. – k. 13, pisemna opinia uzupełniająca – k. 37/

U ubezpieczonego rozpoznano nadciśnienie tętnicze chwiejne dobrze kontrolowane lekami, bez powikłań, przewlekłe wrzodziejące zapalenie jelita grubego z okresowymi zaostrzeniami, aktualnie bez zaburzeń wodno – elektrolitowych i upośledzenia stanu odżywiania, stan po polipektomii jelita grubego. Dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego zgłaszane przez badanego (20 i więcej wolnych stolców na dobę) nie znajdują potwierdzenia w stanie ogólnym badanego, badaniu lekarskim i wynikach badań dodatkowych. Z przyczyn internistycznych nie stwierdzono u wnioskodawcy niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym.

/opinia lekarza biegłego sądowego specjalisty chorób wewnętrznych –L. P. – k. 22 – 25, pisemna opinia uzupełniająca – k. 40 - 44/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o całokształt materiału dowodowego zebranego w sprawie w szczególności załączone do akt sprawy akta rentowe ubezpieczonego oraz wydane w sprawie opinie biegłych: gastrologa, chirurga i internisty a zatem biegłych lekarzy, których specjalizacje odpowiadają rodzajowi schorzeń występujących u wnioskodawcy. Wydane w sprawie opinie są logiczne, spójne i rzetelnie opisują stan zdrowia ubezpieczonego, stanowiąc tym samym wiarygodne źródło dowodowe. Opinie te zostały wydane w oparciu o pełną dokumentację medyczną wnioskodawcy oraz po uprzednim zbadaniu ubezpieczonego, a zatem brak jest podstaw do zasadnego ich kwestionowania.

Biegli ci uznali, iż wnioskodawca nie jest osobą całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym. W ocenie Sądu brak jest podstaw do kwestionowania opinii wyżej wskazanych biegłych. Biegli dokonali rozpoznania jednostek chorobowych występujących u wnioskodawcy i ocenili je w kontekście zdolności wnioskodawcy do pracy w gospodarstwie rolnym. Biegli wydali swą opinię po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską wnioskodawcy oraz po uprzednim zbadaniu ubezpieczonego, a zatem przedmiotowe opinie stanowią pełnowartościowy materiał dowodowy w sprawie.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

zważył co następuje

W świetle materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie oraz poczynionych na jego podstawie ustaleń faktycznych odwołanie nie jest zasadne i jako takie podlega oddaleniu.

W myśl art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 1998 r. Nr 7, poz. 25 z późniejszymi zmianami) renta rolnicza z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:

1)  podlegał ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez wymagany okres, o którym mowa w ust.2,

2)  jest trwale lub okresowo całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym,

3) całkowita niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu lub w okresach, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i 2, lub nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Za całkowicie niezdolnego do pracy w gospodarstwie rolnym uważa się ubezpieczonego, który z powodu naruszenia sprawności organizmu utracił zdolność do osobistego wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym (art. 21 ust. 5).

Ustalenia dokonane w toku przedmiotowej sprawy nie uzasadniają zmiany zaskarżonej decyzji. Przeprowadzone postępowanie wykazało bowiem, że wnioskodawca nie jest osobą całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym w rozumieniu art. 21 ust. 5, wskazanej powyżej ustawy. Wynika to w sposób jednoznaczny z wydanych w toku postępowania sądowego opinii biegłych gastrologa, chirurga i internisty. Opinie te – o czym mowa była już wcześniej - stanowią pełnowartościowy materiał dowodowy. W oparciu o przedmiotowe opinie stwierdzić należy, że odwołujący nie jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym.

Biegli rozpoznali u badanego nadciśnienie tętnicze chwiejne dobrze kontrolowane lekami, bez powikłań, przewlekłe wrzodziejące zapalenie jelita grubego z okresowymi zaostrzeniami, aktualnie bez zaburzeń wodno – elektrolitowych i upośledzenia stanu odżywiania, stan po polipektomii jelita grubego.

Z punktu widzenia biegłych brak jest dostatecznych podstaw do uznania, że wnioskodawca jest całkowicie niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym. Podkreślić należy, że przy ocenie biegłych lekarzy Sąd nie może zająć stanowiska odmiennego, niż wyrażone w tej opinii, na podstawie własnej oceny stanu faktycznego. Zaznaczyć w tym miejscu należy, że sposób motywowania oraz stopień stanowczości wniosków wyrażonych w opinii biegłych jest jednym z podstawowych kryteriów oceny dokonywanej przez Sąd, niezależnie od kryteriów zgodności z zasadami wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego oraz podstaw teoretycznych opinii (tak postanowienie SN z 27 listopada 2000 r., I CKN 1170/98, OSNC 2001 nr 4 poz. 84).

Mając na względzie wymienione wyżej okoliczności Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł, jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy.