Sygn. akt VIII U 3314/14
Decyzją z dnia 22 sierpnia 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił I. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 12 sierpnia 2014 r. nie uznano wnioskodawcy za osobę niezdolną do pracy. Z uwagi na fakt nie spełnienia wszystkich przesłanek wymienionych w art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówiono wnioskodawcy przyznania świadczenia.
/decyzja k.19 plik I akt ZUS/
W dniu 12 września 2014 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie I. K. od w/w decyzji. W treści odwołania wnioskodawca wskazał , że cierpi na schorzenie kręgosłupa oraz stawu biodrowego , a ponadto leczy się na serce i nadciśnienie. Wnioskodawca wskazał , że decyzją Miejskiego Zespołu ds. Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności z dnia 7 maja 2013 r. został zaliczony do osób, legitymujących się umiarkowanym stopniem niepełnosprawności ( do dnia 31 maja 2015 r.).I. K. podniósł , że 13 ostatnich lat pracy ( spośród 43 lat stażu pracy) przepracował jako listonosz , co jego zdaniem miało wpływ na jego aktualny stan zdrowia. Ponadto, jak wskazał wnioskodawca, po wykorzystaniu zasiłku rehabilitacyjnego został zwolniony przez zakład pracy ( Pocztę Polską) z uwagi na długotrwałą chorobę. Zdaniem I. K., nie może on podjąć żadnej pracy ( w tym pracy w warunkach chronionych) , gdyż takiej zgody nie wyraża lekarz.
/ odwołanie k.2-3/
W dniu 26 września 2014 r. do tutejszego Sądu wpłynęła odpowiedź organu rentowego na w/w odwołanie. W uzasadnieniu organ rentowy przytoczył argumentację jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
/odpowiedź na odwołanie k.8-8 odwrót/
Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca I. K. urodził się (...), posiada wykształcenie zawodowe . Z zawodu jest krawcem. W swojej karierze zawodowej wykonywał zawód wyuczony - krawca oraz wykonywał pracę listonosza , przez ostatnich 13 lat kariery zawodowej.
/bezsporne , a nadto zeznania wnioskodawcy min.00:03:41 – 00:06:06 protokołu rozprawy z dnia 6 maja 2016 r./
I. K. pobiera emeryturę od dnia 20 lutego 2016 r.
/zeznania wnioskodawcy min. 00:06:06 – 00:06:55 protokołu rozprawy z dnia 6 maja 2016 r./
W dniu 11 czerwca 2014 r. I. K. złożył wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy.
/wniosek k.1 plik I akt ZUS/
Lekarz orzecznik ZUS, po przeprowadzeniu bezpośredniego badania i dokonaniu analizy dokumentacji medycznej, rozpoznał u ubezpieczonego: zmiany zwyrodnieniowe stawów biodrowych , stan po alloplastyce prawego stawu biodrowego ( 30 września 2013 r.) z dobrym efektem , zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa bez objawów korzeniowych , stan po leczeniu dyskopatii lędźwiowej w 2011 r. oraz nadciśnienie tętnicze kontrolowane farmakologicznie. Orzeczeniem z 23 lipca 2014 roku lekarz orzecznik ZUS stwierdził, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy.
/opinia lekarska k.11-11 odwrót plik VIII akt ZUS, orzeczenie lekarza orzecznika k.8 odwrót plik VIII akt ZUS/
Wnioskodawca złożył sprzeciw od tego orzeczenia.
/okoliczność bezsporna/
Komisja lekarska ZUS, po przeprowadzeniu bezpośredniego badania ubezpieczonego oraz po dokonaniu analizy dokumentacji medycznej, rozpoznała u ubezpieczonego: zmiany zwyrodnieniowe stawów biodrowych , stan po alloplastyce prawego stawu biodrowego ( 30 września 2013 r.) z dobrym efektem , zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa bez objawów korzeniowych , stan po leczeniu dyskopatii lędźwiowej w 2011 r. oraz nadciśnienie tętnicze kontrolowane farmakologicznie. Komisja lekarska orzeczeniem z 12 sierpnia 2014 roku, po rozpoznaniu sprzeciwu wnioskodawcy, wydała orzeczenie zbieżne z orzeczeniem lekarza orzecznika i stwierdziła, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy.
/opinia lekarska k.13-14 plik VIII akt ZUS, orzeczenie komisji lekarskiej k.9 odwrót plik VIII akt ZUS/
W oparciu o powyższe orzeczenie oraz zgromadzony materiał dowodowy organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję.
/decyzja k.19 plik I akt ZUS/
Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe z opinii biegłych sądowych : ortopedy, neurologa i kardiologa, powołanych z uwagi na udokumentowane schorzenia wnioskodawcy .
Wnioskodawca cierpi na zmiany zwyrodnieniowo – dyskopatyczne kręgosłupa lędźwiowo – krzyżowego oraz przebyty zabieg operacyjny usunięcia (...)/L5 i L5/S1 ( dnia 31 marca 2011 r.). Ponadto w 2013 r. oraz 2014 r. I. K. przebył operację dwóch stawów biodrowych. U wnioskodawcy nie występują objawy uszkodzenia układu nerwowego , które pozwoliłyby uznać go za długotrwale niezdolnego do wykonywania pracy zarobkowej. Te schorzenia nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawcy w stopniu powodującym niezdolność do wykonywania pracy zarobkowej.
/opinia biegłego sądowego specjalisty neurologa J. B. k.15-17/
Nadto wnioskodawca cierpi na wyrównane ( albowiem brak jest danych o powikłaniach) nadciśnienie tętnicze , zmiany zwyrodnieniowo – dyskopatyczne kręgosłupa odcinka lędźwiowo – krzyżowego , stan po przebytym zabiegu operacyjnym kręgosłupa – usunięcie przepukliny jąder miażdżystych na poziomie L4/L5 i L5/S1 ( dnia 31 marca 2011 r.) , stan po alloplastyce całkowitej bezcementowej lewego stawu biodrowego (dnia 22 września 2014 r.) , stan po alloplastyce prawego stawu biodrowego ( 2013 r.) oraz zaburzenia nastroju. Te schorzenia nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawcy w stopniu powodującym niezdolność do pracy , a ewentualne zaostrzenia chorobowe winny być leczone w ramach okresowego zasiłku chorobowego.
/opinia biegłego sądowego specjalisty w zakresie chorób wewnętrznych oraz kardiologii R. G. k.18-21/
Nadto wnioskodawca cierpi na stan po alloplastyce całkowitej bezcementowej obu stawów biodrowych : prawego w dniu 30 września 2013 r. oraz lewego w dniu 22 września 2014 r. , dyskopatyczne zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa lędźwiowo – krzyżowego – stan po zabiegu p.j.m. L4/L5 i L5/S1 w dniu 31 marca 2011 r. , chorobę D. obu rąk. Biegły wskazał ,że wnioskodawca był częściowo niezdolny do pracy w dniu badania przez Lekarza Orzecznika ZUS w dniu 15 maja 2013 r. oraz w dniu badania przez Komisję Lekarską ZUS w dniu 18 czerwca 2013 r. Te schorzenia naruszają sprawność organizmu wnioskodawcy , powodując częściową niezdolność do pracy i niezdolność ta ma charakter trwały.
/opinia biegłego sądowego specjalisty chirurgii urazowo-ortopedycznej M. S. k.22-25/
Niezdolność do pracy u wnioskodawcy istnieje od dnia 8 maja 2013 r. kiedy to wnioskodawca został zbadany przez Lekarza Orzecznika ZUS. Co prawda w protokole badania znajduje się opis badania kręgosłupa , brak jest natomiast opisu badania całego narządu ruchu ( kończyn górnych i dolnych). Już wówczas musiało występować u wnioskodawcy znaczne upośledzenie funkcji stawów biodrowych , skoro lekarz leczący w dniu 28 maja 2013 r. ( tj. 20 dniu po badaniu Lekarza Orzecznika) zakwalifikował wnioskodawcę do zabiegów endoprotezoplastyki stawów biodrowych. Pierwszy zabieg endoprotezoplastyki został wykonany we wrześniu 2013 r. Biegły podtrzymał wydaną przez siebie wcześniejszą opinię.
/ opinia uzupełniająca biegłego sądowego specjalisty chirurgii urazowo-ortopedycznej M. S. k.33/
Zabieg alloplastyki stawu biodrowego lewego wykonany w dniu 22 września 2014 r. był znany biegłemu przy wydawaniu opinii zasadniczej i nie stanowi nowej okoliczności mającej wpływ na opinię biegłego. W piśmie pełnomocnika organu rentowego z dnia 1 października 2015 r. wymieniona jest data badania Komisji Lekarskiej ZUS z sierpnia 2014 r. , z którą to opinią biegły nie miał możliwości zapoznania się. W aktach ZUS znajdują się jedynie protokoły badań z roku 2013 - Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 15 maja 2013 r. oraz Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 18 czerwca 2013 r. Biegły podtrzymał swoje wcześniejsze opinie.
/ opinia uzupełniająca biegłego sądowego specjalisty chirurgii urazowo-ortopedycznej M. S. k.43 /
Biegły ortopeda zapoznał się z orzeczeniami Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 23 lipca 2014 r. i Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 12 sierpnia 2014 r. i uważa ,że opisy badania stawów biodrowych u wnioskodawcy mogą budzić zastrzeżenia , ponieważ badania te miały miejsce w odstępie 19 dni , a według tych zapisów nastąpiło pogorszenie ruchomości w zakresie rotacji o 50 %. W opisie badania Lekarza Orzecznika rotacja zewnętrzna stawu biodrowego prawego 38° , lewego 41° . W opisie Komisji Lekarskiej ZUS rotacja zewnętrzna biodra prawego 21° , lewego 17°. W opisie badania Lekarza Orzecznika rotacja wewnętrzna prawego biodra 29° , lewego biodra 38° , natomiast w opisie Komisji Lekarskiej ZUS rotacja wewnętrzna biodra prawego 21° , biodra lewego 15°. Według orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS w lipcu 2014 r. i Komisji Lekarskiej ZUS w sierpniu 2014 r. wnioskodawca był zdolny do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji, natomiast stan zdrowia wnioskodawcy powodował konieczność zabiegu operacyjnego – alloplastyki stawu biodrowego lewego , który został wykonany w dniu 22 września 2014 r. tj. miesiąc po orzeczeniach lekarzy ZUS.
Biegły podtrzymał swoje wcześniejsze opinie i wskazał ,że wnioskodawca był częściowo niezdolny do pracy w dacie zaskarżonej decyzji , a niezdolność ta powstała w maju 2013 r. i niezdolność ta ma charakter trwały.
/ opinia uzupełniająca biegłego sądowego specjalisty chirurgii urazowo-ortopedycznej M. S. k.66-67/
Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie zgromadzonych dokumentów w aktach sprawy, aktach rentowych oraz na podstawie opinii biegłych sądowych lekarzy: neurologa , kardiologa oraz ortopedy. Opinie te są wiarygodne i zostały sporządzone przez biegłych o specjalnościach, właściwych z punktu widzenia schorzeń, na jakie cierpi wnioskodawca, w oparciu analizę przedłożonej dokumentacji lekarskiej i bezpośrednie badanie wnioskodawcy. Biegli określili schorzenia występujące u badanego i ocenili ich znaczenie dla jego zdolności do pracy, odnosząc swą ocenę do jego kwalifikacji zawodowych. W ocenie Sądu Okręgowego nie ma podstaw do tego, by podważać wiarygodność i moc dowodową w/w opinii biegłych, a kwestia niezdolności do pracy wnioskodawcy została dostatecznie wyjaśniona i znakomicie, merytorycznie uzasadniona .
Wskazać należy, że kluczowa dla niniejszej sprawy okazała się opinia biegłego sądowego ortopedy , który w swoich opiniach w sposób niezwykle wnikliwy, konsekwentny, logiczny, przejrzysty i rzetelny odniósł się do stopnia naruszenia sprawności organizmu odwołującego się , pod kątem jego zdolności do wykonywania pracy.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje :
Odwołanie wnioskodawcy jest uzasadnione.
Zgodnie z treścią art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 748 z późn. zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:
1. jest niezdolny do pracy;
2. ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;
3. niezdolność do pracy powstała w wymienionych okresach składkowych lub nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 powyższej ustawy niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy /ust. 2/. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji /ust. 3/.
Zgodnie z art. 13 ust. 1 cyt. ustawy przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się: 1) stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji; 2) możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.
Stosownie do art. 14 ust. 1 i 2a w/w ustawy oceny niezdolności do pracy, jej stopnia oraz ustalenia m. in. daty powstania niezdolności do pracy, trwałości niezdolności do pracy, związku przyczynowego niezdolności do pracy z określonymi okolicznościami dokonuje lekarz orzecznik ZUS, od którego orzeczenia osobie zainteresowanej przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej Zakładu w ciągu 14 dni od dnia doręczenia tego orzeczenia.
Zgodnie z art. 107 ustawy o emeryturach i rentach z FUS prawo do świadczeń uzależnionych od niezdolności do pracy oraz wysokość tych świadczeń ulega zmianie, jeżeli w toku badania lekarskiego przeprowadzonego na wniosek lub z urzędu ustalono zmianę stopnia niezdolności do pracy, brak tej niezdolności lub jej ponowne powstanie.
W niniejszej sprawie postępowanie sprowadziło się do rozstrzygnięcia czy wnioskodawca jest niezdolny do pracy.
Podstawowymi schorzeniami wnioskodawcy są schorzenia natury ortopedycznej , które skutkowały dla niego koniecznością poddania się zabiegom operacyjnym kręgosłupa oraz stawów biodrowych. Z uwagi na te schorzenia wnioskodawca nie może wykonywać pracy zgodnej z posiadanym poziomem kwalifikacji zawodowych. Biegły ortopeda jednoznacznie określił przyczyny, dla których koniecznym okazało się uznanie I. K. za częściowo niezdolnego do pracy.
W odniesieniu do określenia okresu na jaki zostało przyznane wnioskodawcy prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazać należy , że biegły ortopeda wskazywał co prawda , że wnioskodawca jest niezdolny do pracy od maja 2013 r. , ale z uwagi na treść art. 129 cyt. ustawy Sąd nie mógł przyznać prawa do renty przed datą zgłoszenia wniosku.
W odniesieniu zaś do określenia daty końcowej prawa do renty wskazać należy ,że co prawda biegły określił ,że częściowa niezdolność do pracy wnioskodawcy ma charakter trwały to jednak zebrany materiał dowodowy wskazuje , że od dnia 20 lutego 2016 r. I. K. pobiera emeryturę i tym samym Sąd określił datę końcową prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy wnioskodawcy na 19 lutego 2016 r.
Mając powyższe na uwadze, wobec zaistnienia podstaw do uwzględnienia odwołania Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku.
O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności stron za wynik postępowania. Sąd zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w Ł. na rzecz I. K. kwotę 60 (sześćdziesięciu) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika Sąd ustalił w oparciu o treść §12 ust.2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity Dz.U. 2013 roku , poz. 461 ze zm.), mając na uwadze treść §2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 lipca 2015 roku zmieniającego rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2015 roku, poz.1079) oraz treść § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie ( Dz. U. z 2015 roku , poz.1800).
1. Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi organu rentowego.
2. Wypożyczyć pełnomocnikowi ZUS akta rentowe zobowiązując do zwrotu w razie złożenia apelacji.