Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 kwietnia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Zgierzu I Wydział Cywilny w składzie następującym:
Przewodnicząca: Sędzia SR Małgorzata Nowak

Protokolant :sekr. sąd. Sylwia Domańska

po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2016 roku w Zgierzu na rozprawie sprawy

z powództwa K. P.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  nie obciąża K. P. kosztami procesu poniesionymi przez (...) S.A. w W.;

3.  nakazuje zwrot K. P. ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Zgierzu kwoty 56,93 złotych (pięćdziesiąt sześć 93/100) jako niewykorzystanej zaliczki uiszczonej w dniu 19 maja 2014 roku.

Sygn. akt I C 727/14

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 17 lutego 2014 roku powód K. P. wniósł przeciwko pozwanemu (...) S.A. w W. o zasadzenie kwoty 12.000 złotych tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za krzywdę doznaną w wyniku wypadku komunikacyjnego z dnia 16 kwietnia 2013 roku wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30 czerwca 2013 roku do dnia zapłaty oraz zasadzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania , w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych .

W uzasadnieniu pozwu powód powołał się na wypadek z dnia 16 kwietnia 2013 roku , w którym K. P. poruszając się pojazdem marki H. (...) nr rej (...) został uderzony przez inny pojazd w tył swojego pojazdu na skutek czego jego pojazd przemieścił się do przodu i uderzył w tył poprzedzającego go pojazdu . Siedzenie w pojeździe powoda zostało wyłamane , a pojazd został na tyle mocno naruszony , że nie nadawał się do dalszej eksploatacji . Za sprawcę zdarzenia został uznany posiadacz pojazdu mechanicznego ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej u pozwanego. W wyniku zdarzenia powód doznał skręcenia i naderwania odcinka szyjnego kręgosłupa , stłuczenia głowy z zespołem bólowym oraz nerwicy po urazie czaszkowo- mózgowym .

( pozew k 2 -4 )

Pozwany nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie oraz zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów procesu , w tym kosztów zastępstwa procesowego wraz z opłatą od pełnomocnictwa . W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany przyjął odpowiedzialność za skutki wypadku , z tym , że powołał się na fakt , ze wypłacił już powodowi kwotę 4.445,15 zł , na która składa się kwota 3.500 zł zadośćuczynienia i 754,39 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia . zdaniem pozwanego kwota ta spełnia rolę kompensacyjną .

( odpowiedź na pozew k 27-29 )

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

W dniu 16 kwietnia 2013 roku doszło do kolizji z udziałem samochodu powoda . Pojazd powoda był czwartym w zdarzeniu , które polegało na tym , że na tył samochodu , którym jechał powód najechał inny samochód . poprzez zderzenie samochód powoda uderzył w tył samochodu stojącego przed nim . W zdarzeniu uczestniczyły 4 samochody . W wyniku uderzenia w samochodzie powoda został zniszczony cały bagażnik , przesunęła się płyta podłogowa , a z przodu była wgnieciona maska i zderzak .

( zeznania powoda k 51, )

Powód o własnych siłach wyszedł z samochodu i wrócił do domu . Wieczorem tego samego dnia poczuł silny ból w okolicach karku . Następnego dnia zgłosił się do lekarza internisty , który zlecił mu prześwietlenie kręgosłupa . Stwierdzono naderwanie mięśni i ścięgien odcinka kręgosłupa szyjnego . Następnego dnia powód poszedł do ortopedy , który zlecił kołnierz ortopedyczny i leki przeciwbólowe i rozluźniające mięśnie . Stwierdzono u niego uraz skrętny kręgosłupa szyjnego bez zmian kostnych pourazowych ani zwichnięć w zakresie kręgosłupa szyjnego . Z punktu widzenia neurologicznego powód w wyniku wypadku doznał 2 tygodniowego łagodnego pourazowego zespołu bólowego kręgosłupa szyjnego . Kołnierz był noszony przez 3 tygodnie po 3-4 godziny dziennie . Powód nadal odczuwa bóle głowy , ma zawroty glowy i z tego powodu zgłosił się na konsultacje do lekarza neurologa . Na zwolnieniu był dwa tygodnie , chociaż lekarze zalecali dłuższe zwolnienie . Po zwolnieniu wrócił do pracy jako operator farb . U neurologa powód leczył się około 3 tygodni .

( zeznania powoda k 51 , opinia biegłego ortopedy M. S. k 58-59 , opinia biegłego neurologa P. R. k 67-74 )

Ponieważ powód mieszka w domu jednorodzinnym po wypadku miał trudności z cięższymi pracami domowymi związanymi chociażby z ogrzewaniem mieszkania , noszeniem węgla drewna .

Ponieważ po wypadku powód odczuwał lęk przed jazdą samochodem i miał utrudnione funkcjonowanie w życiu codziennym zgłosił się do psychologa gdzie otrzymał diagnozę psychologiczną .

( zeznania powoda k 51 , diagnoza psychologiczna k 16-17 )

Powód nie zaznał trwałego ani długotrwałego uszczerbku na zdrowiu zarówno z punktu widzenia ortopedy jak i neurologa . Jego leczenie trwało poniżej 6 miesięcy . Zakres cierpień fizycznych i psychicznych biegły ortopeda określił jako miernego stopnia ze względu na dolegliwości bólowe kręgosłupa szyjnego z niewielkim ograniczeniem jego ruchliwości przy skrajnych skrętach w prawo . Dolegliwości te stopniowo ustąpiły i nie mają wpływu na dalsze funkcjonowanie organizmu powoda . Powód miał zastosowany jedynie kołnierz ortopedyczny , mógł samodzielnie się poruszać , był zdolny do samoobsługi w zakresie pielęgnacji podstawowej .

( opinia biegłego ortopedy M. S. k 58-59 )

K. P. dokonał zgłoszenia szkody osobowej pismem z dnia 28 maja 2013 roku . W odpowiedzi pozwany przyznał kwotę 4.445,15 złotych , na którą to kwotę składało się 50,76 zł kosztów przejazdu , 3.500 zł zadośćuczynienia za krzywdę , 140 zł za zniszczenie rzeczy osobistych , 754,39 zł kosztów leczenia .

( pismo k 5-8, pismo (...) k 9 , zeznania powoda k 92 )

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie zeznań powoda oraz opinii biegłych lekarzy z zakresu ortopedii i neurologii . Opinie te są spójne , wzajemnie się uzupełniają co do wniosków końcowych . nie były też kwestionowane przez strony .

Sąd zważył , co następuje :

Zakres odpowiedzialności ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej określony jest przez art. 822 § 1 kc. . W przypadku ubezpieczenia komunikacyjnego zakres tej odpowiedzialności konkretyzuje art. 34 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003 nr 124, poz. 1152 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie , jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę , której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata , zniszczenie lub uszkodzenie mienia . Stosownie zaś do art. 35 wyżej cytowanej ustawy ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta odpowiedzialność cywilna każdej osoby , która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu . Zakres odpowiedzialności ubezpieczyciela jest zatem określony przez zakres odpowiedzialności sprawcy wypadku . Odszkodowanie ustala się więc w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym .

Odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń jest pochodną odpowiedzialności cywilnej sprawcy szkody . Odpowiedzialność cywilną sprawcy szkody może przy tym uzasadniać zasada ryzyka ( art. 436 § 1 kc w związku z art. 435 kc ) , bądź zasada winy ( art. 436 § 2 kc w związku z art. 415 kc ) ( Komentarz do Kodeksu Cywilnego , księga trzecia Zobowiązania tom 1 str. 437 ) .

Podstawowa reguła odpowiedzialności samoistnego posiadacza pojazdu mechanicznego opiera się na zasadzie ryzyka przewidzianej w art. 436 § 1 w związku z art. 435 kc. Modyfikacja tej podstawowej reguły odpowiedzialności samoistnego posiadacza na zasadzie ryzyka zachodzi w razie zderzenia się pojazdów , jeżeli chodzi o szkody poniesione przez ich posiadaczy oraz w przypadku wyrządzenia szkody osobie przewożonej z grzeczności . Modyfikacja ta polega na przyjęciu odpowiedzialności na zasadzie winy .

Z taką odpowiedzialnością na zasadzie winy sąd ma do czynienia w niniejszej sprawie bowiem samochód , w którym jechał powód został uszkodzony na skutek zderzenia z innym pojazdem .Pozwany nie kwestionuje zresztą samej zasady odpowiedzialności .

Okolicznością podlegającą udowodnieniu w niniejszej sprawie jest zakres i wysokość szkody . Z przeprowadzonej opinii biegłych marka S. i P. R. wynika jednoznacznie , i takie ustalenia przyjął sąd , że powód doznał skręcenia i naderwania odcinka szyjnego kręgosłupa czego konsekwencja był zespół bólowy odcinka szyjnego kręgosłupa . Zdarzenie to jednak nie skutkowało trwałym ani długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu . Wymagało jedynie 2-3 tygodniowego ograniczenia w pracach fizycznych , utrudnienia w poruszaniu się w kołnierzu ortopedycznym . nasilenie bólu po zdarzeniu zwłaszcza bólu głowy biegli ocenili jako umiarkowanego stopnia . Z punktu widzenia neurologicznego nastąpiło zakończenie leczenia , mimo ,że powód odczuwa do tej pory bóle głowy i zawroty , które nie muszą mieć jedynego podłoża w zdarzeniu z dnia 16 kwietnia 2013 roku .

Z powyższych przyczyn sąd uznał , że wypłacone powódce zadośćuczynienie w wysokości 3.500 zł w pełni rekompensuje doznane cierpienia fizyczne i psychiczne po urazie, jakiego doznał powód w wyniku zdarzenia , a to z kolei skutkuje oddalenie powództwa .

O kosztach sąd orzekł na podstawie art102 kpc . uznając , że obciążenie powoda obowiązkiem zwrotu kosztów procesu stronie pozwanej zniosłoby jakiekolwiek formę rekompensaty zadośćuczynienia jakie otrzymał powód do tej pory .