Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 21 kwietnia 2015 roku, sprecyzowanym na rozprawie w dniu 6 października 2015 roku, skierowanym przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł., (...) Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w B. wniósł o uznanie za bezskuteczną w stosunku do powoda:

1. umowy przeniesienia własności z dnia 5 maja 2014 roku, zawartej w formie aktu notarialnego, sporządzonego w Kancelarii Notarialnej w Ł. przed notariuszem A. W., Rep. (...), mocą której dłużnik S. M. wraz z małżonką A. M. przeniósł na rzecz pozwanej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością należącą do ich majątku wspólnego nieruchomość, jako wkład niepieniężny na pokrycie nowoutworzonych udziałów, położoną w Z. przy ul. (...), stanowiącą działkę ewidencyjną nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Zgierzu, Wydział V Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą o numerze KW (...);

2. uchwały nr (...) Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) sp. z o.o. z siedzibą w Ł. z dnia 5 maja 2014 roku w przedmiocie podwyższenia kapitału zakładowego spółki o kwotę 5.000 zł i objęcia podwyższonego wkładu aportem pochodzącym z majątku wspólnego S. M. oraz A. M. w postaci nieruchomości położonej w Z., przy ul. (...), stanowiącej działkę ewidencyjną nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Zgierzu, Wydział V Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą o numerze KW (...), zawartej w formie aktu notarialneg sporządzonego w Kancelarii Notarialnej w Ł. przed notariuszem A. W., Rep. (...)

3. uchwały nr (...) Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) sp. z o.o. z siedzibą w Ł. z dnia 5 maja 2014 roku w przedmiocie zmiany umowy spółki poprzez wniesienie przez S. M. do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości położonej w Z., przy ul. (...), stanowiącej działkę ewidencyjną nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Zgierzu, Wydział V Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą o numerze KW (...), zawartej w formie aktu notarialnego sporządzonego w Kancelarii Notarialnej w Ł. przed notariuszem A. W., Rep. (...)

- w celu ochrony wierzytelności powoda, wynikającej z Umowy Kompleksowej (...)z dnia 6 lutego 2009 roku, zmienianej aneksami, zawartych przez dłużnika S. M. z poprzednikiem prawnym powoda – Bankiem (...) Spółką Akcyjną, obejmujących należność w wysokości 147.632,68 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, liczonymi od dnia 13 września 2011 roku do dnia zapłaty.

Powód wniósł również o zasądzenie od strony pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Na rozprawie w dniu 6 października 2015 roku strona pozwana wnosiła o oddalenie powództwa.

Stan faktyczny:

6 lutego 2009 roku S. M. prowadzący działalność pod nazwą (...)zawarł z Bankiem (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K. Umowę Kompleksową (...), na podstawie której S. M. uzyskał możliwość korzystania z rachunku bankowego (...), płatnym na żądnie, służącym do gromadzenia środków pieniężnych posiadacza Pakietu oraz prowadzenia rozliczeń pieniężnych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej oraz niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

/Umowa Kompleksowa (...) - k. 61-63/

W oparciu o Aneks nr (...) zawarty 27 marca 2009 roku do ww. umowy bank przyznał S. M. limit debetowy w rachunku bieżącym (...) w wysokości 150.000 zł. Okres wykorzystania limitu został wyznaczony do 19 marca 2010 roku.

W przypadku wystąpienia zadłużenia przeterminowanego strony umowy ustaliły jego oprocentowanie w wysokości 4-krotności stopy kredytu lombardowego NBP, tj. 21% w stosunku rocznym.

/aneks nr (...) do Umowy Kompleksowej (...) - Zapisy szczegółowe dotyczące limitu debetowego - k. 64-66/

Żona S. M.– D. M.w dniu 27 marca 2009 roku wyraziła zgodę na zaciągnięcie przez męża limitu debetowego w wysokości 150.000 zł.

/oświadczenie współmałżonka - k. 67/

Aneksem nr (...) do aneksu (...)do Umowy Kompleksowej (...) - Zapisy szczegółowe dotyczące limitu debetowego zawartym 30 marca 2010 roku strony umowy ustaliły, że limit debetowy przyznany w kwocie 150.000 zł przechodzi w okres spłaty, natomiast wykorzystana przez posiadacza rachunku kwota limitu wraz z należnymi bankowi odsetkami zostanie przeniesiona na rachunek kredytowy, a S. M. zobowiązał się do jej spłaty w 24-miesiecznuych ratach kapitałowych, powiększonych o należne bankowi odsetki.

/aneks nr (...) do aneksu nr (...)/// (...) do umowy kompleksowej pakietu Harmonium - Zapisy szczegółowe dotyczące limitu debetowego - k. 68-69/

Na mocy porozumienie nr (...) S. M. uznał, iż na dzień 1 czerwca 2010 roku Bankowi (...) Spółka Akcyjna przysługuje niesporna wymagalna wierzytelność z tytułu niespłaconego limitu debetowego udzielonego na podstawie aneksów do Umowy Kompleksowej (...) z dnia 6 lutego 2009 roku, w łącznej kwocie 159.609,04 zł i zobowiązał się do spłaty zadłużenia w 60 miesięcznych ratach do 28 maja 2015 roku.

/porozumienie nr (...) - k. 70-73/

Pismem z dnia 26 maja 2011 roku Bank (...) S.A. wypowiedział (...) ww. porozumienie w sprawie spłaty zadłużenia.

/wypowiedzenie porozumienia k. 74, potwierdzenie odbioru k. 75/

13 września 2011 roku Bank (...) S.A. wystawił przeciwko S. M. bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) na kwotę 147.867,72 zł, na którą składał się:

- kapitał w kwocie 135.183,24 zł,

- odsetki umowne w kwocie 6.371,73 zł naliczone od 1 czerwca 2010 roku do 7 lipca 2011 roku według oprocentowania zmiennego w wysokości PLN56+9% marży banku,

- odsetki od zadłużenia przeterminowanego w kwocie 6.282,75 zł naliczone od dnia 28 grudnia 2010 roku do 12 września 2011 roku według obowiązującej w banku stopy procentowej dla zadłużenia przeterminowanego w wysokości 4-krotności stopy kredytu lombardowego, które na dzień stopy kredytu wyniosły 24% w stosunku rocznym,

- koszty indykacyjne w kwocie 30 zł.

/bankowy tytuł egzekucyjny nr (...)- k. 76/

Postanowieniem z dnia 25 października 2011 roku Sąd Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi w sprawie II 1 Co 14946/11 nadał klauzulę wykonalności powyższemu bankowemu tytułowi egzekucyjnemu.

/postanowienie z 25.10.2011 r. - k. 77/

21 maja 2012 roku w dziele III księgi wieczystej o nr Kw (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Zgierzu dla nieruchomości położonej w Z. przy ulicy (...) dokonano wpisu o wszczęciu postępowania egzekucyjnego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Zgierzu w sprawie o sygn. akt Km 630/12 z wniosku wierzyciela Banku (...) S.A. z siedzibą w K. na sutek zawiadomienia z 6 kwietnia 2012 roku.

/zawiadomienie o wszczęciu egzekucji - k. 61 załączonych akt o sygn. Km 630/12, k. 137/

Postanowieniem z dnia 31 grudnia 2013 roku Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Zgierzu w sprawie o sygn. akt Km 630/12 stwierdził umorzenie postępowania z mocy samego prawa w zakresie egzekucji z nieruchomości położonej w Z. przy ulicy (...).

/postanowienie z 31.12.2013 r. – k. 113 złączonych akt o sygn. Km 630/12/

10 marca 2014 w dziele III księgi wieczystej o nr Kw (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowa w Zgierzu dla nieruchomości położonej w Z. przy ulicy (...) dokonano wpisu o wszczęciu postępowania egzekucyjnego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Zgierzu w sprawie o sygn. akt Km 630/12 z wniosku wierzyciela Banku (...) S.A. z siedzibą w K. na sutek zawiadomienia z 4 lutego 2014 roku.

/zawiadomienie o wszczęciu egzekucji – k. 140 załączonych akt o sygn. Km 630/12, k. 150/

16 kwietnia 2014 roku (...) Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w B. nabył w drodze cesji od Banku (...) Spółki Akcyjnej wierzytelności przysługujące tejże spółce wobec dłużnika S. M., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą (...), opiewające w dacie cesji na kwotę 228.260,60 zł, obejmujące należności wynikające z Umowy kompleksowej (...) z dnia 6 lutego 2009 roku zmienionej Aneksem nr (...)– Zapisy szczegółowe dotyczące limitu debetowego z dnia 27 marca 2009 roku wraz z Aneksem nr (...) do Aneksu nr (...)/// (...) do Umowy Kompleksowej (...) – Zapisy szczegółowe dotyczące limitu debetowego z dnia 30 marca 2010 roku, objętego Porozumieniem nr (...) z dnia 1 czerwca 2010 roku w sprawie zadłużenia powstałego z tytułu Aneksu nr (...) z 23 marca 2010 roku.

/umowa sprzedaży wierzytelności z 16.04.2014 r. - k. 21-24, załącznik do umowy - k. 25/

S. M. miał świadomość dokonanej cesji wierzytelności, jednakże nie był w stanie spłacić zadłużenia wobec strony powodowej.

/zeznania świadka S. M. - k. 243/

Prezesem Zarządu (...) sp. z o.o. z siedzibą w Ł. jest B. M., natomiast członkiem Zarządu M. M..

/odpis z Krajowego Rejestru Sądowego – k. 185-190/

B. M. i M. M. są dziećmi S. M..

/okoliczność bezsporna/

Uchwałą nr (...) z dnia 5 maja 2014 roku Nadzwyczajne Zgromadzenia Wspólników (...) sp. z o.o. z siedzibą w Ł. podwyższyło kapitał zakładowy spółki z kwoty 110.800 zł do kwoty 115.800 zł, a nowoutworzone 50 udziałów o łącznej wartości nominalnej 5.000 zł przydzieliło S. M..

/uchwała nr (...) Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników z 05.05.2014 r. - Rep. (...)- k. 166-169/

Uchwałą nr(...) z dnia 5 maja 2014 roku Nadzwyczajne Zgromadzenia Wspólników (...) sp. z o.o. z siedzibą w Ł. dokonało zmiany umowy spółki w ten sposób, że do § 9 umowy dodano zapis, iż „S. M. wnosi do spółki wkład niepieniężny w postaci położonej w Z. przy ulicy (...) zabudowanej nieruchomości o obszarze 3.468 m ², objętej prowadzoną przez Sąd Rejonowy w Zgierzu księgą wieczystą o nr Kw (...) o wartości 100.000 zł i obejmuje w zamian 50 równych i niepodzielnych udziałów po 100 zł każdy, przy czym nadwyżkę wartości wkładu przelewa do kapitału zapasowego”.

/uchwała nr 2 Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników z 05.05.2014 r. - Rep. A nr 25/2014 - k. 166-169/

W dniu 5 maja 2014 roku przed notariuszem A. W. w Ł. została zawarta umowa przeniesienia własności nieruchomości położonej w Z. przy ulicy (...), dla której Sąd Rejonowy w Zgierzu prowadzi księgę wieczystą o nr Kw (...), stanowiącej własność małżonków S. M. i A. M.. Na mocy tej umowy S. M. przeniósł na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w Ł., reprezentowanej przez B. M., własność ww. nieruchomości na pokrycie 50 nowoutworzonych udziałów o wartości nominalnej po 100 zł, o łącznej wartości nominalnej 5.000 zł.

A. M. wyraziła zgodę na przeniesienie własności nieruchomości w Z. przy ulicy (...).

W dniu zawierania przedmiotowej umowy w księdze wieczystej nieruchomości w dziale III widniały wzmianki o wszczęciu postępowań egzekucyjnych przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Zgierzu w sprawie o sygn. akt Km 630/12 na rzecz wierzyciela Banku (...) S.A. z siedzibą w K., hipoteka umowna zwykła w kwocie 60.000 zł, hipoteka umowna kaucyjna do najwyższej kwoty 15.600 zł.

B. M., działający w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. oświadczył, że znany jest mu stan faktyczny i prawny przedmiotowej nieruchomości, a szczególności fakt zajęcia jej w postępowaniu egzekucyjnym oraz obciążenia jej hipotekami.

/umowa przeniesienia własności z 05.05.2014 – Rep. (...) - k. 160-165/

Przedmiotowa nieruchomość przy ul. (...) była jedynym istotnym składnikiem majątku S. M..

/zeznania świadka S. M. – k 243/

Powyższe akty notarialne sporządzone w dniu 5 maja 2014 roku w Kancelarii Notarialnej w Ł. przez notariusz A. W. zostały odczytane i podpisane przez B. M..

/zeznania prezesa pozwanej spółki (...) – k. 207/

W domu położonym przy ulicy (...) w Z. mieszka D. M. wraz z córką, natomiast S. M. czasami tam przebywa.

/zeznania świadka S. M. - k. 243/

Sąd odmówił wiary zeznaniom pozwanego złożonym przez prezesa spółki B. M. w zakresie jego twierdzeń, iż w chwili podpisywania umowy o przeniesieniu własności nieruchomości położonej przy ulicy (...) w Z. nie wiedział o toczącym się przeciwko jego ojcu S. M. z wniosku Banku (...) S.A. postępowaniu egzekucyjnym, bowiem pozostaje to w sprzeczności z treścią podpisanej przez niego umowy, przede wszystkim jego oświadczeniem, że znany jest mu stan faktyczny i prawny tej nieruchomości, a szczególności fakt zajęcia jej w postępowaniu egzekucyjnym w sprawie o sygn. akt Km 630/12 na rzecz wierzyciela Banku (...) S.A.

Z tych samych względów zeznania świadka S. M., iż zarząd pozwanej spółki nie wiedział, że Bankowi (...) S.A. przysługuje wobec niego roszczenie, są niewiarygodne.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w przeważającej części.

W związku z zwartą w dniu 16 kwietnia 2014 roku umową cesji wierzytelności, stosowanie do art. 509 k.c. powód nabył od Banku (...) S.A. wierzytelności przysługujące bankowi wobec dłużnika S. M..

Strona powodowa oparła swoje roszczenie na przepisach regulujących ochronę wierzyciela na wypadek niewypłacalności dłużnika, tj. art. 527 k.c. Przepisy dotyczące skargi paulińskiej przyznają uprawnienie do zaskarżenia czynności dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzyciela, czego konsekwencją może być uznanie ważnych czynności za bezskuteczne wobec skarżącego. Zgodnie z art. 527 § 1 k.c. gdy wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, każdy z wierzycieli może żądać uznania tej czynności za bezskuteczną w stosunku do niego, jeżeli dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli, a osoba trzecia o tym wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć.

Czynność prawna dłużnika jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli, jeżeli wskutek tej czynności dłużnik stał się niewypłacalny albo stał się niewypłacalny w wyższym stopniu, niż był przed dokonaniem tej czynności (art. 527 § 2 k.c.).

O niewypłacalności dłużnika można mówić wtedy, gdy cały jego majątek nie wystarcza na pokrycie długów. Pomiędzy dokonaną przez dłużnika czynnością, a powstaniem stanu niewypłacalności musi zachodzić związek przyczynowy, co oznacza, że czynność prawna musi być przynajmniej jedną z przyczyn niewypłacalności. Niewypłacalność dłużnika musi istnieć tak w chwili wystąpienia ze skargą jak i w chwili orzekania. Niewypłacalność w stopniu wyższym ma natomiast miejsce wtedy, gdy egzekucja prowadzona przeciwko dłużnikowi po dokonaniu zaskarżonej czynności będzie trudniejsza niż w przypadku, gdyby czynności tej nie było (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 30 grudnia 2014 roku o sygn. akt I ACa 1366/14). Dłużnik staje się niewypłacalny w wyższym stopniu w rozumieniu art. 527 § 2 k.c. także wtedy, gdy zaspokojenie można uzyskać z dodatkowym znacznym nakładem kosztów, czasu i ryzyka. Pokrzywdzenie (art. 527 § 2 k.c.) powstaje na skutek takiego stanu faktycznego majątku dłużnika, który powoduje niemożność, utrudnienie lub odwleczenie zaspokojenia wierzyciela (por. wyrok Sądu Najwyższego z 28 listopada 2001 roku o sygn. akt IV CKN 525/00, z 25 sierpnia 2011 roku o sygn. akt II CSK 100/11, z 29 czerwca 2004 roku o sygn. akt II CK 367/03).

Istotą i jednocześnie podstawowym celem skargi paulińskiej jest umożliwienie zaspokojenia się wierzyciela z określonych przedmiotów z majątku osoby trzeciej, tak jakby znajdowały się one nadal w majątku dłużnika. Następstwem zaś wyroku jest ograniczenie skuteczności stosunku prawnego istniejącego między dłużnikiem a pozwanym. W konsekwencji wierzyciel może domagać się od osoby trzeciej znoszenia egzekucji prowadzonej do jej majątku.

W rozpoznawanej sprawie bezsporne jest, że S. M. zaciągnął limit debetowy w Banku (...) S.A., na co jego żona wyraziła zgodę. Przepis art. 41 § 1 k.r.o. stanowi, że jeżeli małżonek zaciągnął zobowiązanie za zgodą drugiego małżonka, wierzyciel może żądać zaspokojenia także z majątku wspólnego małżonków.

Z uwagi na brak terminowej spłaty limitu debetowego przez S. M. na wniosek banku zostały wszczęte postępowania egzekucyjne z nieruchomości położonej w Z. przy ulicy (...), stanowiącej majątek wspólny dłużnika – S. M. i jego żony A. M..

S. M., mając świadomość toczących się egzekucji z przedmiotowej nieruchomości oraz cesji wierzytelności przysługującej Bankowi (...) S.A. wobec dłużnika na cesjonariusza, tj. (...) Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w B., w dniu 5 maja 2014 roku za zgodą żony przeniósł na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w Ł., w której był udziałowcem, własność nieruchomości położonej w Z. przy ulicy (...) jako wkład niepieniężny w celu pokrycia nowoutworzonych udziałów w tej spółce.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, należy uznać, że S. M. zawierając umowę przeniesienia własności nieruchomości działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela, bowiem wiedział o istnieniu swojego zobowiązania względem poprzednika prawnego strony powodowej. S. M. przyznał, że miał świadomość dokonanej cesji wierzytelności, jednakże nie był w stanie spłacić zadłużenia wobec cesjonariusza. Wskutek przeniesienia przez S. M. na (...) sp. z o.o. praw majątkowych do przedmiotowej nieruchomości, doszło do uszczuplania jego majątku, przez co stał się niewypłacalny lub co najmniej niewypłacalny w wyższym stopniu niż przed zawarciem umowy. S. M. podjął czynności, które doprowadziły do usunięcia z majątku wspólnego nieruchomości i tym samym egzekucja z tego składnika majątkowego stała się niemożliwa.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że żona S. M. wyraziła zgodę na zaciągnięcie przez niego limitu debetowego oraz na sprzedaż nieruchomości stanowiącej współwłasność małżeńską. Nawet jeżeli nie doszłoby do wyrażania zgody na zaciągnięcie takiego zobowiązania, strona powodowa byłaby uprawniona do żądania za uznania za bezskuteczną umowy przeniesienia własności nieruchomości z dnia 5 maja 2014 roku. Zgodnie z utrwalonym poglądem judykatury wierzyciel, którego dłużnikiem jest jeden z małżonków, może żądać na podstawie art. 527 § 1 k.c. uznania za bezskuteczną czynności prawnej dokonanej przez obu małżonków i dotyczącej ich majątku wspólnego, gdy małżonek dłużnika nie wyraził zgody na zaciągnięcie zobowiązania w myśl art. 41 § 1 k.r.o. (por. uchwała Sadu Najwyższego z 12 maja 2011 roku o sygn. akt III CZP 19/2011 ).

Umowa przeniesienia własności nieruchomości została zawarta pomiędzy S. M. i jego synem B. M., działającym w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w Ł..

Na podstawie art. 527 § 3 k.c. jeśli osoba trzecia pozostaje z dłużnikiem w bliskim stosunku, domniemywa się jej wiedzę o działaniu z pokrzywdzeniem wierzyciela. Domniemanie ustanowione w tym przepisie jest domniemaniem usuwalnym, stąd też osoba trzecia może wykazywać, że mimo stosunku bliskości z dłużnikiem nie wiedziała o świadomości dłużnika pokrzywdzenia wierzycieli i nawet przy zachowaniu należytej staranności nie mogła się o tym dowiedzieć. Konkludując, domniemanie to, może być obalone dowodem przeciwnym. Podstawę stanowi art. 6 k.c., zgodnie z którym ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W przypadku zatem osób bliskich, ciężar dowodu o braku świadomości co do poczynań dłużnika spoczywać będzie na tych osobach. One to muszą wykazać, że nie wiedziały, iż działania dłużnika krzywdzą wierzycieli.

Pozwany w żaden sposób nie obalił domniemania wynikającego z art. 527 § 3 k.c. W chwili zawierania przedmiotowej umowy wiedział, że ojciec działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela, co wynika chociażby z samej treści umowy, w której istnieje zapis, że znany jest mu stan faktyczny i prawny przedmiotowej nieruchomości, a szczególności fakt zajęcia jej w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym na rzecz wierzyciela Banku (...) S.A. Nie ulega zatem wątpliwości, że pozwana spółka, uzyskując w drodze umowy korzyść majątkową z postaci nieruchomości, wiedziała o działaniu dłużnika S. M., mającym na celu pokrzywdzenia ówczesnego wierzyciela.

Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd uznał za bezskuteczną w stosunku do powoda umowę przeniesienia własności nieruchomości położonej w Z. przy ul. (...), zawartą 5 maja 2014 roku w formie aktu notarialnego zarejestrowanego pod numerem repertorium (...)przed notariuszem A. W. w Kancelarii Notarialnej w Ł., w celu wyegzekwowania wierzytelności przypadającej (...)Funduszowi Sekurytyzacyjnemu z siedzibą w B. od S. M., wynikającej z Umowy Kompleksowej (...) z 6 lutego 2009 roku, zmienionej późniejszymi aneksami, zawartych przez dłużnika S. M. z poprzednikiem prawnym powoda - Bankiem (...) Spółką Akcyjną, obejmujących należność w wysokości 147.632,68.

Powyższa kwota wynika z wystawionego przez Bank (...) S.A. przeciwko S. M. bankowego tytułu egzekucyjnego nr (...), na którą składaj się pozostała do zapłaty kwota kapitału (134.978,20), odsetki umowne (6.371,73 zł), odsetki liczone od zadłużenia przeterminowanego w kwocie (6.282,75 zł).

W związku z ustaleniem przez strony Umowy Kompleksowej (...) wysokości odsetek w przypadku opóźnienia w regulowaniu zobowiązania, Sąd na podstawie art. 481 § 1 k.p.c. zasądził odsetki umowne od kwoty 134.978,20 zł w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, liczonymi od dnia 14 kwietnia 2014 roku.

Przedmiotem skargi pauliańskiej mogą być wyłącznie czynności prawne – niezależnie od tego, czy będą to czynności prawne jednostronne czy dwustronne, odpłatne czy nieodpłatne, dokonane w sposób dorozumiany lub wyraźny. Przedmiotem skargi pauliańskiej może być każda czynność prawna, datio in solutum, jeżeli spełnia przesłanki określone w art. 527 § 1 k.c. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 lipca 2007 r. o sygn. akt II CSK 118/2007,), a zatem czynność prawna dokonana przez dłużnika z osobą trzecią, na skutek której osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową oraz doszło do pokrzywdzenia wierzycieli.

W realiach niniejszej sprawy uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników pozwanej spółki, których uznania za bezskuteczne domaga się powód, zostały podjęte przez wspólnika pozwanej spółki – (...) i dotyczyły podwyższenia kapitału (...) sp. z o.o. aportem pochodzącym z majątku wspólnego S. M. oraz A. M. w postaci nieruchomości położonej w Z. przy ul. (...) oraz zmiany umowy spółki poprzez wniesienie przez S. M. do spółki wkładu niepieniężnego w postaci w/w nieruchomości.

Należy zatem stwierdzić, że uchwały te nie mogą być przedmiotem skargi paulińskiej, bowiem nie są one czynnościami prawnymi dokonanymi przez dłużnika S. M.. Tym samym roszczenie o uznanie w stosunku do powoda uchwał nr 1 i 2 podjętych przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników pozwanej spółki w dniu 5 maja 2014 roku Sąd uznał za niezasadne i oddalił w tym zakresie powództwo.

O kosztach procesu Sąd orzekł stosownie do przepisu art. 100 k.p.c., uznając, iż strona powodowa uległa tylko co do nieznacznej części swego żądania mimo oddalenia powództwa co do dwóch z trzech czynności wskazanych w pozwie. Jednakże istota ochrony, której domagał się powód sprowadzała się w gruncie rzeczy do umożliwienia egzekucji z nieruchomości zbytej przez dłużnika. Dla osiągnięcia tego celu zbyteczne było kwestionowanie skuteczności uchwał spółki czyli żądanie zgłoszone niejako na wszelki wypadek, natomiast kluczowe znaczenie miało podważenie skuteczności samej umowy będącej konsekwencją podjęcia tych uchwał.

Ogółem koszty prowadzenia sprawy przez powoda wyniosły 11.308,51 zł i złożyły się na nie opłata od pozwu w wysokości 7.382 zł, koszty zastępstwa procesowego ustalone w oparciu o § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 2013 r., poz. 461 ze zm.) w wysokości 3.600 zł, opłata od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł, opłata kancelaryjna w wysokości 5 zł oraz koszty związane w uczestnictwem pełnomocnika powoda na rozprawie w dniu 6 października 2015 roku w wysokości 287,51 zł ustalone w oparciu o rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 roku w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. 2002 r. , Nr 27, poz. 271 ze zm.).