Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 listopada 2015r.

Sąd Rejonowy w R a c i b o r z u, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Jerzy Domagała

Ławnicy: --------------

Protokolant: Krzysztof Mika

w obecności Prokuratora Marcina Darmochwala

po rozpoznaniu w dniach: 10/03/2015r; 21/04/2015r; 26/05/2015r; 27/08/2015r; 22/09/2015r; 03/11/2015r;

sprawy:

W. K. (1)

s. K. i M.

ur. (...) w D.

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 28 lutego 2012r. w nieustalonym miejscu, podrobił podpis K. B. na nieautentycznym zezwoleniu na pracę cudzoziemca na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej typu A, nr (...) z dnia 28 lutego 2012r., rzekomo wydanym przez Wojewodę (...) na wniosek firmy (...). Budownictwo Sp. z o.o., (...)-(...) K., al. (...), dla cudzoziemca o danych personalnych (...), opatrzonego sygnaturą akt (...)

tj. o czyn z art. 270 § 1 kk

II.  w dniu 28 lutego 2012. w nieustalonym miejscu, podrobił podpis K. B. na nieautentycznym zezwoleniu na pracę cudzoziemca na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej typu A, nr (...) z dnia 28 lutego 2012r., rzekomo wydanym przez Wojewodę (...) na wniosek firmy (...). Budownictwo Sp. z o.o., (...)-(...) K., al. (...), dla cudzoziemca o danych personalnych (...), opatrzonego sygnaturą akt (...)

tj. o czyn z art. 270 § 1 kk

III.  w dniu 28 lutego 2012r. w nieustalonym miejscu, podrobił podpis K. B. na nieautentycznym zezwoleniu na pracę cudzoziemca na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej typu A, nr (...) z dnia 28 lutego 2012r., rzekomo wydanym przez Wojewodę (...) na wniosek firmy (...). Budownictwo Sp. z o.o., (...)-(...) K., al. (...), dla cudzoziemca o danych personalnych (...), opatrzonego sygnaturą akt (...);

tj. o czyn z art. 270 § 1 kk

1.  uznaje oskarżonego W. K. (1) za winnego tego, że w dniu 28 lutego 2012r. w nieustalonym miejscu działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu użycia za autentyczny, podrobił podpis K. B. (2) na:

–

nieautentycznym zezwoleniu na pracę cudzoziemca na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej typu A, nr (...) z dnia 28 lutego 2012r., rzekomo wydanym przez Wojewodę (...) na wniosek firmy (...). Budownictwo Sp. z o.o., (...)-(...) K., al. (...), dla cudzoziemca o danych personalnych (...), opatrzonego sygnaturą akt (...),

–

nieautentycznym zezwoleniu na pracę cudzoziemca na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej typu A, nr (...) z dnia 28 lutego 2012r., rzekomo wydanym przez Wojewodę (...) na wniosek firmy (...). Budownictwo Sp. z o.o., (...)-(...) K., al. (...), dla cudzoziemca o danych personalnych (...), opatrzonego sygnaturą akt (...),

–

nieautentycznym zezwoleniu na pracę cudzoziemca na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej typu A, nr (...) z dnia 28 lutego 2012r., rzekomo wydanym przez Wojewodę (...) na wniosek firmy (...). Budownictwo Sp. z o.o., (...)-(...) K., al. (...), dla cudzoziemca o danych personalnych (...), opatrzonego sygnaturą akt (...)

tj. o czyn z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk i za to na podstawie art. 270 § 1 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności ustalając okres próby na 2 (dwa) lata;

3.  na podstawie art. 71 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego karę grzywny w ilości 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

4.  na podstawie art. 44 § 2 kk orzeka przepadek dowodów rzeczowych wyszczególnionych w wykazie dowodów rzeczowych na karcie nr 230 w postaci kserokopii dokumentów;

5.  na podstawie art. 230 § 2 kpk zarządza zwrot dokumentów znajdujących się na k. 564-565 Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej w T.;

6.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w postaci wydatków w wysokości 4330,83 (cztery tysiące trzysta trzydzieści i 83/100) złotych i obciąża go opłatą w kwocie 170,00 (sto siedemdziesiąt) złotych.

Sędzia:

Sygn. akt II K 238/14

UZASADNIENIE

W Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej w B., w A., nieznany obywatel tego kraju, w marcu 2012 roku, złożył wniosek o wydanie wizy D07 z prawem do pracy na podstawie zezwolenia na pracę wystawionego przez Wojewodę (...) typu A nr (...), sporządzonego na wniosek firmy (...).W. Budownictwo Sp. z o.o. z siedzibą w K.. Wniosek dotyczył obywatela A. o imieniu i nazwisku R. S..

Ambasada RP w B. skontaktowała się ze (...) Urzędem Wojewódzkim w celu potwierdzenia autentyczności tego dokumentu i uzyskała odpowiedź, że w/w urząd nie potwierdził faktu wystawienia takiego dokumentu.

W związku z powyższym, Wydział Konsularny Ambasady RP w B. poinformował o sprawie Komendę Główną Straży Granicznej, która skierowała sprawę do Wydziału do Spraw Cudzoziemców (...) Oddziału Straży Granicznej w R..

Podczas przeprowadzonych czynności, skontaktowano się z właścicielami firmy (...).W. Budownictwo – z Ł. J. (1), Ł. W. (1) i K. G., którzy oznajmili, iż firma nie starała się o uzyskanie zezwolenia na pracę dla obywatela A.. Ponadto obywatel A. zgodnie z w/w dokumentem miał pracować na stanowisku glazurnika, co wykracza już poza działania firmy (...).W. Budownictwo, która buduje domy do etapu stanu surowego. Ze (...) Urzędu Wojewódzkiego również uzyskano informację, że firma (...).W. Budownictwo nie ubiegała się o pozwolenie na pracę dla cudzoziemców.

W dniu 20.09.2012r, w ramach czynności procesowych, w (...) Urzędzie Wojewódzkim ujawniono dokumenty pochodzące z Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w T. w U., którymi były pisma z prośbą o potwierdzenie autentyczności zezwoleń na pracę dla obywateli U.: S. R. i R. K.. Zezwolenia na pracę dla wyżej wskazanych obywateli U. miały zostać wydane przez (...) Urząd Wojewódzki w K. na wniosek firmy (...).W. Budownictwo.

W tym przypadku – podobnie jak w poprzednim, (...) Urząd Wojewódzki nie potwierdził autentyczności zezwoleń, a właściciele firmy (...).W. Budownictwo również zaprzeczyli jakoby występowali do (...) Urzędu Wojewódzkiego z wnioskiem o zatrudnienie obywateli U..

Jednym z pracowników firmy (...).W. Budownictwo był oskarżony W. K. (1), który zajmował się pozyskiwaniem klientów zainteresowanych budową domów. Wyżej wskazana firma zajmuje się budową domów do etapu stanu surowego. Firma ta nie zatrudnia cudzoziemców. Pracują w niej tylko obywatele polscy.

Po przeprowadzeniu szeregu czynności oraz zasięgnięciu opinii biegłego potwierdzono, iż w dniu 28 lutego 2012 w nieustalonym miejscu oskarżony podrobił podpis K. B. (2) – pracownicy Urzędu Wojewódzkiego w K. na:

1.  nieautentycznym zezwoleniu na pracę cudzoziemca na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej typu A, nr (...) z dnia 28 lutego 2012r., rzekomo wydanym przez Wojewodę (...) na wniosek firmy (...). Budownictwo Sp. z o.o., (...)-(...) K., al. (...), dla cudzoziemca o danych personalnych (...), opatrzonego sygnaturą akt (...),

2.  nieautentycznym zezwoleniu na pracę cudzoziemca na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej typu A, nr (...) z dnia 28 lutego 2012r., rzekomo wydanym przez Wojewodę (...) na wniosek firmy (...). Budownictwo Sp. z o.o., (...)-(...) K., al. (...), dla cudzoziemca o danych personalnych (...), opatrzonego sygnaturą akt (...),

3.  nieautentycznym zezwoleniu na pracę cudzoziemca na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej typu A, nr (...) z dnia 28 lutego 2012r., rzekomo wydanym przez Wojewodę (...) na wniosek firmy (...). Budownictwo Sp. z o.o., (...)-(...) K., al. (...), dla cudzoziemca o danych personalnych (...), opatrzonego sygnaturą akt (...).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: wyjaśnień oskarżonego (k. 671), zeznań świadków: P. W. (k. 66, 73, 450 – 451, 685 - 686), P. K. (k. 82 – 83, 210 – 211, 686 - 687), Ł. W. (k. 146 – 147, 451, 687), A. P. – J. (k. 86 – 87, 747 - 749), Ł. J. (k. 150 – 151, 451, 687 - 688), K. B. (k. 166 – 168, 451 – 452, 711 - 712), P. S. (k. 688), D. B. (k. 205 – 206, 452, 688), A. S. (k. 688), M. W. (k. 225 – 226, 452, 689), R. S. (k. 405 – 406, 452 – 453, 689), J. N. (k. 689 - 690), J. D. (k. 409 – 410, 689), zeznań biegłego R. I. (k. 768), ekspertyzy kryminalistycznej biegłego (k. 640 - 660), kserokopii pisma z dnia 18.04.2012r (k. 5), kserokopii pisma z dnia 14.05.2012r (k. 14 – 15), kserokopii dokumentacji wizowej dot. R. S. (k. 17 – 26), pisma o sygn (...) z dnia 07.09.2012r (k. 55 – 57), pisma o sygn (...)(k. 79), protokołu przeszukania pomieszczeń firmy (...).Budownictwo (k. 142 – 143), protokołu przeszukania lokalu mieszkalnego w S. (k. 154 – 155), kopii pisma o sygn (...)(k. 181 – 203), protokołu przeszukania lokalu mieszkalnego w D. (k. 248 – 250);

Oskarżony W. K. (1) podczas przesłuchania w charakterze podejrzanego w postępowaniu przygotowawczym, jak i podczas postępowania sądowego - nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów.

Podczas postępowania przygotowawczego oskarżony wyjaśnił, że firma (...).Budownictwo nigdy nie zatrudniała cudzoziemców i nie miała takich planów. Oskarżony całkowicie zaprzeczył jakoby miał cokolwiek do czynienia z dokumentami dotyczącymi wiz i pozwoleń na pracę. W. K. (1) stwierdził, że czuje się pokrzywdzony i nie wie dlaczego i z jakiego powodu znalazł się na ławie oskarżonych.

Oskarżony przed Sądem podtrzymał swoje uprzednio złożone wyjaśnienia, w których nie przyznawał się do winy i na rozprawie stwierdził, że wszystko już w tej sprawie powiedział.

Oskarżony W. K. (1) nie był dotąd karany sądownie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyjaśnień oskarżonego złożonych w postępowaniu przygotowawczym i sądowym (k. 259 – 260, 450, 671), karty karnej (k. 402).

Sąd zważył co następuje:

Kompleksowa analiza materiału dowodowego pozwala na uznanie oskarżonego W. K. (1) za winnego popełnienia przestępstwa z art. 270 §1 kk w zw z art. 12 kk. Do takiego wniosku skłoniły Sąd osobowe źródła dowodowe oraz odpowiednie dowody z dokumentów.

Postawa oskarżonego konsekwentnie nie przyznającego się do winy, który swoją osobę stawiał w roli pokrzywdzonego nie zasługuje na aprobatę Sądu i stanowi przyjętą przez niego linię obrony. Wyjaśnienia oskarżonego są przede wszystkim sprzeczne z opinią (ekspertyzą) biegłego, który stwierdził, iż podpisy naniesione na w/w dokumentach zostały sporządzone przez W. K..

Na potrzeby niniejszej sprawy powołano biegłego sądowego z zakresu badań pisma ręcznego, podpisów, dokumentów i pieczątek oraz badań psychologicznych pisma, przy Sądzie Okręgowym w K. – R. I. (2). Opinia ta stanowi kluczowy dowód w niniejszej sprawie.

Podpisy ujawnione na w/w dokumentach biegły porównał z próbkami pisma pobranymi m.in. od W. K. (1).

Podczas postępowania przygotowawczego biegły pracował na kserokopiach wyżej wskazanych zezwoleń na pracę. Biegły wówczas stwierdził, że na wyżej wymienionych dokumentach w miejscu podpisu wnioskodawcy oraz daty podpisów nie nanieśli K. B. (2) i P. K. (2), lecz istnieje wysokie prawdopodobieństwo, iż zapisy te zostały sporządzone przez oskarżonego W. K. (1). Jeżeli chodzi o fragment dokumentu, na którym widnieje pieczęć i podpis wojewody – biegły stwierdził, iż nie można rozstrzygnąć kto nakreślił dany podpis, ponieważ nakreślenie tak prostej konstrukcji przedmiotowego grafizmu znajduje się w możliwościach psychomotorycznych większej liczby osób o przeciętnych możliwościach psychomotorycznych.

Podczas pierwszego rozpoznania sprawy przed Sądem, biegły R. I. (2) wygłosił ustną opinię uzupełniającą, w której uznał, że po ponownym porównaniu typów pisma za pomocą programu komputerowego (...), doszedł do wniosków tożsamych jak przy sporządzeniu opinii pisemnej. Mianowicie biegły podkreślił, że prawdopodobieństwo nakreślenia podpisów przez oskarżonego jest wysokie.

W ekspertyzie wydanej na potrzeby niniejszego postępowania sądowego, biegły pracował na oryginałach dokumentów nadesłanych z Ambasady RP w T. dotyczących obywateli U.: S. R. i R. K.. Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w B., nie dysponowała oryginałami dokumentów związanych z nieautentycznym zezwoleniem na pracę dla obywatela A.– R. S. (k. 55).

Biegły kategorycznie stwierdził, że oryginał podpisu i odręcznego zapisu cyfrowego o brzmieniu „K. B. 28.02.2012r” widniejących w obrębie rubryki o nazwie (podpis wnioskodawcy i data) zezwolenia typu A nr (...) na pracę cudzoziemca S. R. oraz zezwolenia typu A nr (...) na pracę cudzoziemca R. H. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wydanych przez Wojewodę (...), datowanych na dzień 28.02.2012r zostały nakreślone przez oskarżonego W. K. (1), którego wzory pisma i podpisów przekazano biegłemu do badań w charakterze materiału porównawczego.

Biegły R. I. (2) na rozprawie potwierdził ustalenia zawarte w opinii pisemnej. Biegły podkreślił, że podpisy z przekazanych do badań dokumentów zostały nakreślone przez oskarżonego W. K. (1). Przed Sądem biegły opisał sposób badania pisma oraz różnice pomiędzy badaniem dokumentu oryginalnego a kopii. Jego zeznania stoją w całkowitej korelacji z wnioskami przedstawionymi w opinii pisemnej, którą cechuje dokładność oraz szczegółowość badań.

Należy podkreślić, że biegły wypowiadał się w tej materii tak w postępowaniu przygotowawczym jak i podczas poprzedniego rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym. W każdym przypadku, szczegółowo i precyzyjnie opisał przedmiotową problematykę i wysunął wnioski. Wyżej wskazane opinie zostały sporządzone przez fachowca z bogatym doświadczeniem zawodowym, a wnioski biegłego w pełni zasługują na uznanie Sądu.

Sąd dał wiarę przesłuchanym w sprawie świadkom: A. J., P. W. (2), P. K. (2), Ł. W. (1), Ł. J. (3), K. B. (2), P. S. (2), D. B. (2), A. S. (2), M. W. (2), R. S. (2), J. D. i J. N. (2). Zeznania wyżej wskazanych świadków są zgodne z ich wiedzą na temat sprawy, logiczne, konsekwentne oraz spójne.

Świadek P. K. (2) – pracownik Urzędu Wojewódzkiego w K. stwierdził, że na podpis w formie parafy naniesiony na dokumenty opisane w akcie oskarżenia nie został sporządzony przez niego. Świadek podkreślił, iż nigdy nie miał styczności z oskarżonym.

Funkcjonariusze Straży Granicznej w R.: P. W. (2), R. S. (2), J. D. i J. N. (2) w swoich zeznaniach opisali procedurę oraz działania podjęte w przedmiotowej sprawie.

Pracownicy firmy (...).Budownictwo oraz firm z nią współpracujących: K. B. (2), A. J., Ł. W. (1), M. W. (2), Ł. J. (3), P. S. (2), D. B. (2) i A. S. (2) w swoich zeznaniach podkreślili, iż nie posiadają żadnych informacji odnośnie fałszowania dokumentów pracowniczych obywateli obcych państw. Zatrudnieniu w (...) wskazali wyraźnie, iż firma ta nie zatrudniała i nie zatrudnia cudzoziemców.

Reasumując zatem przedstawione okoliczności w oparciu o przyjęty stan faktyczny, Sąd uznał, że zebrane i ujawnione w sprawie dowody – na czele z opinię grafologiczną, która w sposób jednoznaczny przesądza o sprawstwie oskarżonego - są dostatecznie przekonywujące i pozwalają uznać winę oskarżonego W. K. (1).

W. K. (1) został oskarżony o popełnienie czynu zabronionego z art. 270 §1 kk w zw z art. 12 kk. Przepis art. 270 §1 kk penalizuje przestępstwo sfałszowania, przerobienia lub podrobienia dokumentu. Zgodnie z art. 115 §14 kk dokumentem jest przedmiot, z którym związane jest określone prawo, albo który ze względu na zawartą w nim treść stanowi dowód prawa. W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z faktem podrobienia dokumentu oraz używania jako autentycznego dokumentu podrobionego. Przez podrobienie dokumentu rozumie się sporządzenie przedmiotu (pisma, druku itp.), który ma imitować dokument autentyczny. Podrobienie może dotyczyć także nieistniejących części autentycznego dokumentu, np. dopisanie treści, której autentyczny dokument nie zawiera. Orzecznictwo SN podkreśla, że z podrobieniem dokumentu mamy do czynienia, gdy nie pochodzi od tej osoby, w imieniu której został sporządzony (zob. wyr. SN z 27 XI 2000 r., III KKN 233/98, Orz. Prok. i Pr. 2001, nr 5, poz. 4). Należy dodać, że podrobieniem będzie spreparowanie dokumentu w imieniu osoby istniejącej lub fikcyjnej, a nawet podpisanie autentycznego dokumentu cudzym nazwiskiem, chociażby za zgodą osoby zainteresowanej (por. wyr. SN z 25 X 1979 r., II KR 10/79, OSNPG 1980, nr 11, poz. 127). Ponadto zgodnie z wyrokiem SN 09.09.2002r sygn akt V KKN 29/01 dla bytu przestępstwa z art. 270 §1 kk zupełnie obojętne jest to, czy osoba, której podpis podrobiono na dokumencie, wiedziała o tym lub wyraziła na to zgodę, czy też nie. Dokument jest bowiem podrobiony wówczas, gdy nie pochodzi od osoby, w której imieniu został sporządzony. Podpisanie innej osoby jej nazwiskiem na dokumencie mającym znaczenie prawne, nawet za zgodą tej osoby, stanowi przestępstwo z art. 270 §1 kk.

W ocenie Sądu sprawstwo oskarżonego, jak i okoliczności popełnienia zarzucanego mu czynu nie budzą żadnych wątpliwości. Oskarżony bez wątpienia dopuścił się podrobienia podpisu K. B. na zezwoleniach na pracę dla cudzoziemców.

Na podstawie art. 270 §1 kk Sąd skazał oskarżonego na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 §1 i 2 kk i art. 70 §1 pkt. 1 kk warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 2 lata. Na podstawie art. 71 §1 kk Sąd wymierzył oskarżonemu grzywnę w ilości 50 stawek dziennych ustalając wysokość jednaj stawki dziennej na kwotę 10 zł.

Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę dyrektywy wymiaru kary z art. 53 kk. Przy wymiarze kary Sąd miał na względzie stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego, który jest znaczny oraz prewencję generalną poprzez kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa. Okolicznością wpływającą na korzyść W. K. (1) jest jego uprzednia niekaralność.

W związku z powyższym, Sąd uznał, że w stosunku do oskarżonego możliwe jest zastosowanie warunkowego zawieszenia orzeczonej kary pozbawienia wolności. Warunkowe zawieszenie kary pozbawienia wolności w stosunku do oskarżonego pozwoli na osiągnięcie celu kary, jakim jest zapobieżenie popełnianiu podobnych przestępstw w przyszłości. Niemniej oskarżony powinien mieć świadomość, że w okresie próby musi bezwzględnie przestrzegać porządku prawnego, a popełnienie kolejnego przestępstwa może skutkować zarządzeniem wykonania kary pozbawienia wolności. Kara ta będzie także miała wpływ na kształtowanie prewencji generalnej.

Przy wymiarze kary grzywny Sąd wziął pod uwagę sytuację materialną i możliwości zarobkowe oskarżonego, który posiada szerokie możliwości zarobkowe, co pozwoli spłacić orzeczoną wobec niego karę grzywny. Wysokość kary grzywny jest adekwatna do sytuacji rodzinnej oskarżonego, a także stopnia winy.

Orzeczona wobec oskarżonego kara spełni swoje cele zarówno w aspekcie prewencji indywidualnej jak i generalnej. Resocjalizacja oskarżonego poza murami zakładu karnego może zostać osiągnięta i sprawi, że oskarżony będzie przestrzegał porządku prawnego i unikał konfliktu z prawem.

Na podstawie art. 44 §2 kk Sąd orzekł przepadek dowodów rzeczowych wyszczególnionych w wykazie dowodów rzeczowych na karcie nr 230 w postaci kserokopii dokumentów.

Na podstawie art. 230 §2 kpk, Sąd zarządził zwrot dokumentów znajdujących się na k. 564 – 565, Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej w T..

Na podstawie art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w postaci wydatków w wysokości 4330,83 złotych i obciążył go opłatą w kwocie 170 złotych.