Sygn. akt I ACz 1756/12
Dnia 28 września 2012 r.
Sąd Apelacyjny we Wrocławiu – Wydział I Cywilny w składzie:
Przewodniczący Sędzia SA: |
Małgorzata Bohun (spr.) |
Sędzia SA: Sędzia SA: |
Iwona Biedroń Aleksandra Marszałek |
po rozpoznaniu w dniu 28 września 2012 r. na posiedzeniu niejawnym we Wrocławiu
sprawy z powództwa: J. B. (1)
przeciwko: (...) S.A. (...)w O.
o zapłatę
na skutek zażalenia powódki
na postanowienie Sądu Okręgowego w Opolu
z dnia 16 sierpnia 2012 r., sygn. akt I C 340/12
p o s t a n a w i a: oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem Sąd I instancji odrzucił zażalenie powódki na postanowienie Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 26 czerwca 2012 r. W uzasadnieniu wskazał, że pełnomocnik powódki wezwany do usunięcia braków formalnych zażalenia nie usunął w zakreślonym mu terminie tych braków, co skutkować musiało odrzuceniem zażalenia.
Żaląc się na to postanowienie pełnomocnik powódki zarzucił naruszenie art. 370 w zw. z art. 397 § 2 kpc polegające na uznaniu zażalenia, w którym omyłkowo wpisano inną sygnaturę akt (dotyczącą innej osoby, lecz o tym samym nazwisku) za niedopuszczalne. Wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia i przekazanie zażalenia powódki do Sądu II instancji.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zażalenie złożone przez pełnomocnika powódki jest oczywiście bezzasadne.
Na pełną akceptację zasługuje stanowisko Sądu I instancji, że pełnomocnik powódki nie wykonał zarządzenia z dnia 31 lipca 2012 r., którym został wezwany do usunięcia braków formalnych zażalenia pod rygorem jego odrzucenia.
Wskazywane w zażaleniu przez pełnomocnika argumenty są nie do przyjęcia. Należy podkreślić, że złożone przez niego zażalenie na postanowienie w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych trafnie zostało ocenione przez Sąd I instancji jako dotknięte brakami. Nie chodziło przy tym, jak próbuje obecnie twierdzić pełnomocnik powódki, o pomyłkę w sygnaturze akt sprawy. Ta sygnatura podana została prawidłowo: IC 340/12. (k. 22 akt sprawy). Natomiast profesjonalny pełnomocnik zamiast imienia i nazwiska powódki: J. B. (2) podał jako powódkę: A. B., jednocześnie tytułując swoje zażalenie jako „zażalenie pozwanego”. Wezwany do usunięcia braków formalnych zażalenia zarządzeniem z 31 lipca 2012 r., w którym wyjątkowo precyzyjnie wskazano w jaki sposób braki zażalenia mają być usunięte, wykonując wezwanie Sądu przesłał identycznej treści zażalenie, zawierające te same błędy (k. 33-36 akt sprawy).
W takiej sytuacji uznać należy, że Sąd I instancji postąpił prawidłowo odrzucając zażalenie, którego braków pełnomocnik nie usunął.
Z powyższych względów orzeczono jak na wstępie (art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc).
MR