Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu - II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: SSR Agnieszka Kucińska - Stanny

Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Kulczyk

przy udziale Prokuratora Marcina Licznerskiego

po rozpoznaniu w dniach 21.10.2015, 15.12.2015 roku sprawy karnej

J. G.a - urodz. (...) w R., syna J. i A. zd. G., obywatelstwa polskiego, o wykształceniu zawodowym, z zawodu malarza-tapeciarza, pesel (...), karanego, zam. W., ul. (...), aktualnie przebywającego w Zakładzie Karnym we W.

oskarżonego o to, że:

w dniu 13 kwietnia 2015 roku około godziny 6:46 w oddziale mieszkalnym nr II Zakładu Karnego nr (...) w G. naruszył nietykalność cielesną funkcjonariusza publicznego podczas pełnienia obowiązków służbowych w ten sposób, że jeden raz uderzył z głowy w twarz st. S.. M. S. (1), pełniącego służbę oddziałową i sprawującego nadzór nad wydawaniem śniadań, w następstwie czego doznał on powierzchownego stłuczenia głowy z raną tłuczoną i pourazowym obrzękiem wargi górnej oraz rozchwiania pourazowego zęba/siekacza, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu ciała trwające nie dłużej niż 7 dni,

tj. o czyn z art. 222 § 1 kk i art.157 § 2 w zw. z art. 11 § 2 kk .

O R Z E K A

I.  Uznaje oskarżonego J. G. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, to jest występku z art. 222 § 1 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to, w myśl art. 11 § 3 kk, na podstawie art. 222 § 1 kk, wymierza mu karę 6(sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonego J. G. do zapłaty na rzecz pokrzywdzonego M. S. (1) kwoty 1.000zł (jeden tysiąc złotych) – tytułem zadośćuczynienia, z ustawowymi odsetkami od dnia 21 października 2015r. do dnia zapłaty.

III.  Zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych, a wydatkami obciąża Skarb Państwa.

II K 533/15

UZASADNIENIE

Oskarżony J. G. w kwietniu 2015r. odbywał karę 10 miesięcy pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym (...) w G. orzeczoną za czyny z art. 222§1 kk i art. 226§1 kk.

/ dowód: odpis wyroku w sprawie (...) Sadu Rejonowego dla W.– Śródmieścia we W. (...). – k.57-59/

W dniu 13 kwietnia 2015r. pokrzywdzony M. S. (1) pełnił służbę w zakładzie karnym - wydawał śniadanie osobom odbywającym karę pozbawienia wolności. Po otwarciu drzwi celi, w której przebywał oskarżony – wyszedł on z celi, co było zachowaniem nieprzepisowym. Funkcjonariusz służby więziennej – M. S. zwrócił mu więc uwagę, że podczas wydawania śniadania nie wolno wychodzić osadzonym z celi. Oskarżony na te słowa cofnął się, zaś pokrzywdzony kontynuował czynność wydawania śniadania. Gdy funkcjonariusz sprawdzał prawidłowość wydawanych posiłków przez wyznaczonych osadzonych, oskarżony J. G. niespodziewanie ponownie wyszedł z celi i od razu uderzył pokrzywdzonego głową w lewą stronę twarzy. Ten natychmiast zamknął drzwi celi by nie wyszedł kolejny osadzony. Oskarżony był w tym czasie na korytarzu i chciał zaatakować pokrzywdzonego. Przy tym wykrzykiwał, że wszystkich pozabija. Osadzeni wydający posiłek przytrzymali oskarżonego, by nie podszedł ponownie do M. S.. Ten ostatni uruchomił sygnalizator napadowy i powiadomił o zdarzeniu dowódcę. Następnie przemieścił się za kratę, skąd widział jak J. G. „chodzi naładowany po korytarzu i uderza pięściami w ścianę.”

/dowód: zeznania M. S. (1) – k.117,4-5

Zeznania P. J. (1) – k. 132v/

W wyniku uderzenia przez oskarżonego, M. S. (1) był oszołomiony, krwawił z rozciętej wargi, miał obrzękniętą lewą część twarzy, czuł też silny ból tej strony. Odczuwał, że ma poluzowany jeden ząb. Podczas przesłuchania złożył wniosek o zadośćuczynienie za doznana krzywdę w wysokości 5000 zł, stwierdzając jednocześnie, że „odpuszcza wysokość szkody”.

/ dowód: zeznania M. S. (1) –k. 4-5,117/

Po badaniach pokrzywdzonego w szpitalu stwierdzono u niego powierzchowne stłuczenie głowy z rana tłuczoną i pourazowym obrzękiem wargi górnej oraz rozchwianie pourazowe zęba/ siekacza.

/dowód: opinia sądowo – lekarska – k.25,

Dokumentacja medyczna – k.17,26-28/

Oskarżony J. G., wobec zaistnienia wątpliwości do jego poczytalności, został poddany jednorazowemu badaniu sądowo –psychiatrycznemu.

Biegli nie znaleźli podstaw do zakwestionowania jego poczytalności tempore criminis. Stwierdzili u niego natomiast osobowość dyssocjalną, uzależnienie od alkoholu, amfetaminy i marihuany.

Nie wypowiedzieli się jednak co do możliwości prowadzenia przez niego obrony w sposób samodzielny i rozsądny.

/ dowód: opinia sądowo –psychiatryczna –k. 66-67/

J. G. był uprzednio wielokrotnie karany sądownie, w tym za czyny z art., 222§1 kk.

/ dowód: Karta K. –k. 53

odpisy wyroków –k. 49-51,57-59/

Oskarżony J. G. przyznał się do postawionego mu zarzutu i odmówił składania wyjaśnień. Oświadczył, że żałuje swego czynu i „chciałby cofnąć czas”. Wyraził też chęć dobrowolnego poddania się karze. Jednakże jego propozycja nie została zaakceptowana przez oskarżyciela publicznego.

/ dowód: wyjaśnienia J. G. –k. 41,116v/

Sąd dal wiarę wyjaśnieniom oskarżonego.

Przesłuchiwane w sprawie w charakterze świadków osoby, w szczególności pokrzywdzony w sposób jasny i klarowny przedstawili zaistniałą sytuację. Oskarżony w żadnym fragmencie nie zakwestionował wypowiedzi M. S. oraz P. J..

M. S. (1) w sposób logiczny i szczegółowy opisał przebieg wydarzeń. Zazębiają się one i wzajemnie uzupełniają z relacją P. J..

W zestawieniu z dokumentami dotyczącymi obrażeń, jakich pokrzywdzony doznał, w tym opinii sadowo - lekarskiej, w/wym. dowody tworzą jednolity i plastyczny obraz zdarzeń.

Sąd uznał także przeprowadzone badania i na ich podstawie sporządzone opinie za jasne i zupełne. Odnosi się to także do opinii sądowo - psychiatrycznej dotyczącej J. G.. Została ona wydana na podstawie wywiadu od oskarżonego oraz jego badania przez osoby o odpowiednich kwalifikacjach i doświadczeniu zawodowym.

Zdaniem Sądu, w tej sytuacji nie ma żadnych wątpliwości, że oskarżony zachowaniem swym wyczerpał znamiona czynu opisanego w zarzucie, t.j. w dniu 13 kwietnia 2015 roku około godziny 6:46 w oddziale mieszkalnym nr II Zakładu Karnego nr 2 w G. naruszył nietykalność cielesną funkcjonariusza publicznego podczas pełnienia obowiązków służbowych w ten sposób, że jeden raz uderzył z głowy w twarz st. S.. M. S. (1), pełniącego służbę oddziałową i sprawującego nadzór nad wydawaniem śniadań, w następstwie czego doznał on powierzchownego stłuczenia głowy z raną tłuczoną i pourazowym obrzękiem wargi górnej oraz rozchwiania pourazowego zęba/siekacza, które to obrażenia spowodowały naruszenie czynności narządu ciała trwające nie dłużej niż 7 dni. Tym samym zachowaniem swym wypełnił znamiona czynu z art. 222 § 1 kk i art.157 § 2 w zw. z art. 11 § 2 kk .

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe ustalenia Sąd, w myśl art. 11§3 kk i na podstawie art. 222§1 kk wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Do okoliczności obciążających przy wymierzaniu kary, Sąd zaliczył: wcześniejszą karalność, w tym za czyny z art. 222§1 kk, których oskarżony dopuścił się wobec innych funkcjonariuszy publicznych.

Do okoliczności łagodzących Sąd zaliczył przyznanie sie oskarżonego do winy i wyrażoną chęć dobrowolnego poddania się karze.

Zdaniem Sadu, jedynie kara bezwzględnego pozbawienia wolności odniesie wobec oskarżonego swe cele zapobiegawcze i wychowawcze. Poprzednio bowiem orzekane za podobne czyny kary z warunkowym zawieszeniem ich wykonania nie przyniosły oczekiwanego skutku i koniecznym było zarządzenie ich wykonania.

Wobec zgłoszonego przez pokrzywdzonego na podstawie art. 46§1 kk żądania, Sąd zasądził na jego rzecz od oskarżonego kwotę 1000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od daty jego ostatecznego określenia, tj. od 21.10.2015r.

Sad uznał, że zgłaszana przez M. S. (1) kwota 5000 zł z tytułu zadośćuczynienia jest zbyt wygórowana w ustalonym stanie faktycznym, a doznaną krzywdę i ból fizyczny w pełni zrekompensuje kwota 1000 zł. Ponadto, sąd zasadził powyższą kwotę z ustawowymi odsetkami, zgodnie z obowiązującym aktualnie brzmieniem art. 46§1 kk, który przy orzekaniu o tym wymaga stosowania przepisów prawa cywilnego.

Sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów postępowania w sprawie, na zasadzie art. 624§1 kpk, biorąc pod uwagę fakt przebywania oskarżonego w zakładzie karnym i jego trudną sytuację materialną.