Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 października 2015 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Kokowska-Kuternoga

Protokolant: sekr. sądowy Marta Bona

po rozpoznaniu w dniu 7 października 2015 r. w Gdyni

sprawy z powództwa (...) Państwowe Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko R. O.

o zapłatę

I zasądza od pozwanego R. O. na rzecz powoda (...) Państwowe Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 30,97zł ( trzydzieści złotych 97/100) z ustawowymi odsetkami od 23.06.2013r. do dnia 06.02.2015r.;

II w pozostałej części oddala powództwo;

III umarza postępowanie co do kwoty 200,00zł (dwieście złotych);

IV koszty postępowania ustala na kwotę 107,00 zł ( sto siedem złotych) tytułem kosztów procesu, w tym 60,00 ( sześćdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego;

V nie obciąża pozwanego kosztami postępowania ustalonymi w punkcie IV.

UZASADNIENIE

Powód - (...) SA z siedzibą w W. - pozwem wniesionym w dniu 27.11.2014 r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym domagał się zasądzenia od pozwanego R. O. kwoty 325 zł wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu.

(pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym - k. 7-8)

W dniu 18.12.2014 r. Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie, w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 1722838/14, wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym - k. 9)

Postanowieniem z dnia 29.1.2015 r. Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy wydanego w sprawie nakazu zapłaty w całości oraz przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Gdyni.

(postanowienie - k. 15v)

Po wpłynięciu sprawy do Sądu Rejonowego w Gdyni powód (...) SA z siedzibą w W. usunął braki formalne pozwu i wniósł o zasądzenie od pozwanego R. O. kwoty 325 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania. W uzasadnieniu powód wskazał, że swoje żądanie wywodzi z umowy najmu powierzchni usługowej należącej do powoda. Powód wyjaśnił, że zawarł z pozwanym umowę najmu w zamian za czynsz, jednakże pozwany nie uiścił należności z tytułu faktur VAT : (...) z dnia 7.6.2013r na kwotę 150,59 zł z terminem płatności na dzień 21.6.2013r i (...) z dnia 5.7.2013r na kwotę 174, 41 zł z terminem płatności na dzień 20.7.2013r. Nadto powód wskazał, że wzywał pozwanego do dobrowolnej zapłaty spornej kwoty jednakże bezskutecznie.

(pozew - k. 24-25v.)

Pozwany R. O. w wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym sprzeciwie, zaskarżył wydany nakaz zapłaty w całości. Pozwany podniósł zarzut nieistnienia roszczenia dochodzonego przez powoda.

(sprzeciw - k. 10v-12.)

W dniu 10.7.2015r powód cofnął pozew co do kwoty 200 zł, żądając nadal zasądzenia kwoty 125 zł należności głównej z ustawowymi odsetkami od 7.2.2014r do dnia zapłaty oraz kwoty 30, 97 zł tytułem odsetek od kwoty 150, 59 zł od dnia 23.6.2013r do dnia zapłaty-6.2.2014r

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15.7. 2011 r. R. O. zawarł z (...) SA w W. umowę najmu pomieszczenia o powierzchni 26, 21 m kw. usytuowanego w G. w budynku przy ul. (...) działka (...) na czas nieoznaczony z możliwością rozwiązania jej z trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia . Ustalono czynsz w wysokości 5 zł za metr kwadratowy tj. 131,05 zł miesięcznie plus podatek Vat płatny wg wystawianych faktur i w terminach w nich wskazanych . W umowie zaznaczono, że, za każdy dzień zwłoki w płatności czynszu będą naliczane odsetki, a nadto, że najemca wpłaci kaucję w kwocie 200 zł

okoliczność niesporna, a nadto umowa k. 44- 47

W dniu 7.6.2013r (...) SA w W. wystawił fakturę nr (...) z dnia 7.6.2013r na kwotę 150,59 zł z terminem płatności na dzień 21.6.2013r oraz (...) z dnia 5.7.2013r na kwotę 174, 41 zł z terminem płatności na dzień 20.7.2013r

okoliczność bezsporna, a nadto faktury Vat k. 17,18

W dniu 4.7.2013 r. R. O. wypowiedział umowę najmu, przyjęto je w dniu 25.7.2013r informując, że umowa zostanie rozwiązana z dniem 31.10.2013r.

okoliczność niesporna, a nadto pismo (...)- k. 12v

W dniu 4.9.2013 r. (...) SA w W. Departament Windykacji określił zaległość R. O. z tytułu umowy najmu na kwotę 1706, 40 zł i wyznaczył 4 raty w kwotach : 406, 40 zł - płatna do 25.9.2013r, 325 zł - płatna do 25.10.2013r, 325 zł - płatna do 25.11.2013r, 325 zł - płatna do 25.12.2013r

okoliczność niesporna, a nadto pismo (...) z dnia 4.9.2013r - k. 13

W dniu 26.9.2014r wystawiono wezwanie do zapłaty kwoty 325 zł adresowane do R. O.

okoliczność bezsporna, a nadto wezwanie k. 26

R. O. dokonał wpłaty wskazanych rat :

- 13.9.2013r - 406, 40 zł,

- 25.10.2013r- 325 zł,

- 10.1.2014r - 325 zł,

- 25.2.2014r- 325 zł.

okoliczność niesporna, a nadto dowody wpłat- k. 13v

W dniu 21.8. 2013 r, 27.9.2013r oraz 29.10.2013r R. O. dokonał wpłat kwot 3 x po 174, 41 zł tytułem czynszu za okres wypowiedzenia tj. sierpień, wrzesień oraz październik 2013r .

okoliczność niesporna, a nadto dowody wpłat- k. 14

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny pozostawał między stronami bezsporny. Sąd ustalił go więc w oparciu o dokumenty przedstawione przez powoda i pozwanego, które nie były kwestionowane przez stronę przeciwną i nie budziły uzasadnionych wątpliwości Sądu.

W niniejszej sprawie bezsporne było, że pozwany R. O. w okresie objętym żądaniem pozwu zajmował lokal należący do powoda na podstawie umowy najmu. Poza sporem pozostawało również, że pozwany nieregularnie i w niepełnej wysokości uiszczał czynsz związany z zajmowanym lokalem, w związku z czym powstało zadłużenie. Spór sprowadzał się natomiast do ustalenia, czy zadłużenie to zostało spłacone.

W ocenie Sądu zgłoszony przez pozwanego zarzut nieistnienia roszczenia jest zasadny.

Jak wynika z akt sprawy powód wniósł pozew w niniejszej sprawie w dniu 27.11 2014 r. żądając zasądzenia kwoty 325 zł z tytułu niezapłaconych faktur VAT : (...) z dnia 7.6.2013r na kwotę 150,59 zł z terminem płatności na dzień 21.6.2013r i (...) z dnia 5.7.2013r na kwotę 174, 41 zł z terminem płatności na dzień 20.7.2013r , zaś w dniu 4.9.2013r ustalił zaległość pozwanego z tytułu umowy najmu na kwotę 1706, 40 zł, która została spłacona prze pozwanego w 4-ech ratach , ostatnia w dniu 25.2.2014r.

Zatem roszczenie powoda w dniu wniesienia pozwu, tj. w dniu 27.11.2014 r., było już zaspokojone, bo trudno sobie wyobrazić, aby w dniu 4.9.2013r powód, działając przez profesjonalistów zatrudnionych w dziale Windykacji podsumowując we wrześniu 2013r zaległości pozwanego nie uwzględnił niezapłaconych faktur z czerwca i lipca 2013r.

W tym stanie rzeczy uznać należy, iż roszczenie powoda co do należności głównej zostało zaspokojone zgodnie z zaproponowanym harmonogramem spłaty zadłużenia w ratach.

Zgodnie z art. 659 § 1 k.c. przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Przechodząc do rozstrzygnięcia kwestii spornej, należy wskazać, że powód , nie przedstawił żadnych dowodów na potwierdzenie swoich twierdzeń. Pozwany natomiast przedstawił dowody w postaci umowy najmu, pisma powoda zawiadamiającego o rozłożeniu należności na raty oraz dowody wpłat w/w rat.

Mając na uwadze powyższe Sąd, na podstawie art. 659 k.c. a contrario , oddalił powództwo jak w pkt II wyroku

Wobec treści art. 481 § 1 i 2 k.c. stanowiącego, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi, natomiast jeżeli stopa odsetek nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe, przy czym gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy. Oczywistym jest, że w zakresie żądanych odsetek w kwocie 30, 97 zł pozew jest w pełni uzasadniony, w związku z czym Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda odsetki ustawowe zgodnie z żądaniem pozwu od dnia 23.6. 2013 r. do dnia zapłaty, tj. 6.2.2015r.

Pismem z dnia 10. 7. 2015 r., w związku z zapłatą dokonaną przez pozwanego, powód cofnął pozew przed wyznaczoną na dzień 7.10.2015r rozprawą w części , bo co do kwoty 200 zł.

Zgodnie z art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia - aż do wydania wyroku. Stosownie do § 4 w/w przepisu Sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa.

Zgodnie z art. 355 § 1 k.p.c. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne. Przepis art. 355 § 2 k.p.c. stanowi, że postanowienie o umorzeniu postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew w piśmie procesowym albo gdy strony zawarły ugodę przed mediatorem, którą zatwierdził sąd.

Sąd oceniając powyższą czynność procesową z punktu widzenia przesłanek zawartych w art. 203 § 1-4 k.p.c., nie dopatrzył się aby była ona sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego lub by zmierzała do obejścia prawa, a zatem na podstawie art. 203 § 1 i 4 k.p.c. w zw. z art. 355 k.p.c. umorzył postępowanie jak w pk-cie III sentencji .

O kosztach procesu Sąd orzekł na mocy art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 k.p.c. i na podstawie § 19 w zw. z § 2 ust. 1 oraz § 6 pkt 4 w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 461),zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Z uwagi na to, że stroną przegrywającą niniejsze postępowanie był i powód co do kwoty 125 zł i pozwany- co do kwoty 30, 97 zł , ale tylko powód poniósł koszty procesu, Sąd w pkt IV wyroku nie obciążył pozwanego kosztami procesu .

.