Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 04 kwietnia 2016r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSR Maja Snopczyńska

Protokolant Dominika Ćwieląg

po rozpoznaniu w dniu 04 kwietnia 2016 roku w Świdnicy

sprawy z powództwa P. K.

przeciwko (...) S.A. V. (...) w W.

o zapłatę

I.  powództwo oddala,

II.  zasądza od powoda P. K. na rzecz strony pozwanej (...) S.A. V. (...) w W. kwotę 1.217,00 zł tytułem kosztów procesu, w tym kwotę 1.200,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 2483/14

UZASADNIENIE

Powód P. K. wniósł o zasądzenie od strony pozwanej (...) S.A. V. (...) w W. kwoty 7.950 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 7.600 zł od dnia 24.08.2014r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 350 zł od dnia 23.10.2014r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu podniósł, że zgłosił pozwanemu szkodę z tytułu odpowiedzialności cywilnej sprawcy zdarzenia drogowego. Pozwany najpierw uznał swoją odpowiedzialność, a następnie odmówił powodowi wypłaty odszkodowania. Różnica wartości pojazdu przed i po szkodzie została określona na kwotę 7.600 zł. Powód wezwał pozwanego do dobrowolnej zapłaty różnicy oraz kosztów związanych z wykonaniem kalkulacji powiększonych o ustawowe odsetki, jednak pozwany należności nie zapłacił.

Strona pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu potwierdziła, fakt prowadzenia postępowania likwidacyjnego, jednakże zakwestionowała zasadę odpowiedzialności, zakres i wysokość szkody wskazanej przez powoda. Strona pozwana wskazała, że w toku postępowania likwidacyjnego ustalono, że do uszkodzenia motocykla powoda nie mogło dojść w deklarowanych przez niego okolicznościach oraz, że uszkodzenia pojazdu nie mają związku z przedmiotowym zdarzeniem.

W (...) SĄD USTALIŁ

NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY:

Zgłaszając szkodę powód wskazał, że w dniu 16 lipca 2014 roku około godziny 20.30 doszło do zdarzenia drogowego, w którym uległ uszkodzeniu należący do powoda motocykl; z lewej strony wyjechał samochód osobowy i skręcił w lewo, zajeżdżając mu drogę; aby uniknąć kolizji powód skręcił w lewo, wjeżdżając do rowu; powód twierdził, ze w tym czasie jechał z prędkością około 90 km/h, zaś kierujący samochodem poruszał się z prędkością około 30 km/h.

Drugi uczestnik zdarzenia posiadał ubezpieczenie u strony pozwanej w ramach umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej nr umowy (...).

BEZSPORNE, ponadto wynikające z akt szkodowych (...) S.A. ( (...))

Przebieg zdarzenia przedstawiony przez powoda jest bardzo wątpliwy do zaistnienia. Kierujący samochodem (...) wyjeżdżając z drogi podporządkowanej mógł zajechać tor ruchu motocyklisty. W takim przypadku motocyklista jadący z dozwoloną w tym miejscu prędkością około 90 km/h został zmuszony do podjęcia manewru nagłego zjazdu na lewą stronę drogi celem uniknięcia uderzenia w jadący samochód. Kierujący motocyklem na podjęcie decyzji o zmianie kierunku jazdy miał czas około 1 sekundy. Przy prędkości 90 km/h w czasie 1 sekundy przejechał drogę nie mniejszą niż 25 metrów. Ponieważ na miejscu zdarzenia nie ujawniono śladów pochodzących od przemieszczania pojazdu na zblokowanych kołach, które pozostawia gwałtowne zablokowanie koła w czasie hamowania, należy wnioskować, że kierujący nie podjął manewru gwałtownego hamowania przed wjazdem do przydrożnego rowu. Motocykl w wyniku zaistniałego zdarzenia powinien przemieścić się przy prędkości początkowej około 90 km/h na odległość około 45 metrów. Należy zauważyć, że kierujący motocyklem przy takim uderzeniu nie doznał żadnych poważnych obrażeń ciała, co jest niemożliwe. Powinien posiadać przynajmniej poważne zasinienia ciała, nie mówiąc już o złamaniach układu kostnego. Na miejscu powinny pozostać drobne ślady odłamków plastiku, drobiny lakieru z powierzchni lakierowanych pojazdu, które uległy deformacji. Na powierzchni ziemi porośniętej trawa powinny pozostać ślady zdartej darniny w miejscach bezpośredniego styku pojazdu z podłożem.

Opisane zdarzenie nie mogło powstać w okolicznościach podanych przez powoda.

DOWÓD: opinia biegłego z dnia 22.11.2015r. k. 71-80

Po upływie sześciu dni od zdarzenia, na gruncie brak było śladów kolizji, jak również w rowie i na poboczu. Nie było śladów wyciągania pojazdu z rowu.

DOWÓD: notatka z oględzin miejsca zdarzenia k. 40

Strona pozwana przeprowadziła postępowanie w przedmiocie likwidacji szkody i decyzją z dnia 15 września 2014 roku odmówiła przyjęcia odpowiedzialności i wypłaty odszkodowania stwierdzając, że uszkodzenia pojazdu m –ki H. (...) nr rej. (...) nie powstały w deklarowanych okolicznościach i nie mają związku z przedmiotowym zdarzeniem.

BEZSPORNE, ponadto wynikające z akt szkodowych

Powód poniósł koszty sporządzenia opinii rzeczoznawcy samochodowego G. B. w kwocie 350 zł.

DOWÓD: faktura VAT nr (...) z dnia 3.10.2014r. k. 27

Powód pismem z dnia 8 października 2014 roku wezwał pozwaną do zapłaty kwoty dochodzonej pozwem.

DOWÓD: wezwanie do zapłaty k. 20

W TAK USTALONYM STANIE FAKTYCZNYM

SĄD ZWAŻYŁ:

Powództwo nie jest zasadne.

Zgodnie z treścią art. 822 kc przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Podkreślić należy, że funkcją odszkodowania jest wyrównanie uszczerbku w majątku osoby poszkodowanej. Art. 361 kc wskazuje, że zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła; naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Powód wniósł o zasądzenie odszkodowania za szkody powstałe w jego mieniu na skutek zdarzenia w dniu 16 lipca 2014 roku, w którym uległ uszkodzeniu jego motocykl marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa, kwestionując co do zasady swoją odpowiedzialność za wypadek oraz wysokość szkody.

Wobec stanowiska strony pozwanej – zgodnie z art. 6 kc – na powodzie spoczywał obowiązek wykazania w pierwszej kolejności, że strona pozwana ponosi odpowiedzialność za skutki zdarzenia, a następnie wysokości szkody.

Mając na uwadze zebrany w sprawie materiał dowodowy, w szczególności zaś opinię biegłego z dnia 22 listopada 2015 roku, należało uznać, że strona powodowa – jako ubezpieczyciel domniemanego sprawcy szkody nie ponosi odpowiedzialności za szkodę. Słusznie strona pozwana podnosiła, że nie mogło dojść do uszkodzenia motocykla powoda w okolicznościach przez powodowa opisanych. Potwierdziła to opinia biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków. Z opinii tej wynika m. in., że przy prędkości 90 km/h w czasie 1 sekundy powód przejechał drogę nie mniejszą niż 25 metrów. Ponieważ na miejscu zdarzenia nie ujawniono śladów pochodzących od przemieszczania pojazdu na zblokowanych kołach, które pozostawia gwałtowne zablokowanie koła w czasie hamowania, należy wnioskować, że kierujący nie podjął manewru gwałtownego hamowania przed wjazdem do przydrożnego rowu. Motocykl w wyniku zaistniałego zdarzenia powinien przemieścić się przy prędkości początkowej około 90 km/h na odległość około 45 metrów. Ponadto kierujący motocyklem przy takim uderzeniu nie doznał żadnych poważnych obrażeń ciała, co zdaniem biegłego, jest niemożliwe. Powód powinien posiadać przynajmniej poważne zasinienia ciała, nie mówiąc już o złamaniach układu kostnego. Na miejscu powinny pozostać drobne ślady odłamków plastiku, drobiny lakieru z powierzchni lakierowanych pojazdu, które uległy deformacji. Na powierzchni ziemi porośniętej trawą powinny pozostać ślady zdartej darniny w miejscach bezpośredniego styku pojazdu z podłożem. Zdaniem biegłego przedstawiony przez powoda przebieg zdarzenia jest bardzo wątpliwy do zaistnienia. Opinii tej strony nie kwestionowały.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, iż uszkodzenia motocykla powoda nie powstały w wyniku okoliczności podanych przez powoda w związku z czym brak jest podstaw odpowiedzialności strony pozwanej, co skutkowało oddaleniem powództwa jako niezasadnego.

W związku z powyższym ustaleniem rozważaniom Sądu nie podlega kwestia wysokości szkody.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc mając na względzie wynik procesu i koszty poniesione przez pozwanego (1200 zł - koszty zastępstwa procesowego w wysokości wynikającej z § 6 pkt. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.12 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U.2013,461), 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa).