Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 października 2015 r.

Sąd Rejonowy w Ostrołęce I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 października 2015 r. w O.

sprawy z powództwa Spółdzielni M. (...) w O.

przeciwko J. B. i W. B.

o zapłatę

orzeka:

1.  zasądza od pozwanych J. B. i W. B. solidarnie na rzecz powódki Spółdzielni M. (...) w O. kwotę 7 542,51 zł (siedem tysięcy pięćset czterdzieści dwa złote 51/00) wraz z ustawowymi odsetkami, przy czym od pozwanej J. B. od dnia 12 czerwca 2014r. do dnia zapłaty, natomiast od pozwanego W. B. od dnia 25 marca 2015r. do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od pozwanych solidarnie na rzecz powódki kwotę 497 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 197 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

/-/A. D.

Sygn. akt I C 637/14

UZASADNIENIE

W dniu 2.04.2014 r. Spółdzielnia M. (...) w O. wniosła o zasądzenie na jej rzecz od J. B. kwoty 7.542,51 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania według norm przepisanych.

Powódka w uzasadnieniu wskazała, że pozwana – na warunkach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu - posiada lokal o pow. 71,65 m ^{( 2)}, znajdujący się w zasobach powóki. Pozwana zalega z opłatami na rzecz spółdzielni w wysokości objętej żądaniem pozwu z tytułu normatywu – kredytu zaciągniętego na sfinansowanie kosztów budowy zajmowanego przez pozwaną lokalu, odsetek od tego kredytu i odsetek przejściowo wykupionych ze środków budżetu państwa. Powódka wyjaśniła, że kredyt przed 1992 r. zaciągnęła O. (...), a w drodze umowy z 17.06.1992 r. powódka przejęła zobowiązania z tego tytułu. Spółdzielnia wskazała, że przekazuje na rzecz banku pełne należne spłaty kwartalnych rat normatywu, niezależnie od wysokości wpłat pozwanej. Spłata dokonana przez spółdzielnię winna zostać uiszczona na jej rzecz przez zobowiązanych członków spółdzielni. Powódka wskazała, że wysokość normatywu obciążająca pozwaną została ustalona w oparciu o art. 7 ustawy z 30.11.1995r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych oraz o wysokość normatywu wynikającą z obwieszczenia właściwego ministra.

W dniu 22.05.2014r. Sąd Rejonowy w Ostrołęce wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w całości uwzględniający powództwo.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości podnosząc, że nie jest zobowiązana do uiszczania na rzecz powódki wpłat z tytułu normatywu. Ponadto pozwana podniosła zarzut przedawnienia roszczenia objętego żądaniem pozwu wobec upływu trzyletniego terminu przedawnienia z art. 118 k.c. Pozwana uzasadniając swoje stanowisko powołała dokument zestawienia zobowiązań wystawiony przez powódkę w dniu 2.03.1990 r.

Postanowieniem z dnia 9.12.2014 r. sąd wezwał do udziału w sprawie w charakterze pozwanego W. B..

W. B. wniósł o oddalenie powództwa, podnosząc z ostrożności procesowej zarzut przedawnienia roszczenia.

Ostatecznie precyzując roszczenie pełnomocnik powódki wniósł o solidarne zasądzenie od pozwanych kwoty 7.542,51 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania według norm przepisanych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23.06.1983 r. Spółdzielnia Mieszkaniowa w O. zawarła z Narodowym Bankiem Polskim Oddział w O. umowę kredytu na spółdzielcze budownictwo mieszkaniowe, tj. wykonanie inwestycji pod nazwą „Osiedle (...) II zad. XIV w O.” - na kwotę 441.978.000 „starych” zł. Kwota kredytu został ostatecznie zwiększona Aneksem nr (...) do umowy kredytu do 6.287.522.000 „starych” zł. Kredyt ten został przeznaczony m.in. na budowę lokalu mieszkalnego przy ul. (...) nr 13 w O..

/dowód: rozliczenie finansowania obiektu wraz z załącznikiem k. 28 – 29, wstępne rozliczenie kredytu k. 30, rozliczenie kredytu na zadanie wieloobiektowe k. 31, decyzja kredytowa z 30.11.1987 r. k. 36, aneks nr (...) k. 37, aneks nr (...) k. 38, aneks nr (...) k. 39, aneks nr (...) k. 40, aneks nr (...) k. 41, protokół odbioru (...).11.1990 r. k. 42, generalna umowa kredytowa z 23.06.1983 r. k. 44 – 46/

Na mocy umowy o przejęcie długu z 17.06.1992 r. Spółdzielnia M. (...) w O. przejęła od O. (...) wszystkie zobowiązania kredytowe w okresie spłaty przypadające na wybudowane zasoby mieszkaniowe osiedla (...), tj. 54.363.235.300 „starych” zł. Spółdzielnia M. (...) w O. w okresie od III kwartału 2001 r. do 30.9.2013 r. dokonała pełnych spłat rat kredytu mieszkaniowego za wszystkie lokale mieszkalne obciążone zadłużeniem kredytowym, w tym lokal przy ul. (...) w O. /dowód: umowa z 17.06.1992 r. k. 47 – 49, informacja (...) S.A. z 28.11.2013 r. k. 20,

J. B. jest członkiem Spółdzielni M. (...) w O. i zajmuje wraz z W. B. lokal nr (...) w jej zasobach, o powierzchni 71,65m ^{( 2)}, położony w O. przy ul. (...), udostępniony jej na mocy przydziału z dnia 28.02.1990 r., uwzględniającego jej wniosek w tym zakresie. Są oni zobowiązani do spłaty na rzecz Spółdzielni zadłużenia kredytowo – odsetkowego w formie normatywu, zaciągniętego w związku z budową powyższego lokalu. /dowód: przydział lokalu mieszkalnego nr (...) k. 26, wniosek k. 34 – 35, pismo SM k. 321 – 322, wyliczenie k. 2, zobowiązanie z 02.03.1990 r. k. 64, informacje o opłatach k. 65 – 67, kopia postanowienia Sądu Rejonowego w Ostrołęce z 14.05.2003 r. sygn. akt I Ns 130/03 k. 72, zobowiązanie z 2.01.1979 k. 98/

Spółdzielnia M. (...) w O. wyliczyła wysokość normatywu należnego od J. B. i W. B. za rok 2011, 2012 i 9 miesięcy roku 2013 r. na kwotę 7.542,51 zł. J. B. w pismach z 8.01.2013r. i 13.01.2012r. była informowana przez spółdzielnię o wysokości zobowiązania z tytułu normatywu./ dowód: wyliczenie normatywu k. 20, 78, raport obrotów i stanu konta k. 21 – 23, informacje o zadłużeniu k. 24, 25/

Sąd Rejonowy w Ostrołęce wyrokiem z 19.12.2008 r. w sprawie sygn. akt I C 70/08 z powództwa Spółdzielni M. (...) w O. przeciwko J. B. o zapłatę z tytułu zobowiązania kredytowego w postaci normatywów, oddalił powództwo, jako nieudowodnione. /dowód: kopia wyroku z 19.12.2008 r. sygn. akt I C 70/08 k. 95, wyrok Sądu Okręgowego w Ostrołęce z 12.03.2009 r. sygn. akt I Ca 37/09 k. 96/

W sprawie sygn. akt I C 311/10 z powództwa Spółdzielni M. (...) w O. przeciwko J. B. o zapłatę kwoty normatywu, Sąd Rejonowy w Ostrołęce wyrokiem z 22.08.2013 r. uwzględnił powództwo w całości. Apelacja pozwanej od ww. orzeczenia została oddalona przez Sąd Okręgowy w Ostrołęce. /dowód: z akt I C 311/10: wyrok z 22.08.2013 r. k. 268, uzasadnienie k. 271 – 277, wyrok SO z 13.12.2013 r. k. 311, uzasadnienie k. 313 – 321, opinia biegłego k. 137 – 159, 244 - 247/

Sąd zważył, co następuje:

Bezsporna była okoliczność przejęcia przez powódkę od O. (...) w O. zobowiązań kredytowych związanych z realizacją inwestycji pn. „Osiedle (...) II zad. XIV w O.”, w ramach której sfinansowana została m.in. budowa lokalu mieszkalnego przy ul. (...) nr 13 w O., który zajmują pozwani. Bezsporne było również, że powódka uiszcza w całości raty normatywów za jej członków, bez względu na to, czy członkowie spółdzielni dokonują wpłat na ten cel. Rozliczenie uzyskanego przez Spółdzielnię kredytu także na budowę lokalu zajmowanego przez pozwanych zostało potwierdzone złożoną przez powódkę dokumentacją rozliczeniową, w tym rozliczeniem kredytu (k. 30). Pozwani kwestionowali istnienie ich zobowiązanie co do zasady do zapłaty na rzecz powódki kwot z tytułu spłaconego przez powódkę za lokal pozwanych rat normatywu.

Zdaniem Sądu sama zasada odpowiedzialności pozwanych za zobowiązania z tytułu niespłaconych rat kredytu według formuły normatywu została przesądzona prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Ostrołęce w sprawie sygn. akt I C 311/10. Trzeba podkreślić, że okoliczności faktyczne uzasadniające uwzględnienie pozwu w sprawie I C 311/10 nie uległy zmianie – za wyjątkiem okresu, za który powódka wystąpiła o zwrot normatywu. W ocenie Sądu rozpoznającego niniejszą sprawę nie ma wątpliwości, że pozwani są zobowiązani do uiszczania normatywu na rzecz spółdzielni, która regularnie i w całości spłaca należność kredytowo – odsetkową na rzecz banku, co potwierdza informacja (...) S.A. złożona przez powódkę. Sąd w całości podziela ustalenia i rozważania w zakresie obowiązku pozwanych wyrażone w uzasadnieniu ww. wyroku Sądu Rejonowego w sprawie I C 311/10. Brak podstaw, by poczynić odmienne niż w sprawie I C 311/10 ustalenia faktyczne w zakresie istnienia obowiązku pozwanych do zapłaty normatywu. Jednocześnie, wobec bezspornego nieuiszczenia normatywu przez pozwanych w okresie wskazanym w pozwie, zasadność powództwa zdaniem Sądu nie mogła budzić wątpliwości.

Tytułem przypomnienia wskazać należy, że zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy z 30.11.1995r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych (t. j. Dz.U.2003.119.1115 ze zm.), jako kredytobiorcę należy traktować również członka spółdzielni mieszkaniowej, zajmującego lokal obciążony kredytem zaciągniętym przez spółdzielnię, lub osobę niebędącą członkiem spółdzielni, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, zajmującą lokal obciążony kredytem zaciągniętym przez spółdzielnię. Nie budzi więc wątpliwości, że pozwani są kredytobiorcami w rozumieniu wskazanej ustawy. Następnie Sąd zważył, że bezzasadne są twierdzenia pozwanej, jakoby z dokumentu pt. „zobowiązanie” z dnia 2.03.1990 r. (k. 64) wynikało, iż nie odpowiada ona za zobowiązanie kredytowo – odsetkowe związane z nabywanym lokalem. Fakt, że w dokumencie tym wartość z tytułu spłaty kredytu i odsetek została przekreślona nie oznacza, że pozwana została (jako jedyny członek spółdzielni) uprzywilejowana i zwolniona z obowiązku partycypowania w kosztach kredytu obciążającego jej lokal mieszkalny.

Bezspornie pozwani nie spłacali kredytu w okresie określonym w pozwie, tj. za 2011r., 2012r. i za okres od stycznia do września 2013r. Sposób ustalania wysokości normatywu za dany rok określa art. 7 ust. 1 powołanej wyżej ustawy z 30.11.1995r., który stanowi, że jeżeli kredyt został zaciągnięty, z zastrzeżeniem ust. 3, do 31.5.1992r., wysokość obciążających kredytobiorcę miesięcznych spłat przypadających na dany lokal nie może być niższa od iloczynu powierzchni użytkowej lokalu oraz normatywu spłaty kredytu ustalanego w przeliczeniu na 1 m ² powierzchni użytkowej lokalu. Regulacja ta znajduje zastosowanie w niniejszej sprawie, gdyż generalna umowa kredytu zawarta została przez poprzednika prawnego powódki w 1990r.

Jak wynika z art. 7 ust. 2 powołanej ustawy, normatyw spłaty kredytu, o którym mowa w ust. 1, stanowi iloraz kwoty 760 zł oraz liczby 300, z zastrzeżeniem ust. 2c i art. 11a. Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", w terminie do 30 listopada każdego roku wysokość normatywu, o którym mowa w ust. 1. (ust. 2a). Normatyw stosuje się od początku roku następującego po roku, w którym został on ogłoszony (ust. 2b).

Obliczenie wysokości normatywu za dany rok stanowi proste działanie matematyczne i sprowadza się do pomnożenia powierzchni lokalu przez miesięczną stawkę wynikającą z obwieszczenia właściwego ministra i przez 12 miesięcy. I tak, z Obwieszczenia Ministra Infrastruktury z 17.11.2010 r. w sprawie wysokości normatywu miesięcznych spłat kredytu mieszkaniowego za 1 m ² powierzchni użytkowej lokalu (M.P. z 30.11.2010 r.), wysokość ta w 2011 r. wynosiła 3,075 zł za 1 m ² powierzchni użytkowej lokalu. Należna od pozwanych kwota za 2011 r. wynosi zatem (...),885 zł ([3,075 zł za 1 m ² powierzchni użytkowej lokalu x 71,65 m2 powierzchni lokalu pozwanych] x 12 miesięcy = (...),885 zł).

Z Obwieszczenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarski Morskiej z 29.11.2011 r. w sprawie wysokości normatywu miesięcznych spłat kredytu mieszkaniowego (…)(M.P. z 30.11.2011 r.), wynika, że w 2012 r. wynosiła ona 3,20 zł za 1 m ² powierzchni użytkowej lokalu, a więc obciążająca pozwanych kwota za 2012 r. wynosi 2751,36 zł ([3,20 zł za 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu x 71,65 m ² powierzchni lokalu pozwanych] x 12 miesięcy = 2751,36 zł). W 2013 r. wysokość normatywu miesięcznych spłat kredytu mieszkaniowego wynosiła 3,33 zł za 1 m ² powierzchni użytkowej lokalu, co wynika z Obwieszczenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarski Morskiej z 13.11.2012 r. w sprawie wysokości normatywu miesięcznych spłat kredytu mieszkaniowego za 1 m ² powierzchni użytkowej lokalu (M.P. z 23.11.2012 r.). W związku z tym kwota spłaty normatywu obciążająca pozwanych za okres 9 miesięcy 2013r. objęty żądaniem pozwu wynosi (...),3505 zł ([3,33 zł za 1 m ² powierzchni użytkowej lokalu x 71,65 m2 powierzchni lokalu pozwanych] x 9 miesięcy = (...),3505 zł).

Zgodnie z powyższymi wyliczeniami należność z tytułu spłaty normatywu obciążającego lokal pozwanych wynosi łącznie za okres 2011, 201, i 9 miesięcy 2013 roku - 7542,59 zł. Biorąc pod uwagę, iż żądanie pozwu opiewa na kwotę 7542,51 zł, należało uwzględnić powództwo w całości - do wysokości dochodzonej pozwem należności. Z powyższego wynika, że pozwana prawidłowo wyliczyła wysokość spłaty normatywu obciążającego pozwanych, a różnica z wyliczeniami Sądu w zakresie 8 groszy, stanowi w tym momencie jedynie błąd rachunkowy, który nie wpływa w żaden sposób na dokonane w powyższym zakresie ustalenia.

Następnie odnosząc się do zarzutu pozwanych przedawnienia roszczenia Sąd zważył, że jest on bezzasadny. Stosownie do treści art. 118 kc, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Zdaniem Sądu roszczenie powódki przedawnia się z upływem lat dziesięciu, gdyż nie jest ani świadczeniem okresowym, ani nie wynika z działalności gospodarczej. Po pierwsze, z art. 7 ww. ustawy wynika jedynie wysokość miesięcznych spłat normatywu obciążających kredytobiorcę, jednakże nie stanowi on, że płatność spłat jest miesięczna, czy inna - okresowa. Zdaniem Sądu, nawet jeżeli przyjąć, że sporne świadczenie ma charakter okresowy, to jedynie w relacji powódka i bank. W ocenie Sądu brak podstaw by przyjąć, że świadczenie pozwanych w stosunku do powódki ma charakter okresowy.

Po drugie, w ocenie Sądu nie można uznać, że żądanie pozwu wynika z działalności gospodarczej prowadzonej przez spółdzielnię, gdyż wynika z jej działania jako podmiotu reprezentującego członków spółdzielni. Spłata rat kredytu nie stanowi źródła dochodów spółdzielni, nie ma celu zarobkowego. Za działalność gospodarczą uważa się działalność o stałym, powtarzalnym charakterze, podporządkowaną regułom opłacalności i zysku lub zasadzie racjonalności gospodarowania, co oznacza założenie efektywności bądź wydajności, by była prowadzona na własny rachunek oraz by polegała na uczestnictwie w obrocie gospodarczym (por. uchwała 7 (...) z 18.6.1991 r., III CZP 40/91, OSNC 1992/2/17; wyrok SN z 6.12.1991 r., III CZP 117/91, OSNC 1992/5/65; wyrok SN z 17.12.2003 r., IV CK 288/02, OSNC 2005/1/15). Spółdzielnie mieszkaniowe nie są tworzone dla osiągania zarobku, gdyż ich celem zasadniczym jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych. Zdaniem Sądu działalność spółdzielni mieszkaniowej skierowana „do wewnątrz”, w ramach stosunków członkowskich, nie ma charakteru gospodarczego. Natomiast może być taką działalnością wobec innych przedsiębiorców, w tym zwłaszcza w stosunku do banku – z tytułu rozliczenia kredytu zaciągniętego na budowę mieszkań w celu przydzielania ich członkom. (tak: postanowienie SN z 20.10.1999r. III CKN 372/98, LEX nr 38863). Z tych względów w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie dziesięcioletni termin przedawnienia, który nawet przy uznaniu wymagalności spłaty normatywu za każdy kolejny rok z jego upływem (zgodnie z twierdzeniami pełnomocnika powódki k. 139 in fine), tj. 1.1.2012r, 1.1.2013 r. i 1.1.2014 r. – nie pozwala na uwzględnienie zarzutu przedawnienia roszczenia.

Podkreślić jeszcze należy, że wyrok Sądu Rejonowego w Ostrołęce w sprawie sygn. akt C upr 70/07, na który w toku postępowania powoływała się pozwana, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszego postępowania. W powołanej sprawie powództwo zostało oddalone jako nieudowodnione; Sąd natomiast nie stwierdził, że pozwani nie są zobowiązani do spłaty kredytu według normatywu, czy też, że spółdzielnia nie może się domagać zwrotu normatywu spłaconego do banku.

Następnie wyjaśnić należy, że zasadne jest zdaniem Sądu uznanie solidarnego charakteru zobowiązania pozwanych. Z art. 4 ust. 6 ustawy z 15.12.2000r o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. 2013.1222 ze zm.) wynika bowiem, że za opłaty, o których mowa w ust. 1-2 i 4, odpowiadają solidarnie z członkami spółdzielni, właścicielami lokali niebędącymi członkami spółdzielni lub osobami niebędącymi członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, osoby pełnoletnie stale z nimi zamieszkujące w lokalu, z wyjątkiem pełnoletnich zstępnych pozostających na ich utrzymaniu, a także osoby faktycznie korzystające z lokalu. Bezspornie oboje pozwani zamieszkują przedmiotowy lokal. Zdaniem Sądu uzasadnione jest potraktowanie spłaty kredytu, jako kosztów związanych utrzymaniem i eksploatacją nieruchomości. Podstaw solidarnej odpowiedzialności pozwanych można upatrywać także w art. 30 § kro. Wprawdzie pozwani obecnie nie są już w związku małżeńskim, ale prawo do lokalu powstało w okresie istnie wspólności ustawowej małżeńskiej i niewątpliwie jego uzyskanie miało na celu zaspokajanie zwykłych potrzeb rodziny, którą wówczas tworzyli.

Odnośnie roszczenia o odsetki Sąd uznał je za zasadne w części. Mianowicie, zdaniem Sądu roszczenia powódki stały się wymagalne z dniem następnym po dniu doręczenia wezwania do zapłaty – stosownie do treści art. 455 kc, który stanowi, że jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania.

Z akt sprawy nie wynika, by pozwani byli wzywani do zapłaty przed doręczeniem im odpisów pozwu. Pozwana J. B. otrzymała odpis pozwu w dniu 11.06.2014 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru k. 58), dlatego też należało zasądzić od pozwanej na rzecz powódki odsetki ustawowego od zasądzonej kwoty od dnia 12.06 2014 r. do dnia zapłaty. W odniesieniu do W. B. odsetki ustawowe od zasądzonego roszczenia należało zasądzić od niego na rzecz powódki od dnia 25.03.2015 r. do dnia zapłaty, gdyż odpis pozwu doręczono mu w dniu 24.03.2015 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru k. 112).

Przed datą doręczenia odpisu pozwu pozwanym powódka jedynie informowała pozwaną o wysokości zadłużenia (k. 24, 25), zgodnie z § 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z 25.2.2003r. w sprawie rozliczeń z bankami z tytułu przejściowego wykupienia ze środków budżetu państwa odsetek od kredytów mieszkaniowych (t. j. Dz. U. 2014/1154), który stanowi, że Spółdzielnia mieszkaniowa, będąca kredytobiorcą, w terminie do końca marca każdego roku, powiadamia swoich członków oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, zajmujących lokale obciążone kredytem zaciągniętym przez spółdzielnię, o przypadającym na poszczególne lokale stanie zadłużenia z tytułu kredytu i skapitalizowanych odsetek oraz zadłużenia z tytułu przejściowego wykupienia odsetek od kredytu, z podziałem na zadłużenie z tytułu przejściowego wykupienia odsetek oraz zadłużenie z tytułu oprocentowania tych odsetek, na koniec poprzedniego roku. Informacje te nie są jednak zdaniem Sądu wezwaniami do zapłaty. Wprawdzie powódka złożyła wezwanie do zapłaty skierowane do pozwanej z dnia 30.11.2013r. w zakresie kwoty wskazanej w pozwie (k. 18), ale nie przedstawiła dowodu doręczenia wezwania adresatowi. Nie można zatem ustalić kiedy, o ile w ogóle, wezwanie to doręczono pozwanej.

Z powyższych względów Sąd orzekł jak w pkt 1. na podstawie art. 2 pkt 4 i art. 7 powołanej ustawy z 30.11.1995r., w zw. z art. 481 § 1 i 2 kc.

W pkt 2. Sąd oddalił powództwo w części dotyczącej części odsetek.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 100 zd. 2 kpc, albowiem powództwo oddalono w tak niewielkim stopniu, że to powódkę należy traktować jako wygraną w niniejszej sprawie.

A.  D.