Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 12 kwietnia 2012 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w Wydziale III Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Witold Firkowicz

Protokolant: Ewa Gonerska

w obecności Prokuratora Prokuratury Okręgowej Bartosza Biernata

na posiedzeniu

po rozpoznaniu w sprawie J. T.

wniosku w przedmiocie wydania wyroku łącznego

p o s t a n a w i a

I.  na podstawie art. 572 k.p.k. umorzyć postępowanie w sprawie o wydanie wyroku łącznego co do wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 29 kwietnia 2011r. (sygn. akt III K 92/11);

II.  na podstawie art. 35 § 1 k.p.k. w zw. z art. 569 § 1 k.p.k. w pozostałym zakresie stwierdzić swoją niewłaściwość i sprawę przekazać jako właściwemu Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu;

III.  zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. Katarzyny Gadzińskiej -Świzdorkwotę 147,60 zł tytułem nieopłaconej obrony z urzędu.

UZASADNIENIE

J. T. została skazana prawomocnymi wyrokami:

1. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu z dnia 14 lutego 2007r., sygn. akt V K 2293/06, za czyny z 186 § 1 k.k. i inne popełnione: w okresie od dnia 27 listopada 1999r. do dnia 19 czerwca 2000r., w okresie od dnia 25 maja 204r. do dnia 3 czerwca 2004r., w okresie od dnia 26 maja 2004r. do dnia 14 czerwca 2004r., w dniach 26, 29 maja 2004r., w dniu 1 czerwca 2004r.;

2. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabryczna we Wrocławiu z dnia 11 marca 2008r., sygn. akt XII K 699/07, za czyny z art. 286 § 1 k.k. i inne popełnione: w dniach 21, 22, 31 grudnia 2006r., 3, 4, 6 stycznia 2007r.;

3. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu z dnia 1 października 2008r., sygn. akt II K 1004/07, za czyny z art. 286 § 1 k.k. i inne popełnione: w dniach 29, 30, 31 października 2006r., w październiku 2006r., w dniu 6 listopada 2006r., w okresie od października 2006r. do listopada 2006r.

4. wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 29 kwietnia 2011 r., sygn. akt III K 92/11 za czyny z art. 258 § 1 k.k. i inne popełnione: w dniu 20 maja 2008 roku, w lipcu 2008 roku, w dniach 20, 22, 26, 27, 28 października 2009 r., w dniu 23 sierpnia 2010 r., w dniach 11, 15, 16, 18, 23 września 2010 r., w nocy 23 / 24 września 2010 r., w okresie od maja 2008 r. do lipca 2008 r.

We wniosku z dnia 18 marca 2011 r. skazana wniosła o wydanie wyroku łącznego obejmującego skazania w sprawach o sygn. V K 2293/06 i II K 1004/07.

Postanowieniem z dnia 29 sierpnia 2011r., wydanym w sprawie o sygn. akt II K 461/11 Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu stwierdził swą niewłaściwość i sprawę przekazał do rozpoznania tut. Sądowi. Postanowienie to stało się prawomocne z dniem 5 stycznia 2012r.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W ocenie Sądu Okręgowego brak jest podstaw do wydania wyroku łącznego przez ten Sąd.

Przepis art. 85 k.k. stanowi, iż jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.

Wydanie wyroku łącznego w oparciu o wskazany wyżej przepis dopuszczalne jest tylko wówczas, gdy przed datą wydania pierwszego wyroku skazującego sprawca popełnił również inne przestępstwa, za które nie został z różnych przyczyn skazany jednym, lecz wieloma, wyrokami. Wydanie wyroku łącznego zatem jest celowe i prawnie dopuszczalne wyłącznie w sytuacji istnienia właściwej, normatywnej relacji czasu popełnionych przestępstw do daty wydania chronologicznie pierwszego wyroku, choćby nieprawomocnego. Łańcuch czynów, będących w realnym zbiegu zostaje bowiem „przecięty” z chwilą wydania przez Sąd wyroku skazującego co do któregokolwiek z tych czynów.

W niniejszej sprawie Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu niezasadnie stwierdził, iż zachodzą podstawy do wydania wyroku łącznego przez Sąd Okręgowy, albowiem kary za czyny, o których orzeczono wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 29 kwietnia 2011 r. (sygn. akt III K 92/11) nie podlegają łączeniu z karami orzeczonymi wobec J. T. wyrokami Sądów Rejonowych.

Wstępne zbadanie dat zarówno czynów popełnionych przez J. T. jak i wydanych wobec niej wyroków skazujących prowadzi do wniosku, iż w świetle art. 85 k.k. przesłanki do wydania wyroku łącznego zachodzą do tych czynów, które zostały popełnione przed datą 14 lutego 2007r., kiedy to został wydany wyrok Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt V K 2293/06. Wszystkie czyny skazanej, osądzone wyrokami Sądów Rejonowych, wymienionymi w części wstępnej uzasadnienia zostały popełnione przed tą datą. Natomiast czyny, o których orzeczono wyrokiem Sądu Okręgowego zostały popełnione po dacie wydania w/w wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu i zgodnie z regulacją art. 85 k.k. tworzą odrębny łańcuch czynów. W myśl art. 572 k.p.k. Sąd był zatem zobligowany do umorzenia postępowania w sprawie o wydanie wyroku łącznego co do wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu.

Umorzenie postępowania przez sąd wyższej instancji może przybrać dwojaką postać. Po pierwsze jako umorzenie postępowania w całości, gdy brak jest podstaw do wydania wyroku łącznego, a po drugie jako umorzenie postępowania w części, gdy istnieją podstawy do wydania wyroku łącznego w zakresie tylko niektórych skazań. Jak trafnie zauważył Sąd Najwyższy w uzasadnieniu postanowienia z dnia 20 grudnia 2006 r. (sygn. akt I KZP 32/06, OSNKW 2007, nr 1, poz. 3), każdy sąd rozpoznający sprawę o wydanie wyroku łącznego zobowiązany jest, na podstawie art. 572 k.p.k., do umorzenia postępowania zawsze wówczas i w takim zakresie, w jakim stwierdzi brak warunków do wydania wyroku łącznego. Jeżeli to sąd wyższego rzędu stwierdzi brak warunków do „połączenia” wyroku tego sądu z wyrokami sądów niższego rzędu, to ocena właściwości rzeczowej do dalszego prowadzenia sprawy o wydanie wyroku łącznego uzależniona będzie od etapu rozpoznania sprawy. Jeśli nastąpi to w toku przygotowania do rozprawy, znajdzie zastosowanie art. 35 § 1 k.p.k., przy czym postanowienie o przekazaniu sprawy innemu sądowi, poprzedzone być musi orzeczeniem o stosownym umorzeniu postępowania o wydanie wyroku łącznego.

Sąd Okręgowy podziela prezentowane w judykaturze stanowisko, że gdyby się okazało, że postępowanie o wyrok łączny obejmujące skazanie także przez sąd okręgowy podlega umorzeniu, a do połączenia zostają wyroki sądów rejonowych, należy umorzyć postępowanie o wydanie wyroku łącznego i przekazać sprawę według właściwości odpowiedniemu sądowi rejonowemu. Odmienna decyzja skutkowałaby bowiem wydaniem wyroku łącznego przez sąd niewłaściwy rzeczowo i miejscowo (tak też Sąd Apelacyjny w Krakowie w postanowieniu z dnia 20 kwietnia 2004 r., II AKz 106/06, KZS 2006, nr 4, poz. 44).

Kierując się przedstawionymi argumentami oraz treścią art. 569 § 1 k.p.k. Sąd Okręgowy przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu albowiem ten Sąd wydał ostatni wyrok skazujący w pierwszej instancji – wyrok z dnia 1 października 2008r., sygn. akt II K 1004/07.

Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji postanowienia.