Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Tomasz Korzeń

Protokolant st. sekr. sądowy Anna Kopala

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2016 roku

sprawy z odwołania J. B.

od decyzji z dnia 2 września 2015 roku znak (...)6- (...)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G.

o przyznanie emerytury

oddala odwołanie.

SSO Tomasz Korzeń

VI U 763/15 UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 2 września 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił J. B. prawa do emerytury.

Ubezpieczony J. B. wniósł odwołanie od tej decyzji wskazując, iż jest niesłuszna.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania. Wskazał, że pomimo udokumentowania 25 letniego stażu ubezpieczeniowego, wnioskodawca nie wykazał wymaganego 15 letniego okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. B. urodził się (...) Nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego. Organ rentowy uznał, że dzień 1 stycznia 1999 r. udowodnił okres ubezpieczenia wynoszący łącznie 28 lat, 2 lata i 27 dni, w tym okres 10 lat, 5 miesięcy i 24 dni pracy w warunkach szczególnych. Po raz pierwszy z wnioskiem o ustalenie uprawnień do emerytury wystąpił w dniu 28 września 2012 r. Decyzją z dnia 29 października 2012 r. organ rentowy odmówił mu prawa do tego świadczenia. Wyrokiem z dnia 4 czerwca 2014 roku Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim oddalił odwołanie ubezpieczonego. Sąd ustalił, że ubezpieczonemu do stażu pracy w warunkach szczególnych wliczyć należy okres jego zatrudnienia w K. Klubie (...) od 2 maja 1989 r. do 31 grudnia 1994 r., z odliczeniem okresów pobierania zasiłków chorobowych, na podstawie art. 32 ust. 1a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (1 rok, 2 miesiące i 12 dni). Tym samym skarżący nie udowodnił 15 letniego okresu pracy w warunkach szczególnych dlatego też Sąd oddalił odwołanie od decyzji z dnia 29 października 2012 r. Wyrok stał się prawomocny z dniem 26 czerwca 2014 r. W dniu 19 maja 2015 r. J. B. po za kolejny wystąpił z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury domagając się wliczenia do pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia w K. Klubie (...) od 2 maja 1989 r. do 31 grudnia 1994 r. Decyzją z dnia 2 września 2015 r. pozwany odmówił przyznania mu prawa do emerytury z powodu nieudowodnienia 15 letniego okresu pracy w warunkach szczególnych.

(bezsporne)

W okresie od 2 maja 1989 r. do 31 grudnia 1994 r. J. B. pracował w pełnym wymiarze czasu pracy jako spawacz w warunkach szczególnych w K. Klubie (...). Pracował głównie na terenie kotłowni sodowej. Posługiwał się spawarką i oprzyrządowaniem do spawarki. Spawał spawarkami elektrycznymi i gazowymi. Otrzymywał ekwiwalent na mleko. W okresie zatrudnienia w Klubie po dniu 14 listopada 1991 r. pobierał zasiłki chorobowe przez łączny okres 1 roku, 2 miesięcy i 12 dni.

Na dzień 1 stycznia 1999 r. ubezpieczony posiada staż pracy w warunkach szczególnych wynoszący 14 lat, 11 miesięcy i 12 dni.

dowód: dokumenty w aktach organu rentowego: świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach k. 12, 39, 50, 59, 63, 70 t. IV a.r., książka spawacza k. 55-58; świadectwo prac k. 16 t. V a.r.

dokumenty w aktach sprawy VI U 931/13: zeznania świadków: J. G. k. 25, M. S. k. 25, zeznania ubezpieczonego J. B. k. 25

dokumenty w aktach osobowych k. 15

zeznania świadka J. G. k. 38

zeznania świadka S. M. k. 38

zeznania świadka Z. W. k. 38v

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2015.748; dalej jako ustawa) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat – dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

2. Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

W art. 32 ustawy określono zasady ustalania prawa do emerytury dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze. Zgodnie z tym artykułem, ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1.

Warunki wymagane do uzyskania prawa do emerytury wcześniejszej z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymienione są w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r.. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.; dalej jako rozporządzenie). Rodzaje prac w szczególnych warunkach, których wykonywanie może uprawniać do emerytury wcześniejszej, wymienione są w wykazach A i B stanowiących załączniki do rozporządzenia.

Emerytura wcześniejsza przysługuje na zasadach określonych w § 3 i 4 rozporządzenia, jeżeli kobieta udowodni co najmniej 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych, a mężczyzna 25 lat tych okresów, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wykonywanej w ramach stosunku pracy, przy czym wymagane jest osiągnięcie wieku emerytalnego wynoszącego 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn. Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia przy ustalaniu okresów zatrudnienia w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze uwzględnia się jedynie te okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że pracą w szczególnych warunkach jest praca wykonywana stale (codziennie) i w pełnym wymiarze czasu pracy (przez 8 godzin dziennie, jeżeli pracownika obowiązuje taki wymiar czasu pracy) w warunkach pozwalających na uznanie jej za jeden z rodzajów pracy wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia (vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 marca 2012 r., III UK 92/11).

Art. 32 ust. 1a ustawy stanowi zaś, że przy ustalaniu okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie uwzględnia się okresów niewykonywania pracy, za które pracownik otrzymał po dniu 14 listopada 1991 r. wynagrodzenie lub świadczenia z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Kwestią sporną w niniejszej sprawie okazał się okres zatrudnienia ubezpieczonego w szczególnych warunkach, a także okoliczność czy okres pobierania zasiłków chorobowych po dniu 14 listopada 1991 r. wliczyć należy ubezpieczonemu do stażu pracy w warunkach szczególnych. Warunek posiadania 25 letniego stażu ubezpieczeniowego na dzień wejścia w życie ustawy oraz nie przynależenie do OFE nie były kwestionowane.

Na okoliczność pracy ubezpieczonego w warunkach szczególnych, Sąd dopuścił dowód z dokumentów w aktach organu rentowego, dokumentów w aktach sprawy VI U 931/13 Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim, a także dowód z zeznań świadków: J. G., S. M. i Z. W.. Analiza zgromadzonego materiału dowodowego potwierdziła wykonywanie przez ubezpieczonego pracy w warunkach szczególnych w okresie jego zatrudnienia w K. Klubie (...) od 2 maja 1989 r. do 31 grudnia 1994 r. jako spawacz (wykaz A rozporządzenia, Dział XIV, poz. 12 – prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowodorowym). Wszyscy zeznający w sprawie świadkowie zeznali, że w spornym okresie skarżący pracował wyłącznie jako spawacz, głównie na terenie kotłowni sodowej, posługiwał się spawarkami elektrycznymi i gazowymi. Pracował w pełnym wymiarze godzin pracy. Sąd dał wiarę zeznaniom tych świadków nie znajdując żadnych podstaw by kwestionować ich szczerość i zgodność z rzeczywistym stanem rzeczy. Świadkowie ci są osobami obcymi dla ubezpieczonego. Nie mają żadnego interesu w składaniu fałszywych zeznań. Ich zeznania wzajemnie się uzupełniają tworząc logiczną całość. Świadkowie pracowali ze skarżącym w jednym zakładzie pracy, a zatem posiadają wiedzę w przedmiocie charakteru jego zatrudnienia. W sposób przekonujący wskazali i opisali, że J. B. w spornym okresie wykonywał wyłącznie obowiązki spawacza. Zeznania świadków znajdują również potwierdzenie w dokumentach zgromadzonych w aktach sprawy, w tym w aktach osobowych i zawartych w nich m.in.: umowie o pracę, angażach, zaświadczeniach, świadectwie pracy, którym to dokumentom Sąd nadał przymiot wiarygodności. Zeznania ubezpieczonego złożone w sprawie VI U 931/13 Sąd również ocenił jako wiarygodne albowiem korespondowały one z zeznaniami wszystkich świadków i zgromadzonymi w sprawie dokumentami. Zeznania świadków, ubezpieczonego i dokumenty zgromadzone w sprawie tworzą logiczną całość i pozwalają na ustalenie, że w okresie od 2 maja 1989 r. do 31 grudnia 1994 r. J. B. pracował w warunkach szczególnych jako spawacz.

Po dniu 14 listopada 1991 r. przez okres: 1 rok, 2 miesiące i 12 dni (dane zawarte w karcie zasiłków znajdującej się w aktach osobowych skarżącego k. 15 akt sprawy) pobierał zasiłki chorobowe w związku z niezdolnością do pracy. Tym samym mając na względzie treść art. 32 ust. 1a pkt 1 ustawy, okres pobierania zasiłków należało skarżącemu odliczyć od łącznego okresu zatrudnienia w K. Klubie (...).

J. B. posiada ponad 25 letni staż ubezpieczeniowy, nie należy do OFE, a na dzień 1 stycznia 1999 r. legitymuje się stażem pracy w warunkach szczególnych wynoszącym 14 lat, 11 miesięcy i 12 dni (10 lat, 5 miesięcy i 24 dni - bezsporne plus 5 lat, 7 miesięcy i 30 dni - łączny okres zatrudnienia w K. Klubie (...) minus 1 rok, 2 miesiące i 12 dni – okres pobierania zasiłków chorobowych po dniu 14.11.1991 r.). Tym samym nie spełnił on wszystkich przesłanek do nabycia prawa do emerytury.

Na marginesie wskazać należy, że okres zatrudnienia skarżącego od 2 maja 1989 r. do 31 grudnia 1994 r. w K. Klubie (...) jako okres zatrudnienia w warunkach szczególnych został już uznany za udowodniony w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w Gorzowie Wielkopolskim (sygn. akt VI U 931/13). Świadek J. G. zeznający w niniejszej sprawie potwierdził swoje zeznania złożone w sprawie VI U 931/13. Pozostali świadkowie: Z. W. i S. M. potwierdzili okoliczności, które Sąd Okręgowy uznał za wykazane w postępowaniu VI U 931/13.

Mając na uwadze wskazane okoliczności Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 K.p.c. Sąd oddalił odwołanie ubezpieczonego.

SSO Tomasz Korzeń