Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 1180/15

POSTANOWIENIE

Dnia 5 lutego 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek (spr.)

Sędziowie: SO Gabriela Sobczyk

SR (del.) Roman Troll

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 lutego 2016 r.

sprawy z wniosku wierzyciela (...) w J. (...)

przeciwko dłużnikowi A. Z. (Z.)

na nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu

na skutek zażalenia dłużnika

na postanowienie Sądu Rejonowego w Raciborzu

z dnia 30 listopada 2010 r., sygn. akt I Co 3345/10

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR (del.) Roman Troll SSO Leszek Dąbek SSO Gabriela Sobczyk

Sygn. akt III Cz 1180/15

UZASADNIENIE

Wierzyciel (...) w J. (...) wniósł o nadanie klauzuli wykonalności przedłożonemu bankowemu tytułowi egzekucyjnemu wystawionemu przeciwko dłużnikowi A. Z. oraz zasądzenie od dłużnika na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania klauzulowego, twierdząc, że dłużnik nie wywiązał się

z łączącej strony „umowy o kredyt obrotowy”.

Sąd Rejonowy w Raciborzu w postanowieniu z dnia 30 11 2010r. uwzględnił wniosek oraz orzekł o kosztach postępowania klauzulowego, uznając, że „wierzyciel spełnił wszystkie ustawowe wymogi ustawowe w celu ubiegania się o nadanie klauzuli wykonalności przewidziane w art. 97 ustawy z dnia 29 08 1997 r. Prawo bankowe

oraz w art. 786 2 § 1 k.p.c.. O kosztach postępowania klauzulowego orzekał na podstawie regulacji art. 770 k.p.c.

Orzeczenie to zaskarżył dłużnik A. Z. który wnosił o jego zmianę poprzez nieuwzględnienie wniosku wierzyciela.

W zażaleniu między innymi podnosił, że pomimo tego, iż Sądowi i Komornikowi było znane jego miejscu pobytu nie został przez nich poinformowany o nadaniu klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu oraz że był w stanie spłacić powoda lecz jego pełnomocnik przywłaszczył sobie kwotę przekazaną mu w tym celu przez osoby bliskie skarżącego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zaskarżone orzeczenie zostało wydane w dniu 30 11 2010r. kiedy w obowią-zującym wówczas stanie prawnym dopuszczalne było nadanie klauzuli wykonalności bankowym tytułom egzekucyjnym w warunkach przewidzianych w regulacji art. 97 ustawy z dnia 29 08 1997 r. Prawo bankowe oraz w art. 786 2 § 1 k.p.c.

Sąd pierwszej instancji prawidłowo ocenił, że w odniesieniu do przedłożonego przez wierzyciela bankowego tytułu egzekucyjnego zostały one w pełni spełnione,

a Sąd odwoławczy tę ocenę prawną w całości podziela i przyjmuje za własną (orzecz. SN z dn. 26 04 1935r. III C 473/34, ZB. Urz. 1935r. nr 12, poz. 496).

Tej oceny zażalenie w istocie nie kwestionuje, podnosząc jedynie, iż skarżący

nie został powiadomiony o wydaniu zaskarżonego postanowienia oraz że był on w stanie spłacić powoda lecz jego pełnomocnik przywłaszczył sobie kwotę przekazaną mu w tym celu przez jego bliskich.

Okoliczności te nie mają jednak żadnego wpływu na ocenę prawidłowości zaskarżonego postanowienia, wobec czego zażalenie jest bezzasadne w rozumieniu regulacji art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 i jako takie

z mocy tej regulacji podlegało oddaleniu (w postępowaniu dotyczącym nadania klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu sąd nie jest uprawniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym, a zgodnie

z utrwalonym w tym czasie poglądem prawnym judykatury postanowienia sądu

o nadaniu klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu były doręczane tylko wierzycielowi - w obecnym stanie prawnym pogląd ten znajduje normatywne odzwierciedlenie w art. 794 2 § 1 zd.1 k.p.c.).

Reasumując zaskarżone postanowienie jest prawidłowe i dlatego zażalenie dłużnika jako bezzasadne oddalono na mocy art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 .