Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 448/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSO Teresa Zawiślak

Sędziowie:

SO Krystyna Swięcicka

SO Karol Troć (spr.)

Protokolant:

st.sekr.sąd. Agata Polkowska

przy udziale Prokuratora Andrzeja Michalczuka

po rozpoznaniu w dniu 16 września 2013 r.

sprawy J. Ł.

oskarżonego o przestępstwo z art. 178 a §1 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Siedlcach

z dnia 2 lipca 2013 r. sygn. akt VII K 293/13

wyrok w zaskarżonej części zmienia w ten sposób, iż obniża wymiar środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych z wyłączeniem pojazdów, do których kierowania uprawnia prawo jazdy kategorii (...) do 2 (dwa) lat; w pozostałej części wyrok utrzymuje w mocy; stwierdza że wydatki postępowania odwoławczego ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt II Ka 448/13

UZASADNIENIE

J. Ł. został oskarżony o to, że w dniu 18 maja 2013 r. w miejscowości Ł. na ul. (...) woj. (...), prowadził samochód osobowy marki C. (...) o nr rej. (...) w ruchu lądowym znajdując się w stanie nietrzeźwości tj. 0,76 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, tj. o czyn z art. 178a § 1 kk.

Wyrokiem z dnia 2 lipca 2013 r. Sąd Rejonowy w Siedlcach:

I.  oskarżonego J. Ł. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, wyczerpującego dyspozycję art. 178a § 1 kk i za ten czyn na podstawie art. 178a § 1 kk wymierzył mu karę grzywny w wysokości 180 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na 10 złotych;

II.  na podstawie art. 42 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat – z wyłączeniem kat. T prawa jazdy;

III.  na podstawie art. 49 § 2 kk orzekł od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 200 złotych;

IV.  na podstawie art. 63 § 2 kk na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 18 maja 2013 roku do dnia 2 lipca 2013 roku;

V.  zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 złotych tytułem zwrotu wydatków oraz kwotę 90 złotych tytułem opłaty.

Powyższy wyrok zaskarżył na korzyść J. Ł. w części dotyczącej orzeczenia o środku karnym Prokurator, zarzucając mu obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 343 § 6 i 7 kpk w zw. z art. 335 § 1 kpk poprzez błędne wymierzenie oskarżonemu środka karnego w postaci 3 lat zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych z wyłączeniem kategorii T zamiast uzgodnionych z oskarżonym w trybie art. 335 § 1 kpk 2 lat zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych z wyłączeniem kategorii T i wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku w części dotyczącej orzeczenia o środku karnym poprzez wymierzenie oskarżonemu 2 lat zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych z wyłączeniem kategorii T.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest w oczywisty sposób zasadna i zasługuje na uwzględnienie. Zaskarżony wyrok został przez Sąd Rejonowy w Siedlcach wydany po zaakceptowaniu wniosku, załączonego do aktu oskarżenia w trybie art. 335 kpk, który na posiedzeniu popierali zarówno oskarżony, jak i prokurator. Wszystkie rozstrzygnięcia wyroku są zgodne z treścią wniosku prokuratora, ale już nie całkowicie z uzgodnieniami, poczynionymi w toku postępowania przygotowawczego między oskarżycielem a podejrzanym. Jak słusznie wskazano w apelacji, w postępowaniu przygotowawczym podczas przesłuchania w dniu 28 maja 2013 r. J. Ł. zadeklarował chęć dobrowolnego poddania się m.in. środkowi karnemu zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych z wyłączeniem pojazdów, do których kierowania uprawnia prawo jazdy kategorii T – na okres 2 lat. We wniosku w trybie art. 335 kpk prokurator wskazał już natomiast, że środek ten winien być orzeczony na okres 3 lat. W przedmiocie okresu, na jaki środek ten powinien być orzeczony, strony nie zmodyfikowały zgodnie stanowisk ani przed wniesieniem do sądu aktu oskarżenia, ani na posiedzeniu sądu w dniu wydania wyroku. Okoliczność tę dostrzegł również Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, wskazując na powielenie za wnioskiem prokuratora błędu w zakresie wymiaru środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów. Tym niemniej uchybienie to stanowi obrazę przepisów postępowania, a mianowicie art. 335 § 1 kpk, mającą niewątpliwie wpływ na treść wyroku, co spowodowało konieczność jego zmiany poprzez zmniejszenie wymiaru środka karnego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych z wyłączeniem pojazdów, do których kierowania uprawnia prawo jazdy kategorii T – do 2 lat.

Mając na uwadze powyższe na mocy art. 437 § l i 2 kpk i art. 456 kpk Sąd orzekł, jak w wyroku.