Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu VIII Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Martyniec

Protokolant:Kamila Wołejszo

po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2016 r. we Wrocławiu na rozprawie sprawy

z powództwa (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w K.

przeciwko U. N., M. N.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanych U. N. i M. N. solidarnie na rzecz strony powodowej (...) Bank (...) spółka akcyjna w K. kwotę 688,10 zł (sześćset osiemdziesiąt osiem złotych dziesięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami, a od 1 stycznia 2016 r. odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi:

- od kwoty 600,00 zł od dnia 10 października 2012 r. do dnia 16 października 2012 r.,

- od kwoty 570,00 zł od dnia 17 października 2012 r. do dnia 12 listopada 2012 r.,

- od kwoty 540,00 zł od dnia 13 listopada 2012 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanych solidarnie na rzecz strony powodowej kwotę 227,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 11 października 2012 r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym strona powodowa (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K. domagała się zasądzenia od pozwanego H. N. kwoty 748,10 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwoty 600 zł od dnia 10 października 2012 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów sądowych w kwocie 30 zł, kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 180 zł i opłaty manipulacyjnej doliczonej do opłaty sądowej w kwocie 0,60 zł.

W uzasadnieniu podała, że przysługuje jej wymagalna wierzytelność z tytułu zawartej na piśmie umowy limit zadłużenia w rachunku osobistym. Na kwotę 748,10 zł składa się: kwota 600 zł z tytułu niespłaconej należności głównej, kwota 52,22 zł z tytułu odsetek umownych naliczonych za okres od dnia 16 stycznia 2001 r. do dnia wymagalności umowy, tj. 30 lipca 2012 r., kwota 32,17 zł z tytułu odsetek za zwłokę naliczonych od dnia niespłacenia przez kredytobiorcę należności w terminie do dnia 9 października 2012 r. oraz kwota 63,71 zł z tytułu naliczonych opłat i prowizji. Ponadto stronie powodowej przysługuje od dnia 10 października 2012 r. do dnia zapłaty prawo naliczania odsetek ustawowych od niespłaconej należności głównej. Istnienie opisanej wierzytelności, jej wysokość oraz terminy płatności odsetek wynikają wprost z W. z ksiąg bankowych z dnia 9 października 2012 r.

W dniu 31 października 2012 r. został wydany nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

Pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym zaskarżając go w całości wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu. Podniósł, że nie odebrał nakazu zapłaty z powodu pobytu w szpitalu. Odnosząc się do żądania pozwu przyznał, że posiada zadłużenie u strony powodowej w wysokości 540 zł. Wskazał, że od marca 2010 r. jest bez pracy, cierpi na zaburzenia depresyjno-kompulsyjne, na chorobę S., która polega na znoszeniu do domu różnych rzeczy, a dodatkowym zaburzeniem jest alkoholizm i depresja. Utrzymuje się wraz z żoną i chorą dorosłą córką z emerytury żony, która wynosi 900 zł. Żona napisała pismo, że będą spłacać po 30 zł miesięcznie i pierwsza spłata nastąpiła w dniu 12 października 2012 r. Jednocześnie wniósł o zwolnienie z kosztów procesu, które są niewspółmiernie wysokie (210,60 zł) w porównaniu do zaległości (540 zł).

Postanowieniem z dnia 14 grudnia 2012 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu od nakazu zapłaty i przekazał rozpoznanie sprawy do sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu.

Pismem procesowym z dnia 30 kwietnia 2013 r. strona powodowa cofnęła pozew w części, tj. co do kwoty 60 zł podtrzymując powództwo w zakresie kwoty 540 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi:

- od kwoty 600 zł od dnia 10 października 2012 r. do dnia 16 października 2012 r.,

- od kwoty 570 zł od dnia 17 października 2012 r. do dnia 12 listopada 2012 r.,

- od kwoty 540 zł od dnia 13 listopada 2012 r. do dnia zapłaty.

Postanowieniem z dnia 25 października 2013 r. Sąd zawiesił postępowanie na podstawie art. 174 § 1 pkt 1 k.p.c. z uwagi na zgon pozwanego w dniu 25 lipca 2013 r.

Pismem procesowym z dnia 24 listopada 2015 r. strona powodowa wniosła o podjęcie postępowania wskazując, że spadek po zmarłym H. N. na podstawie ustawy nabyły: M. N. i U. N..

Postanowieniem z dnia 2 grudnia 2015 r. Sąd podjął postępowanie z udziałem spadkobierców zmarłego pozwanego.

W piśmie procesowym z dnia 27 stycznia 2016 r. strona powodowa sprecyzowała żądanie wskazując, ze wnosi o orzeczenie, że pozwane mają solidarnie zapłacić powodowi kwotę wskazaną w pozwie.

Pozwane nie odniosły się do żądania pozwu.

Postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2016 r. Sąd umorzył postępowanie w części, tj. co do kwoty 60 zł należności głównej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 31 sierpnia 2000 r. strona powodowa (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w K. zawarła z H. N. umowę rachunku osobistego oszczędnościowo-rozliczeniowego nr (...)- (...) z limitem zadłużenia w rachunku osobistym w kwocie 700 zł, który został przyznany w dniu 16 stycznia 2001 r. Umowa limitu zadłużenia w koncie została zawarta na czas określony 12 miesięcy. Umowa ulegała przedłużeniu, na tych samych warunkach, na kolejne 12-sto miesięczne okresy liczone od daty zawarcia umowy, bez konieczności jej aneksowania, jeśli posiadacz konta należycie i terminowo wywiązywał się z wszelkich zobowiązań wobec banku, a żadna ze stron nie wypowiedziała umowy. Bank – w przypadku, gdy posiadacz konta nie wykonuje lub nienależycie wykonuje obowiązki wynikające z umowy, oraz posiadacz konta – w każdym przypadku, mieli prawo złożenia oświadczenia o odmowie przedłużenia obowiązywania umowy na kolejne 12-miesięczne okresy w terminie do 30 dni przed upływem danego okresu, na jaki został zawarta umowa. w przypadku braku oświadczenia o odmowie przedłużenia obowiązywania umowy którejkolwiek ze stron, umowę uważało się za przedłużona na kolejny 12-miesięczny okres (§ 4 Ogólnych warunków udzielania i spłaty limitu zadłużenia w koncie w (...) Banku (...) S.A.). Na podstawie umowy Bank udostępnił posiadaczowi konta określoną kwotę limitu i tym samym umożliwił mu korzystanie ze środków na rachunku do wysokości salda dostępnego. Posiadaczowi konta w okresie trwania umowy przysługiwało prawo do wielokrotnego korzystania z limitu do wysokości, w jakiej został udzielony (limit odnawialny). Spłata zadłużenia z tytułu limitu następowała poprzez każdy wpływ na rachunek, który zmniejszał wysokość istniejącego zadłużenia, umożliwiając jednocześnie ponowne powstanie zadłużenia do wysokości kwoty udzielonego przez bank limitu. Posiadacz konta był zobowiązany do całkowitej spłaty wykorzystanej kwoty limitu wraz z odsetkami i wszystkimi opłatami i prowizjami oraz ewentualnymi kosztami, najpóźniej w ostatnim dniu okresu, na który umowa została zawarta, chyba że umowa została wcześniej wypowiedziana. W przypadku, gdy umowa, zgodnie z jej postanowieniami została automatycznie przedłużona na kolejne okresy, posiadacz konta był zobowiązany do spłaty wykorzystanej kwoty limitu do końca kolejnego okresu, na który umowa został zawarta, chyba że umowa została wcześniej wypowiedziana (§ 6 Ogólnych warunków). Koszty poniesione przez Bank, a powstałe z przyczyn leżących po stronie posiadacza konta, w tym koszty upomnień, windykacji, obciążały posiadacza konta (§ 8 pkt 4 Ogólnych warunków). Limit oprocentowany był według zmiennej stopy procentowej ustalanej przez Bank w stosunku rocznym (§ 12 pkt 1 Ogólnych warunków).

Dowód: - umowa z dnia 31-08-2000r. wraz z załącznikami, k. 35-38;

- Ogólne warunki udzielania i spłaty limitu zadłużenia w koncie w (...) Banku (...) S.A., k. 85-112.

Umowa została wypowiedziana pismem z dnia 15 czerwca 2012 r.

Dowód: - pismo z dnia 15-06-2012r., k. 82-83.

W dniach 16 października 2012 r. i 12 listopada 2012 r. na konto strony powodowej wpłynęły wpłaty po 30 zł na poczet spłaty limitu zadłużenia. Wpłaty te strona powodowa zaliczyła na poczet kapitału.

Bezsporne

Spadek po H. N., zmarłym w dniu 15 lipca 2013 r., na podstawie ustawy nabyły:

- żona spadkodawcy M. N. w ½ części,

- córka spadkodawcy U. N. w ½ części.

Dowód: - akt poświadczenia dziedziczenia, k. 63-64.

Sąd zważył, co następuje:

Roszczenie strony powodowej zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Strona powodowa domagała się solidarnej zapłaty od spadkobierców H. N. wywodząc roszczenie z treści umowy limitu zadłużenia w koncie z dnia 16 stycznia 2001 roku zawartej z H. N., na mocy której udzieliła mu pożyczki odnawialnej do wysokości 700 zł, określonej jako limit, na czas określony 12 miesięcy z automatycznym przedłużaniem umowy na kolejne 12-miesięczne okresy.

Okoliczności zawarcia powyższej umowy pozostawały bezsporne. H. N. ani pozwane nie kwestionowali również faktu nieuregulowania zadłużenia powstałego w ramach tej umowy ani wysokości tego zadłużenia. H. N. w sprzeciwie od nakazu zapłaty przyznał wprost, że posiada zadłużenie z tego tytułu w kwocie 540 zł. Na poczet tego zadłużenia dokonywał również wpłat w 2012 r. (dwukrotnie po 30 zł). Sąd, mając ponadto na uwadze wyniki całej rozprawy, uznał powyższe fakty za przyznane.

Żądanie zasądzenia odsetek umownych, skapitalizowanych przez stronę powodową do kwoty 52,22 zł, a także kosztów opłat i prowizji w łącznej kwocie 63,71 zł znajdowało swoją podstawę w Ogólnych warunkach udzielania i spłaty limitu zadłużenia w koncie w (...) Banku (...) S.A., które stanowiły integralną część umowy. Ich obowiązywanie ani treść nie były kwestionowane przez H. N. ani przez pozwane.

Stosownie do treści art. 1034 § 1 zd. 1 k.c. do chwili działu spadku spadkobiercy ponoszą solidarną odpowiedzialność za długi spadkowe. Mając to na uwadze Sąd zasądził od pozwanych solidarnie kwotę żądaną przez stronę powodową.

O odsetkach od zasądzonej kwoty orzeczono na podstawie art. 481 k.c., który stanowi, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Stosownie do § 2 powołanego przepisu w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 206 r., jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Mając to na uwadze Sąd zasądził odsetki ustawowe, a od 1 stycznia 2016 r. ustawowe za opóźnienie.

Orzeczenie w przedmiocie kosztów procesu Sąd oparł o przepis art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Jako że strona powodowa wygrała sprawę w całości (częściowe spełnienie świadczenia nastąpiło po wniesieniu pozwu) Sąd zasądził od pozwanych całość poniesionych przez stronę powodową kosztów postępowania w kwocie 227 zł, na którą składała się opłata od pozwu w wysokości 30 zł, opłata od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 180 zł. Sąd nie znalazł podstaw do nie obciążania pozwanych kosztami procesu, gdyż nie złożyły takiego wniosku, nie podały żadnych informacji o swojej aktualnej sytuacji materialnej i nie stawiły się na rozprawę.

W tym stanie rzeczy, o kosztach postępowania należało orzec, jak w punkcie II wyroku.