Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lutego 2016 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział IV Cywilny

w składzie: SSO Andrzej Sterkowicz

protokolant: sekretarz sądowy Edyta Prządka

po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2016 r. w Warszawie

sprawy z powództwa: J. K. i T. K.

przeciwko: Przedsiębiorstwu Państwowemu (...) w W.

o zapłatę

1. Oddala powództwo.

2. Zasądza od powodów J. K. i T. K. na rzecz pozwanego Przedsiębiorstwa Państwowego (...) w W. kwotę 7.234 zł. (siedem tysięcy dwieście trzydzieści cztery złote) ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

3. Zasądza od powodów J. K. i T. K. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Warszawie kwotę 4.246 zł 89 gr. (cztery tysiące dwieście czterdzieści sześć złotych i osiemdziesiąt dziewięć groszy) tytułem zwrotu wydatków poniesionych przez Skarb Państwa w trakcie postępowania.

SSO Andrzej Sterkowicz

Sygn. akt IV C 1123/13

UZASADNIENIE

Pozwem z 02.08.2013 r. powodowie J. K. oraz T. K. wnieśli o zasądzenie od pozwanego Przedsiębiorstwa Państwowego (...) w W. kwoty 80.000 zł, tytułem odszkodowania, wraz z ustawowymi odsetkami, liczonymi od 28.07.2013 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powodowie wskazali, że są właścicielami, na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej, segmentu mieszkalnego położonego w P. przy ul. (...).

Swoje roszczenie powodowie oparli na przepisie art. 129 ust. 2. i 4. ustawy z 27.04.2001 r. prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2013 r., poz. 1232 t.j.) (p.o.ś.), w związku utworzeniem obszaru ograniczonego użytkowania ( (...)) dla (...) im. (...) uchwałą nr 76/11 Sejmiku Województwa (...).

Powodowie wskazali, że na dochodzoną pozwem kwotę składa się kwota konieczna do zapewnienia właściwego klimatu akustycznego budynku (wymiana okien oraz montaż klimatyzacji) oraz kwota odpowiadająca spadkowi wartości nieruchomości, który nastąpił w związku z ustanowieniem (...).

Powodowie wskazali, że w czasie gdy kupili nieruchomość ruch lotniczy na lotnisku im. F. C. był zdecydowanie mniejszy. Ruch ten, a co za tym idzie hałas, z roku na rok staje się większy, co przekłada się na obniżenie komfortu życia i spadek wartości nieruchomości.

Powodowie podkreślili, że hałas lotniczy jest tak duży, że nie tylko na balkonie, ale również w mieszkaniu przy otwartym oknie nie można swobodnie rozmawiać, oglądać telewizji, czy słuchać muzyki. Ponadto wskazali, że hałas nie tylko utrudnia funkcjonowanie w lecie, ale również zakłóca nocny wypoczynek.

W odpowiedzi na pozew pozwany Przedsiębiorstwo Państwowe (...) w W. wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powodów kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu ww. stanowiska pozwany wskazał, że z roszczeniami, o których mowa w art. 129 p.o.ś. powodowie winni byli wystąpić po wydaniu rozporządzenia nr 50 Wojewody (...) w sprawie utworzenia (...) dla (...) im. (...), co oznacza, że wnosząc pozew w sierpniu 2013 r. uchybili przewidzianemu w ww. przepisie 2-letniemu terminowi zawitemu.

W ocenie pozwanego skoro uchwała Sejmiku Województwa (...) nie wprowadziła nowych, ani nie zwiększyła dotychczasowych ograniczeń w korzystaniu ze stanowiącej własność powodów nieruchomości, brak jest podstaw do dochodzenia przez powodów roszczeń związanych z wprowadzeniem uchwały.

W odpowiedzi na powyższe zarzuty powodowie podkreślili, że wbrew stanowisku pozwanego uchwała nr 76/11 Sejmiku Województwa (...) sklasyfikowała nową, odrębną strefę, która wprowadziła szereg ograniczeń dla właścicieli.

Niezależnie od powyższego powodowie zwrócili uwagę, że na należącej do nich nieruchomości dochodzi do przekroczenia dopuszczalnych norm hałasu, gdyż zastosowane przy budowie segmentu materiały i technologie miały na celu zapewnienie klimatu akustycznego odpowiadającego poziomowi hałasu sprzed kilkunastu lat. Dodatkowo sam fakt wprowadzenia obszaru ograniczonego użytkowania spowodował utratę dotychczasowej wartości nieruchomości.

Jednocześnie powodowie wyjaśnili, że nie występowali z roszczeniami w związku z wydaniem rozporządzenia nr 50 Wojewody (...), albowiem po zmianie art. 135 p.o.ś., która weszła w życie w styczniu 2008 r., w okresie od 2009 do 2011 r. sądy masowo oddalały powództwa o odszkodowanie przeciwko pozwanemu, powołując się na utratę mocy obowiązującej rozporządzenia. Również sam pozwany na swojej stronie internetowej informował, że dotychczasowy obszar ograniczonego użytkowania nie obowiązuje.

Ostatecznie strony podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powodowie są współwłaścicielami nieruchomości poł. w P. przy ul. (...) od 28.02.2002 r. Nieruchomość ta położona jest na działce nr (...), obręb (...) ( Dowód: odpis zwykły księgi wieczystej KW nr (...) (k. 11-13).

Pozwany jest przedsiębiorcą wpisanym do Krajowego Rejestru Sądowego, a jego przedmiotem działalności jest m.in. kontrola ruchu lotniczego, działalność portów lotniczych oraz wspomaganie transportu lotniczego ( Dowód: wydruk z Krajowego Rejestru Sądowego k. 30-32).

Na podstawie art. 135 ust. 2 p.o.ś., rozporządzeniem nr 50 Wojewody (...) z 07.08.2007 r. utworzony został obszar ograniczonego użytkowania dla (...) im. (...) w W.. Rozporządzenie to weszło w życie 25.08.2007 r. W § 1 ust. 2 aktu zapisano, że w obszarze ograniczonego użytkowania wyróżnia się strefę ograniczeń zabudowy mieszkaniowej, zwaną dalej „strefą M”. Na mocy powyższego rozporządzenia nieruchomość powodów znalazła się w całości w strefie M ( Dowód: rozporządzenie nr 50 Wojewody (...) wraz z załącznikiem k. 69-71).

W związku ze zmianą przepisu art. 135 p.o.ś., zgodnie z którą obszar ograniczonego użytkowania dla przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko (...) tworzy sejmik województwa, 20.06.2011 r. uchwałą nr 76/11 Sejmik Województwa (...) utworzył obszar ograniczonego użytkowania dla (...) im. (...) w W.. W § 4 uchwały zapisano, że w obszarze ograniczonego użytkowania wyróżnia się dwie strefy: Z1, którą wyznacza izolinia miarodajnego poziomu dźwięku 55 dB w porze nocy oraz Z2, której granicę wyznacza od zewnątrz izolinia miarodajnego poziomu dźwięku 50 dB w porze nocy. Uchwała ta weszła w życie 04.08.2011 r. Na jej mocy nieruchomość powodów znalazła się poza strefami Z1 i Z2 ( Dowód: uchwała nr 76/11 Sejmiku Województwa (...) z 20.06.2011 r. wraz z załącznikiem k. 14-16, k. 24-25).

Pismem z 24.07.2013 r. powodowie wezwali pozwanego do zapłaty kwoty 200.000 zł, tytułem naprawienia szkody wynikającej z ograniczenia sposobu korzystania z należącej do nich nieruchomości w związku z ustanowieniem (...) ( Dowód: odpis pisma z potwierdzeniem wpływu k. 33-34).

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie dołączonych do akt dokumentów, które Sąd uznał za wiarygodne, gdyż żadna ze stron nie kwestionowała ich prawdziwości.

Wprawdzie w toku postępowania przeprowadzono dowód z opinii biegłego z zakresu wyceny nieruchomości, jednak ostatecznie dowód ten Sąd pominął, z uwagi na to, że powództwo podlegało oddaleniu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Stan faktyczny sprawy nie budził wątpliwości, a istota sporu sprowadziła się do dwóch zasadniczych kwestii: 1) czy rozporządzenie nr 50 Wojewody (...) z 07.08.2007 r. obowiązywało do dnia wejścia w życie uchwały nr 76/11 Sejmiku Województwa (...) z 20.06.2011 r., a co za tym idzie, czy upłynął 2-letni termin określony w art. 129 ust. 4 p.o.ś. na dochodzenie odszkodowania przez powodów oraz 2), czy uchwała nr 76/11 Sejmiku Województwa (...) wprowadziła nowe w stosunku do rozporządzenia nr 50 Wojewody (...) ograniczenia w sposobie korzystania z nieruchomości powodów.

Przechodząc do pierwszej z ww. kwestii Sąd zwrócił uwagę, że zmiana art. 135 ust. 2 p.o.ś., która weszła w życie 01.01.2008 r. w zakresie organu, rodzaju aktu prawnego oraz określenia rodzaju przedsięwzięcia mogącego zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, nie wpłynęła na skuteczność obowiązywania rozporządzenia nr 50 Wojewody (...) z 07.08.2007 r.

W ustawie z 29.07.2005 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w podziale zadań i kompetencji administracji terenowej (Dz. U. z 2005, Nr 175, poz. 1462) w art. 47 ust. 2 napisano wprost, że akty prawa miejscowego wydane na podstawie przepisów zmienianych ustawą z zakresu zadań i kompetencji, podlegających przekazaniu (...) zachowują moc do czasu wydania nowych aktów prawa miejscowego przez organy przejmujące zadania i kompetencje.

Wprawdzie w ustawie z 03.10.2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Z 2103 r., poz. 1235 t.j.), zmieniającej art. 135 ust. 2. p.o.ś. z dniem 15.11.2008 r., nie zamieszczono przepisów przejściowych regulujących kwestię dalszego obowiązywania lub utraty mocy dotychczasowych aktów prawa miejscowego w sprawie utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania, jednak przyjmuje się, że zmiana ta nie miała charakteru zmiany merytorycznej, ale podyktowana została koniecznością dostosowania treści tego przepisu do regulacji unijnych. Stanowisko to zostało ugruntowane w orzecznictwie Sądu Najwyższego (wyrok z dnia 15 czerwca 2012 r., sygn. akt II CSK 586/11, LEX nr 1229960; Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 25 czerwca 2015 r.., sygn. akt III CZP 34/15, LEX nr 1746312).

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że powodowie uchybili terminowi zawitemu, o którym mowa w art. 129 ust. 4. p.o.ś., albowiem byli właścicielami będącej przedmiotem postępowania nieruchomości już w dacie wejścia w życie rozporządzenia nr 50 Wojewody (...) tj. 25.08.2007 r., tymczasem pozew w sprawie wnieśli dopiero 02.08.2013 r.

W ocenie Sądu nie może zasługiwać na aprobatę argument powodów, że przed wystąpieniem z powództwem w zakreślonym przez ustawę terminie powstrzymała ich obawa przed niekorzystnym rozstrzygnięciem. W tym miejscu zwrócić należy uwagę, że kwestia mocy obowiązującej rozporządzenia nr 50 Wojewody (...) nie była przesądzona w latach 2009-2011 r., czego dowodem są nierozstrzygnięte, a pochodzące z ww. okresu pozwy. Oznacza to, że przegrany wówczas proces nie zamknął uprawnionym drogi do dochodzenia przysługujących im roszczeń w oparciu o obowiązującą aktualnie linię orzeczniczą, a co za tym idzie brak jest podstaw do uwzględnienia spóźnionych działań pozwanych i przerzucenia odpowiedzialności z tego tytułu na pozwanego.

Przechodząc do drugiej z rozważanych kwestii tj. czy uchwała nr 76/11 Sejmiku Województwa (...) wprowadziła nowe ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości powodów, Sąd uznał, że dla ustalenia tej okoliczności koniecznym było porównanie ograniczeń wprowadzonych przez rozporządzenie nr 50 Wojewody (...) (§ 4 i § 6) i ograniczeń wprowadzonych przez Sejmik Województwa ( § 5 i § 6).

Porównując zakres ograniczeń wprowadzonych przez oba akty prawa miejscowego nie można uznać, aby wejście w życie uchwały Sejmiku Województwa (...) nr 76/11 otworzyło dla powodów nowy termin do zgłoszenia roszczeń z art. 129 ust. 4 p.o.ś., gdyż uchwała ta nie wprowadziła w odniesieniu do nieruchomości poł. przy ul. (...) w P. żadnych nowych ograniczeń. Przeciwnie nieruchomość ta, znajdująca się pierwotnie w strefie M, w związku z wydaniem uchwały znalazła się poza strefami Z1 i Z2, co oznacza, że brak jest podstaw do uwzględniania powództwa w tym zakresie.

O kosztach Sąd orzekł zgodnie z wyrażoną w art. 98 k.p.c. zasadą odpowiedzialności stron za wynik postępowania i obciążył powodów kosztami zastępstwa procesowego na rzecz pozwanego, zaś na rzecz Skarbu Państwa kwotą poniesionych w toku postępowania wydatków.

Z tych względów Sąd orzekł, jak w sentencji wyroku.