Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W I M I E N I U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J

Dnia 20 września 2013 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze V Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący:	SSR Karolina Krzemińska
Protokolant:	sekr. sądowy Marzenna Ornaf

po rozpoznaniu w dniu 06 września 2013 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. w W.

przeciwko W. K.

o zapłatę kwoty 26 832,36 zł

na skutek sprzeciwu pozwanego od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 07.09.2012r. sygn. akt V GNc 1246/12, który utracił moc w całości

I.  umarza postępowanie ponad kwotę 25 165,40 zł,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 25 165,40 zł (dwadzieścia pięć tysięcy sto sześćdziesiąt pięć złotych czterdzieści groszy) z ustawowymi odsetkami od kwot:

-

1 111,00 zł od dnia 21.08.2010 r. do dnia zapłaty,

-

1 705,09 zł od dnia 21.09.2010 r. do dnia zapłaty,

-

1 887,05 zł od dnia 20.10.2010 r. do dnia zapłaty,

-

2 185,34 zł od dnia 18.11.2010 r. do dnia zapłaty,

-

599,14 zł od dnia 11.07.2012 r. do dnia zapłaty,

-

2 014,90 zł od dnia 19.02.2011 r. do dnia zapłaty,

-

2 014,39 zł od dnia 19.02.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 217,01 zł od dnia 22.02.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 217,01 zł od dnia 19.03.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 199,97 zł od dnia 20.04.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 199,97 zł od dnia 21.05.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 217,01 zł od dnia 21.06.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 199,97 zł od dnia 20.07.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 199,97 zł od dnia 19.08.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 199,97 zł od dnia 20.09.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 199,97 zł od dnia 21.10.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 199,97 zł od dnia 29.11.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 199,97 zł od dnia 28.12.2011 r. do dnia zapłaty,

-

190,65 zł od dnia 22.02.2012 r. do dnia zapłaty,

-

8,20 zł od dnia 22.03.2012 r. do dnia zapłaty,

-

198,85 zł od dnia 20.04.2012 r. do dnia zapłaty,

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3 776 zł tytułem kosztów procesu, w tym kwotę 2 400,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego,

IV.  oddala wniosek o nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt V GC 509/12

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) S.A. w W. wystąpiła z powództwem przeciwko W. K. domagając się zasądzenia kwoty 26.832,36 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot i dat wymienionych w pozwie a także zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Wniosła także o nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, że strony zawarły w dniu 30.10.2008r. umowę najmu pomieszczeń: budynku schroniska, budynku wagi, wagi i placu o pow. 961,80 m ² znajdujących się w J. celem prowadzenia działalności biurowo-socjalnej. Umowę zawarto do dnia 31.12.2011r. Przedmiot najmu był w posiadaniu pozwanego na podstawie umowy z dnia 20.01.2004r. Zgodnie z §3 i 6 umowy najemca zobowiązany był do uiszczania czynszu, opłat za energię elektryczną, wodę oraz centralne ogrzewanie. Zgodnie z §3 ust. 7 czynsz najmu mógł ulec waloryzacji. W ten sposób ulegały zmianie stawki czynszu o czym świadczą aneksy do umowy i zawiadomienia o zmianie wysokości stawek czynszu. W dniu 27.01.2011r. dokonano ponownego pomiaru terenu, co znalazło wyraz w notatce służbowej. W dniu 26.01.2011r. strony podpisały porozumienie, w którym określiły termin rozwiązania umowy na dzień 31.01.2011r. W dniu 1.02.2011r. strony zawarły umowę, w której przedłużyły okres najmu na czas nieokreślony. Pozwany nie potwierdził salda na dzień 31.12.2011r. określającego jego zobowiązanie na 25.761,95 zł. W dniu 22.05.2012r. pozwany wezwał powoda do zapłaty kwoty 27.411,87 zł według stanu na dzień 18.05.2012r. jednak bezskutecznie. Pozwany wskazał, iż dochodzi od pozwanego kwoty 27.411,87 stanowiącej sumę należności wskazanych w załączonych do pozwu fakturach vat.

W piśmie z dnia 21.08.2011r. (k.70 akt) powódka ograniczyła powództwo do kwoty 25.165,40 zł „w związku z dokonaniem częściowej spłaty zobowiązania w miesiącu lipcu i sierpniu” wraz z ustawowymi odsetkami od kwot:

-

1 111,00 zł od dnia 21.08.2010 r. do dnia zapłaty,

-

1 705,09 zł od dnia 21.09.2010 r. do dnia zapłaty,

-

1 887,05 zł od dnia 20.10.2010 r. do dnia zapłaty,

-

2 185,34 zł od dnia 18.11.2010 r. do dnia zapłaty,

-

599,14 zł od dnia 11.07.2012 r. do dnia zapłaty,

-

2 014,90 zł od dnia 19.02.2011 r. do dnia zapłaty,

-

2 014,39 zł od dnia 19.02.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 217,01 zł od dnia 22.02.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 217,01 zł od dnia 19.03.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 199,97 zł od dnia 20.04.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 199,97 zł od dnia 21.05.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 217,01 zł od dnia 21.06.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 199,97 zł od dnia 20.07.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 199,97 zł od dnia 19.08.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 199,97 zł od dnia 20.09.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 199,97 zł od dnia 21.10.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 199,97 zł od dnia 29.11.2011 r. do dnia zapłaty,

-

1 199,97 zł od dnia 28.12.2011 r. do dnia zapłaty,

-

190,65 zł od dnia 22.02.2012 r. do dnia zapłaty,

-

8,20 zł od dnia 22.03.2012 r. do dnia zapłaty,

-

198,85 zł od dnia 20.04.2012 r. do dnia zapłaty.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 07.09.2012r. sygn. akt VGNc 1246/12 sąd uwzględnił żądanie pozwu w wysokości wynikającej z pisma z dnia 21.08.2011r. – w całości.

Od powyższego nakazu pozwany złożył sprzeciw zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu przyznał, że strony łączyła umowa najmu, wskazał jednak, że wszystkie należne powódce kwoty zostały zapłacone lub skompensowane w ramach wzajemnych rozliczeń. Powódka ma nieład w swej dokumentacji. Strony wzajemnie korzystają z nieruchomości stanowiących własność drugiej strony, co skutkowało wzajemnymi roszczeniami zamkniętymi przez podpisanie nowej umowy najmu poprzedzonej dokonaniem rozliczenia i skwitowaniem wzajemnych żądań, o czym świadczy potwierdzenie salda z dnia 30.12.2011r. Rozliczenie wzajemnych zobowiązań na koniec 2011r. wynika również pośrednio z potwierdzenia salda z dnia 25.05.2012r. oraz dokumentu (...). Strony przez prawie cały 2011r. prowadziły rozmowy dotyczące wzajemnych rozliczeń z tytułu korzystania z nieruchomości, a umowa na którą się powódka powołuje została podpisana przez pozwanego dopiero w dniu 9.12.2011r. po zakończeniu negocjacji i uzgodnieniu, że na koniec 2011r. strony rozliczyły się „na 0”. Brak podstaw do dochodzenia roszczenia w wysokości wskazanej w pozwie wynika również ze sporządzonego przez powódkę potwierdzenia salda z dnia 17.05.2012r., w którym wskazano wysokość zobowiązania na 8.945,58 zł. Faktury vat dotyczące roku 2012r. a więc:

- faktura z dnia 5.04.2012r. na kwotę 1.252,22 zł została w części skompensowana fakturą pozwanego nr (...) z dnia 13.04.2012r. na kwotę 198,85 zł oraz dopełniona wpłatą w wysokości 1.053,37 zł w dniu 16.05.2012r.

- faktura z dnia 7.03.2012r. na kwotę 1.252,22 zł została skompensowana fakturą pozwanego (...) dnia 23.03.2012r. na kwotę 198,85 zł oraz wpłatą w wysokości 1053,37 zł z dnia 04.04.2012r.,

- faktura z dnia 7.02.2012r. na kwotę 1.199,97 zł została skompensowana fakturą pozwanego (...) z dnia 22.02.2012r. na kwotę 190,65 zł oraz wpłatą w wysokości 1009,32 zł z dnia 27.02.2012r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30.10.2008r. strony zawarły umowę najmu na mocy której pozwany wynajmował od powódki: budynek schroniska, budynek wagi, wagę oraz plac położone w J., przy czy pozwany był w posiadaniu w/w obiektów na podstawie poprzednio obowiązującej umowy najmu z dnia 2004r.

Zgodnie z §3 umowy od 1.01.2009r. pozwany zobowiązany był do zapłaty czynszu w łącznej wysokości 2.745,86 zł. Czynsz płatny był z góry na podstawie otrzymanych faktur vat w terminie 14 dni od daty ich wystawienia.

W §3 ust. 7 umowy przewidziano możliwość corocznej zmiany wysokości stawek czynszu stosownie do wysokości wzrostu wysokości średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogłaszanego przez GUS na dzień 1 stycznia – bez konieczności sporządzania aneksu i uzyskania zgody najemcy.

Wysokość czynszu, począwszy od 01.01.2009r., została podwyższona aneksem nr (...) do kwoty 3.006,33 zł

Począwszy od dnia 01.12.2010r. wysokość czynszu została obniżona aneksem nr (...) do kwoty 1.637,70 zł netto, co przy uwzględnieniu stawki vat obowiązującej do dnia 31.12.2010r. (22 %) dawało kwotę 1.997,99 zł brutto, zaś od 1.01.2011r. - kwotę 2014,37 zł (23 % vat).

Porozumieniem z dnia 26.01.2011r. strony rozwiązały umowę z dnia 30.10.2008r. ze skutkiem na dzień 31.01.2011r.

okoliczności niesporne

a nadto

dowód: - umowa najmu z dnia 30.10.2008r. – k. 52- 55 akt,

- aneks nr (...) – k. 51 akt,

- aneks nr (...) – k. 50 akt,

- porozumienie z dnia 26.01.2011r. – k. 48 akt

Kolejną umową z dnia 01.02.2011r. powódka oddała pozwanemu w najem: budynek schroniska, budynek wagi, wagę oraz teren pod budynkiem schroniska, budynkiem wagi i wagą.

W §3 umowy strony przewidziały, że za :

- za okres od 01.02.2011r. do 30.06.2011r. pozwany zapłaci czynsz jednorazowo w wysokości 4.877,90 zł netto + vat w terminie 14 dni od wystawienia faktury,

- począwszy od 01.07.2011r. pozwany będzie płacił czynsz miesięczny w wysokości 975,58 zł netto + podatek vat, z góry w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury vat.

Zgodnie z §4 pkt 3 lit. 1 a)pozwany zobowiązany był do uiszczania opłat z tytułu dostawy zimnej wody.

okoliczności niesporne

a nadto

dowód: - umowa najmu z dnia 01.02.2011r. – k. 45-47 akt

W oparciu o w/w umowy najmu powódka wystawiała faktury vat obejmujące czynsz najmu i opłaty za zimną wodę. I tak za okres od sierpnia 2010r. do kwietnia 2012r. wystawiła faktury vat na kwoty:

-

2.284,75 zł – f-ra z dnia 06.08.2010r. (przy czym z tej faktury dochodziła jedynie kwoty 1.111 zł),

-

2.284,75 zł –f-ra z dnia 06.09.2010r. (przy czym z tej faktury dochodziła jedynie kwoty 1.705,09 zł),

-

2.284,75 zł – f-ra z dnia 05.10.2010r. (przy czym z tej faktury dochodziła jedynie kwoty 1.887,05 zł),

-

2.284,75 zł – f-ra z dnia 03.11.2010r. (przy czym z tej faktury dochodziła jedynie kwoty 2.185,34 zł),

-

599,14 zł – nota odsetkowa z dnia 31.12.2010r.

-

2.014,90 zł - f-ra z dnia 04.02.2011r.

-

2.031,43 zł - f-ra z dnia 04.02.2011r. (przy czym z tej faktury dochodziła jedynie kwoty 2.014,39 zł),

-

1.217,01 zł – f-ra z dnia 07.02.2011r. (kwota ostateczna po uwzględnieniu jej zmiany przez dwie faktury korygujące),

-

1.217,01 zł – f-ra z dnia 04.03.2011r. (kwota ostateczna po uwzględnieniu jej zmiany przez dwie faktury korygujące),

-

1.199,97 zł – f-ra z dnia 05.04.2011r. (kwota ostateczna po uwzględnieniu jej zmiany przez dwie faktury korygujące),

-

1.199,97 zł – f-ra z dnia 06.05.2011r. (kwota ostateczna po uwzględnieniu jej zmiany przez dwie faktury korygujące),

-

1.217,01 zł – f-ra z dnia 06.06.2011r. (kwota ostateczna po uwzględnieniu jej zmiany przez dwie faktury korygujące),

-

1.199,97 zł – f-ra z dnia 05.07.2011r. (kwota ostateczna po uwzględnieniu jej zmiany przez dwie faktury korygujące),

-

1.199,97 zł – f-ra z dnia 04.08.2011r. (kwota ostateczna po uwzględnieniu jej zmiany przez dwie faktury korygujące),

-

1.199,97 zł – f-ra z dnia 05.09.2011r. (kwota ostateczna po uwzględnieniu jej zmiany przez dwie faktury korygujące),

-

1.220,44 zł – f-ra z dnia 06.10.2011r. (przy czym z tej faktury dochodziła jedynie kwoty 1.199,97 zł),

-

1.220,44 zł – f-ra z dnia 14.11.2011r. (przy czym z tej faktury dochodziła jedynie kwoty 1.199,97 zł),

-

1.199,97 zł – f-ra z dnia 12.12.2011r.

-

1.199,97 zł – f-ra z dnia 07.02.2012r. (przy czym z tej faktury dochodziła jedynie kwoty 190,65 zł),

-

1.252,22 zł – f-ra z dnia 07.03.2012r. (przy czym z tej faktury dochodziła jedynie kwoty 8,20 zł),

-

1.252,22 zł – f-ra z dnia 05.04.2012r. (przy czym z tej faktury dochodziła jedynie kwoty 198,85 zł).

dowód: - faktury VAT oraz faktury korekty VAT i faktury korygujące

korekty VAT – k. 8-33 akt

Na poczet f-r VAT z dnia:

-

07.02.2012r. – pozwany dokonał wpłaty kwoty 1.009,32 zł ,

-

07.03.2012r. – pozwany dokonał wpłaty kwoty 1.053,37zł

-

05.04.2012r. - pozwany dokonał wpłaty kwoty 1.053,37zł

dowód: - dowody przelewów – k. 82-84 akt

Powódka w spornym okresie korzystała z placu położonego w J. należącego do pozwanego, za co zobowiązana była do uiszczania stosownych opłat.

Pozwany wystawił na rzecz powódki jako nabywcy faktury VAT z dnia:

-

22.02.2012r. na kwotę 190,65 zł,

-

23.03.2012r. na kwotę 198,85 zł,

-

13.04.2012r. na kwotę 198,85 zł,

jako sposób zapłaty wpisując w nich: „kompensata”.

dowód: - faktury VAT pozwanego – k. 88,90,92 akt

- zeznania pozwanego W. K. – k. 175-175v akt

Zarówno umowa z dnia 30.10.2008r. jak i umowa z dnia 01.02.2011r. w §10 ustępy odpowiednio 10 i 9 wyłączały możliwość jednostronnego potrącenia przez najemcę roszczeń należnych mu względem wynajmującego powstałych w związku z tymi umowami lub na podstawie innych tytułów z roszczeniami wynajmującego związanymi z zadłużeniem najemcy z tytułu czynszu najmu lub innych opłat za media.

dowód: - umowa najmu z dnia 30.10.2008r. – k. 52- 55 akt, - umowa najmu z dnia 01.02.2011r. – k. 45-47 akt

Pozwany otrzymywał od powódki potwierdzenia sald wystawiane w oparciu o dwie odrębne kartoteki księgowe : obejmujące dług (...) wobec pozwanego z tytułu korzystania z nieruchomości pozwanego oraz obejmujące dług pozwanego wobec (...) z tytułu przedmiotowych umów najmu.

Potwierdzenie salda na dzień 30.12.2011r. wskazujące na stan zerowy stan zobowiązań dotyczyło długu (...) wobec pozwanego.

Potwierdzenie salda z dnia 25.05.2012r. wskazujące wysokość długu pozwanego na kwotę 8.945,58 zł zawierało błąd albowiem wysokość długu została bezpodstawnie pomniejszona o kwotę 18.466,29 zł.

dowód: - zeznania świadka D. R. – zapis audio k.169 akt

- zeznania świadka A. O. - zapis audio k.169 akt

- zeznania świadka J. K. – zapis audio k.169 akt

- potwierdzenie salda z dnia 30.12.2011r.- k.85 akt,

- potwierdzenie salda z dnia 17.05.2012r. – k. 86-87 akt

Pozwany prowadził z powódką rozmowy dotyczące kompensaty wzajemnych należności zakończone ugodą, jednak dotyczyły one okresu wcześniejszego aniżeli dochodzony w niniejszym postępowaniu.

Powódka nie umarzała pozwanemu należności czynszowych za 2011r.

dowód: - zeznania świadka J. K. – zapis audio k.169 akt,

- zeznania świadka J. M. - zapis audio k.169 akt.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo w całości zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art.659§1 kc przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

W okolicznościach przedmiotowej sprawy niespornym było, iż strony związane były dwoma umowami najmu z dnia 30.10.2008r. oraz 01.02.2011r. zawartymi na następujące po sobie okresy czasu.

Zgodnie z cyt. wyżej przepisem oraz postanowieniami §3 i 4 w/w umów na pozwanym jako najemcy ciążył obowiązek zapłaty czynszu najmu oraz innych opłat obciążających najemcę (dostawa mediów) .

Pozwany nie kwestionował przy tym wysokości poszczególnych należności czynszowych wskazanych w fakturach dołączonych do pozwu ani też w nocie odsetkowej.

Zaznaczyć przy tym należy, że analiza treści faktur dołączonych do pozwu wskazuje, że powódka niejednokrotnie dochodziła kwot niższych aniżeli te, na które faktury opiewały.

Pozwany w sprzeciwie powoływał się na dwa argumenty mające świadczyć o spełnieniu przez niego roszczenia dochodzonego pozwem:

-

ugodę zawartą przez strony przewidującą całkowite skompensowanie wzajemnych zobowiązań za okres do końca 2011,

-

zapłatę trzech faktur VAT za 2012r. – częściowo poprzez dokonane wpłaty a częściowo poprzez kompensatę z wierzytelnościami przysługującymi pozwanemu w stosunku do powoda.

Odnośnie twierdzeń pozwanego co do porozumienia o zerowym stanie wzajemnych zobowiązań na koniec 2011r. wskazać należy, iż przeprowadzone postępowanie dowodowe nie potwierdziło jego zawarcia. Ze wzajemnie ze sobą korespondujących zeznań świadków J. K. i J. M., którym sąd dał wiarę w całości, wynikało, iż wprawdzie strony prowadziły rozmowy co do wzajemnych rozliczeń zakończone zawarciem ugody, jednak dotyczyły one zobowiązań za wcześniejsze okresy - stwierdzonych poprzednio wydanym tytułem egzekucyjnym, nie zaś zobowiązań dochodzonych w niniejszej sprawie. Świadkowie ci konsekwentnie zaprzeczyli również temu aby powódka umorzyła dług pozwanego dochodzony przedmiotowym postępowaniem.

W kwestii dokumentów potwierdzenia sald przesyłanych pozwanemu, w tym dokumentu z dnia 30.12.2011r. wskazującego na zerowy stan zobowiązań obszerne zeznania złożyły D. R., A. O. i J. K.. Sąd dał im wiarę albowiem były one jasne, logiczne i wzajemnie ze sobą korespondujące. Świadkowie przedstawili zasady polityki księgowej powódki, polegające na prowadzeniu dwóch odrębnych kont księgowych dla pozwanego – jednego jako dostawcy usług obejmującego dług (...) wobec pozwanego z tytułu korzystania z nieruchomości pozwanego, oraz drugiego jako odbiorcy (najemcy nieruchomości (...)). Z zeznań świadków wynikało, że dokument księgowy wskazujący na zerowy stan zobowiązań dotyczył pozwanego jako „dostawcy” czyli obejmował wysokości długu (...) wobec pozwanego. Świadkowie wyjaśnili również kwestię błędu zawartego w potwierdzeniu salda z dnia 25.05.2012r., w którym bezpodstawnie wliczono kwotę 18.466,29 zł po stronie wpłat pozwanego, zaniżając w ten sposób wysokość jego długu o tą właśnie kwotę.

Należy jednak podkreślić, iż tzw. potwierdzenia sald są jedynie dokumentami księgowymi. Nie kreują one zobowiązania, które wynika z postanowień łączącej strony umowy. Powinny one odzwierciedlać aktualną wysokość tego zobowiązania, jednak błędy jednej ze stron w ich sporządzaniu nie mają wpływu na treść stosunku prawnego, z którego powódka wywodzi swe roszczenia.

Mając powyższe względy na uwadze, w tym zeznania w/w świadków, sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanego odnośnie zawarcia porozumienia co do umorzenia wzajemnych zobowiązań.

Odnośnie zarzutu pozwanego co do spełnienia zobowiązania ujętego w fakturach VAT za 2012r., to wskazać należy, iż fakt ten został częściowo uwzględniony przez powoda ( tj. co do kwot zapłaconych przelewem) przy formułowaniu roszczeń za ten okres.

Za 2012r. powódka wystawiła bowiem 3 faktury VAT. Z porównania treści faktur oraz treści żądania pozwu wynika, że:

-

z f-ry z dnia 07.02.2012r. opiewającej na kwotę 1.199,97 zł (k.38 v akt) – powódka dochodziła jedynie kwoty 190,65 zł – co oznacza, że uwzględniła częściowe umorzenie tego zobowiązania wynikające z wpłaty pozwanego w kwocie 1.009,32 zł potwierdzonej dowodem wpłaty z k. 82 akt (1.199,97 zł - 1009,32 zł = 190,65 zł) ,

-

z f-ry z dnia 07.03.2012r. opiewającej na kwotę 1.252,22 zł (k.39 akt) – powódka w niniejszej sprawie dochodziła jedynie kwoty 8,20 zł – co oznacza, że uwzględniła wpłatę pozwanego w kwocie 1.053,57 zł potwierdzoną dowodem wpłaty z k. 84 akt a nawet dochodziła kwoty niższej aniżeli wynikająca z dokonania tej wpłaty (1.252,22 zł- 1.053,57 zł= 198,65 zł),

-

z f-ry z dnia 05.04.2012r. opiewającej na kwotę 1.252,22 zł (k. 40 akt) – powódka w niniejszej sprawie dochodziła jedynie kwoty 198,85 zł - co oznacza, że uwzględniła wpłatę pozwanego w kwocie 1.053,37 zł potwierdzoną dowodem wpłaty z k. 83 akt (1.252,22 zł-1.053,37 zł = 198,85 zł ).

Pozwana, na co wskazywała w sprzeciwie, nie uwzględniła natomiast potrąceń dokonanych przez pozwanego z jego wierzytelnościami wynikającymi z faktur vat z dnia: 22.02.2012r. na kwotę 190,65 zł, 23.03.2012r. na kwotę 198,85 zł i 13.04.2012r. na kwotę 198,85 zł (k. 88,90,92 akt), do czego miała prawo.

Przepisy dotyczące potrącenia ustawowego ( art. 498 i nast. k.c.) mają bowiem charakter względnie obowiązujących. Podmioty zainteresowane mogą więc tym prawem swobodnie rozporządzać, w szczególności mogą go się zrzec. Mogą również w drodze umowy je wyłączyć oraz zmodyfikować (por. A.Rzetecka-Gil, Komentarz do art. 498 Kodeksu cywilnego, System Informacji Prawnej LEX 2011).

Obie podpisane przez strony umowy najmu z dnia 30.10.2008r. i z dnia 01.02.2011r. wyłączały zaś możliwość jednostronnego potrącenia przez pozwanego roszczeń przysługujących mu względem wynajmującego (powoda) z roszczeniami wynajmującego dochodzonymi w niniejszej sprawie.

Mając powyższe względy na uwadze sąd zasądził na rzecz powoda kwotę 25.165,40 zł tytułem czynszu najmu i innych opłat obciążających najemcę (opłaty za wodę) za okres od sierpnia 2010r. do kwietnia 2012r., na którą opiewało żądanie po dokonaniu jego zmiany pismem z dnia 21.08.2011r. (po ograniczeniu powództwa żądanie nie obejmowało już czynszu za miesiąc maj 2012r., pomimo dołączenia do pozwu f-ry vat za ten miesiąc).

O odsetkach ustawowych orzeczono na podstawie art.481§1 kc w zw. z §3 umów najmu przewidującym 14 dniowy termin płatności należności czynszowych liczony od dnia wystawienia faktury VAT.

O odsetkach od zaległych odsetek orzeczono na podstawie art. 482§1 kc.

Z uwagi na cofnięcie przez pełnomocnika powódki pozwu ponad kwotę 25.165,40 zł, sąd umorzył postępowanie w tej części na podstawie art. 203§1 kpc w zw. z art. 355§1kpc, albowiem okoliczności sprawy nie wskazywały na to, aby czynność ta była sprzeczna z prawem, z zasadami współżycia społecznego albo zmierzała do obejścia prawa (art.203§4 kpc) (punkt I wyroku).

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98§1 i 3 k.p.c. W części co do której nastąpiło ograniczenie powództwa pozwany jest bowiem traktowany jako przegrywający sprawę, albowiem w piśmie z dnia 21.08.2011r. pełnomocnik powódki wskazał, że ograniczenie powództwa wynika z częściowej spłaty zobowiązania przez pozwanego w miesiącach lipcu i sierpniu 2012r. (po wniesieniu powództwa), a pozwany nie kwestionował tego faktu.

Na koszty te składała się opłata od pozwu w wysokości 1.342 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika pozwanej w wysokości 2400 zł ustalone na podstawie ustalone na podstawie §6 ust.5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U.02.163.1349 ze zm.).

Sąd oddalił wniosek powoda o nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności albowiem powód nie wykazał, iż w przedmiotowej sprawie spełnione zostały przesłanki warunkujące możliwość nadania takiego rygoru na podstawie art. 333§3 kpc.