Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu – Wydział XIII Cywilny Rodzinny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Beata Zientek

Sędziowie: SSO Alicja Spustek-Kląskała

SSR del. Magdalena Wacowska

Protokolant: Monika Biegus

po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2016 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa małoletniej J. P. działającej przez przedstawicielkę ustawową M. P.

przeciwko D. P.

o podwyższenie alimentów

na skutek apelacji wniesionej przez pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu z dnia 20 października 2015 r. sygn. III RC 1073/14 ;

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że uchyla wyrok zaoczny z dnia 27 lutego 2015 roku;

II.  zasądza alimenty od pozwanego D. P. na rzecz małoletniej powódki J. P. w wysokości po 1.500 zł (jeden tysiąc pięćset złotych) miesięcznie, poczynając od dnia 30 grudnia 2014 roku płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat do rąk matki powódki M. P., w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 5 marca 2012 roku sygn. akt XIIIRC 2425/10 w wysokości po 1.200 zł miesięcznie, oddala powództwo w pozostałej części, nakazuje pozwanemu uiścić na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu) kwotę 180 zł tytułem opłaty sądowej, koszty postępowania między stronami wzajemnie znosi;

III.  nie obciąża powódki kosztami procesu poniesionymi przez pozwanego w postępowaniu odwoławczym.

Sygn. akt XIII Ca 44/16

UZASADNIENIE

Wyrokiem zaocznym z dnia 27 lutego 2015 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt III RC 1073/14 w punkcie I. zasądził alimenty od pozwanego D. P. na rzecz małoletniej powódki J. P. w wysokości po 2.500,00 (dwa tysiące pięćset) złotych miesięcznie płatnych do rąk matki małoletniej powódki M. P. do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w terminie płatności poszczególnej raty począwszy od dnia 30 grudnia 2014 roku, a to w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 05 marca 2012 roku sygnatura akt XIII RC 2425/10 w wysokości po 1.200,00 złotych miesięcznie; w punkcie II. nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 780,00 (siedemset osiemdziesiąt) złotych tytułem należnej opłaty sądowej; w punkcie III. zasądził od pozwanego na rzecz małoletniej powódki kwotę 2.400,00 (dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania; w punkcie IV. wyrokowi nadał rygor natychmiastowej wykonalności.

Od powyższego wyroku w dniu 18 czerwca 2015 r. (data prezentaty) pozwany D. P. złożył sprzeciw i następnie wyrokiem z dnia 20 października 2015 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu utrzymał w mocy wyrok zaoczny Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu z dnia 27 lutego 2015 roku sygn. akt IIIRC 1073/14.

Rozstrzygnięcie powyższe Sąd Rejonowy wydał na podstawie m.in. następujących ustaleń faktycznych:

Ostatnie alimenty na rzecz małoletniej powódki J. P. były zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 05 marca 2012 roku w sprawie o sygn. akt XIII RC 2425/10 w wysokości po 1.200,00 złotych miesięcznie. Wówczas małoletnia J. liczyła 7 lat i była uczennicą I klasy prywatnej Dwujęzycznej Szkoły Podstawowej (...) we W., gdzie czesne wynosiło 890,00 złotych miesięcznie. Mieszkała razem z matką w domu jednorodzinnym w zabudowie bliźniaczej, który stanowił własność matki dziewczynki. Miesięczny koszt utrzymania małoletniej wynosił około 2.500,00 złotych. Dziewczynka uczęszczała wówczas na dodatkowe lekcje języka niemieckiego, nosiła markową odzież, spędzała wakacje za granicą, żyła na bardzo wysokim poziomie. Rodzice małoletniej posiadali dwa samochody osobowe marki P.. Matka małoletniej była zatrudniona w (...) sp. z o.o. we W. na stanowisku zastępcy głównego księgowego z wynagrodzeniem miesięcznym w wysokości 5.500,00 złotych brutto.

Pozwany D. P. liczył 38 lat i był już związany z E. D. (1). Prowadził działalność gospodarczą – był zatrudniony w (...) sp. z o.o. we W. na stanowisku dyrektora z wynagrodzeniem miesięcznym w wysokości 1.500,00 złotych brutto oraz w (...) Brokerski m sp. z o.o. we W. na stanowisku dyrektora z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 1.317,00 złotych brutto. Ponadto był prezesem B. M., zajmował się ubezpieczeniami lotniczymi. W 2005 roku pozwany wykazał dochód w wysokości 1000.756,48 złotych, w 2004 – 214.007,69 złotych, w 2003 roku – 452.464,64 złote. Pozwany kontaktował się z małoletnią J., spędzał z nią część wakacji, czynił jej prezenty. Oprócz małoletniej nie miał na utrzymaniu żadnych innych osób.

Obecnie małoletnia J. liczy 12 lat, jest uczennicą klasy V Szkoły Podstawowej Nr (...) we W.. Do 2012 roku dziewczynka uczęszczała do Dwujęzycznej Szkoły (...) we W., gdzie czesne wynosiło 890,00 złotych miesięcznie i było opłacane przez pozwanego. W związku z tym, że pozwany zaprzestał opłacania w/w czesnego, gdy dziecko było w trakcie kontynuowania nauki w klasie II, nie informując o tym matki dziecka, w/w była zmuszona do zrezygnowania z nauczania małoletniej w tej szkole. Miesięczny koszt utrzymania małoletniej powódki wynosił około 3.500,00 złotych miesięcznie i składał się na niego: część kosztów za mieszkanie – 600,00 złotych, wyżywienie w wysokości około 500,00 – 600,00 zł (w tym obiady w szkole – 70,00 złotych), odzież 200,00 – 300,00 zł, środki higieniczne – 100,00 zł, lekcje języka angielskiego – 70,00 zł, zajęcia na Uniwersytecie – 50,00 zł, korepetycje z angielskiego – 300,00 zł, basen – 100,00 zł, kino i inne rozrywki – 100,00 zł, podręczniki z wyprawką - 80,00 zł, wakacje i ferie zimowe - 300,00 zł, wyjazdy weekendowe z matką – 200,00 zł, opłaty szkolne (opłata za Komitet Rodzicielski i (...)) – 45,00 zł, wycieczki szkolne – 20,00 zł, koszt okularów – 33,00 zł, leki w razie choroby – około 15,00 zł, kieszonkowe – 100,00 zł. Małoletnia posiada fundusz inwestycyjny w D. Bank, założony w czasie trwania postępowania o rozwód pomiędzy jej rodzicami, w wysokości około 20.000,00 złotych. Poza w/w funduszem nie posiada żadnych oszczędności ani majątku. J. P. nie jest dzieckiem całkowicie zdrowym - w okresie od 02 lipca 2014 roku do 05 lipca 2014 roku przebywała w szpitalu z rozpoznaniem choroby wrzodowej żołądka. Dziewczynka mieszka razem z matką – M. P. w lokalu mieszkalnym o powierzchni 101m ². Opłaty za mieszkanie miesięcznie wynoszą: czynsz – 950,00 -980,00 złotych, opłata za prąd – 140,00 złotych, opłata za wodę – około 40,00 złotych, Internet + TV – 150,00 złotych, ubezpieczenie lokalu – 75,00 złotych.

Matka małoletniej powódki pracuje – jest zatrudniona na stanowisku zastępcy głównego księgowego w (...) Sp. z o.o. we W. z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 6.000,00 złotych brutto. Ponadto dodatkowo na podstawie umowy o świadczenie usług rachunkowo – księgowych otrzymuje wynagrodzenie w kwocie około 400,00 złotych miesięcznie. W sumie w/w uzyskuje dochód w wysokości 4.800,00 złotych netto miesięcznie.

Pozwany D. P. liczy obecnie 42 lata. Jest zdrowy. Nie posiada żadnego majątku ani oszczędności. W dniu 24 stycznia 2015 roku pozwany zawarł związek małżeński z E. D. (1) (obecnie P.). Dnia 25 marca 2015 roku z tego związku urodził się małoletni syn pozwanego – X. P.. W 2012 roku pozwany przeprowadził się do W., gdzie zamieszkuje z obecną żoną i synem X.. W/w wynajęli od J. B. lokal mieszkalny przy ulicy (...) w W. o powierzchni 102 m ² za kwotę 4.300,00 złotych miesięcznie plus media. Żona pozwanego E. P. jest zatrudniona od dnia 02 stycznia 2013 roku w (...) Sp. z o.o. w W. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Od dnia 25 marca 2015 roku do dnia 22 września 2015 roku w/w przebywała na urlopie macierzyńskim. Ponadto od dnia 23 września 2015 roku wnioskowała o udzielenie jej dodatkowego urlopu rodzicielskiego do dnia 22 marca 2016 roku. Pozwany wraz z żoną prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, ale jak twierdzi nie orientuje się w sytuacji finansowej żony, nie posiada informacji czy w/w ma jakiś majątek czy też oszczędności. E. P. pochodzi z bardzo zamożnej rodziny; poza wspólnym synem z pozwanym, posiada jeszcze na utrzymaniu z poprzedniego związku, szesnastoletnią córkę W., która pobiera naukę w prywatnej szkole w Szwajcarii, gdzie roczne czesne wynosi 86.000,00 €, i które to jest opłacane przez jej matkę. Ponadto E. P. posiada pięcioletni samochód osobowy marki A. (...). W dniu 22 grudnia 2014 roku pozwany zarejestrował spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (...), w której to, jak wynika informacji KRS oraz Monitora Sądowego i Gospodarczego z dnia 03 lipca 2015 roku Nr 127 ( (...)) w dniu 26 czerwca 2015 roku dokonano zmiany wpisu w zakresie kapitału spółki podniesionego z kwoty 5.000,00 złotych do kwoty 9.834.000,00 złotych oraz dokonano wpisu w zakresie zmiany wspólników spółki i wpisano jako pierwszego wspólnika - pozwanego z 98.440 udziałami o łącznej wartości 4.922.000,00 złotych oraz wpisano drugiego wspólnika - E. D. (1) (obecnie P.) z posiadanymi przez w/w udziałami w wysokości 98.340 o łącznej wartości 4.917.000,00 złotych. W tym czasie pozwany świadczył pracę na rzecz firmy (...) S.A. w W. w zakresie wprowadzenia w/w spółki na rynek giełdowy. W firmie tej pełnił funkcję Wiceprezesa Zarządu z wynagrodzeniem 6.750,00 złotych netto miesięcznie. Ponadto posiadał w niej udziały do dnia 31 lipca 2015 roku. Podnosząc kapitał zakładowy spółki (...) pozwany oświadczył, że kapitał ten ma pokrycie w przysługujących mu akcjach firmy (...) S.A. w W.. Firma ta bowiem przygotowała plan opcji menadżerskich dla członków zarządu. W 2014 roku w/w wykazał dochód w wysokości 86.108,97 złotych. W dniu 01 sierpnia 2015 roku złożył rezygnację z pełnienia funkcji Wiceprezesa Zarządu firmy (...) S.A. w W.. Sprzedał także spółkę (...) podmiotowi cypryjskiemu za kwotę 1.000,00 złotych, twierdząc że został do tego zmuszony przez wspólników spółki. Umowa ta jest obecnie w trakcie realizacji, pozwany nie posiada jeszcze dokumentów w tym przedmiocie. Nadal jest Prezesem Zarządu w/w spółki i korzysta z jej majątku, użytkując bezpłatnie samochód osobowy marki M., zakupiony przez spółkę w 2015 roku.

Pozwany nie kontaktuje się z małoletnią J. od lipca 2014 roku, kiedy to dziecko przebywało u niego na wakacjach. Wówczas pozwany zabrał dziecku telefon komórkowy, uniemożliwiając mu kontakt z matką. Ponadto zorganizował małoletniej czas u siebie w ten sposób, że wykupił jej półkolonie. Pozwany nie czyni małoletniej żadnych prezentów. Poza alimentami nie dokłada się w żaden sposób do kosztów utrzymania w/w. Miesięczny koszt utrzymania pozwanego, poza opłatami za mieszkanie, wynosi około 1.000,00 złotych i składa się na niego: wyżywienie w wysokości 600,00 złotych, odzież – 250,00 złotych, środki higieniczne – 100,00 złotych.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy, po dokonaniu wykładni treści przepisu art. 133, 138 i 135 § 1 i 2kro i 347 kpc uznał, że powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Za takim rozstrzygnięciem zdaniem Sądu Rejonowego przemawia fakt, iż od ostatnio zasądzonych alimentów na rzecz małoletniej powódki upłynął okres trzech lat, a potrzeby małoletniej wzrosły w znacznym zakresie. Obecnie dziewczynka liczy 12 lat, pozostaje w okresie silnego wzrostu i rozwoju fizycznego. Biorąc zatem pod uwagę jej wiek, stan zdrowia oraz wszystkie podstawowe usprawiedliwione potrzeby, Sąd uznał, iż należy skorygować wysokość ostatnio zasądzonych alimentów na jej rzecz i to w wysokości żądanej przez matkę w/w. Stanowisko prezentowane w niniejszym postępowaniu przez matkę małoletniej, zdaniem Sądu, nie wymagało żadnej korekty. W przekonaniu Sądu Rejonowego, rzeczywiste i usprawiedliwione potrzeby małoletniej kształtują się w wysokości około 3.500,00 złotych miesięcznie i nie jest to koszt wygórowany, mając na uwadze wiek małoletniej i jej zainteresowania. Biorąc jednakże pod uwagę fakt, iż to matka małoletniej wyłącznie podejmuje obecnie osobiste starania w zakresie wychowania i osobistej pieczy nad dzieckiem, co zgodnie z art. 135 § 2 kro stanowi równorzędne finansowemu zadośćuczynienie obowiązkowi alimentacyjnemu, Sąd Rejonowy uznał, iż pozwany powinien w większym rozmiarze finansowym, aniżeli matka dziecka, przyczyniać się do kosztów jego utrzymania i ponosić je w wysokości 2.500,00 złotych miesięcznie. Kwota ta, bez wątpienia, mieści się w możliwościach zarobkowych pozwanego, który to zdaniem Sądu, próbuje, zresztą w sposób bardzo nieudolny, ukryć swoje faktyczne dochody oraz dochody swojej obecnej żony – E. P., a z którą to prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, stwierdzając zarazem, że „nie mamy (z żoną) do końca spójności finansowej. Żona prowadzi swoje życie finansowe, ja prowadzę swoje”.

Ponadto Sąd Rejonowy ustalił, iż w dniu 22 grudnia 2014 roku pozwany zarejestrował w (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (...) 88, której wspólnikami pozostaje on z udziałami o łącznej wartości 4.922.000,00 złotych oraz jego żona E. D. (2) (obecnie P.) z udziałami o łącznej wartości 4.917.000,00 złotych. Organem uprawnionym do reprezentacji spółki jest zarząd, w skład którego wchodzi jedynie pozwany jako Prezes Zarządu, i który jest jedynie upoważniony do składania oświadczeń w imieniu spółki. Pozwany twierdzi, że w chwili rejestrowania spółki nie wniósł żadnych wkładów na pokrycie w/w udziałów, ponieważ wkładem tym miały być akcje spółki (...) w przypadku pozytywnego wejścia tej spółki na giełdę – będąc przesłuchiwanym oświadczył: „ udziałowcy spółki (...) S.A. przygotowali plan opcji menadżerskich dla zarządu w momencie powodzenia wejścia spółki na giełdę”. Sąd Rejonowy podkreślił, że spółka z ograniczoną odpowiedzialnością należy do spółek kapitałowych. Zasady jej powstania i funkcjonowania regulują przepisy Kodeksu spółek handlowych (ksh). Wprawdzie Sąd Rejonowy nie dysponował w materiale dowodowym umową w/w spółki, to jednak należy zauważyć, iż spółka ta nie została wykreślona z rejestru spółek, a zatem należy przyjąć, iż pozwany jako prezes zarządu, a zarazem jedyna osoba upoważniona do składania oświadczeń w imieniu spółki, albo złożył nieprawdziwe oświadczenie do KRS w przedmiocie pokrycia kapitału zakładowego przez wkłady wszystkich wspólników w całości albo też faktycznie wkłady wspólników zostały wniesione celem pokrycia tego kapitału, a co za tym idzie faktycznie dysponował kwotą (w swoim przypadku) w wysokości 4.922.000,00 złotych. Jeżeli natomiast złożył nieprawdziwe oświadczenie w przedmiocie pokrycia kapitału zakładowego w chwili złożenia wniosku o rejestrację spółki to powinien ponieść odpowiedzialność i cywilnoprawną i karną. Zdaniem Sądu Rejonowego zadziwiającym ponadto jest zeznanie pozwanego w zakresie aktualnego statusu spółki. W/w stwierdza, bowiem: „ sprzedałem tę spółkę za 1.000,00 złotych, bo zostałem do tego zmuszony przez jej wspólników. Sprzedałem ją podmiotowi cypryjskiemu”. Tyle, że wspólnikami tej spółki, są: pozwany oraz jego żona E. P.. Wynika z tego, że pozwany został zmuszony do sprzedaży spółki między innymi przez siebie samego, co graniczy z absurdem. Ponadto powszechnie wiadomym jest, że struktur transgranicznych z udziałem podmiotów cypryjskich używa się do optymalizacji podatkowych, a zatem w tej kwestii Sąd również nie dał wiary pozwanemu, jakoby transakcja ta miała wynikać z jakiegoś przymusu i nie generowała po stronie pozwanego korzyści finansowych.

Ponadto w ocenie Sądu Rejonowego zupełnie sprzecznym z szeroko rozumianymi zasadami życia społecznego jest fakt, że córka obecnej żony pozwanego uczy się w szkole za granicą – w Szwajcarii, gdzie roczne czesne wynosi 86.000,00 € (około 363.700,00 złotych), natomiast pozwany unika łożenia na własne dziecko części usprawiedliwionych kosztów jego utrzymania. Przy obecnie zasądzonych alimentach stanowią one 1/12 miesięcznego czesnego w/w szkoły w Szwajcarii. Skoro pozwany, jak podaje, jest obecnie w trudnej sytuacji majątkowej, to żona pozwanego, z którą prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, a która to „ pochodzi z bardzo zamożnej rodziny”, winna wspomóc współmałżonka w jego aktualnych zobowiązaniach. Na tym polega bowiem między innymi istota zawartego przez nich małżeństwa.

Mając powyższe na uwadze Sąd utrzymał w całości w mocy wyrok zaoczny z dnia 27 lutego 2015 roku, a to zgodnie z art. 347 kpc w związku z powołanymi powyżej przepisami prawa.

Apelację od wyroku Sądu Rejonowego wniósł pozwany na podstawie przepisów art. 367 kpc w zw. z art. 369 kpc zaskarżając go w całości i zarzucając naruszenie:

I. przepisów prawa procesowego mające wpływ na rozstrzygnięcie sprawy:

a. przepisów art. 233 § 1 kpc w zw. z art. 328 § 2 kpc poprzez brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego w sposób naruszający zasadę swobodnej oceny dowodów;

b. przepisów art. 212 § 1 kpc w zw. z art. 233 § 1 kpc i art. 217 kpc poprzez zaniechanie przez Sąd przeprowadzenia wszystkich czynności procesowych koniecznych dla zgodnego z prawda ustalenia podstawy faktycznej orzeczenia, poprzez niewyjaśnienie istotnych okoliczności sprawy tj. oddaleniu wniosku dowodowego z przesłuchania świadków J. i B. P., oddaleniu wniosków dowodowych o zobowiązanie powódki do przedłożenia umowy sprzedaży nieruchomości położonej przy ul. (...)-R. we W., umowy kupna mieszkania przy ul. (...) we W., wykazu wszystkich rachunków bankowych i posiadanych lokat, funduszy inwestycyjnych należących do M. P., wykazu wszystkich rachunków bankowych i posiadanych lokat, funduszów inwestycyjnych należących do J. P., potwierdzenia ponoszenia wydatków związanych z uprawianiem przez powódkę sportów, potwierdzenia ponoszenia wydatków związanych z korepetycjami z języka angielskiego i niemieckiego;

II. sprzeczność istotnych ustaleń dokonanych przez Sąd I instancji z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego prowadzący do przyjęcia, iż kwota 2500 zł tytułem alimentów na rzecz małoletniej J. P. jest kwotą niezbędną do zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb małoletniej, a jednocześnie kwota ta odpowiada możliwościom zarobkowym pozwanego; ponadto przyjęcie, iż powódka nie dysponuje odpowiednim zabezpieczeniem majątkowym; a pozwany pełni funkcję prezesa zarządu w czterech spółkach prawa handlowego

Na uzasadnienie podał apelujący, że Sąd Rejonowy dowolnie przyjął, że średniomiesięczne możliwości zarobkowe pozwanego – przed rezygnacją z funkcji wiceprezesa zarządu kształtowały się na poziomie 6750 zł, ponadto Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom pozwanego odnośnie przyczyn przymusowej rezygnacji ze stanowiska wiceprezesa spółki (...) S.A.. Ponadto w ocenie pozwanego nie zaistniała okoliczność uzasadniająca podwyższenie alimentów do kwoty po 2500 zł miesięcznie. Od orzeczenia rozwodu minęły 3 lata. W tym czasie powódka w dalszym ciągu realizowała obowiązek szkolny. Według oświadczenia matki na rozprawie w dniu 20 października 2015 roku jest zdrowa. Z analizy dołączonych przez matkę powódki dokumentów wynika, iż średniomiesięczny koszt jej utrzymania wynosi ok. 1560 zł. Według oświadczenia złożonego przez M. P. średniomiesięczny koszt utrzymania powódki wynosi 3500 zł. Wskazane wydatki nie znajdują potwierdzenia w dokumentacji załączonej do pozwu, w szczególności w zakresie wydatków na korepetycje z języka angielskiego, zajęć na uniwersytecie, wyjazdów weekendowych z matką etc. Ponadto Sąd I instancji zwrócił uwagę na okoliczność, że stan majątkowy powódki pogorszył się po rozwodzie rodziców m.in. musiała wyprowadzić się z dużego wygodnego domu do trzypokojowego mieszkania. Sąd pominął okoliczność, że według oświadczenia matki powódki dom należał do niej i to ona podjęła decyzję o sprzedaży domu i kupnie nowego mieszkania. Ponadto rodzice pozwanego do 2015 roku systematycznie zabierali powódkę na wakacyjne i zimowe wyjazdy ponosząc całość wydatków z nimi związanych.

Mając na uwadze powyższe pozwany wniósł o:

I. - zmianę zaskarżonego wyroku Sądu I instancji i podwyższenie na rzecz powódki alimentów z kwoty 1200 zł miesięcznie do kwoty 1500 zł miesięcznie;

- zasądzenie na rzecz pozwanego kosztów postępowania apelacyjnego według norm przepisanych.

W odpowiedzi powódka wniosła o:

1. oddalenie apelacji w całości,

2. zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego zasługiwała na uwzględnienie w całości.

Wprawdzie, w ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy wyjaśnił istotne dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności faktyczne i prawidłowo powołał także podstawy prawne rozstrzygnięcia dokonując ich właściwej wykładni, dokonał także częściowo trafnych ustaleń faktycznych, które to ustalenia Sąd Okręgowy przyjmuje za własne, w sposób błędny natomiast, co skutecznie i trafnie podniósł apelujący dokonał błędnych ustaleń dotyczących kosztów utrzymania małoletniej powódki oraz zakresu zmiany możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego od czasu ustalenia ostatnich alimentów, co miało wpływ na treść rozstrzygnięcia.

Materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie pozwala stwierdzić, iż od czasu ostatniego orzekania w przedmiocie alimentów nie nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 kro, uzasadniająca modyfikację obowiązku alimentacyjnego pozwanego wobec małoletniej powódki. Materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie nie pozwala stwierdzić, iż od czasu ostatniego ustalenia obowiązku alimentacyjnego nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 kro, uzasadniająca modyfikację obowiązku alimentacyjnego pozwanego wobec powódki.

Niewątpliwie od daty poprzednio ustalonego obowiązku alimentacyjnego minęły trzy lata i zmieniłyby się koszty utrzymania powódki z uwagi na upływ czasu, jednak zmiana ta została całkowicie pochłonięta przez rezygnację ze szkoły A. i odstąpienia od ponoszenia kosztów związanych ze szkołą w wysokości ok. 1200 zł , a zatem mimo upływu czasu koszt utrzymania małoletniej nie zmienił się i wynosi nadal ok. 2500 zł miesięcznie, choć na jej koszt utrzymania składają się już inne wydatki. Ponadto od czasu wydania ostatniego orzeczenia nie zmieniły się możliwości majątkowej i zarobkowe pozwanego i zdaniem Sądu Okręgowego są takie same jak w czasie orzekania o ostatnich alimentach.

Rację ma zatem apelujący, iż Sąd Rejonowy błędnie określił zakres usprawiedliwionych potrzeb powódki przyjmując kwotę 3500 zł miesięcznie. Te potrzeby, które Sąd Rejonowy wymienił w swoim uzasadnieniu, tylko rachunkowo je zliczając, dają kwotę około 2500 zł miesięcznie, wliczając w to także wydatki w żaden sposób nieudokumentowane przez matkę powódki tj. koszty zajęć z języka angielskiego czy zajęć sportowych czy też koszty wyjazdów weekendowych przedstawicielki ustawowej z powódką . W ocenie Sądu Okręgowego, mając bowiem na uwadze stopę życiową obojga rodziców powódki, koszty utrzymania małoletniej J. P. powinny zamknąć się w wysokości 2500 zł miesięcznie, a nie jak to nieprawidłowo przyjął Sąd Rejonowy, w kwocie 3500 zł miesięcznie. Możliwości zarobkowe i majątkowe zarówno zobowiązanego jak i matki powódki oraz koszt jej utrzymania kształtują się bowiem na tym samym co poprzednio poziomie, a zatem nie wykazano okoliczności mających podstawę w przepisie art. 138 kro.

W tym miejscu podkreślić należy, że to matka powódki, która wykonuje pełnię władzy rodzicielskiej nad małoletnią córką stron i sprawuje bieżącą pieczę nad nią, spełnia swój obowiązek alimentacyjny również przez osobiste starania i troskę o jej wychowanie i zaspokajanie jej bieżących potrzeb. Z tego względu pozwany powinien partycypować w zaspokajaniu finansowych potrzeb małoletniej w większym zakresie niż przedstawicielka ustawowa powódki i dlatego alimenty zostały podwyższone do kwoty po 1500 zł miesięcznie jako uznanie podwyższenia alimentów dokonane przez pozwanego.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy zmienił częściowo zaskarżony wyrok uchylając wyrok zaoczny z dnia 27 lutego 2015 roku i w punkcie II. zasądzając alimenty od pozwanego D. P. na rzecz małoletniej powódki J. P. w wysokości po 1.500 zł (jeden tysiąc pięćset złotych) miesięcznie, poczynając od dnia 30 grudnia 2014 roku płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat do rąk matki powódki M. P., w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 5 marca 2012 roku sygn. akt XIIIRC 2425/10 w wysokości po 1.200 zł miesięcznie, oddalając powództwo w pozostałej części oraz nakazując pozwanemu uiścić na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej we Wrocławiu) kwotę 180 zł tytułem opłaty sądowej, koszty postępowania między stronami wzajemnie znosząc.

W pkt. III wyroku Sąd Okręgowy, na podstawie art. 102 kpc, nie obciążył powódki kosztami procesu poniesionymi przez pozwanego w postępowaniu odwoławczym.

SSR del. Magdalena Wacowska SSO Beata Ziętek SSO Alicja Spustek-Kląskała

/