Sygn. akt VII U 1915/15
Dnia 18 maja 2016 roku
Sąd Okręgowy w Lublinie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący – Sędzia SO Jacek Chaciński
Protokolant p.o prot. Ludomir Bień
po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2016 roku w Lublinie
sprawy M. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R.
o prawo do emerytury
na skutek odwołania M. K.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R.
z dnia 22 września 2015 roku znak (...)
oddala odwołanie.
VII U 1915/15
Decyzją z dnia 22 września 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił M. K. prawa do emerytury górniczej. Powodem odmowy było nieudowodnienie przez wnioskodawcę 25 letniego okresu pracy górniczej pod ziemią wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy uznał za udowodniony okres pracy górniczej w wymiarze 19 lat 5 miesięcy i 6 dni.
Z decyzja tą nie zgodził się wnioskodawca. Wniósł odwołanie. W odwołaniu nie sprecyzował zarzutów dotyczących zaskarżonej decyzji. Domagał się jej zmiany i przyznania mu prawa o emerytury.
Na rozprawie w dniu 6 maja 2016 r. wnioskodawca nie złożył żadnych wniosków dowodowych.
Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje.
M. K. ur. (...) w dniu(...) złożył wniosek o emeryturę (wniosek k.2-13).
Wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę górniczą w następujących okresach:
- od 1 czerwca 1978 r. do 27 października 1978 r. w Kopalni (...) ( świadectwo pracy, k. 23 akt dot. kapitału początkowego),
- od 14 listopada 1980 r. do 9 grudnia 1982 r. w Kopalni (...) ( świadectwo pracy, k.21 akt kapitałowych),
- od 12 grudnia 1982 r. do 24 kwietnia 1990 r. w Kopalni (...) (...) (świadectwo pracy, k.27 akt kapitałowych),
- od 27 kwietnia 1990 r. do 6 sierpnia 1991 r. w Kopalni (...) (świadectwo pracy, k. 29 akt kapitałowych),
- od 21 stycznia 1994 r. do 5 czerwca 1997 r. w Kopalniach w Republice Czeskiej ( k .110 – 111 a e. t. III),
- 0d 25 maja 1998 r. do 18 listopada 1998 . i od 8 stycznia 199 r. do 31 stycznia 2000 r. w kopalniach (...) w Hiszpanii( k.14 a.e. t.III).
W okresach od 28 września 1984 r. do 24 kwietnia 1990 r. i od 27 kwietnia 1991 r. do 9 maja 1991r. wnioskodawca pracował jako ratownik górniczy (zaświadczenie k. 49 a.e.). Okresy te zostały zaliczone przez organ rentowy w wymiarze półtorakrotnym.
Organ rentowy nie uwzględnił do pracy górniczej okresów zatrudnienia wnioskodawcy w (...) w okresach od 11 listopada 1991 r. do 20 grudnia 1991 r., od 6 stycznia 1992 r. do 20 kwietnia 1992 r., od 1 czerwca 1992 r. do 12 lipca 1992 r. i od 18 lipca 1992 r. do 30 lipca 1993 r. z uwagi na to, że wnioskodawca nie przedłożył dokumentu potwierdzającego na rzecz jakich kopalni wykonywał pracę oraz jakie kopaliny wydobywał.
Łącznie okres pracy górniczej wnioskodawcy wnosi 19 lat 5 miesięcy i 6 dni.
Odwołanie M. K. nie jest uzasadnione.
Zgodnie z art.50a ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r emerytura górnicza przysługuje pracownikowi który łącznie spełnia następujące warunki:
- ukończył 55 lat życia,
- ma okres pracy górniczej wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 10 lat pracy górniczej określonej w art.50 c ust.1,
- nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego lub złożył wniosek o przekazanie środków na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym na dochody budżetu Państwa.
Stosownie do treści Art. 50c ust 1 ustawy za pracę górniczą uważa się zatrudnienie:
1) pod ziemią w kopalniach węgla, rud, kruszców, surowców ogniotrwałych, glin szlachetnych, kaolinów, magnezytów, gipsu, anhydrytu, soli kamiennej i potasowej, fosforytów oraz barytu;
2) pod ziemią i przy głębieniu szybów w przedsiębiorstwach budowy kopalń określonych w pkt 1 oraz pod ziemią w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących dla tych kopalń roboty górnicze lub przy budowie szybów;
3) pod ziemią w przedsiębiorstwach montażowych, przedsiębiorstwach maszyn górniczych, zakładach naprawczych i innych podmiotach wykonujących dla kopalń określonych w pkt 1 podziemne roboty budowlano-montażowe, roboty przy naprawie maszyn i wdrażaniu nowych urządzeń; pracownikom zatrudnionym w tych przedsiębiorstwach, zakładach i innych podmiotach uznaje się za pracę górniczą te miesiące zatrudnienia, w których co najmniej połowę dniówek roboczych przepracowali pod ziemią;
4) na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego przy ręcznym lub zmechanizowanym urabianiu, ładowaniu oraz przewozie nadkładu i złoża, przy pomiarach w zakresie miernictwa górniczego oraz przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych, a także w kopalniach otworowych siarki oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących roboty górnicze dla kopalń siarki i węgla brunatnego, na stanowiskach określonych w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa;
5) pod ziemią na stanowiskach dozoru ruchu oraz kierownictwa ruchu kopalń, przedsiębiorstw i innych podmiotów określonych w pkt 1-3, a także w kopalniach siarki i węgla brunatnego oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach, o których mowa w pkt 4, na stanowiskach określonych w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa i ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego;
6) w charakterze członków drużyn ratowniczych kopalń określonych w pkt 1 i 4, mechaników sprzętu ratowniczego tych drużyn oraz w charakterze ratowników zawodowych w stacjach ratownictwa górniczego;
7) na stanowiskach maszynistów wyciągowych na szybach oraz na stanowiskach sygnalistów na nadszybiach szybów w kopalniach, przedsiębiorstwach i innych podmiotach określonych w pkt 1 i 2;
8) na stanowiskach pracy pod ziemią w nieczynnych kopalniach wymienionych w pkt 1;
9) na stanowiskach instruktorów zawodu w górniczych polach szkoleniowych pod ziemią oraz w kopalniach siarki i węgla brunatnego.
Zgodnie z art. 50 c ust 2 ustawy za pracę równorzędną z pracą górniczą uważa się:
1) zatrudnienie na stanowiskach wymagających kwalifikacji inżyniera lub technika w zakresie górnictwa w urzędach górniczych, jeżeli zatrudnienie jest związane z wykonywaniem czynności inspekcyjno-technicznych w kopalniach, przedsiębiorstwach i innych podmiotach określonych w ust. 1 pkt 1-4, pod warunkiem uprzedniego przepracowania w kopalniach, przedsiębiorstwach i innych podmiotach określonych w ust. 1 pkt 1-4 co najmniej 10 lat pod ziemią, na odkrywce w kopalniach siarki lub węgla brunatnego, a także w kopalniach otworowych siarki albo na stanowiskach dozoru lub kierownictwa ruchu;
Podkreślić należy, że stosownie do treści art.232 k.p.c. strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.
Wnioskodawca nie przedłożył w toku procesu żadnych dokumentów z którym wynikałoby, aby stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę górniczą lub pracę równorzędną w innych jeszcze okresach niż wyżej wskazane. Na rozprawie w dniu 6 maja 2016 oświadczył jedynie, że posiada wymagany okres pracy górniczej.
W świetle zgormadzonych dowodów M. K. nie spełnia przesłanki posiadania 25 lat pracy górniczej i nie ma prawa do emerytury górniczej.
Decyzja organu rentowego jest zatem prawidłowa, a odwołanie wnioskodawcy zostało na podstawie art.477(14) §1 k.p.c. oddalone.