Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

G., dnia 10 listopada 2015r

Sąd Rejonowy w Gdyni, I Wydział Cywilny

Przewodniczący: SSR Małgorzata Nowicka - Midziak

Protokolant: Katarzyna Fiutowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 listopada 2015r

sprawy z powództwa H. L.

przeciwko A. K.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda H. L. na rzecz pozwanego A. K. kwotę 617 zł. (sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt. I C 966/14

UZASADNIENIE

Powód H. L. wystąpił przeciwko pozwanemu A. K. o pozbawienie w całości wykonalności tytułu wykonawczego w postaci postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 2 sierpnia 2013r., w sprawie o sygn. akt XV C 1622/12, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 14 marca 2014r. o sygn. akt I ACz 36/14.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż po wydaniu wyżej wskazanego postanowienia w dniu 22 października 2013r. doszło do porozumienia pomiędzy stronami oraz (...) sp. z o.o. na mocy którego pozwany oświadczył, iż H. L. w całości uregulował wszystkie należności i wszelkie roszczenia zostały zaspokojone, a także złożył pismo w którym wyraził zgodę na cofnięcie pozwu przez (...) sp. z o.o. i rezygnuje z zasądzenia na swoją rzecz kosztów procesu. Ponadto złożył wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego w sprawie Km 1097/12 prowadzonego przeciwko powodowi przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kartuzach. Pomimo tego w dniu 20 lutego 2014r. pełnomocnik pozwanego wezwał go do zapłaty spornej kwoty, a następnie wszczął postępowanie egzekucyjne, które toczy się przed komornikiem sądowym przy Sądzie Rejonowym Gdańsk – Północ w Gdańsku P. K. pod sygn. Km 211/14.

/pozew k. 2-4 akt/

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości wskazując, że przed komornikiem sądowym przy Sądzie Rejonowym w Kartuzach J. Z. toczyło się postępowanie na podstawie tytułu wykonawczego w postaci wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 28.04.2011r. w sprawie o sygn. akt I C 1435/08 oraz postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 8.05.2012r. w sprawie o sygn. akt III Ca 1180/11, w którym przyznano na jego rzecz wynagrodzenie za koszenie zboża. W toku egzekucji powód oraz (...) sp. z o.o. wnieśli pozew, żądając odszkodowania za nieprawidłowe wykonanie usługi koszenia, które zakończyło się umorzeniem postępowania z uwagi na cofnięcie pozwu. W związku z tym pozwany wystąpił o przyznanie mu zwrotu kosztów od powoda H. L., jednocześnie cofając wniosek o te koszty w stosunku do w/w spółki. Z tych też względów doszło do wydania zaskarżonego tytułu wykonawczego, w oparciu o który wszczęto obecnie egzekucję. Pozwany przyznał, że wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego, toczącego się przed komornikiem J. Z. i podpisał oświadczenie w dniu 22.10.2013r. Jednakże zdaniem pozwanego dotyczyło ono postępowania, które toczyło się w oparciu o wyrok Sądu Rejonowego w Gdyni i zostało zawarte w związku z uregulowaniem zasądzonej tam należności. Obecnie toczące się postępowanie egzekucyjne dotyczy innych należności, które nie były przedmiotem uprzedniej egzekucji, dlatego też porozumienie nie mogło ich obejmować. Pozwany zaznaczył także, że w dniu zawarcia porozumienia sporne postanowienie z dnia 2.08.2013r. nie było jeszcze prawomocne z uwagi na zażalenie powoda, dlatego też nie mogło dotyczyć należności, które jeszcze nie były wymagalne i nie wiadomo czy istnieją. Ponadto powód nie wykazał, aby spełnił niewymagalne roszczenie powoda z tytułu wyżej wskazanego postanowienia.

/odpowiedź na pozew k. 38 - 41/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2011r. Sąd Rejonowy w Gdyni w sprawie o sygn. akt I C 1435/08 zasądził od H. L. na rzecz A. K. kwotę 55.809 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 12 listopada 2008r. do dnia zapłaty oraz kwotę 6591 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Przedmiotowy wyrok uprawomocnił się w dniu 20 marca 2012r., zaś postanowieniem z dnia 8 maja 2012r. opatrzony został w klauzulę wykonalności.

(okoliczność bezsporna)

W oparciu o powyższy tytuł wykonawczy pozwany w dniu 4 lipca 2012r. złożył do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kartuzach J. Z. w sprawie o sygn. Km 1097/12, wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko powodowi.

(okoliczności niesporne: wniosek k. 102)

W dniu 2 sierpnia 2012r. H. L. oraz (...) sp. z o.o. w M. złożyli do Sądu Okręgowego w Gdańsku, sygn. akt XV C 1622/12, pozew przeciwko A. K., które to postępowanie zostało umorzone w stosunku do H. L. postanowieniem z dnia 24 czerwca 2013r. z uwagi na cofnięcie pozwu, a postanowieniem z dnia 2 sierpnia 2013r. Sąd Okręgowy w Gdańsku rozstrzygnął o kosztach tego postępowania zasądzając od H. L. na rzecz A. K. kwotę 3617 zł. Powyższe postanowienie uprawomocniło się w dniu 18 lutego 2014r. na skutek oddalenia zażalenia powoda przez Sąd Apelacyjny w Gdańsku.

(dowód: akta SO w Gdańsku XV C 1622/12: postanowienie k. 151, zażalenie k. 154 – 155, odpowiedź na zażalenie, postanowienie S.A. Gdańsku k. 200)

W dniu (...) syn powoda K. L., działając w imieniu powoda oraz pozwany porozumieli się i po otrzymaniu przez pozwanego kwoty około 20.000 zł za koszenie zboża, zasądzonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 28.04.2011r., pozwany oświadczył, że powód H. L. uregulował wszystkie należności względem niego i nie ma żadnych zadłużeń. Wyraził również zgodę na cofnięcie pozwu w sprawie XV C 1622/12 przez spółkę (...) i zrezygnował z żądania zasądzenia na swoją rzecz kosztów procesu w tym postępowaniu, a także wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego Km 1097/12.

(dowód: oświadczenie k. 6, pismo 7, wniosek k. 8, zeznania pozwanego płyta k. 161 – 00:18:11 – 00:29:58)

W dniu 27 marca 2014r. pozwany A. K. złożył do komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym Gdańsk – Północ w Gdańsku P. K., sygn. akt Km 211/14, wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko powodowi w oparciu o wyżej opisane postanowienie z dnia 2.08.2013r wydane w sprawie XV C 1622/12.

(okoliczność bezsporna)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny był w przeważającej części bezsporny między stronami, a nadto Sąd ustalił go na podstawie dokumentów przedłożonych przez strony do akt niniejszego postępowania oraz znajdujących się w aktach sprawy o sygn. akt I C 1435/08 tut. Sądu, w aktach o sygn. akt XV C 1622/12 Sądu Okręgowego w Gdańsku oraz w aktach egzekucyjnych komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kartuzach J. Z. - Km 1097/12 i przy Sądzie Rejonowym Gdańsk – Północ w Gdańsku P. K. - Km 211/14, które nie budzą wątpliwości co do ich autentyczności i wiarygodności.

W odniesieniu do zeznań stron Sąd zważył, że w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia tj. czy doszło w dniu 22.10.2013r. do zapłaty również należności przyznanej postanowieniem z dnia 2.08.2013r. są one ze sobą sprzeczne. Sąd dokonując zatem analizy tych zeznań oraz posiłkując się innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie doszedł do wniosku, że zeznania pozwanego A. K. zasługują na wiarę, w przeciwieństwie do zeznań powoda. Zeznania pozwanego były bowiem rzeczowe, logiczne i szczere. Pozwany, w ocenie Sądu, zeznawał zgodnie z posiadaną wiedzą, wskazując w jaki sposób doszło do zawarcia spornego oświadczenia i rozliczenia się stron oraz co ono obejmowało. Sąd tym samym nie dał wiary zeznaniom powoda. Wskazać należy, że powód w swoich zeznaniach poza okolicznością, iż w dniu 22 października 2013r. dokonał zapłaty również kosztów orzeczonych postanowieniem z dnia 2.08.2013r., nie był w stanie nic wyjaśnić odnośnie okoliczności złożenia spornego oświadczenia, sposobu rozliczenia i wysokości uiszczonej kwoty, co powoduje, że zeznania te budzą wątpliwości co do ich wiarygodności. W ocenie Sądu zadziwiające jest to, że powód pamiętał, że zapłata obejmowała nieprawomocne koszty przyznane w innym postępowaniu, a nie wiedział i nie pamiętał jaką kwotę zapłacił pozwanemu, gdzie doszło do złożenia przedmiotowego oświadczenia i czy w związku z nim miał zostać złożony wniosek o umorzenie egzekucji, jak również czy toczyło się przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne lub jeszcze inne postępowania pomiędzy stronami. Powód co prawda wskazał, że syn w jego imieniu załatwiał powyższą sprawę, jednak oświadczył także, że syn informował go na bieżąco o sprawie. W związku z tym w ocenie Sądu niezrozumiałe jest, aby powód nie wiedział choćby jaką kwotę uiścił. Ponadto zeznania powoda nie znajdują potwierdzenia w żadnym innym dowodzie zgromadzonym w sprawie, a zgodnie z art. 6 k.c. to na nim ciążył obowiązek wykazania okoliczności, z których wywodzi skutki prawne. Ze spornego oświadczenia z dnia 22.10.2013r. nie wynika bowiem czy doszło do zapłaty nieprawomocnych w tamtym czasie kosztów zasądzonych w innym postępowaniu. Tym bardziej, że mowa w tym oświadczeniu jest o zaległościach, a nie o przyszłych świadczeniach. Ponadto powód nie wykazał ani nawet nie wskazał jaką kwotę uiścił, co uniemożliwia ustalenie czy kwota ta stanowiła spłatę istniejącego w tamtym czasie zobowiązania stwierdzonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 28 kwietnia 2011r., czy też rzeczywiście obejmowała także kwotę przyznaną postanowieniem Sadu Okręgowego w Gdańsku z dnia 2.08.2013r. Zwrócić należy uwagę, że pozwany poza oświadczeniem, złożył również wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego oraz wyraził zgodę na cofnięcie pozwu i zrezygnował z kosztów w sprawie przeciwko (...) sp. z o.o., w którym to postępowaniu zapadło sporne postanowienie przeciwko powodowi. W konsekwencji w ocenie Sądu niezrozumiałe jest czemu powód nie cofnął w takim wypadku zażalenia, skoro uiścił już sporne koszty, popierał zażalenie w dalszym ciągu. Powód z żadnym momencie w toku instancji nie wskazał, że koszty te zostały już uiszczone, a pozwany w grudniu 2013r. złożył odpowiedź na zażalenie domagając się oddalenia zażalenia. Powyższe świadczy zatem, że strony nie porozumiały się w zakresie tych kosztów. Ponadto skoro na prośbę powoda, pozwany składał wiele oświadczeń, dziwi fakt, że również kwestia spornych kosztów nie została wskazana w żadnym oświadczeniu, choćby na wypadek gdyby Sąd odwoławczy zmienił zapadłe orzeczenie, a powód jak twierdzi uiścił już sporne należności. Mając na uwadze powyższe w ocenie Sądu strony, dokonując wzajemnych rozliczeń w dniu 22 października 2013r., nie obejmowały swoją wolą kosztów zasądzonych w postanowieniu z dnia 2 sierpnia 2013r., które co jeszcze raz należy zaznaczyć nie było wówczas prawomocne, a powód złożył na nie zażalenie, a zatem nie ulega wątpliwości, że nie zgadzał się z tym rozstrzygnięciem. W związku z tym w ocenie Sądu brak jest podstaw do uznania, iż pomimo tego dokonał spłaty tej należności przed brakiem wiedzy co do ostatecznego rozwiązania tej kwestii i przed jej wymagalnością.

Wniosek powoda o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka K. L. – syna powoda, Sąd na podstawie art. 242 k.p.c. pominął, albowiem świadek pomimo 4 krotnego wzywania na termin rozprawy, nie stawił się na żaden z nich. Ponadto podkreślić należy, że świadek pomimo zobowiązania Sądu nie usprawiedliwił swoich nieobecności w sposób należyty. W związku z tym, w ocenie Sądu wniosek ten, jako powodujący jedynie nieuzasadnione przedłużenie postępowania, a jednoczenie zbędny wobec złożonych dokumentów i zeznań stron, Sąd pominął.

W niniejszej sprawie powód H. L. domagał się pozbawienia wykonalności wskazanego w pozwie tytułu wykonawczego, tj. postanowienia Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 2 sierpnia 2013r., któremu Sąd Apelacyjny w Gdańsku w dniu 14 marca 2014r. nadał klauzulę wykonalności - w całości twierdząc, że spłacił należność objętą tym tytułem. Roszczenie powoda oparte było zatem na podstawie art. 840 § 1 pkt. 2 k.p.c., który stanowi, że dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie.

Pozwany zaprzeczył jednak, aby w dniu 22 października 2013r. doszło do spłaty również zobowiązania wynikającego z nieprawomocnego wówczas rozstrzygnięcia o kosztach procesu w sprawie XV C 1622/12, a jedynie należności stwierdzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 28 kwietnia 2011r., sygn. akt I C 1435/08, w oparciu o który toczyło się postępowanie egzekucyjne przeciwko powodowi. Jak wynika z powyższych ustaleń faktycznych i rozważań, powód nie wykazał, aby dokonał wówczas spłaty spornej należności. O fakcie tym nie świadczy bowiem złożone oświadczenie, zwłaszcza, iż w jego treści nie wskazano co ono obejmuje. Ponadto biorąc pod uwagę art. 66 k.c. i fakt, że z jednej strony sporna należność nie była wtedy wymagalna i nie wiadomo było czy zostanie w ogóle przyznana pozwanemu, a z drugiej strony okoliczność, iż porozumienie to związane było z wszczętą przeciwko powodowi egzekucją, która co istotne nie toczyła się w oparciu o zaskarżony obecnie tytuł wykonawczy, a jedynie wyrok z dnia 28 kwietnia 2011r., to w ocenie Sądu brak jest podstaw do uznania, iż pozwany składając oświadczenie z dnia 22.10.2013r. obejmował swoją wolą również należności wynikające z postanowienia z dnia 2.08.2013r. Ponadto co istotne zauważyć należy, iż powód nawet nie wskazał, ani tym bardziej nie wykazał jaką kwotę uiścił na rzecz pozwanego. Skoro jak twierdzi, kwota ta obejmowała nie tylko należności zasądzone wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2011r., ale również sporne koszty to jej wysokość mogłaby rozwiać wszelkie wątpliwości w niniejszej sprawie. Wobec jednak braku takich dowodów Sąd uznał, że na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału brak jest podstaw do przyjęcia, że powód spełnił świadczenie wynikające z zaskarżonego tytułu wykonawczego.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art. 840 § 1 pkt. 2 k.p.c. oddalił powództwo, o czym orzekł w punkcie 1 wyroku.

O kosztach Sąd orzekł w punkcie 2 wyroku na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 6 pkt. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. 02.163.1349 ze zm.) i obciążył powoda jako stronę przegrywającą niniejsze postępowanie kosztami postępowania w całości zasadzając od niego na rzecz pozwanego kwotę 617 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.