Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 21 października 2015 roku

Pozwem z dnia 28 stycznia 2015 r. (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w W. wniosła o zasądzenie na jej rzecz od D. C. kwoty 1.620,92 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazano, że pozwana zajmuje należący do zasobów powodowej Spółdzielni lokal mieszkalny nr (...) przy ul. (...) w W. i z tego tytułu zobowiązana jest do wnoszenia opłat za użytkowanie lokalu. Pozwana, pomimo wezwania do zapłaty, nie uregulowała należności w kwocie dochodzonej pozwem (pozew k. 2-5).

Nakazem zapłaty wydanym dnia 11 lutego 2015 r. Referendarz Sądowy I Wydziału Cywilnego Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w W. w postępowaniu upominawczym w sprawie o sygn. akt I Nc 1015/15, nakazał pozwanej zapłacić na rzecz powódki kwotę 1.620,92 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 28 stycznia 2015 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 8 zł tytułem kosztów procesu (nakaz zapłaty k. 18).

Pozwana D. C. w skutecznie złożonym sprzeciwie zaskarżyła nakaz zapłaty w całości. W uzasadnieniu wskazała, że dochodzona przez powoda kwota wynika z nieprawidłowego rozliczenia zużycia wody za okresy od 30 czerwca 2013 r. do 31 grudnia 2013r. oraz od 31 grudnia 2013 r. do 30 czerwca 2014 r. Pozwana podniosła, że wskazane rozliczenia dokonano w sposób ryczałtowy, chociaż nie został spełniony warunek do rozliczenia w ten sposób, ponieważ pozwana złożyła powódce odczyty wodomierzy (sprzeciw od nakazu zapłaty k. 24-25).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

D. C. jest właścicielem lokalu mieszkalnego nr (...) usytuowanego w budynku, położonym przy ul. (...) w W., znajdującego się w zasobach mieszkaniowych (...) Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w W. (okoliczność bezsporna).

(...) Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w W. pismem z dnia 29 listopada 2013 r. poinformowała D. C., że w dniu 14 listopada 2013 r. była prowadzona wymiana wodomierzy, w ramach której montowano wodomierze z elektronicznym wyświetlaczem zużycia wody i przesyłem radiowym odczytu oraz, że w jej lokalu nie wykonano prac. Dodatkowo wskazano, że lokal, w którym nie nastąpi wymiana wodomierzy będzie traktowany jako nieopomiarowany i do rozliczania zostanie przyjęty ryczałt, a także zostanie jej doliczone 100% tzw. wody różnicowej (dowód: pismo powódki k. 56, zwrotne potwierdzenie odbioru k. 57).

W piśmie z dnia 26 lutego 2014 r. D. C. złożyła reklamację do (...) Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w W. dotyczącą rozliczenia wody za okres od 30 czerwca 2013 r. do 31 grudnia 2013 r. W treści pisma wskazała, że nie zgadza się z rozliczeniem ryczałtowym oraz wniosła o dokonanie korekty zgodnie z podanym odczytem na koniec 2013 r. Ponadto wskazała, że w przedmiotowym lokalu nikt nie zamieszkuje, nie była prowadzona w nim działalność gospodarcza oraz nie był on użytkowany w inny sposób wymagający zużycia wody (dowód: reklamacja pozwanej k. 28).

W odpowiedzi na reklamację (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w W. poinformowała D. C., pismem z dnia 28 lutego 2015 r., że wymiana wodomierzy tradycyjnych na wodomierze elektroniczne z odczytem zdalnym w budynku przy ul. (...) odbyła się w dniu 14 listopada 2013 r. Dodatkowo wskazano, że spisane przez nią stany wodomierzy analogowych nie będą brane pod uwagę w kolejnych rozliczeniach i do momentu wymiany wodomierzy przyjmowane będzie zużycie ryczałtowe (dowód: odpowiedź na reklamację k. 29).

D. C. w dniu 21 marca 2014 r. złożyła do (...) Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w W. kolejną reklamację, w której zwróciła się o ponowne dokonanie korekty rozliczenia zużycia wody, zgodnie z podanym odczytem na koniec 2013 r. i rozliczenie zużycia wody zgodnie z pkt II.2 Regulaminu indywidualnego rozliczania kosztów zużycia zimnej i ciepłej wody oraz odprowadzania ścieków w zasobach (...) (dowód: reklamacja pozwanej k. 30).

Pismem z dnia 24 lipca 2014 r. (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w W. poinformowała D. C., że podtrzymuje swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie poprawności rozliczenia kosztów zużycia wody za II półrocze 2013 r., uznając je za prawidłowe i niepodlegające korekcie (dowód: pismo pozwanego k. 58, potwierdzenie odbioru k. 59).

Pismem z dnia 15 września 2014 r. (...) Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w W. wezwała D. C. do uregulowania należności z tytułu bieżących opłat za używanie lokalu, które na dzień 31 sierpnia 2014 r. wynoszą łącznie 1.651,20 zł, w terminie 14 dni (dowód: wezwanie do zapłaty k. 7, potwierdzenie nadania k. 8).

W piśmie z dnia 12 stycznia 2015 r. D. C. poinformowała (...) Spółdzielnię Mieszkaniową (...) w W., o wysokości odczytów liczników wodomierzy w przedmiotowym lokalu według stanu na dzień 31 grudnia 2014 r., które wyniosły łącznie 106 m ³ z tytułu zużycia zimnej wody oraz 81 m ³ z tytułu zużycia ciepłej wody (dowód: pismo pozwanej k. 31).

W lokalu mieszkalnym nr (...) położonym w budynku przy ul. (...) w W. nikt nie zamieszkuje (okoliczność bezsporna).

Stosownie do pkt 2 rozdziału II postanowień Regulaminu indywidualnego rozliczania kosztów zużycia zimnej i ciepłej wody oraz odprowadzania ścieków w zasobach (...), lokale mieszkalne i użytkowe są rozliczane według wskazań wodomierzy zimnej i ciepłej wody, które znajdują się w lokalach. Podczas wymiany instalacji zimnej i ciepłej wody w budynkach następuje obowiązek montażu wodomierzy EPico klasy metrologicznej R-8- ze zdalnym – radiowym odczytem przekazywanym do koncentratorów na klatkach schodowych ze wszystkich lokali oraz ich zaplombowanie – nieodpłatnie w ramach funduszu remontowego. Użytkownik lokalu nie może odmówić zamontowania wodomierzy (rozdział II pkt 3 Regulaminu). W świetle pkt 3.1 rozdziału III Regulaminu, użytkownik lokalu jest zobowiązany do wnoszenia comiesięcznych przedpłat w wysokości podanej przez Spółdzielnię w ramach opłat eksploatacyjnych za użytkowanie lokalu na poczet kosztów zużycia zimnej i ciepłej wody oraz odprowadzania ścieków w okresie rozliczeniowym, w terminie do 15 dnia każdego miesiąca. Rozliczenie kosztów zużycia wody między Spółdzielnią, a użytkownikami lokali następuje według wskazań wodomierzy indywidualnych co 6 miesięcy lub ustalonego przez Spółdzielnię ryczałtu wynoszącego dla wody zimnej – 6,0 m ³/osobę, a dla wody ciepłej – 4,0 m ³/ na osobę (łącznie 10 m ³ wody na osobę) dla lokali wyposażonych w instalację centralnej ciepłej wody lub 8,0 m ³/ na osobę dla lokali wyposażonych w piecyki gazowe (pkt 4 rozdział V Regulaminu) (dowód: Regulamin k. 32-39).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wskazanych wyżej dowodów z dokumentów, których autentyczności strony nie kwestionowały w niniejszym postępowaniu, a Sąd nie znalazł podstaw do zanegowania ich mocy dowodowej z urzędu oraz w oparciu o twierdzenia stron przyznane wprost i niezaprzeczone przez stronę przeciwną, na podstawie art. 229 k.p.c. i 230 k.p.c.

Sąd oddalił wniosek powoda o zakreślenie terminu na złożenie dokumentów legalizacyjnych wodomierza pozwanej oraz wniosek pozwanej o zobowiązanie powoda do złożenia dokumentacji rozliczenia zużycia wody w budynkach w lokalach nieopomiarowanych, ponieważ nie miały one znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz.U. z 2003 r. nr 119, poz. 1116), zwanej dalej „u.s.m.”, członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu. Opłaty te wnosi się co do zasady co miesiąc z góry do dziesiątego dnia miesiąca (art. 4 ust. 62 u.s.m.).

Powód w niniejszym postępowaniu dochodził zasądzenia od pozwanej kwoty 1.620,92 zł z tytułu zużycia zimnej i ciepłej wody oraz odprowadzania ścieków za okres od dnia 30 czerwca 2013 r. do dnia 30 czerwca 2014 r.

Pomiędzy stronami niesporne było, że pozwana jest właścicielką lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w budynku przy ul. (...) w W., znajdującego się w zasobach powódki oraz, że jest zobowiązana do ponoszenia kosztów związanych z eksploatacją lokalu. Poza sporem pozostawał także fakt, że w dniu 14 listopada 2013 r. w budynku przeprowadzono wymanię wodomierzy na wodomierze z elektronicznym wyświetlaczem zużycia wody i przesyłem radiowym odczytu oraz, że pozwana nie wyraziła zgody na wymianę wodomierzy oraz w dalszym ciągu korzysta z wodomierzy tradycyjnych.

Na wstępie rozważań prawnych wskazać należy, że powództwo powodowej Spółdzielni jako nieudowodnione podlegało oddaleniu. Zauważyć bowiem należy, że przedłożony przez powoda materiał dowodowy nie pozwala na uwzględnienie roszczenia strony powodowej w wysokości przez nią wskazanej.

Zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Jest to generalna reguła. Wynika z niej ogólna zasada, że to na powodzie spoczywa obowiązek udowodnienia zasadności i wysokości roszczenia w stosunku do pozwanej. Dopiero, gdy wykaże, że roszczenie to zarówno, co do zasady, jak i wysokości powodowi przysługuje, ciężar udowodnienia, że roszczenie to jest nienależne, bądź jego wysokość jest inna, zostaje przesunięty na pozwanego. Zdaniem Sądu przytaczanie przez stronę dowodów na okoliczność poparcia swoich twierdzeń jest jej obowiązkiem. Obowiązek ten ma charakter procesowy, co oznacza, iż nie może być on od strony wyegzekwowany, jednakże zaniechanie udowodniania swoich roszczeń może skutkować ujemnymi sankcjami nawet w postaci negatywnego dla danej strony wyniku procesu (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 18 stycznia 2012 roku, I ACa 1320/11).

Na gruncie niniejszej sprawy strona powodowa nie wykazała wysokości dochodzonych należności. Zauważyć bowiem należy, że powód dla wykazania zasadności i wysokości roszczenia obejmującego okres od 30 czerwca 2013 r. do dnia 30 czerwca 2014 r. przedstawił jedynie specyfikację salda z dnia 2 grudnia 2014 r. za okres od 1 stycznia 2014 r. do 31 sierpnia 2014 r. (k. 6). Pozwana w toku procesu konsekwentnie kwestionowała przedłożone przez powodową Spółdzielnię wyliczenia, w tym zasady naliczenia opłat. Podkreślić należy, że kwestionowanie przez pozwaną złożonych przez powodową Spółdzielnię wykazów należności co do zasady obligowało powodową Spółdzielnię do udowodnienia każdej poszczególnej kwoty wynikającej z tych wykazów, w tym, że wskazana w wykazie tym wysokość poszczególnych kosztów zużycia ciepłej i zimnej wody jest wymagalna i w takiej wysokości.

Tymczasem, pomimo zakwestionowania wysokości dochodzonego żądania przez pozwaną strona powodowa nie zgłosiła w tej mierze miarodajnych wniosków dowodowych. Pełnomocnik powódki w piśmie procesowym z dnia 13 lipca 2015 r. przedstawił jedynie ogólny opis zasad naliczania opłat zgodnie z Regulaminem, z którego nie wynikają szczegółowe rozliczenia. Dodatkowo pełnomocnik powódki wskazał, że dotychczasowe wodomierze znajdujące się w budynku przy ul. (...) w W. utraciły okres legalizacji z końcem 2012 r. i stosownie do zapisów Regulaminu indywidualnego rozliczania kosztów zużycia zimnej i ciepłej wody oraz odprowadzania ścieków w zasobach (...), powódka naliczyła na koncie pozwanej opłaty z tytułu zużycia wody i odprowadzania ścieków na zasadzie ryczałtu zgodnie z rozdziałem II pkt 2.1 lit. b) w zw. z rozdziałem V pkt 4 Regulaminu, nie uznając wskazanych przez pozwaną odczytów wodomierzy. Z pkt 4 rozdziału V Regulaminu wynika, że rozliczenie kosztów zużycia wody między Spółdzielnią, a użytkownikami lokali następuje według wskazań wodomierzy indywidualnych co 6 miesięcy lub ustalonego przez Spółdzielnię ryczałtu wynoszącego dla wody zimnej – 6,0 m ³/osobę, a dla wody ciepłej – 4,0 m ³/osobę (łącznie 10 m ³ wody na osobę) dla lokali wyposażonych w instalację centralnej ciepłej wody lub 8,0 m ³/ osobę dla lokali wyposażonych w piecyki gazowe. Przy czym podkreślenia wymaga, że Regulamin nie jest dowodem dla wykazania wysokości zgłoszonego żądania, ponieważ określa jedynie metodę oraz wielkość ryczałtu, natomiast kwota do zapłaty z tytułu zużycia zimnej i ciepłej wody, w przypadku rozliczeń ryczałtowych będzie wynikała z wielkości podanej w regulaminie po przemnożeniu przez stawkę stosowaną przez dostawcę wody. Ponadto powódka nie wskazała wysokości stawki za 1 m ³ zużytej ciepłej i zimnej wody, co uniemożliwia weryfikację dokonanych przez nią wyliczeń.

Tym samym analizowanych faktów nie można uznać za udowodnione w oparciu o wewnętrzne dokumenty wytworzone przez powodową spółdzielnię, których walor dowodowy ogranicza się do wskazanego w art. 245 k.p.c. wobec czego nie można wyprowadzić z niech wniosków co do wysokości należności obciążających pozwanej, a jedynie fakt, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Strona powodowa nie przedstawiła żadnego innego dowodu, a Sąd nie mógł poczynić ustaleń faktycznych jedynie w oparciu o załączony wydruk. Powyższe, skutkowałoby niebezpieczeństwem nadania przymiotu wiarygodności wydrukom dowolnie kreowanym przez strony procesu na jego potrzeby.

Wobec powyższego Sąd stanął na stanowisku, że zadeklarowane przez stronę powodową dowody nie pozwalają stwierdzić, że w okresie dochodzonym w pozwie, powstało na koncie pozwanej zadłużenie w wysokości wskazanej w pozwie. Dlatego powództwo jako nieudowodnione podlegało oddaleniu.

Z tych przyczyn orzeczono jak sentencji wyroku.

SSR Paweł Szymański

Zarządzenie: odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda.