Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie :

Przewodniczący – Sędzia SO Andrzej Tekieli

Protokolant Konrad Woźniak

po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2016 roku

sprawy K. K. ur. (...) w K.

s. J., S. z domu M.

obwinionego z art. 95 kw

z powodu apelacji, wniesionej przez obwinionego

od wyroku Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim

z dnia 3 grudnia 2015 r. sygn. akt II W 842/15

I.  zmienia zaskarżony wyrok wobec obwinionego K. K. w ten sposób, że w pkt II części dyspozytywnej na podstawie art. 624 §1 kpk w zw. z art. 119 kpow zwalnia obwinionego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie przed Sądem I instancji ,

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III.  zwalnia obwinionego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygnatura akt VI Ka 157/16

UZASADNIENIE

K. K. został obwiniony o to, że w dniu 19.06.2015r. na ul. (...) w G. powiatu (...), kierował samochodem m-ki F. o numerze rejestracyjnym (...) nie posiadając przy sobie wymaganego dokumentu w postaci prawa jazdy

tj. o czyn z art. 95 kw

Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim wyrokiem z dnia 3 grudnia 2015 roku w sprawie II W 842/15:

I.  obwinionego K. K. uznał za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku stanowiącego wykroczenie z art. 95 kw i za to na podstawie art. 95 kw wymierzył mu karę 50 (pięćdziesięciu) złotych grzywny;

II.  na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 118§1 kpw i art. 119 kpw zasądził od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w kwocie 50 złotych i na podstawie art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 Ustawy z dnia 23.06.1973 r o opłatach w sprawach karnych wymierzył opłatę w wysokości 30 złotych.

Apelację od powyższego wyroku wniósł obwiniony K. K. nie kwestionując swojego sprawstwa odnośnie popełnionego wykroczenia, wnosząc natomiast o zmianę wyroku i zwolnienie od kosztów sądowych, gdyż wcześniej chciał zapłacić mandat karny i sprawa bez jego winy została skierowana do Sądu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Złożona apelacja zasługiwała na uwzględnienie.

Przede wszystkim obwiniony nie kwestionował swojego sprawstwa ani winy, co do zarzucanego mu czynu. Należy przy tym wskazać iż wielokrotnie podkreślał on, że dobrowolnie chciał przyjąć mandat za popełnione wykroczenie i zrealizować go, tym bardziej, że - jak zauważa Sąd Odwoławczy - była to niewielka kwota, którą to obwiniony bez żadnych przeszkód mógł opłacić.

Składane przez niego wyjaśnienia, co do zaistniałej sytuacji są spójne i logiczne, w związku z czym Sąd Okręgowy uznał je za wiarygodne oraz wziął pod uwagę rozpatrując sprawę.

Znajdują one potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym. Istotnie, obwiniony został zatrzymany przez funkcjonariusza Policji do kontroli, w dniu 19 czerwca 2016r., gdzie w trakcie czynności kontrolnych okazało się, że obwiniony nie posiada przy sobie prawa jazdy, jednak z uwagi na złożone przez niego funkcjonariuszowi wyjaśnienia podjęto decyzję o odroczeniu nałożenia mandatu celem weryfikacji, czy obwiniony faktycznie posiada nadane uprawnienia do kierowania pojazdem, co miałoby wpływ na podstawę prawną ukarania (k. 1). Informację taką Policja uzyskała dnia 10 lipca 2015r., gdzie zostało jasno określone iż obwiniony takie uprawnienia posiada (k. 2). Jak następnie wynika z relacji obwinionego, w dniu w którym był on w drodze na komendę policji celem załatwienia sprawy powiadomiono go telefonicznie iż prowadzący postępowanie funkcjonariusz idzie na urlop i skontaktuje się z nim za miesiąc. Następnie po dwóch miesiącach Policja skontaktowała się z obwinionym celem sporządzenia wniosku o ukaranie (k.4-5).

Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim wymierzył obwinionemu karę grzywny w wysokości 50 zł oraz zasądził od niego na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania w wysokości 50 zł i wymierzył opłatę w wysokości 30 zł.

W świetle powyższej sytuacji całkowicie zasadne jest żądanie obwinionego, by nie obciążać go kosztami sądowymi za postępowanie przed Sądem I instancji. Jego wyjaśnienia, jak już wspomniano, jawią się jako wiarygodne i brak jest dowodów przeciwnych, w związku z czym należy uznać iż zaistnienie kosztów sądowych nie obciąża obwinionego. Jest to wynik działań Policji, która nieporadnym postępowaniem spowodowała iż sprawa nie zakończyła się na etapie postępowania mandatowego.

Mając na uwadze powyższe Sąd II Instancji, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 119 k.p.o.w. zmienił zaskarżony wyrok i zwolnił obwinionego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie sądowe przed Sądem I Instancji. Art. 624 § 1 k.p.k. stanowi: „Sąd może zwolnić oskarżonego lub oskarżyciela posiłkowego w całości lub w części od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie ich byłoby dla nich zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności.” W rozpatrywanym przypadku przesłanką do zwolnienia z kosztów sądowych były względy słuszności, albowiem jak już wykazano powyżej, powodem ich nałożenia nie były działania podejmowane przez obwinionego. W pozostałej części Sąd Okręgowy zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.

Z przesłanek też wymienionych powyżej Sąd Okręgowy zwolnił obwinionego na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 119 k.p.o.w. od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.