Pełny tekst orzeczenia

Sygn. I C 390/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSO Beata Kopania

Protokolant:

sekretarz sądowy Karina Hofman

po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2016 r. w Słupsku

na rozprawie

sprawy z powództwa Prokury Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego we W.

przeciwko M. M. (1)

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego M. M. (1) na rzecz powoda Prokury Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego we W. kwotę 675.118,76 zł słownie: sześćset siedemdziesiąt pięć tysięcy sto osiemnaście złotych 76/100) ) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 9.11.2015 do dnia 31.12.2015 r. oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1.01.2016 r. do dnia zapłaty, z ograniczeniem odpowiedzialności do nieruchomości położonej w miejscowości Ż., gmina W., dla której Sąd Rejonowy w Lęborku prowadzi księgę wieczystą KW nr (...);

2.  umarza postępowanie co do kwoty 131.478,85 zł (słownie: sto trzydzieści jeden tysięcy czterysta siedemdziesiąt osiem złotych 85/100) dochodzonej tytułem odsetek od należności głównej umowy kredytu z dnia 2.10.2007 r.;

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda 40.973 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Na oryginale właściwy podpis

Sygn. akt IC 390/15

UZASADNIENIE

Powód, Prokura Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W., wniósł przeciwko pozwanemu, M. M. (2) pozew z żądaniem zapłaty kwoty 675.118,76 zł. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty z ograniczeniem odpowiedzialności pozwanego do nieruchomości położonej w miejscowości Ż., gmina W., dla której Sąd Rejonowy w Lęborku prowadzi księgę wieczystą (...). Zażądał także zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu.

Na uzasadnienie podał, że na mocy umowy przelewu wierzytelności z dnia 22 grudnia 2014r. powodowy fundusz nabył od (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej w W. wierzytelności m.in. wobec M. M. (1) z tytułu dwóch kredytów, tj. umowy nr (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...) z dnia 2 października 2007r., zmienionej aneksem nr (...) z dnia 10 października 2007r., aneksem nr (...) dnia 1 października 2008r., aneksem nr (...) z dnia 12 grudnia 2008r., aneksem nr (...) z dnia 26 lutego 2009r. oraz aneksem nr (...) z dnia 27 marca 2009r. oraz umowy kredytu inwestycyjnego nr (...) w rachunku kredytowym w walucie polskiej dla posiadaczy rachunku bieżącym PARTNER z dnia 13 maja 2008r.Wskazał, że pierwsza z umów została zabezpieczona hipoteką umowną kaucyjną do kwoty 500.000 zł. na nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy w Lęborku prowadzi księgę wieczystą (...), stanowiącą własność M. M. (2), druga umowa – hipoteką umowną zwykłą w kwocie 1.000.000 zł. na nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy w Lęborku prowadzi księgę wieczystą (...) oraz umowną hipoteką kaucyjną do kwoty 290.000 zł. na nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy w Lęborku prowadzi księgę wieczystą (...). Powód podniósł, że powyższe hipoteki przeszły prawomocnie na rzecz strony powodowej, a zgłoszone w pozwie roszczenie dotyczy odpowiedzialności pozwanego jako dłużnika rzeczowego. Podał, że na zgłoszoną w pozwie kwotę składa się należność główna z pierwszej umowy w wysokości 193.639,91 zł. oraz ustawowe odsetki obliczone od kwoty głównej od dnia 12 kwietnia 2010r. do dnia 29 października 2015r. w wysokości 131.478,85 zł. oraz część należności głównej z drugiej umowy - w kwocie 350.000 zł.

Sąd Okręgowy w Słupsku w dniu 12 listopada 2015r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym zasądził do pozwanego na rzecz powoda kwotę dochodzą pozwem wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami postępowania (k. 76).

W terminie ustawowo przewidzianym, pozwany, M. M. (2), wniósł sprzeciw do powyższego nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości. Zażądał oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenia od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu.

Zakwestionował żądanie co do zasady i co do wysokości. Podał, iż wobec tego, że odpowiedzialność pozwanego opiera się na odpowiedzialności rzeczowej, zasadne stało się podniesienie zarzutu, iż nakaz zapłaty nie zawierał zastrzeżenia ograniczenia odpowiedzialności pozwanego do nieruchomości położonej w Ż., gmina W., dla której Sąd Rejonowy w Lęborku (...). W konsekwencji powyższego, podniósł, że zasądzenie kwoty dochodzonej pozwem winno zostać ograniczone, w myśl art. 319 k.c. Nadto pozwany podniósł, iż roszczenie dochodzone pozwem winno zostać udowodnione. Tymczasem powód nie udowodnił, ani zasadności, ani wysokości dochodzonych kwot, w tym przede wszystkim roszczeń w kwocie 193.639,91 zł. tytułem należności głównej oraz w kwocie 131.478,85 zł. tytułem odsetek licznych od 12 kwietnia 2010r. do dnia 29 października 2015r., jakie rzekomo są należnościami z umowy o kredyt odnawialny z nr (...) z dnia 2 października 2007r. Podał, że ustanowienie hipoteki do kwoty 500.000 zł nie stanowi dowodu na okoliczność istnienia i na okoliczność wysokość kwoty dochodzonej przed sądem. Podał, że dokumenty załączone do pozwu nie mogą stanowić wystarczającego dowodu na poparcie powyższego, albowiem nie zawierają szczegółowej historii kredytu.

Pismem procesowym z dnia 28 grudnia 2015r. powód oświadczył, że dochodzi w niniejszej sprawie kwoty 675.118,76 zł., na którą składa się: należność główna z umowy nr (...) w kwocie 193.059,93 zł. oraz część należności głównej z umowy nr (...) 482.059,93 zł. (k. 87).

Sąd ustalił:

W dniu 2 października 2007r. pozwany zawarł z (...) Bankiem (...) SA w W. umowę kredytu nr (...) w walucie polskiej w rachunku bieżącym (...). Bank udzielił pozwanemu kredytu odnawialnego w ramach limitu kredytowego w kwocie 400.000 zł. Kredyt został udzielony na okres od 2 października 2007r. do 1 października 2008r. umowa była zmieniana aneksem nr (...) z dnia 10 października 2007r., aneksem nr (...) do umowy kredytu nr (...) , będącego kontynuacją umowy kredytu nr (...), aneksem nr (...) do umowy kredytu nr (...), aneksem nr (...), aneksem nr (...).

Dowód: umowa kredytu z dnia 2 października 2007r., k. 38 – 40v, aneks nr (...) z dnia 22 października 2007r., aneks nr (...), k. 42, aneks nr (...), k. 43 – 45v, aneks nr (...) , k. 46, aneks nr (...), k. 47 – 49.

Zabezpieczeniem tej umowy była umowna hipoteka kaucyjna do kwoty 500.000 zł. na nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy w Lęborku prowadzi księgę wieczystą (...).

Dowód: umowa kredytu z dnia 2 października 2007r., k. 38 – 40v.

Pismem z dnia 5 marca 2010r. bank poinformował pozwanego, iż z tytułu umowy nr (...) posiada on niedopłatę w kwocie 200.746,73 zł. Bank wezwał pozwanego do zapłaty tej kwoty w terminie 7 dni, pod rygorem wypowiedzenia umowy kredytu.

Dowód: wezwanie do zapłaty i wypowiedzenie, k. 50, potwierdzenie odbioru, k. 51.

Pismem z dnia 9 czerwca 2010r. bank wezwał pozwanego do zapłaty zadłużenia z tytułu kredytu odnawialnego w rachunku bieżącym (...) w walucie polskiej nr (...) ( (...)), wskazując, że na dzień 9 czerwca 2010r. do całkowitej spłaty pozostała kwota 196.158,93 zł. tytułem należności głównej oraz kwota 11.044,69 zł. tytułem odsetek naliczonych do dnia 8 czerwca 2010r. Wskazano, że niezapłacenie powyższej kwoty w terminie 7 dni, spowoduje wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego.

Dowód: pismo (...) SA z dnia 9 czerwca 2010r., k. 52, potwierdzenie odbioru, k. 53.

Dnia 10 lutego 2011r. (...) Bank (...) SA w W. wystawił bankowy tytuł egzekucyjny, w których wskazał zadłużenie pozwanego z tytułu umowy kredytu nr (...) z dnia 2 października 2007r. w kwocie: należność główna 193.059,93 zł, odsetki za okres do 9 lutego 2011r. 333.457,94 zł oraz koszty 10 zł.

Dowód: bankowy tytuł egzekucyjny z dnia 10 lutego 2011r., k. 88.

Dnia 13 maja 2008r. (...) Bank (...) SA w W. zawarła z pozwanym umowę kredytu inwestycyjnego nr (...)/

(...). W oparciu o tę umowę bank udzielił pozwanemu kredyt w kwocie 1.000.000 zł.

Dowód: umowa o kredyt z dnia 13 maja 2008r., k. 54- 57v.

Wierzytelność banku wynikająca z powyższej umowy została zabezpieczona m.in. hipoteką umowną zwykłą w kwocie 1.000.000 zł. oraz hipoteką umowną kaucyjną do kwoty 290.000 zł. na nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy w Lęborku prowadzi księgę wieczystą (...).

Dowód: wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego z dnia 29 października 2015r. k. 37.

Pismem z dnia 12 kwietnia 2010r. bank wypowiedział pozwanemu powyższą umowę. Wskazano, że zaległości oraz raty bieżące wynoszą 57.115,80 zł. z tytułu należności głównej, 33.009,18 zł tytułem odsetek oraz 25,55 zł. tytułem kosztów. Wskazano, że w przypadku niedokonania wpłat powyższych w terminie 7 dni, umowa zostanie wypowiedziana w zakresie warunków spłaty. Jednocześnie bank wskazał, że zadłużenia pozwanego wobec (...) Banku (...) SA na dzień wynosi 856.736,95 zł. tytułem należności głównej, 34.946,67 zł. tytułem odsetek oraz kwota 25,55 zł. tytułem kosztów.

Dowód: pismo (...) SA w W. z dnia 12 kwietnia 2010r., k. 58, potwierdzeni odbioru, k. 59.

W dniu 22 grudnia 2014r. (...) Bank (...) Spółka Akcyjna w W. zawarła z Prokurą Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym we W. umowę sprzedaży wierzytelności. Cenę za cały pakiet wierzytelności została uiszczona w dniu 23 grudnia 2014r.

Dowód: umowa z dnia 22 grudnia 2014r., k. 13 – 26, aneks nr (...) wraz z załącznikiem nr 1 , k. 27 – 35, aneks nr (...) wraz z załącznikiem, k. 170 , k. 179-180.

W załączniku nr 1 do aneksu nr (...) wskazano, że przedmiotem sprzedaży wierzytelności banku jest m.in. wierzytelność wobec M. M. (2) z tytułu umów kredytu w zakresie kapitału w wysokości 193.639,91 zł. i odsetek 173.945,76 zł, wynikających z umowy kredytu z dnia 2 października 2007r. oraz kapitału 856.736,95 zł. oraz odsetek w kwocie 828.896,51 zł., wynikających z umowy kredytu z dnia 13 maja 2008r., zabezpieczonych hipoteką.

Dowód: umowa z dnia 22 grudnia 2014r., k. 13 – 26, aneks nr (...) wraz z załącznikiem nr 1 , k. 27 – 35, aneks nr (...) wraz z załącznikiem, k. 170 , k. 179-180..

Dnia 29 października 2015r. powodowy fundusz wystawił wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekuratyzacyjnego i ewidencji analitycznej nr (...), w którym wskazano, że zobowiązanie pozwanego z tytułu umowy kredytu (...) zawartej dnia 23 maja 2000r. wyniosło 380.700,13 zł., w tym należności główna w wysokości 193.639,91 zł., odsetki – 187.060,22 zł.

Dowód: wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu z dnia 29 października 2015r., k. 36.

Dnia 29 października 2015r. powodowy fundusz wystawił wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekuratyzacyjnego i ewidencji analitycznej nr (...), w którym wskazano, że zobowiązanie pozwanego z tytułu umowy kredytu (...) zawartej dnia 13 maja 2008r. wyniosło 1.743.780,58 zł., w tym należność główna w wysokości 856.736,95 zł., odsetki – 886.886,63 zł. oraz koszty w kwocie 157 zł.

Dowód: wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu z dnia 29 października 2015r., k. 37.

Pismem z dnia 29 lipca 2015r. (...) SA z siedzibą we W., działając jako pełnomocnik powodowego funduszu, poinformował pozwanego, że na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 22 grudnia 2014r. Prokura nabyła wierzytelność wynikającą z umowy (...) zawartej z (...) SA, wskazując, że na dzień 29 lipca 2015r. zadłużenie z powyższego tytułu wynosiło 376.795,50 zł. Jednocześnie pozwany został wezwany do zapłaty kwoty zadłużenia, w tym 193.639,91 zł. tytułem należności głównej oraz 183.155,59 zł. tytułem odsetek obliczonych do dnia 29 lipca 2015r. w terminie do dnia 12 sierpnia 2015r.

Dowód: pismo KRUS SA we W. z dnia 29 lipca 2015r., k. 70, potwierdzenie odbioru, k. 71.

Pismem z dnia 29 lipca 2015r. (...) SA z siedzibą we W., działając jako pełnomocnik powodowego funduszu, poinformował pozwanego, że na podstawienia umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 22 grudnia 2014r. Prokura nabyła wierzytelność wynikającą z umowy (...) zawartej z (...) SA, wskazując, że na dzień 29 lipca 2015r. zadłużenie z powyższego tytułu wynosiło 1.726.505,01 zł. Jednocześnie pozwany został wezwany do zapłaty kwoty zadłużenia, w tym kwoty 856.736,95zł. tytułem należności głównej oraz kwoty 869.611,06 zł. zł. tytułem odsetek obliczonych do dnia 29 lipca 2015r. w terminie do dnia 12 sierpnia 2015r.

Dowód: pismo KRUS SA we W. z dnia 29 lipca 2015r., k. 70, potwierdzenie odbioru, k. 71, potwierdzenie odbioru, k. 72.

Powód jest właścicielem nieruchomości położonej w Ż., gmina W., dla której Sąd Rejonowy w Lęborku prowadzi księgę wieczystą (...). W powyższej księdze wieczystej ujawniona jest hipoteka umowna kaucyjna zabezpieczająca wierzytelność wynikającą z kredytu z dnia 2 października 2007r. na rzecz wierzyciela Prokura Niestandaryzowanego S. Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego we W. do sumy 500.000 zł. oraz hipoteka umowna zwykła zabezpieczająca wierzytelność z umowy kredytu z dnia 13 maja 2008r. do kwoty 1.000.000 zł. i hipoteka umowna kaucyjna zabezpieczająca wierzytelność z umowy kredytu z dnia 13 maja 2008r. do kwoty 290.000 zł., obie na rzecz wierzyciela Prokura Niestandaryzowanego S. Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego we W..

Dowód: odpis zwykły księgi wieczystej (...), k. 60 – 68.

Sąd zważył:

Powództwo jest zasadne.

Sad oparł stan faktyczny na dokumentach złożonych do sprawy, albowiem ich autentyczność nie była kwestionowana.

Poza sporem jest, że pozwany zawarł z (...) Bankiem (...) Spółką Akcyjną w W. umowę kredytu z dnia 2 października 2007r. o nr (...) oraz umowę kredytu z dnia 13 maja 2008r. nr (...), a także że wierzytelności z pierwszej umowy zostały zabezpieczone umowną hipoteką kaucyjną do kwoty 500.000 zł. na nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy w Lęborku prowadzi księgę wieczystą (...), zaś wierzytelności z drugiej umowy zostały zabezpieczone hipoteką umowną zwykłą w kwocie 1.000.000 zł. oraz hipoteką umowną kaucyjną do kwoty 290.000 zł. na nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy w Lęborku prowadzi księgę wieczystą (...), a także, że własność powyższej nieruchomości przysługuje pozwanemu.

Spór sprowadza się do ustalenia, czy powód skutecznie nabył od (...) Banku (...) SA w W. wierzytelności mające swe źródło w powyższych umowach, a w dalszej kolejności, czy należycie wykazał wysokość dochodzonej kwoty.

Powód, zdaniem sądu, poprzez złożenie umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 22 grudnia 2014r. wraz z załącznikami i aneksami do powyższej umowy (k. 13-26, k. 27-35, k. 170 - 180), oraz pełnomocnictw materialnoprawnych (k.143 – 145, 160v- 162, 165- 168), w tym pełnomocnictwa dla J. Ś. (k. 166-168) powód wykazał, że nabył od (...) Banku (...) S.A. w W. wierzytelności wynikające z umowy kredytu z dnia 2 października 2007r. oraz z umowy kredytu z dnia 13 maja 2008r.

Wierzytelności banku wobec pozwanego zostały ujęty w załączniku nr 1 do aneksu nr (...) do umowy sprzedaży z dnia 22 grudnia 2014r. (k. 27) pod pozycja 45 i poz.7 oraz w załączniku nr 1 do aneksu nr (...) pod pozycją 21 i 32 (k. 180). Wprawdzie załącznik nr 1 do aneksu nr (...) zawierał omyłkowe określenie daty umów kredytowych, to jednak nastąpiło sprostowanie tej kwestii w aneksie nr (...) i załącznika do tego aneksu pod poz. 21 i 32 (k. 180).

W konsekwencji powyższego, sąd uznał, że powód wykazał, iż nabył od (...) Banku (...) SA w W. wierzytelności wobec pozwanego wynikające z umów kredytu z dna 2 października 2007r i 13 maja 2008r.

Przechodząc do zarzutu pozwanego, iż powód nie udowodnił wysokości dochodzonej w niniejszym sporze, to wskazać należy, że jest to zarzut chybiony.

Pozwany zdaje się nie zauważać, że powód poprzez złożenie dokumentów pochodzących od (...) Banku (...) oraz dokumentów postaci umowy cesji wierzytelności wraz z załącznikiem, załączonych do pozwu wykazał, że pozwanego i (...) Bank (...) SA w W. łączyły umowy kredytu. Z pism banku kierowanych do pozwanego z dnia 5 marca 2010r., i 9 czerwca 2010r. (k. 51, 52) wynika, że pozwany posiadał zadłużenia wobec banku. Również pismo z dnia 12 kwietnia 2010r. (k. 59) potwierdzają istnienie zadłużenie pozwanego. wynika, że pozwany posiadał zadłużenie z powyższego tytułu.

Pozwany nie odniósł się merytorycznie do treści przedstawionych dokumentów. Nie przedstawił również dowodu, że spłacił zadłużenie powstałe z tytułu umowy kredytu z dnia 2 października 2007r. i z dnia 13 maja 2008r.

W tej sytuacji sąd uznał, że obrona pozwanego sprowadzała się jedynie do twierdzeń i zaprzeczeń. Skoro powód poprzez złożenie dokumentów opisanych w pozwie wykazał, chociażby pośrednio, wysokość zadłużenia pozwanego z tytułu umów kredytu, to na pozwanym, kwestionującym tę wysokość, spoczywał ciężar wykazania, że nie posiadał zadłużenia wobec (...) Banku (...) SA w W.. Tymczasem pozwany jedynie ogólnikowo zaprzeczył twierdzeniom powoda o wysokości zadłużenia, nie podał, ile to zadłużenie wynosi, bądź nie przedstawił dowodów, np. w postaci zaświadczenia z (...) Banku (...) SA, że na dzień dokonywania cesji wierzytelności, zadłużenia z powyższych umów nie posiadał, gdyż spłacił to zadłużenie choćby w części.

Dlatego też sąd uznał, że jedynie ogólnikowe zaprzeczenie przez pozwanego twierdzeniom powoda opartych na dokumentach opisanych wyżej, jest niewystarczające do zdyskredytowania przedstawionych przez stronę powodową dowodów na okoliczność wysokości zadłużenia.

Żądanie zgłoszone przez powoda zostało oparte na odpowiedzialności rzeczowej pozwanego wynikające z faktu, że na nieruchomości pozwanego położonej w Ż., gmina W., dla której Sąd Rejonowy Lęborku prowadzi księgę wieczystą (...) ustanowiona jest hipoteka umowna zwykła i hipoteka umowna kaucyjna na rzecz powoda zabezpieczająca wierzytelności z umowy z dnia 2 października 2007r. oraz z dnia 13 maja 2008r.

Hipoteka jest ograniczonym prawem rzeczowym na nieruchomości, związanym z oznaczoną wierzytelnością i służącą do jej zabezpieczenia.

Zgodnie z art. 75 ustawy z dnia 6 lipca 1982r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. z 2013r. 707 t.j.) w celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności wynikającej z określonego stosunku prawnego można nieruchomość obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości (hipoteka).

Przez ustanowienie hipoteki powstaje zatem odpowiedzialność rzeczowa, która polega na tym, że wierzyciel może dochodzić zaspokojenia swojej wierzytelności z przedmiotu zabezpieczenia w wysokości jego wartości, do tej wysokości bowiem ogranicza się odpowiedzialność dłużnika hipotecznego. Okoliczność, iż pozwany jest właścicielem nieruchomości (...), obciążanej hipoteką umowną kaucyjną oraz hipoteka umowną zwykłą na rzecz powoda oznacza, że pozwany stał się dłużnikiem rzeczowym strony powodowej w zakresie zabezpieczonej wierzytelności, w tym wypadku do kwoty 500.000 zł. i 1.290.000 zł. Powyższe oznacza, że powódce przysługuje wobec pozwanego roszczenie o zapłatę kwoty zabezpieczonej hipoteką na nieruchomości (...), a źródłem tego uprawnienia jest przepis art. 65 KWU.

Dodatkowo wskazać należy, ze myśl art. 77 ustawy z dnia 6 lipca 1982r. o księgach wieczystych i hipotece wprowadza wyłom od zasady akcesoryjności, gdyż przedawnienie wierzytelności zabezpieczonej hipoteką nie narusza uprawnienia do uzyskania zaspokojenia z nieruchomości obciążonej.

Reasumując powyższe, sąd na podatnie art. 65 ustawy z dnia 6 lipca 1982r. o księgach wieczystych i hipotece orzekł jak w punkcie pierwszym wyroku, przy czym odpowiedzialność pozwanego jako dłużnika rzeczowego ograniczył do nieruchomości (...), zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 319 k.p.c.

O odsetkach ustawowych za opóźnienie orzeczono na podstawie art. 481 k.c.

W punkcie drugim sąd umorzył postępowanie w zakresie zapłaty odsetek w kwocie 131.478,85 zł., dochodzonych tytułem odsetek od należności głównej wynikającej w umowy kredytu z dnia 2 października 2007r., na podatnie art. 255 k.p.c., uznając, iż wyrokowanie w tym zakresie stało się zbędne wobec stanowiska powoda zaprezentowanego w piśmie procesowym powoda z dnia 28 grudnia 2015r.

Kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 par 1 i par 3 k.p.c., art. 99 k.p.c. w zw. z par 6 kt 7 rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. 2013, 490 z późn. zm.) w zw. z par 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z D. 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2015.1804), mając na uwadze wynika procesu. Na koszty powoda, który wygrał proces złożyły się: opłata od pozwu w kwocie 33.756 zł oraz wynagrodzenie fachowego pełnomocnika w kwocie 7.200 zł., a także opłata od udzielonego pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

Na oryginale właściwy podpis