Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2016 r. w G.

sprawy z powództwa Raport 2 Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w K.

przeciwko A. D.

o zapłatę

I.  uchyla w całości wyrok zaoczny wydany przez Sąd Rejonowy w Gdyni dnia 18 września 2014r. i powództwo oddala;

II.  zasądza od powódki na rzecz pozwanej kwotę 4948,50 zł (cztery tysiące dziewięćset czterdzieści osiem złotych 50/100) tytułem kosztów procesu.

Sygn. akt I C 418/14

UZASADNIENIE

Powód Raport 2 Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w K. wystąpił przeciwko pozwanej A. D. o zapłatę kwoty 53.252,31 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 8 lutego 2013r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu powód wskazał, że na podstawie umowy cesji z dnia 24.09.2012r. nabył w/w wierzytelność w stosunku do pozwanej od (...) w W.. Wyjaśnił także, iż wierzytelność ta wynika z zawartej przez pozwaną w dniu 20.06.2008r. z (...) umowy o świadczenie usług bankowych dotyczących kredytu gotówkowego. Dodał również, iż pomimo wezwania do zapłaty pozwana nie uregulowała zadłużenia.

(pozew k. 39-41)

Wyrokiem zaocznym z dnia 18 września 2014r. wydanym w sprawie o sygn. akt I C 418/14 Sąd Rejonowy w Gdyni orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

(wyrok zaoczny k. 97)

W sprzeciwie od powyższego wyroku zaocznego pozwana zaskarżyła go w całości wnosząc o jego uchylenie i oddalenie powództwa. Pozwana podniosła, iż powód nie przedłożył żadnych dowodów, które potwierdzałyby powstanie po jej stronie zobowiązania oraz jego wysokość. Ponadto zaprzeczyła, aby była zobowiązana do zapłaty jakiegokolwiek roszczenia, w tym wynikającego z rzekomej umowy kredytu zawartej z (...) S.A. Brak dokumentów w postaci wypowiedzenia umowy czy zawiadomienia o cesji powoduje w jej ocenie niemożliwość zajęcia stanowiska i skorzystania z praw do obrony i zgłoszenia wniosków dowodowych, w tym oceny zarzutu przedawnienia. Z tych też względów powództwo jest nieudowodnione.

(sprzeciw k. 116 - 117)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana A. D. nie zawarła w dniu 3 czerwca 2008r. umowy o kredyt z (...) S.A. w W.. Nie otrzymała również nigdy wypowiedzenia w/w umowy ani zawiadomienia o cesji wierzytelności.

(dowód: zeznania pozwanej płyta k. 81 – 00:09:51 – 00:13:24 i 00:05:54 – 00:08:02)

Sąd zważył, co następuje:

Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, Sąd uznał, że dokumenty złożone do akt sprawy mają walor autentyczności, zaś fakt ich sporządzenia nie był kwestionowany przez żadną ze stron, dlatego też Sąd uznał je za wiarygodne. Ponadto sąd dał wiarę zeznaniom pozwanej, które były szczere i rzeczowe. Ponadto brak jest jakiegokolwiek dowodu mogącego podważyć ich treść.

Powód w niniejszym postępowaniu domagał się zapłaty od pozwanej kwoty 53.252,31 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty w związku z brakiem spłaty zobowiązania wynikającego z umowy kredytu zawartej w dniu 20.06.2008r. z uprzednim wierzycielem tj. (...) S.A w W.. Powództwo zostało zatem oparte na treści art. 509 k.c. w zw. z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. prawo bankowe. Pozwana zaprzeczyła jednak, aby zawarła umowę kredytu z (...) S.A., która nie została spłacona jak również, aby otrzymała wypowiedzenie takiej umowy.

W ocenie sądu na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego powództwo podlegało oddaleniu jako nieudowodnione. Powód nie przedłożył bowiem żadnego dokumentu świadczącego o tym, iż umowa kredytu została rzeczywiście zawarta przez pozwaną w dniu 20.06.2008r.i na jaką kwotę. Okoliczność zawarcia umowy przelewu wierzytelności na rzecz powoda nie oznacza, iż wskazana tam wierzytelność kiedykolwiek istniała i przysługiwała uprzedniemu podmiotowi. Również wyciąg z ksiąg banku czy informacja z banku uzyskana na prośbę pozwanej nie stanowi takiego dowodu. Przedmiotowe dokumenty nie mają bowiem mocy dokumentu urzędowego, a wobec zakwestionowania przez pozwaną nie tylko faktu zawarcia takiej umowy, ale również jej wysokości powód winien wykazać te okoliczności ponad wszelką wątpliwość, czego nie uczynił. Sąd nie może bowiem oprzeć się na oświadczeniu banku, skoro ani powód ani bank nie posiadają dokumentu stanowiącego podstawę zaciągnięcia zobowiązania przez pozwaną tj. umowy kredytowej czy jej wypowiedzenia. Zaznaczyć w tym miejscu należy, iż co prawda powód wniósł o zakreślenie mu terminu w celu wyjaśnienia gdzie znajduje się umowa kredytu, jednak zauważyć należy, iż powód już w piśmie z dnia 3.09.2013r. wskazywał, iż nie jest w posiadaniu takiej dokumentacji wnosząc o zobowiązanie przez sąd banku do ich przedłożenia, pomimo obowiązującej tajemnicy bankowej i braku podstaw do uzyskania przez sąd takich informacji. Nadto sąd zobowiązał, zgodnie z wnioskiem powoda, pozwaną do wystąpienia do banku o powyższe informacje, co też uczyniła. Jak wynika jednak z odpowiedzi uzyskanej od banku, podmiot ten nie jest w posiadaniu żadnych dokumentów związanych ze sporną umową, gdyż zostały one przekazane powodowi w związku z zawarciem umowy cesji wierzytelności. Z tych też względów w ocenie sądu dalsze przedłużanie postepowania w celu poszukiwania przez powoda stosownej dokumentacji (którą w zasadzie powinien mieć zgromadzoną już na etapie wnoszenia pozwu, by być przygotowanym na zarzuty pozwanej, w szczególności, że argumentacja pozwanej w niniejszym procesie nie należała do niemożliwych do przewidzenia) zwłaszcza umowy kredytowej jest niezasadne i prowadzi jedynie do nieuzasadnionego przedłużenia postepowania. W ocenie sądu powód występując do sądu winien posiadać już zgromadzoną dokumentacją świadczącą o zasadności powództwa, zwłaszcza jeżeli w treści pozwu powołuje się na dane dokumenty. Ponadto jako strona umowy cesji mógł on sam zwrócić się do swojego partnera handlowego o udzielenie mu stosownych informacji dotyczących w końcu przedmiotu zawartej umowy. Zdaniem sądu przerzucanie ciężaru w tym zakresie na sąd i pozwaną, by poszukiwać za powoda dowodów na poparcie jego twierdzeń jest całkowicie nieuzasadnione. Skoro powód występuje z danym roszczeniem winien on się w sposób należyty przygotować do procesu i poczynić wszelkie kroki w celu pozyskania potrzebnych w jego ocenie dokumentów, jeżeli nie chce narazić się na zarzut nieudowodnienia roszczenia. Postępowanie przed sądem nie polega bowiem na szukaniu przez strony dowodów, ale ich przedstawianiu i przeprowadzaniu.

Reasumując w ocenie sądu wobec nie przedłożenia żadnego dowodu wskazującego, iż w dniu 20.06.2008r. doszło do zawarcia przez pozwaną umowy kredytu, ani tym bardziej wykazującej wysokość istniejącego zobowiązania powództwo podlegało oddaleniu. Twierdzenia powoda poparte jedynie wyciągiem z ksiąg banku i oświadczeniem banku nie świadczą, iż umowa kredytu została zawarta przez pozwaną, ani też jaka była jego wysokość i pozostające do spłaty zadłużenie. Powód nie przedłożył także żadnego zestawienia / historii zobowiązania, w tym sposobu naliczania odsetek i dokonanych wpłat na poczet spornej umowy. Ponadto wobec braku dowodu świadczącego o wypowiedzeniu kredytu i zaprzestaniu regulowania zobowiązania brak jest również możliwości oceny zgłoszonego przez pozwaną zarzutu przedawnienia roszczenia. Mając na uwadze powyższe sąd w punkcie I wyroku na podstawie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. prawo bankowe w zw. z art. 6 k.c. oddalił powództwo z uwagi, iż powód nie wykazał faktu zawarcia umowy kredytu przez pozwaną ani jej wysokości uchylając wcześniej wydany w niniejszej sprawie wyrok zaoczny w całości na podstawie art. 347 k.p.c.

O kosztach Sąd orzekł w punkcie II wyroku na podstawie art. 98 k.p.c. i uznając, iż powód przegrał postępowanie obciążył go całością kosztów procesu powstałych w niniejszej sprawie zasądzając od niego na rzecz pozwanej kwotę 4.948,50 zł obejmującą koszty zastępstwa procesowego zgodnie z § 6 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (3617 zł) oraz opłatę od sprzeciwu od wyroku zaocznego w kwocie 1331,50 zł.