Sygn. akt IV P 56/16
Dnia 19 maja 2016 r.
Sąd Rejonowy w Lubinie Wydział IV Pracy
w składzie:
Przewodniczący: |
SSR Agata Mularska-Karamon |
Protokolant: |
stażysta Weronika Ziobroniewicz |
po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2016 r. w Lubinie
na rozprawie sprawy
z powództwa S. K.
przeciwko S. Sp. z o.o. w P.
o uchylenie kary porządkowej
I oddala powództwo,
II zasądza od powoda S. K. na rzecz strony pozwanej S. Sp. z o.o. w P. kwotę 120 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Powód S. K. domagał się uchylenia zastosowanej w stosunku do niego przez stronę pozwaną S. Spółka z o.o. w P. kary porządkowej udzielonej w dniu 02.02.2016 r.
W uzasadnieniu podał, że jest zatrudniony u strony pozwanej na stanowisku operator urządzeń produkcyjnych I. Pismem z dnia 01.02.2016 r. doręczonym powodowi w dniu 02.02.2016 r. pozwany zakład pracy nałożył na niego karę porządkową upomnienia w związku z nieprzestrzeganiem przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, polegającej na naruszeniu zakazu fotografowania i wniesieniu aparatu fotograficznego na teren zakładu pracy. Powód wskazał, iż powyższe upomnienie nie zawiera podpisu przełożonego, a jedynie notatkę o procedurach zapoznania i odczytania treści. Zaznaczył, że w zakładzie pracy strony pozwanej brak jest zakazu fotografowania w wyrażonego w odpowiednim zarządzeniu i dlatego nie był świadomy konsekwencji. Nadto wykonał zdjęcia w obecności przełożonego - lidera. S. K. podniósł, że w dniu 08.02.2016 r. w urzędzie pocztowym, nadał sprzeciw od kary porządkowej, który został doręczony pracodawcy w dniu 11.02.2016 r. Pozwany pismem z dnia 18.02.2016 r. doręczonym powodowi w dniu 22.02.2016 r. odrzucił sprzeciw i podtrzymał nałożoną karę porządkową upomnienia.
W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości.
W uzasadnieniu podała, że po ostatecznym wyjaśnieniu okoliczności sprawy fotografowania zakład pracy nałożył na powoda w dniu 02.02.2016 r. karę porządkową upomnienia za złamanie zakazu fotografowania – co nastąpiło w dniu 02 lutego 2016 r. Wskazała, iż pismem doręczonym stronie pozwanej w dniu 11 lutego 2016 r. powód złożył sprzeciw wobec nałożonej na niego kary upomnienia z dnia 02.02.2016 r. Strona pozwana zarzuciła, iż powód nie zachował terminu do wniesienia sprzeciwu od nałożonej kary porządkowej, gdyż termin minął w dniu 9 lutego 2016 r., zaś sprzeciw powoda choć datowany na 8 lutego 2016 r. doręczony został pracodawcy dopiero w dniu 11 lutego 2016 r. W ocenie strony pozwanej sprzeciw powoda nie mógł wywrzeć jakichkolwiek skutków prawnych, o czym pracodawca powiadomił powoda, a powództwo powinno z tego powodu zostać oddalone.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
S. K. jest zatrudniony wS.Sp. z o.o. z siedzibą w P. od dnia 12.09.2006 r. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony na stanowisku Wykwalifikowany Operator Urządzeń Produkcyjnych I.
Bezsporne.
Zgodnie z § 1 Aneksu nr (...)Do Regulaminu Pracy osobami upoważnionymi do stosowania – w imieniu Pracodawcy kar porządkowych w stosunku do pracowników S.Sp. z o.o. są wszystkie osoby pełniące funkcje kierownicze (w tym kierownicy zmiany)
Na terenie zakładu pracy pozwanego obowiązuje zakaz fotografowania.
Dowód: - dokumentacja fotograficzna załączona do odpowiedzi na pozew, k. 39-41
W nocy z dnia 22/23.01.2016 r. powód wykonywał zdjęcia w zakładzie pracy. W związku z tym pozwany wszczął procedurę wyjaśniającą dotyczącą złamania zakazu używania przez powoda telefonu komórkowego oraz zakazu fotografowania.
W dniu 25.01.2016 r. kierownik zmiany K. S.i pracownik działu HR BP strony pozwanej E. K. przeprowadzili z powodem rozmowę wyjaśniającą i odebrali ustne wyjaśnienia pracownika przed zastosowaniem kary porządkowej. S. K. przyznał wówczas, że wykonywał zdjęcia karty pracy stanowiskowej. Zarzucił jednak, że nie używał telefonu komórkowego tylko aparatu fotograficznego.
Po wyjaśnieniu okoliczności sprawy pracodawca odstąpił od nałożenia na powoda kary porządkowej, która miała być nałożona w dniu 28 stycznia 2016 r.
Dowód: - notatka wewnętrzna, protokół przyjęcia ustnych wyjaśnień przed zastosowaniem kary porządkowej, akta osobowe, k B 88,
- pismo z dn. 2.02.2016, a/o k B 90,
- pismo z dn. 03.02.2016r., k. a/o, k. B 91,
- pismo z dn. 10.02.2016r., a/o, k. B 93
W dniu 2 lutego 2016 r. pozwany nałożył na powoda ( pismem z dn. 1.02.2016r. ) karę porządkową upomnienia , za to, że powód w dn. 22/23.01.2016r. naruszył zakaz fotografowania i wniósł na teren zakładu aparat fotograficzny. Treść kary nie została podpisana przez pracodawcę. S. K. odmówił podpisania kopii pisma, a treść kary upomnienia została mu odczytana w obecności bezpośredniego przełożonego lidera D. C. oraz E. K. pracownika działu HR BP. Powód poczynił adnotację na w/w piśmie, w której wskazał, że w dniu 28 stycznia 2016 r. otrzymał upomnienie, którego nie podpisał z uwagi na jego niezasadność i z uwagi na to w ocenie powoda lider nie przekazał mu upomnienia. Powód napisał także, że w dniu dzisiejszym tj. 02.02.2016 r. złożył wniosek o „niezasadność” ( sprzeciw ) dotyczący poprzedniego upomnienia ( z dn. 28.01.2016r. ). Wniósł o przekazanie mu upomnienia z dn. 28.01.2016r.
Dnia 2 lutego 2016 r. powód złożył do pracodawcy pisemny sprzeciw od kary porządkowej upomnienia wskazując, że odnosi się do kary wymierzonej mu w dniu 28 stycznia 2016 r.
Pismami z dnia 03.02.2016 r. odebranymi przez adresatów w dniu 04.02.2016 r. pozwany zwrócił się do Międzyzakładowego Związku Zawodowego PracownikówD. T.przy S. Sp. z o.o. w P. oraz do Organizacji Międzyzakładowej(...)” przy S. Sp. z o.o. w P. z prośbą o całościowe zapoznanie się z przyczynami udzielenia kary upomnienia S. K. w dniu 02.02.2016 r. i niezwłoczne zajęcie stanowiska w sprawie. W/w organizacje wskazały, iż nie podejmują się obrony pracownika.
Pismem z dnia 10 lutego 2016 r., które zostało doręczone powodowi w dniu 11 lutego 2016 r. pozwany po rozpatrzeniu sprzeciwu pracownika odrzucił wniesiony sprzeciw i poinformował powoda, że w przedmiotowym sprzeciwie jest błąd faktyczny, ponieważ w dniu 28.01.2016 r. nie wręczono powodowi kary porządkowej, tylko nastąpiło to w dniu 02.02.2016 r.
Dowód:
- upomnienie, akta osobowe, k. B 89,
- sprzeciw pracownika od wymierzonej kary porządkowej – pismo z dn. 2.02.2016r. , akta osobowe, k. B 90,
- pisma z dnia 03.02.2016 r., akta osobowe, k. B 91,92,
- pismo pracodawcy po rozpoznaniu sprzeciwu pracownika, akta osobowe k. B 93
S. K. w dniu 08.02.2016 r. nadał w placówce pocztowej sprzeciw od nałożonej w dniu 02.02.2016 r. kary porządkowej, który został pracodawcy dostarczony w dniu 11 lutego 2016 r.,
Dowód: - wydruk e-monitoring Poczta Polska, k. 150.
- pismo z dn. 8.02.2016r. , a/o, k. 94,
- dowód nadania pisma, k. 6
Pismem z dnia 18.02.2016 r. odebranym przez S. K. w dniu 22.02.2016 r. pozwany poinformował powoda, że jego sprzeciw nie może zostać uwzględniony z przyczyn formalnych, tj. z tytułu przekroczenia terminu do jego wniesienia.
Dowód: - pismo pracodawcy po rozpoznaniu sprzeciwu pracownika, akta osobowe, k. B 93
Sąd zważył co następuje:
Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 112 k.p. § 1 jeżeli zastosowanie kary nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa, pracownik może w ciągu 7 dni od dnia zawiadomienia go o ukaraniu wnieść sprzeciw. O uwzględnieniu lub odrzuceniu sprzeciwu decyduje pracodawca po rozpatrzeniu stanowiska reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej. Nieodrzucenie sprzeciwu w ciągu 14 dni od dnia jego wniesienia jest równoznaczne z uwzględnieniem sprzeciwu. Stosownie do § 2 w/w przepisu pracownik, który wniósł sprzeciw, może w ciągu 14 dni od dnia zawiadomienia o odrzuceniu tego sprzeciwu wystąpić do sądu pracy o uchylenie zastosowanej wobec niego kary.
Według art. 300 kp. W sprawach nieunormowanych przepisami prawa pracy do stosunku pracy stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego, jeżeli nie są one sprzeczne z zasadami prawa pracy.
Jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego powód nie złożył skutecznego sprzeciwu od nałożonej na niego w dniu 02.02.2016 r. przez zakład pracy strony pozwanej kary porządkowej upomnienia, albowiem przedmiotowe pismo złożył pracodawcy po terminie. Wprawdzie S. K. wskazał, iż zachował wymagany termin, ponieważ w dniu 8 lutego 2016 r., a zatem w terminie 7 dniowym nadał do pracodawcy sprzeciw listem poleconym w placówce pocztowej, jednakże wskazać należy, iż termin wskazany w art. 112 k.p jest terminem tzw. prawa materialnego i dla zachowania tego terminu zastosowanie mają przepisy kodeksu cywilnego poprzez zastosowanie przepisu 300 kp. Zatem Sąd uznał, że w tym zakresie jeżeli chodzi o kwestie ustalenia daty prawidłowego złożenia sprzeciwu, zastosowanie ma art. 61 kc., który stanowi, że oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. Zgodnie z ustaleniami poczynionymi przez Sąd, sprzeciw powoda od nałożonej na niego w dniu 02.02.2016 r. kary upomnienia został przez zakład pracy odebrany w dniu 11 lutego 2016 r. ( vide e- monitoring Poczta Polska) i należy przyjąć, iż dopiero z tą datą zakład pracy miał możliwość zapoznania się z treścią pisma zawierającego sprzeciw, a zatem już po upływie 7-dniowego terminu do wniesienia tego sprzeciwu. Konsekwencją powyższego jest brak podstaw do merytorycznego rozpoznania sprawy, czyli ustalenia, czy kara porządkowa nałożona została na powoda zasadnie i z zachowaniem wymogów formalnych. Zachowanie bowiem terminu do wniesienia sprzeciwu jest warunkiem materialno-prawnym do rozstrzygania o zasadności i prawidłowości nałożonej kary.
Sąd nie dał wiary twierdzeniom powoda, który na rozprawie bezpośrednio poprzedzającej wydanie wyroku w niniejszej sprawie wskazał, iż wniósł do pracodawcy sprzeciw w formie ustnej, albowiem okoliczności takie nie wynikają z notatki poczynionej przez samego powoda na piśmie stanowiącym zawiadomienie o nałożeniu kary, ponadto okoliczności takie nie wynikają także z samej treści pozwu, jak i sprzeciwu wniesionego drogą pocztową, datowanego na 8 lutego 2016 r. Gdyby podnoszona przez S. K. sytuacja faktycznie miała miejsce, to w ocenie Sądu pojawiłyby się jakieś adnotacje już w treści pisemnego sprzeciwu, czy też samej treści pozwu, dlatego też Sąd uznał, że powód wnosił sprzeciw tylko w formie pisemnej.
Na marginesie wskazać należy, iż zarzut, który powód naniósł w formie pisemnej na zawiadomieniu o nałożeniu kary porządkowej, która zostało mu odczytana w dniu 2 lutego 2016 r. odnosi się do zarzutów jakie stawiał mu zakład pracy jeszcze w styczniu 2016 r. dotyczących korzystania z telefonu komórkowego, a nie z aparatu fotograficznego. Strona pozwana nie złożyła do akt osobowych powoda takiej kary porządkowej. Wprawdzie zakład pracy pozwanego prowadził postępowanie wyjaśniające nosząc się z zamiarem udzielenia pracownikowi kary porządkowej w dniu 28.01.2016 r., jednakże po wyjaśnieniu okoliczności sprawy zrezygnował z tego zamiaru, czego wyrazem jest brak pisma zawiadamiającego o nałożeniu takiej kary w aktach osobowych pracownika. Także strona pozwana zaprzeczyła jakoby nakładała taką karę porządkową na powoda w styczniu 2016 r. Z tych względów trudno uznać, aby w dniu 28.01.2016 r. została na S. K. nałożona kara upomnienia, w związku z czym brak jest podstaw do wzruszenia tejże kary. Sąd nie traci z pola widzenia faktu, iż zakład pracy strony pozwanej rozpoznał sprzeciw powoda od kary z dnia 28.01.2016 r., jednakże jednoznacznie poinformował powoda, że nie została na S. K. nałożona taka kara we wskazanym dniu i sprzeciw został przez pracodawcę odrzucony.
Powództwo w niniejszej sprawie zostało oddalone z uwagi na fakt wniesienia przez powoda sprzeciwu od kary porządkowej po terminie, tym samym nie spełniając przesłanek z art. 112 k.p.
Orzeczenie o kosztach Sąd oparł na podstawie art. 98 kpc. w zw. z § 9 ust. 1 pkt. 3) Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.