Sygn. akt II Cz 295/16
K., dnia 24 maja 2016 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: S.S.O. Wojciech Vogt
Sędziowie: S.S.O. Barbara Mokras – spr.
S.S.O. Janusz Roszewski
po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2016 r. w Kaliszu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa małoletniego P. K. (1) działającego przez matkę M. K.
przeciwko P. K. (2)
o alimenty
w przedmiocie zażalenia pozwanego P. K. (2)
na postanowienie Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim
z dnia 28 stycznia 2016 r., sygn. akt III RC 277/15
postanawia:
zmienić zaskarżone postanowienie Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim z dnia 28 stycznia 2016 r., sygn. akt III RC 277/15
w ten sposób, że nadać mu następujące brzmienie:
„Udzielić zabezpieczenia małoletniemu P. K. (1) w ten sposób,
że zasądzić od pozwanego P. K. (2) na rzecz małoletniego P. K. (1) alimenty w kwocie po 350 zł (trzysta pięćdziesiąt złotych 00/100) miesięcznie płatne z góry do rąk matki małoletniego M. K. do dnia 10-go każdego miesiąca do dnia 5 maja 2016 r.”.
S.S.O. Barbara Mokras S.S.O. Wojciech Vogt S.S.O. Janusz Roszewski
Dnia 24 maja 2016 roku
Sygn. akt II Cz 295/16
Postanowieniem z dnia 28 stycznia 2016 r. Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim udzielił zabezpieczenia małoletniemu P. K. (1) w ten sposób,
że zasądził na jego rzecz od pozwanego P. K. (2) alimenty w kwocie 400 zł miesięcznie do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w niniejszej sprawie.
Zażalenie na powyższe orzeczenie wniósł pozwany zaskarżając je w całości
i domagając się oddalenia wniosku o udzielenie zabezpieczenia. W uzasadnieniu wskazano, że strona powodowa nie wykazała interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia a pozwany dobrowolnie uiszczał należności alimentacyjne na rzecz syna, której to wpłaty w kwocie
150 zł dokonał w grudniu 2015 r. Skarżący wskazał nadto, że obecnie potrzeby małoletniego są zaspokajane gdyż matka małoletniego egzekwuje za pośrednictwem komornika kwotę
600 zł miesięcznie wynikającą z wyroku zaocznego z dnia 12 października 2015 r. Pozwany podniósł również, iż strona pozwana zarówno w pozwie, jak i we wniosku o udzielenie zabezpieczenia w żaden sposób nie określiła usprawiedliwionych potrzeb małoletniego ani nie udokumentowała swoich dochodów. W konsekwencji wysokość udzielonego zabezpieczenia nie ma żadnego uzasadnienia.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na częściowe uwzględnienie.
Podkreślenia wymaga, iż zabezpieczenie roszczeń alimentacyjnych polega
na stworzeniu na czas trwania procesu nowej prowizorycznej sytuacji, w której obowiązany zobowiązany jest do zapłaty jednorazowo albo okresowo pewnej sumy pieniężnej (art. 753 § 1 k.p.c.). Celem zabezpieczenia nie jest w tym przypadku zapewnienie egzekucyjnego wykonania przyszłego wyroku, lecz natychmiastowe dostarczanie uprawnionemu środków utrzymania. W tym zakresie zabezpieczenie prowadzi do wprawdzie prowizorycznego, ale jednak zaspokojenia uprawnionego. Nie jest to jednak zaspokojenie definitywne, lecz prowizoryczne i warunkowe (por. np. Komentarz do art. 753 k.p.c. pod red. A. Jakubeckiego wyd. Wolters Kluwer).
Wbrew stanowisku skarżącego w przypadku zabezpieczenia roszczeń alimentacyjnych nie ma obowiązku wykazania interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia, a z uwagi
na szczególną regulację zawartą w art. 753 § 1
in fine k.p.c. podstawą udzielenia zabezpieczenia jest jedynie uprawdopodobnienie istnienia roszczenia na zasadach ogólnych. Obejmuje ono oczywiście uprawdopodobnienie wszelkich przesłanek prowadzących
do powstania roszczenia, czyli w niniejszej sprawie, nie tylko możliwości zarobkowych lub majątkowych po stronie obowiązanego (art. 135 § 1 k.r.o.), ale również istnienia usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych i sytuacji dochodowej jego matki, na której również spoczywa obowiązek partycypacji w kosztach utrzymania syna.
Analiza dotychczasowego stanowiska w sprawie strony powodowej, w tym
w szczególności wniosku o udzielenie zabezpieczenia uzasadnia uznanie za słuszny zarzutu zażalenia, iż strona powodowa w żaden sposób nie określiła ani nie uprawdopodobniła uzasadnionych potrzeb małoletniego a także wysokości własnych dochodów. Uprawdopodobnienie tych okoliczności było konieczne dla oceny zasadności wniosku
o udzielenie zabezpieczenia.
W ocenie Sądu Okręgowego z uwagi na stanowisko strony pozwanej w niniejszej sprawie zasadnym było jednak udzielenie zabezpieczenia w wysokości, do której pozwany uznał żądanie pozwu, tj. do kwoty 350 zł miesięcznie.
W tym miejscu wskazania również wymaga, że nie można uznać za wiarygodne twierdzeń zażalenia, iż aktualnie potrzeby małoletniego są zaspokojone przez pozwanego. Takiego wniosku nie uzasadnia w szczególności jednokrotne, dobrowolne przekazanie kwoty 150 zł w grudniu 2015 r. Nie sposób również podzielić argumentu dotyczącego przymusowej egzekucji należności na podstawie wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim z dnia 12 października 2015 r., wydanego w sprawie III RC 277/15 albowiem postanowieniem z dnia 11 grudnia 2015 r. Sąd Rejonowy zawiesił rygor natychmiastowej wykonalności temu orzeczeniu (k. 70 – 70v) a skoro nie jest ono prawomocne (pozwany wniósł skutecznie sprzeciw), to nie podlega ono egzekucji.
Istotną okolicznością, znaną Sądowi Okręgowemu z urzędu, jest fakt, iż pozwem wniesionym w dniu 2 grudnia 2016 r. między pozwanym a przedstawicielką ustawową małoletniego wszczęta została sprawa o rozwód. W punkcie III wyroku z dnia
12 kwietnia 2016 r., który uprawomocnił się w dniu 5 maja 2016 r. Sąd Okręgowy rozstrzygnął o obowiązku alimentacyjnym pozwanego wobec małoletniego P. K. (1).
Mając na uwadze fakt prawomocnego rozstrzygnięcia o obowiązku alimentacyjnym pozwanego wobec małoletniego syna przez Sąd Okręgowy w sprawie sygn. akt I C 1768/15 koniecznym było ograniczenie czasowe udzielenia zabezpieczenia jedynie do czasu uprawomocnienia się wyroku rozwodowego.
Z uwagi na powyższe okoliczności Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c.
w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji postanowienia.
S.S.O. Barbara Mokras S.S.O. Wojciech Vogt S.S.O. Janusz Roszewski