Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Szczuka

Protokolant: Klaudia Kasztelewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2016 r. w W.

sprawy S. F.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania S. F.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 26 października 2015 r. znak: I/20/(...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje S. F. prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od 21 sierpnia 2015r. do 10 marca 2017r., a od 11 marca 2017r. do 30 września 2017r. przyznaje S. F. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

UZASADNIENIE

S. F. złożył w dniu 24 listopada 2015 r. za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W., do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga
w W., odwołanie od decyzji ww. organu rentowego z dnia 26 października 2015 r., znak: I/20/(...) ustalającej częściową niezdolność do pracy do dnia 30 września
2017 r. Odwołujący wniósł o poddanie go badaniu przez lekarzy sadowych z zakresu neurologii celem uzyskania obiektywnego orzeczenia o stopniu niezdolności do pracy. Ubezpieczony wskazał, że w dniu 11 kwietnia 2014 r. został poddany operacji guza lewego kąta mostkowo-móżdżkowego, po której ograniczona została jego sprawność fizyczna
w postaci trwałego niedosłuchu w lewym uchu, zawrotów i bólów głowy, niedomykalności lewego oka, zachwiania równowagi oraz obwodowego porażenia nerwu twarzowego po lewej stronie, jak i psychiczna w postaci problemów z koncentracją i osłabieniem pamięci. Ubezpieczony wskazał, że na jego stan zdrowia ma wpływ również nadciśnienie tętnicze oraz wypadek w pracy, któremu uległ w dniu 4 lipca 2012 r. W konkluzji S. F. wniósł o ustalenie całkowitej niezdolności do pracy ( k. 2-3 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie z dnia 15 grudnia 2015 r., wniósł o jego oddalenie na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Organ rentowy wskazał, że opierając się na orzeczeniu Komisji Lekarskiej ZUS z dnia
30 września 2015 r., wydał zaskarżoną decyzję, którą przyznał odwołującemu prawo do renty
z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 17 września 2015 r. do dnia 30 września 2017 r. ( k. 4 a. s.).

Pismem z dnia 8 stycznia 2016 r. odwołujący wniósł o dopuszczenie dowodu opinii biegłego lekarza specjalisty z dziedziny neurologii na okoliczność jego stanu zdrowia, trwałego uszczerbku na zdrowiu oraz trwałej niezdolności do pracy ( k. 7 a. s.)

Sąd postanowieniem z dnia 15 stycznia 2016 r. dopuścił dowód z opinii biegłego lekarza specjalisty neurologa ( k. 9 a. s.).

Strony w toku postępowania nie wniosły uwag do opinii biegłego sądowego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołujący otrzymywał świadczenie rehabilitacyjne na okres od dnia 21 marca 2015 r. do dnia 16 września 2015 r. ( akta ZUS tom II ).

Ubezpieczony S. F. złożył wniosek w dniu 21 sierpnia 2015 r. o rentę z tytułu niezdolności do pracy ( k. 1 a. r. tom III).

W toku jego rozpoznawania Lekarz orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 9 września 2015 r. uznał, że odwołujący jest częściowo niezdolny do pracy do dnia 30 września
2017 r. z datą powstania częściowej niezdolności do pracy od dnia 24 marca 2014 r.
( k. 19 a. r. tom III).

Od powyższego orzeczenia, odwołujący złożył sprzeciw w dniu 18 września 2015 r.
w konsekwencji czego Komisja Lekarska ZUS wydała w dniu 30 września 2015 r. orzeczenie ustalające, iż ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy do dnia 30 września 2017 r.
z datą powstania częściowej niezdolności do pracy od dnia 24 marca 2014 r. ( k. 21 a. r.
tom III i k. 207 dok. lek.).

W oparciu o orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS, organ rentowy wydał w dniu
26 października 2015 r., znak: I/20/(...) zaskarżoną decyzję, którą przyznał ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia
17 września 2015 r., tj. od zaprzestania pobierania świadczenia rehabilitacyjnego do dnia
30 września 2017 r., uwzględniając w całości orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS. Oddział na podstawie dowodów dołączonych do wniosku przyjął za udowodnione 29 lat, 8 miesięcy
i 9 dni okresów składkowych oraz 4 lata, 2 miesiące i 14 dni okresów nieskładkowych
( k. 29 a. r. tom III).

Sąd Okręgowy po przeprowadzeniu postępowania dowodowego ustalił, że
u odwołującego rozpoznano szereg schorzeń, w tym podstawowe jakim jest guz kąta mostkowo-móżdżkowego, wraz z powikłaniami w postaci porażenia lewego nerwu twarzowego i związaną z tym niemożnością zamykania powieki ze stałym łzawieniem oraz opadania kącika ust i stałego ślinotoku. U odwołującego występują również liczne ogniska naczyniowe związane najprawdopodobniej z nadciśnieniem tętniczym. Schorzenia te powodują całkowitą niezdolności do pracy odwołującego od daty złożenia wniosku do dnia 10 marca 2017 r. ( k. 18 a. s.).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty zgromadzone w aktach sprawy, na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach rentowych ubezpieczonego oraz w oparciu o opinię biegłego sądowego neurologa. Autentyczność zgromadzonych dokumentów nie była kwestionowana przez żadną ze stron, dlatego Sąd uznał je za pełnowartościowy materiał dowodowy. W ocenie Sądu opinia biegłego sądowego lekarza neurologa stanowi wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została w oparciu
o obiektywne wyniki badań odwołującego i bezpośrednie badanie. Ponadto biegły niewątpliwie posiada bogatą wiedzę medyczną oraz wieloletnie doświadczenie zawodowe. Zdaniem Sądu, opinia powołanego w sprawie biegłego nie pozostawia żadnych wątpliwości co do dokładnego określenia stanu zdrowia odwołującego. W tym stanie rzeczy w ocenie Sądu Okręgowego zgromadzony w sprawie materiał dowodowy stanowił wystarczającą podstawę do wydania orzeczenia kończącego postępowanie.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie S. F. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. 26 października 2015 r., znak: I/20/(...) ustalającej częściową niezdolność do pracy do dnia 30 września 2017 r., jako częściowo zasadne zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

W myśl art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r., o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz. U. 2015 poz. 748 j. t.) zwana dalej ,,ustawą’’ renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy;

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3.  niezdolność do pracy powstała w okresach składkowych wymienionych w ustawie, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Zgodnie z art. 58 ust. 1 pkt 5 ustawy, warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2 ustawy, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej
5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat.

Prawo do świadczenia rentowego z tytułu niezdolności do pracy przysługuje zatem
w wypadku wypełnienia wszystkich przesłanek z art. 57 pkt 1 ustawy. Sąd zważył, że kwestie związane z wymaganiem związanym z posiadaniem odpowiedniego wymiaru okresu składkowych i nieskładkowych oraz terminu wystąpienia niezdolności do pracy
nie były niekwestionowane w toku postępowania przez organ rentowy, co czyniły je bezspornymi w sprawie. Odwołujący legitymuje się wymaganym przez ustawę okresem składkowym i nieskładkowym wynoszącym co najmniej 5 lat. Z ustalonego stanu faktycznego na podstawie dokumentacji medycznej popartej treścią opinii sporządzonej przez biegłego sądowego nie ulega wątpliwości, iż odwołujący cierpi na szereg schorzeń związanych z kątem mostkowo-móżdżkowym. Kwestia sporna związana z ustaleniem występowania niezdolności do pracy u odwołującego została ustalona w oparciu o treść opinii biegłego sądowego neurologa.

Sąd ustalając stan faktyczny doszedł do przekonania, że roszczenie odwołującego sprowadzało się do uznania go za osobę całkowicie niezdolną do pracę w spornym okresie czasu. Wobec tego, że całkowita niezdolność do pracy została ustalona do dnia 10 marca 2017 roku, odwołanie było częściowo zasadne. Komisja Lekarska ZUS uznała odwołującego za częściowo niezdolnego do pracy do dnia 30 września 2017 r., a więc czas-okres pomiędzy 11 marca 2017 r. a 30 września 2017 r. uprawnia go do pobierania renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

Na marginesie rozważań prawnych Sąd wskazuje, że niewłaściwie przyznał przedmiotowe świadczenie odwołującemu od dnia 21 sierpnia 2015 r. Bezspornym bowiem jest fakt, że ubezpieczony pobierał świadczenie rehabilitacyjne do dnia 16 września 2015 r. Na skutek omyłki S. F. na mocy przedmiotowego wyroku będzie uprawniony do pobierania w okresie od dnia 21 sierpnia 2015 r. do dnia 16 września 2015 r. dwóch świadczeń z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych równocześnie, co byłoby działaniem nieuprawnionym i bezprawnym. Sąd doszedł do przekonania, że z dnia 22 czerwca 2016 r. będzie podlegał zmianie poprzez przyznanie odwołującemu prawa do całkowitej niezdolności do pracy od dnia 17 września 2015 r.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

Zarządzenie:(...)

(...)